In een ander recent topic gaat het o.a. over een naam die de man van TS heeft afgekeurd omdat een collega van hem zo heet. Nou heb ik iets soortgelijks, maar nog dichterbij: iemand uit onze vriendengroep heeft een naam die ik heel mooi vind. De vraag is dus: wanneer staat de persoon met de naam die je op het oog hebt te dichtbij? Als het je moeder is, is het natuurlijk makkelijk: een eer om vernoemd te worden. Maar een goede vriend/vriendin? Een buurjongen? Een nichtje? Ik ben benieuwd hoe jullie hierover denken. Als je echt helemaal geen namen kunt gebruiken als je iemand kent die zo heet, dan wordt de keuze wel erg beperkt, maar gevoelsmatig zijn ook niet álle namen 'beschikbaar'.
wij hebben gewoon namen gekozen die wij mooi vinden. en toevallig heet de jongste het zelfde als een collega, en ze was er trots op. heb het niet eens in overleg gedaan. mijn zus heeft 2 kids die de zelfde naam hebben als 2 neefjes. omdat ze dat mooie namen vind. en idd het is erg beperkt als je al je namen in familie en vrienden kring en collega's af moet gaan. dan blijft er weinig over.
Hier wilde we eigenlijk de naam van een buurmeisje, dat toch niet gedaan niet alleen om haar maar omdat we de naam wel heel vaak hoorden. Als je een volwassenen al zo heet zou ik het denk ik eigenlijk nooit laten, als het een kind van iemand heel dicht bij je is misschien even polsen of zij het heel vervelend vinden.
Ik lees graag mee! Wij willen onze dochter Lily noemen en nu heet het pasgeboren dochtertje van mijn man zijn neef ook Lily!? Wat verwarrend voor de overgrootouders die nog leven.. Wat vinden jullie? Ik vind Hannah en Anna trouwens gewoon kunnen!
Ik was het v die collega en probeer overigens nog steeds die naam bij mijn man ook erdoor te krijgen (door uitleggen dat je dat vergeet zodra je kind zo heet). Collega niet dus. Mijn nicht waar ik veel contact mee heb heeft haar zoon Robin genoemd, was de vorige x onze eerste keus en gebruik ik nu dus niet meer. Komt omdat wij een close familie hebben. Van goede vriendinnen (ook al zie ik ze niet vaak) zou ik ook niet dezelfde naam pakken. Maar als het om het kindje ve kennis gaat, of vrienden v zus of vrienden v vrienden (die je hooguit 1 of 2 X per jaar ziet) zou het mij niks uitmaken. Wij hebben voor een meisje nu de naam die het nichtje v onze beste vrienden ook heeft. Voor onze vrienden miss wat onhandig maar daar laat ik me niet door tegenhouden...
Een collega vind ik absoluut niet te dichtbij. Kinderen van broers/zussen, goede vrienden wel. Kinderen van nichten/neven: ligt eraan hoe close je met ze bent denk ik
Ligt eraan hoe vaak je bij elkaar over de vloer komt. Sowieso zou ik dan even vantevoren overleggen met het andere ouderpaar.
Ik zou mijn kind niet dezelfde naam geven als een goede vriend/vriendin. Zou ook erg raar opkijken als hun kind dezelfde naam krijgt als mij. Een verre nicht of collega vind ik anders, daar heb je meestal geen band mee. Maar dit is voor iedereen anders, zou het gewoon aan je vriendin vragen, wie weet is ze vereerd?
In de vriendengroep zou ik geen optie vinden. Een van de buren die je niet als vrienden ziet e.d. Of een collega of kind van collega, allemaal geen punt denk ik. Ligt er vooral aan wat voor contact je met iemand hebt denk ik.
Ik vind het allemaal kunnen, behalve als mijn broer dezelfde naam voor zijn dochter zou hebben. Nichtjes, vriendinnen, collega's, kennissen, buren.. vind ik niet zo boeiend.
Het is te dichtbij als je zélf vindt, dat het te dichtbij is. Als het niet goed voelt, is het te dichtbij.
