Onze dochter van 3,5 jaar zit in een niet al te gezellige fase qua gedrag. Het is 'ik wil' (waarop wij dan zeggen dat je 'mag ik' kunt zeggen) voor en na, stomme papa (vooral papa) om niets, steeds een weerwoord ('neehee, zo gaat dat niet mama) en boze buien. Vanmiddag werd het me te veel. Vlak voor het eten zei ze dat ze niet wilde eten en alleen een toetje wil. We hebben uitgelegd dat je alleen een toetje krijgt als je iets eet. Ze werd echt extreem boos; schreeuwen, huilen etc. Gewaarschuwd dat we dit niet willen zien. Ze ging door, zo niet nog harder en hysterischer. Ik heb haar op de gang op de trap gezet en verteld dat ik niet wilde dat ze zo schreeuwt. Hysterisch op de gang. Echt tot kokhalzen toe. Toen ze rustig was ben ik heen gegaan en gevraagd of ze rustig was. Ze zei van wel. Ik zei dat ze mee mocht naar de eettafel (manlief en ik waren intussen gaan eten). Ze liep even mee maar rende toen naar de bank. Ik heb haar opgehaald en weer meegenomen. Ze krabte me in mijn gezicht, dus direct weer naar de gang. Ik moest opeens zo huilen! Ik herkende mijn meisje niet meer! Ook mijn man wist niet meer wat te doen en kon alleen maar zeggen dat dit toch niet normaal is. Hij keert dan in zichzelf en sluit zich af. Uiteindelijk is get weer goed gekomen, dochter heeft twee happen eten gegeten en haar toetje mocht ze omdat ze wat gegeten had. Maar oh wat een strijd en het deed me zo'n pijn! Wat doen we niet goed? En hoe moeten we reageren als ze steeds stomme papa zegt? En past dit gedrag bij een 3,5 jarige?
Wel bij die van mij Heel herkenbaar, en heel vermoeiend. Het is een fase, maar wij zitten inmiddels al weer in de volgende (net naar school=moe=overprikkeld), dus we blijven bezig. Wij proberen consequent te blijven, net als jij nu doet. Wat wij doen is als ze zo hysterisch beginnen (dochter van ruim 2 doet niet onder voor dr broer ) zeggen dat ze daarmee door mogen gaan, maar dat ze dat op de gang moeten doen en als ze weer rustig zijn, ze weer terug de kamer in mogen. Dus geen straf, maar even een afreageer en afkoel moment. Stomme papa oid is iets waar jullie op reageren (aandacht) dus je dochter weet dat dat werkt. Wij hebben ook eerst uitgelegd, boos geworden etc (hier was echt alles en iedereen stom) uiteindelijk werkte negeren het beste. Maar heel herkenbaar dus, enne, ik zet mezelf ook af en toe op de gang omdat ik even moet afkoelen Je bent niet de enige. Maar het is pittig he?
ik heb een stiefdochter van 4 jaar die ook zo hysterisch kan worden! gelijk heel boos als je zeg dat iets niet mag en ze kan idd ook wel eens stomme papa of stom broertje zeggen en echt best gemene dingen dat sam haar broertje niet meer is enz... vind ik ook wel eens lastig hoe je dan moet reageren. als ze echt zo hysterisch is en niet rustig word gaat ze hier ook gewoon naar de gang tot ze afgekoelt is, ze mag best eens boos zijn maar dan graag op de gang ff afkoelen, als ze afgekoeld is komt ze vanzelf weer terug.
