Als ik het goed heb mag ze er een paar keer per dag een kwartiertje in (correct me if i'm wrong dames!). Moet eerlijk bekennen dat ik mijn dochter er wel wat langer in liet zitten soms, maar ze mankeerd niets aan haar heupjes gelukkig
Herkenbaar. Hier is het meestal zo dat hij dan iets wil wat hij nog niet kan. Toen hij nog niet kon kruipen en hij overal na toe wou was het hier ook een ramp. Wij hebben uiteindelijk via mp z'n loopstoel gekocht. En als hij dan echt heel jengelig was dan zetten we hem voor 10 min. ofzo erin. Nou dan was een grote grijns op zijn gezicht en het gezeur was meteen over Nu hij kan kruipen is hij weer een lekker vrolijk jochie. Wat betreft de reactie van jingles,sluit me aan bij de rest.
Ik was hoogzwanger toen onze meid alleen maar rondjes met mij wilde lopen Maar ik dacht maar zo: zij snapt natuurlijk niet dat ik geen puf/zin heb om constant met haar te lopen. Maar iets anders wilde ze niet, ging ze jammeren. Dus heb ik de knop omgezet en ben gewoon wel met haar gaan lopen. Kostte uiteindelijk minder energie! Dag na de bevalling liep mevrouw los. En vrolijk dat ze weer was! Een loopwagen waar een kindje achterloopt is niet slecht voor de heupen. Die ronde dingen op wieltjes waar je kind inhangt (als je begrijpt wat ik bedoel): die schijnen slecht. Ook leuk: ipv een loopwagen: een poppenwagen! Daar kunnen ze achter lopen en je hebt meteen leuk speelgoed voor dadelijk.
Voor mij ook herkenbaar hoor! Soms kun je het gejengel even niet meer horen. Helaas is het gejengel hier overgegaan in krijsen/brullen als mijnheer z'n zin niet krijgt. Rond 1 jaar kan ik me heel goed voorstellen dat het bij jouw kindje frustratie is. Onze zoon heeft ook van die periodes gehad en hij was heel blij toen hij kon lopen. Nu is hij vooral aan het experimenteren met z'n eigen willetje. En als hij dan niet krijgt wat hij wil: frustratie. En die kleintjes kunnen dat nog niet anders uiten dan jengelen/huilen/boos zijn.
Hier ook rond 11-12 mnd een 'sprongetje' die best pittig was!! En overigens helemaal niet vreemd als je je even afzondert als het teveel wordt, beter dan dat je het (per ongeluk) op je kind afreageert... Weet ook nog dat ik in een keer dacht: goh, ze is weer beter gehumeurd! Hoe lang het nog duurt kan ik je niet zeggen, maar het gaat écht weer over. Ben het eens met de meeste reacties hier, dat het vaak voortkomt uit frustratie van dingen willen maar nog niet kunnen! Ik ging er ook vaak op uit met haar rond die tijd...
Volgens mij mag ze nu gerust in zo'n loopkarretje hoor, ze 'mag' in principe toch ook al gewoon lopen nu (als ze het zou kunnen) of redeneer ik nou verkeerd haha? Mijn zoontje zat er al vanaf 7 maanden in en liep los met 11 maanden. Het kan een oplossing zijn maar niet geheel, want ondanks dat die van mij dus wel loppt heeft hij ook zijn jengelmomenten op een dag... Wil ik 's morgens gaan afwassen komt meneer me jengelend achterna en aan mijn been hangen enzo... Wat bij mij helpt is hem erbij betrekken, dus meneer op de aanrecht zetten, geef ik hem zijn tandeborstel in zijn handen of een soepstengel en dan kijkt hij wat ik aan het doen ben
goed om te lezen dat het wel weer beter wordt haha dat had ik ff nodig na een dag als deze Maar zal ook veel frustratie zijn denk ik. Ik herken het ook van vlak voor het kruipen...
Heeeeeel herkenbaar!! Mijn dochter had het ook. Begon ook voor haar 1e verjaardag en heb nu het idee dat het eindelijk minder gaat worden. Nu heeft ze wel weer last van doorkomende kiezen en hoektanden maar dat is toch weer anders jengelen. Het gaat over en er is verder niks. Ze gaat door een fase en let maar op ze kan vast ineens weer allemaal nieuwe dingen, echt super leuk om te zien
fijn om te lezen dat jullie het ook allemaal herkennen. Vandaag is ze jarig en vanochtend hebben we haar cadeautje gegeven dus ze is volop aan het spelen geweest, wel samen met mij want alleen lukt nog niet zo goed met een vormenhuis haha. Ik hoop dat deze periode iig snel over is en dat ze weer het leuke en lieve meisje van eerst wordt.
Gefeliciteerd met je dochter's verjaardag. Hopelijk is ze eventjes zoet met haar nieuwe speelgoed En zit ze weer snel lekker in d'r vel.
ik las je topic-titel en dacht: heb ik dit gepost? hier ook een meisje dat maandag een jaar is geworden en echt al een hele week alles aan elkaar jengelt. ze kan al een paar weken los lopen, dus dat is t niet. er komt wel een tandje aan (wat ik kan zien, mag verder niet kijken) ik ben ook geen super mama, en word ook gek van t gejengel... en ik neem ook regelmatig een time-out. dus voel je niet schuldig, je bent maar mens. wat hier helpt is bij haar gaan zitten spelen, en erop uit gaan. een loopstoeltje hebben wij ook gehad, begrijp ik dat ze alleen aan de hand loopt? vanaf dat onze dochter zelf rond de tafel begon te lopen hebben we haar af en toe er even ingezet. kon volgens mij geen kwaad, haar heupjes zijn getest en ze gaf zelf aan door te lopen dat haar lichaam daar bijna klaar voor was. wat ook een super ding was, was een loopwagentje, die heeft hier echt kilometers gemaakt! gekocht voor een tientje op mp, super. en verder....adem in, adem uit, t gaat over (denk ik de hele dag)
Gefeliciteerd!!!! Mijn dochtertje had dit ook rond haar verjaardag. Wat bij ons hielp was fietsen, wandelen, door de kamer kruipen met een bal en vooral afleiden, afleiden en afleiden. Het wordt nu steeds minder. Ze kan nu langs de tafel lopen en wat makkelijker opstaan en weer gaan zitten. Ook heeft ze het brabbelen ontdekt en kan ze duidelijk maken wanneer ze honger heeft (wijst naar de kinderstoel en als ze er in zit wijst ze naar de keuken en zegt toetje! hihi) Het is echt een fase die best een tijd kan duren en ik vond hem ook pittig. Het is ook hier nog niet helemaal over, maar het gaat steeds elke dag een stukje beter!
M'n dochter is dan nog wel geen jaar, maar dat gejengel komt me bekend voor. Tandjes die doorkomen en frustraties. Maar het is echt drama de laatste dagen. Ik ben iemand die de hele dag wel kan knuffelen en bezighouden, maar ze blijft maar jengelen vandaag. En wordt er ook echt even kriegel van. Ze ligt nu eindelijk te slapen dus kan even bijtanken.
Het is een fase die bij die leeftijd hoort. Waarschijnlijk kan ze nog niet lopen en nog niet goed praten? Frustraties! En de enige manier om dit te uiten is jengelen. Het ligt niet aan jou! Blijf ontspannen. Samen een boekje lezen of even naar buiten. Samen een spelletje doen/puzzelen? Misschien nieuw speelgoed kopen dat haar uitdaagt? Succes in ieder geval.