Ik begin spontaan te hyperventileren (bwvs). Kreeg vanmiddag bij de vk te horen dat ik nl al 1cm ontsluiting heb.. Whoehaaaaaaaa, eng......
Ja Dientje net als ik... Misschien zijn we wel tegelijk aan de beurt Door mijn bi, en kortademigheid heb ik soms zoiets dat de tijd van mij heel snel mocht gaan. Maar het andere moment, zou ik bijna panisch worden omdat ik weet dat het steeds dichterbij komt, en there's no way back
Oh nee ik ben echt niet zenuwachtig! Ik ben juist blij als het begint...! Kan echt niet wachten! Ik denk wel persoonlijk dat ik zenuwachtig word als het begint... Volgens mij ga je dan vanalles in je hoofd halen of je wel alles in huis hebt! Hihi!
Ik ben vooral heel nieuwsgierig naar de bevalling! Maar ik mag ookniet mopperen heb net verlof en voel me kiplekker! Sport nog twee keer in de week en ben bijna heel de dag nog op rak! Voorlopig ligt deze beeb nog in een stuit dus ik hoop echt dat ie draait want ik wil zooooo graag een gewone bevalling! Iedereen die er echt bijna is: SUCCES!
ben totaal niet nerveus voor de bevalling! misschien komt dat omdat alles nog zo goed gaat en veranderd dat wel zodra het begint maar voorlopig zou het me niks verbazen als ie gewoon nog 3 weken blijft zitten m'n vriend begint 'm te flippen, ik mag nergens meer alleen naar toe van hem want stel je voor... hahaha ik vind het wel schattig
Hmmm.... Ik zie eigenlijk met de dag alleen maar meer tegen de bevalling op.... De angst heeft soms toch echt de overhand! Wel ben ik heel benieuwd hoe de kleine eruit ziet, en heb ik vrij weinig last van kwaaltjes op het moment. Als het zo doorgaat, mag deze uk nog wel even blijven zitten!
ik ben op zich vrij nuchter, maar af en toe schieten er wel van die enge dingen door mijn hoofd..zoals wat als ik ineens een hele enge nabloeding krijg en dit niet kan worden gestopt ofzo...weet het komt bijna nooit voor, maar toch het zit in mijn hoofd. En natuurlijk op de eerste plaats of m'n meisje wel helemaal gezond ter werled zal komen...er is niks dat erop wijst van niet, maar je weet het maar nooit toch? Maar goed dit schiet dus af en toe door mijn gedachte, maar op zich ben ik verder niet echt zenuwachtig....
ik ben heel erg zat van mn zwangerschap door hele heftige oefenweeen, en die hebben me eerlijk gezegd ook erg bang gemaakt voor het 'echte' werk. oefenweeen waar je bijna flauw valt van de pijn, hoe erg is het 'echte werk' dan wel niet?!?! maar een vriendin stelde me gerust, zij heeft bij allebei haar kindjes gehad dat de oefenweeen veel heftiger waren dan de weeen tijdens de bevalling,d aardoor zijn beide bevallingen haar mee gevallen (ja ik wist niet wat ik hoorde )
Ik kreeg vorige week ineens een dip. Hoe moet dat als de tweede er is kan ik het wel aan. Ik ben vooral benieuwd of ik dit keer een natuurlijke bevalling zal hebben aangezien de vorige een keizersnee was. Ik ben niet bang voor de bevalling meer nieuwsgierig hoe het zal gaan en wat het gaat worden natuurlijk.
Aan de ene kant heb ik er ook wel zin in omdat het lichamelijk toch wel erg zwaar wordt. Ben ook erg nieuwsgierig naar hoe ze eruit ziet en zo. Aan de andere kant denk ik wel eens: Nou, het zal sowieso een keer gebeuren. Je kunt niet meer terug. En dat zorgt ervoor dat ik het ook wel heel erg spannend vind. Zo van: hoe en wanneer? Wel positief spannend dan. Ik heb trouwens nog geen oefenweeen gehad. Krijgt iedereen die of kan het ook zo zijn dat ik ze niet zal krijgen? De kleine is al wel mooi ingedaald.
ik ben ook zo zenuwachtig voor wat ons te wachten staat! Loop ook al vanaf vanmorgen met een raar soort gevoel in me buik (VOELT ALS MENSTRUATIEPIJN!) wie herkent dit?
@patroeska dat is toevallig zeg we zijn 1 dag na elkaar uitgerekend! ik heb nog steeds een raar soort gevoel, net alsof het elk moment kan gaan gebeuren.. hoe voel jij het nu dan? ik heb net een zware verbouwing/verhuizing achter de rug.. en sinds 3 dgn zijn we klaar, dus misschien dat onze meid daarop heeft gewacht.. lijkt wel