hier ook hoor. Zoontje is 3,5 en begint ook iedere zin met ik wil. En dan assebliefffffffffff?????????? en dan hard huilen als het niet mag. Consequent blijven en negeren, maar het wordt er niet makkelijker op hoor
Het hysterische herken ik niet zó erg (gelukkig). Maar rond 3 jaar hebben we wel de 'papa is niet lief en ik hou alleen van mama'-fase gehad. Die duurde een paar weken. En ook de 'ik wil en jij moet' fase. Deze duurde wat langer en heeft ze nog steeds geregeld last van. Bij de eerste fase, hebben we t eerst geprobeerd mbv straffen, maar dit werkte bij haar juist averechts, werd alleen erger en ze ging zich meer verzetten. Ook werd ze recalcitrant en ging als een soort spelletje knijpen/slaan (niet hard), om aandacht te krijgen. Vervolgens vooral heel veel uitgelegd waarom het niet leuk is en dat we het niet lief vinden. Ook bij het pijn doen uitleggen, zeggen dat het niet mag en vervolgens afleiden.. Gelukkig is het dus redelijk snel gestopt daarna. De ik wil en jij moet fase, is hier vooral een kwestie van blijven herhalen herhalen herhalen. Dan zeg ik: 'mama, mag ik/mama, wil je ajb...' Oh, ja en dan komt t er wel goed uit. Maar ik vind haar nu over t algemeen heel erg netjes (vergeet t nog wel eens, maar goed), zegt bijna altijd uit zichzelf alsjeblieft en dankjewel etc. Dus.. hopelijk is t een korte fase en verder geduld hebben en volhouden. Onthoud dat een peuter zich nog niet goed kan inleven in een ander. Komt goed!!
Heel herkenbaar Niet zo heftig als bij jullie, maar de basis lijkt wel erg op elkaar. Wat ik doe bij mijn dochter: even laten razen, (ze gaat zelf wel op de trap zitten of zoekt haar kamertje op), dan naar haar toe, niets zeggen, enkel knuffelen, even uit laten huilen en daarna is ze voor rede v atbaar. Boos worden maakt het eigenlijk alleen maar erger hier: ze weet met zichzelf al geen raad en als ik dan ook nog eens boos word, weet ze het al helemaal niet meer. Na een goede knuffel voelt ze weer even dat ik haar iig OK vind, en dat heeft ze even nodig om gewoon te gaan luisteren.
Krijg ze deze peuterbuien nu pas dat je er zo van schrikt? Ik vind het namelijk klinken als weer een nieuwe fase in de peuterpubertijd, en zeer herkenbaar. Mijn ervaring is dat die fases komen en gaan, al vind ik het zelf ook steeds moeilijker om daar koel mee om te gaan.
In ieder geval een deel van herkenning dus... Mijn man en ik hebben er gisteravond uitgebreid over gesproken en de afspraken die we gemaakt hebben even weer herhaald. We zitten op een lijn gelukkig. Mijn man trekt het zich heel erg aan als dochterlief roept dat papa stom is. Het doet hem pijn. Vooral omdat ze het tegen mij niet zegt. Mijn man is bang dat ze in het openbaar ook zo'n woedeuitbarsting krijgt en dat wil hij voorkomen. Hij schaamt zich dan zegt hij. Ik snap het wel. We blijven consequent en met elkaar in gesprek.
Mijn vriend vond t idd ook héél erg als ze dat zei. Zij deed het vooral als ze naar bed moest en ze wil altijd al iets liever dat ik t doe.. Ging ze echt hele scenes trappen, best abnormaal itt ander peutergedrag. Zij heeft ook nooit zoveel last van driftbuien anders. Maar was echt maar een korte fase hier dus..
Elke peuter roept dat tegen zijn/haar ouders hoor. En in deze fase is papa vaak de pineut, later komt mama daar wel bij... Daar moet ie zich niet voor schamen, dat is normaal kindergedrag en absoluut bedoeld om te manipuleren: ze krijgen gewoon door dat ze je ermee hebben en hoe harder je laat voelen dat dat idd zo is, hoe harder ze het zullen roepen. Schouders ophalen dus, want als ze een knie kapot valt, moet papa wel troosten en heeft ze zijn liefde en veiligheid nodig en op die momenten kun je dus zien dat het allemaal prima in orde is tussen dochter en papa. Als papa ECHT stom zou zijn, zou ze ook op die momenten helemaal niets van hem moeten weten.
Jullie hebben helemaal gelijk. Oh, soms is opvoeden best lastig. Maar wel fijn dat we elkaar hier kunnen steunen.
