Ik denk dat je er verstandig aan doet om deze tijd met je kleine meid te koesteren met niet al teveel stres op de achtergrond.
Ik ga je hetzelfde advies geven als wat de studie-adviseur mij 5 jaar geleden gaf: stel het uit tot de kleine naar school gaat. Het kan misschien theoretisch gezien wel, maar het wordt dan echt bikkelen en overleven, dat is zonde.
goede beslissing, zeker omdat je minder bent gaan werken omdat je bij je kleine meisje wilde zijn. Kijk een of je tzt een zij-instroom traject kan doen. zeker in grote steden zitten ze te springen om leerkrachten.
Ja ik denk ook dat het een goede beslissing is. Ik studeer nu deeltijd (docentenopleiding) en moet hiervoor op di van 15 tot 22 en op donderdag van 18 tot 22 naar school. Het eerste half jaar was het echt niet leuk omdat ik elk weekend een volle zaterdag of zondag bezig was (met de meiden lukte het me overdag echt niet om te studeren en ‘s avonds vaak helemaal kapot) dus sinds januari gaan ze 1 dag naar de opvang. Maar nu is die dag al enkele maanden ‘bezet’ door stage en vind het echt pittig om alles voor elkaar te krijgen. Het niveau is niet moeilijk maar het is gewoon veel. (En ik doe de 4-jarige deeltijd!) En dan heb ik nog de ‘mazzel’ dat ik er niet bij hoef te werken. Als je het echt graag wilt is er altijd een mouw aan te passen, maar je moet wel zo gemotiveerd zijn dan. Wij startten bijvoorbeeld dit jaar met 30 studenten en er zijn er nog 18 over, die ook niet allemaal hun BSA gaan redden. Het is gewoon erg pittig.
tja, moeilijk te zeggen. Is ook een beetje hoe je er zelf in staat en hoeveel motivatie je hebt iets echt te willen. Ik heb drie kinderen. man met eigen zaak die gemiddeld 70 uur per week werkt en nooit thuis is dus. Werk ongeveer 10 uur per week ( eigen tijd indelen) en daarbij studeer ik dus ook nog. plus sport ik nog een uur of 4 per week. Komt er dus op neer dat ik elke avond als de kids op bed liggen om half 9 aan de studie moet. en ook weleens in het weekend ja. Maar ik vind het leuk en niet erg en geef niets om televisie dus voor mij is het geen probleem. maar iedereen is anders daarin. Volg je gevoel
Het is haalbaar en er zijn vast meer mensen die dit doen. De vraag is kun en wil jij er de energie en de tijd voor opbrengen? Het is natuurlijk ook net wat voor jou het beste werkt. De ene heeft een strakke planning nodig en kan het beste een schema maken. De andere is beter in spontaan bekijken waar plek en ruimte is om te studeren. Komen je zorgen dat je het niet aankan voort uit ervaringen uit het verleden of is het angst voor het nieuwe? Wat heb jij nodig om zekerheid te krijgen dat het je gaat lukken? Ik zou die vragen eens nagaan, kijken wat voor jou het beste werkt. Wie je eventueel zou kunnen ondersteunen. Maak een plan van aanpak en hopelijk kun je daar zekerheid uit halen. Heel veel succes
Thnx allemaal. De kleine blijft de enige dus over 3,5 jaar ga ik gewoon lekker de pabo doen als ze naar school gaat. Tot die tijd genieten van haar, deeltijd werken voor mezelf en vooral niet stressen
Je hebt de knoop al doorgehakt, maar ik zou ook adviseren om nog even te wachten. Een studie naast werk en huishouden vraagt enorm veel discipline en ook al heb je dat van jezelf, het is soms echt niet leuk, de momenten dat mijn man heeft gedacht: waar ben ik aan begonnen zijn niet meer op 2 handen te tellen.... Maar als je het echt wilt, dan is het echt mogelijk. Er zijn alleen leukere fases te bedenken wat mij betreft
Ik ga ook pas over 3 jaar weer als de jongste naar school gaat een studie oppakken, hoe graag ik nu zou willen, ik zou niet weten hoe en wanneer en dan werk ik nog niet eens. Als ik je het zo zie beschrijven denk ik dat we qua stress niveau niet veel van elkaar verschillen
Ik zie dat je al een keus hebt gemaakt. Nu heb je ook mooi de tijd om uit te zoeken hoe je het tegen die tijd wilt doen. Is een zij instroom traject bijvoorbeeld niet handiger? En misschien nog wat sparen zodat je dan een extra buffertje hebt? Ik zelf heb best wel een zware opleiding gedaan, waarbinnen ik ook nog mijn jongste kreeg, die het eerste jaar bijna niet sliep. Ja dat alles bij elkaar was het teveel en heb ik het laatste stuk uit moeten smeren. Maar aan de andere kant was het heel belangrijk om die opleiding te doen (omdat ik anders steeds baan onzekerheid had) en geniet ik er nu wel echt van dat ik toch door heb gezet. Er kunnen dus veel factoren spelen en het belangrijkste is dat je die echt zelf afweegt met je man en dat je achter je keuze staat.