Ik noem mijn kind niet zoals de kinderen van mijn beste vriendin. Al heeft zij namen die ik ook had kunnen kiezen. Mijn zus heeft een dochter. Als ik een zoon krijg (waarschijnlijk een dochter ) krijgt hij als tweede of derde naam de mannelijke variant van de roepnaam van de dochter van mijn zusje. Niet om te vernoemen. Wel omdat de betekenis van die naam 100% past bij mijn situatie en achtergrond. Roepnamen van haar kinderen zal ik uiteraard niet als eerste naam gebruiken. En dus ook niet letterlijk. Alle overige namen zijn wat mij betreft niet te dichtbij. Van buren niet en collega's ook niet. Buren kunnen verhuizen en collega's ontslagen. En dan zou ik niet mijn favourite naam kunnen kiezen. No way.
Ik zou mijn kind niet vernoemen. Althans; niet alleen maar omdat je die naam toevallig leuk vindt. Krijg je volgens mij alleen maar gedonder van, tenzij je van plan bent genoeg kinderen te krijgen om de namen van de andere grootouders ook terug te laten komen. En die hadden dan toevallig weer geen leuke namen. Verder sowieso geen namen van onze broers/schoonzussen en hun kinderen. En ook niet van beste vrienden en hun kinderen. Verder kan het me minder schelen. Ik zou niet direct op zoek gaan naar een naam van een collega / kennis of kind daarvan. Maar als het toevallig zo uit zou komen dat we die naam echt leuk vinden, zou ik het gewoon doen. Het is voor ons al moeilijk genoeg om het samen eens te worden (erg verschillende smaak). En niemand heeft alleenrecht op een naam.
Hier lijkt de naam van onze zoon op die van zijn oom. We hebben hem niet vernoemd naar zijn oom, maar naar zijn vader alleen hebben om en vader bijna dezelfde naam. Wij hebben het van te voren medegedeeld aan de oom dat onze zoon een naam ging krijgen wat op die van hem leek. Hij vond het eigenlijk wel een eer en had het ook niet erg gevonden als wij dezelfde naam als hem hadden gebruikt. Dit laatste wou ik niet want ik ben wel van menig dat mijn kind een eigen naam moest hebben. Bij ons heeft het lang geduurd voordat ik zwanger werd en wij hadden al besloten dat wij ons niets zouden aantrekken van de omgeving als het gaat om namen.
Ik vind het inderdaad wel een groot verschil of je de naam van een volwassene gebruikt of van iemands kind. Daarnet zei ik tegen een collega dat ik vond dat ze een leuke naam had, en ze zei: "Je mag 'm gerust gebruiken!" Maar toen ik zei dat ik de naam van haar zoontje ook leuk vind, was dat niet aan de orde. En dat begrijp ik ook wel. Dan voelt het toch meer als 'stelen' dan wanneer het om de naam van een volwassene gaat, ook al heeft inderdaad niemand het alleenrecht op een naam.
Zo heet mijn dochtertje ook. Nou ja, haar roepnaam. Lilly staat voor onschuld, puurheid en onschuld. Ze heeft 2 namen (gekoppeld zonder koppelteken)
Ik vind het er ook vanaf hangen wat voor naam het is. Wij hadden een naam in gedachte welke niet veel voor komt. Wij zijn verhuisd en heel toevallig heeft het buurjongetje zo. Omdat het een naam is die niet veel voorkomt, eigenlijk nog niet eerder gehoord, hebben we besloten voor een andere naam te gaan.
ik vind dit ook altijd lastig. Als jullie het echt de naam vinden, dan zou ik het gewoon bespreken, misschien vindt ze het inderdaad wel een eer. Mijn kinderen hebben niet veel voorkomende namen, en ik zou het best een eer vinden als een vriendin haar kindje ook zo zou willen noemen, geen probleem.
Inderdaad lastig. Ik zou niet de namen van de kids van mn broers en zussen gebruiken of van goede vrienden, maar wel bijv. namen van collega's of van kinderen van collega's of buren. Zeker als je al lange tijd met een naam in je hoofd rondloopt.
Hier iemand leren kennen waar we in korte tijd redelijk goed bevriend mee zijn geworden en nu zwanger is. Het is al kenbaar gemaakt dat als het een meisje wordt ze dezelfde naam krijgt als.onze dochter. Dat stond al.jaren vast nou heten onze zoons toevallig ook het zelfde Maar het maakt mij echt niks uit...