Heel herkenbaar. Onze oudste van net vijf, heeft dit nu alweer een jaar. En om eerlijk te zijn, ik zit er helemaal doorheen en vraag me af en toe echt af waarom ik graag kinderen wilde. Vanochtend tegen negen uur al drie enorme driftbuien gehad en uiteindelijk om allebei even af te koelen onder de lauwe douche gezet met kleding en al. Sindsdien is hij weer gewoon gezellig. Maar, pffffft, ik zit weer met dikke huilogen de hele dag en hij is schor van al het geschreeuw. Nog een halve week en ze mogen weer naar school, jippie!
Dat klinkt ook heftig Kiki80! En al een jaar? Ik hoop dat dit snel stopt voor jou en dat het bij ons ook snel voorbij is.
stomme papa? dan zeg je alleen neutraal dat papa niet stom is. dat je papa eigenlijk slim vindt. bij het uitleggen zoals bijvoorbeeld 'na eten toetje' kun je vanaf nu vragende uitlegjes toe voegen. -wil jij een toetje? -ja -weet jij wanneer we onze toetjes eten? -als ze ja zegt laat haar zeggen wanneer(na het eten dus) -ja mama na het eten -heel goed meid dat klop na het eten krijgen we onze toetjes, wat heb jij wat gegeten dan? als nee zegt op je vraag dat ze niet weet wanneer toetje gegeten wordt ga door: -elke dag krijgt iedereen n toetje. dat weet je toch? ja/nee het is de behoefte van t kind om de eigen wil aan t werk te zien;proefkonijnen zijn hierbij= mama/papa als je dus alles op zulke momenten met makkelijke vragen uitlegt laat je haar na denken ipv boos worden. maar soms kun je echt niet voorkomen dat er n bui komt. dan, als de gang niet werkt, kun je proberen zelf weg te gaan. maar niet teveel storen bij uitrazen omdat het dan steeds langer kan duren. en de bui niet steeds in verband brengen met specifiek slecht gedrag. (want zo is het ook, je vind het niet erg als ze niet eet maar wel omdat ze zo enorm boos wordt)
Pfff hier ook zo'n peuterpuber. Gelukkig geen driftbuien, maar het vreselijk irritante 'ja maar'. Gek wordt ik ervan. Alles wordt bediscuseerd. Ze geeft niet toe en gaat door tot ik boos word. Bah.
Jullie moeten het wel een beetje relativeren hoor Mol 81, natuurlijk meent ze het niet als ze zegt dat ze pappa stom vind, het is gewoon een beetje uitproberen, hoe ver kan ik gaan, en zinnetje doordrijven. Negeren is vaak het beste. En ik zou er ook niet over in de war zitten als ze buitenshuis een woede aanvalletje krijgt...bijna iedereen die kinderen heeft herkent dit wel en daar hoeven jullie je zeker niet voor te schamen. Wij hebben hier ook een kleine 'drama queen' en soms word je er inderdaad wanhopig van maar het hoort er allemaal bij.
Dank je Kari37. Het klopt hoor. Ik heb vandaag met de GGD opvoedlijn gebeld en alles wat ik hier beschrijf voorgelegd. Het is allemaal normaal en hoort bij de ontwikkeling. Soms maken we onszelf gek, het is ons enige kind en we weten nie wat normaal is en wat niet. En dan nog is 'normaal' een rekbaar begrip. Vandaag hadden we een topdag trouwens. Helemaal niets geks.
Gelukkig dat je weer wat optimistischer bent en gelukkig dat er ook nog steeds topdagen tussen zitten met onze grillige kleintjes
@driftbuien buiten van andere kinderen: Ik moet dan stiekem lachen en dan ben ik zo blij dat ik de enige niet ben die dit heeft . En ik hoop dat anderen dit ook doen als ik (zoals vandaag) weer eens bij de kassa sta met een krijsend kind. @ belize, die taktiek heb ik weleens geprobeerd, helaas geen success hier. @ Mol81, gelukkig is nogmaals bevestigd dat het 'normaal' gedrag is. Fijn dat het vandaag goed ging. Zo bekijk ik het altijd, per dag. Dan houd je het langer vol