Hoi dames, Ik heb even jullie expertise nodig ter voorbereiding op mijn afspraak met de fysio vanmiddag: Ik heb sinds afgelopen weekend echt een enorme pijn in mijn onderrug, uitstralend naar mijn beide benen en bovenrug. Mijn stuitje doet enorm veel zeer en ik kan amper bewegen. Wanneer ik loop, dreunt alles door in mijn hele lijf. Nu heb ik vanmiddag een afspraak met de fysio om 15.15u (ik kan hier gelukkig gelijk terecht i.v.m. mijn herniaverleden), maar ik wil toch graag een beetje op mijn voorwerk zijn. Zouden deze klachten kunnen duiden op bekkeninstabiliteit of iets anders? En zo ja, hoe wordt dit behandeld? Alvast bedankt meiden!
Klinkt idd als bekkeninstabliteit, goed dat je bij de fysio terecht kan. Zelf ben ik onder behandeling van een ostheopaat en daar meer tevreden over dan mijn fysio, maar dat is natuurlijk heel persoonlijk. Sterkte!
Bedankt voor je reactie! Ik ben inmiddels bij de fysio geweest, maar heb niets losgelaten over bekkeninstabiliteit. De klachten die gepaard gaan met bekkeninstabiliteit, lijken over het algemeen erg op de klachten van een hernia. Mag ik vragen hoe je erachter bent gekomen dat je BI had (of hebt eigenlijk, als ik je goed begrijp)? Hoe hebben ze dit vastgesteld? Ik kom nl. echt niet meer vooruit, maar dien wel een 40-urige werkweek te maken. Ik trek het echt niet! Liefs Isa
Ik ben beroepsruiter en dressuur instructrice (paardensport) dus ben gewend de hele dag te rennen, vliegen, springen en zo'n 6 uur per dag te paardrijden. Toen ik ongeveer 10 weken zwanger was, was ik 's avonds niks meer waard. M'n hele onderstel deed pijn, als ik even op de bank had gelegen en ik wilde opstaan ging ik letterlijk door mijn benen heen omdat ik de kracht niet had het in mijn bekken 'op te vangen'. Als ik dan naar bed ging en 's morgens op stond was er niks meer aan de hand. Na ongeveer een week zo doorgaan kreeg ik ook pijn na inspanning en dus niet pas 's avonds als ik moe op de bank lag/zat. Wat rustiger aan gaan doen en maar eens een paar dagen geen paarden gereden, maar zelfs vegen of kleine klusjes gingen enorm veel pijn doen. Toch nog doorgegaan omdat ik als zelfstandige werk en dus niet zomaar een dag verlof kan pakken. Op een gegeven moment kon ik het huishouden nog niet meer aan, stofzuigen, een tafel afvegen, alles deed pijn. Vooral in een driehoek van m'n staartbeentje tot aan de bekken in beide kanten en steken in mijn schaambeen. Bij de verloskundige geweest, die zei dat ik maar even rustig aan moest doen en eventueel naar een fysio moest gaan. Dus heb ik toen maar toch echt even rustig gedaan, ondanks alle stress en regelwerk ivm werk. Maar rust hielp niet meer, 's nachts werd ik wakker van de pijn. Langer dan een kwartier in dezelfde houding zitten/liggen/staan deed pijn. Knoop doorgehakt en naar mijn huisarts gegaan. Daar werd ik niet echt serieus genomen omdat ik inmiddels pas 14 weken zwanger was. Volgens hem zou het goed BI kunnen zijn maar kon ik er toch niks aan doen :S . Maar thuis werd ik gek van het niks doen en van de pijn, mijn ostheopate gebeld voor een afspraak en daar bleek het allemaal veel erger dan gedacht. Behoorlijk BI, een scheef bekken (daarvoor was ik al jaren in behandeling geweest bij een fysio zonder goed resultaat), een scheef staartbeentje (na een breuk), scheve ruggewervels, zelfs een scheve schedel. Nu ben ik dus onder behandeling van haar. Vlak na de behandeling voel ik me alsof ik onder een trein ben gekomen en alsof er een piano op mijn onderlichaam is belandt. Na een paar dagen voel ik me weer een stuk beter, maar na de minste inspanning ben ik niks waard. Momenteel zit ik dus helemaal thuis en geef alleen nog een paar uur per week les (afwisselend staan/zitten/lopen) en verveel me te pletter.... Hopelijk valt het bij jou allemaal mee en ik raad aan om niet te lang door te blijven lopen met je klachten. Eventueel met bedrijfsarts contact opnemen want als je echt BI hebt kun je beter nu rusten dan dat je dadelijk de kleine nog niet meer kan tillen na de bevalling of erger, in een rolstoel zit, moet revalideren of er chronisch last van blijft houden. Heel veel sterkte!!!!!!!
Oeh! Dat klinkt wel erg heftig zeg! Zeker voor jou, wanneer je zo enorm sportief en actief bent, dat je dan ineens niets meer kunt! En als je dan ook nog zelfstandige bent, lijkt het me zo lastig om dan echt ineens niets meer te mogen en kunnen. Bovenstaande klinkt wel heel erg bekend in de oren voor mij . Over 4 weken gaan we verhuizen, dus ben ik het afgelopen weekend bezig geweest met alvast wat spullen in dozen te doen, zodat het straks niet zoveel werk meer is. Na 2 doosjes inpakken kon je me bij elkaar vegen. Ik merk dat ik steeds minder kan doen, omdat alles zo ontzettend zeer doet. Je wilt je alleen niet aanstellen en dus ga je gewoon door. Maar ik kom 's ochtends mijn bed niet meer uit van de pijn, slaap slecht door de pijn en het lijkt wel of ik geen enkele houding aan kan nemen, omdat ALLES, maar dan ook werkelijk ALLES zo enorm zeer doet. Naarmate de dag vordert, wordt de pijn alleen maar erger. Ik werk op kantoor, dus ik zit de hele dag, wat de pijn in mijn stuitje ook niet minder maakt. Maar je wilt niet zeuren (want hier op kantoor heerst het motto: Zwangerschap is geen ziekte), dus werk ik gewoon door. Morgenavond heb ik wederom een afspraak bij de fysio, wellicht dat ik het toch aan moet kaarten bij hem. Desnoods maak ik een afspraak bij de acupuncturist (tevens ostheopaat) die mij behandelt heeft voor mijn hernia in het verleden. Ik word gek van mijn eigen lijf zo! Hoe gaat het nu met jou? Kun je een beetje je dagen doorkomen? Jij ook heel veel sterkte!
Zou het inderdaad even aankaarten en die accupuncturist/ostheopaat is denk ik ook een heel goed idee! Ken dat gevoel, dat je je niet aan wilt stellen en maar gewoon door gaat maar op een gegeven moment gaat het echt niet meer en hoe moeilijk het ook is dan moet je toch knopen door gaan hakken. In het begin had ik het er ook héél zwaar mee, zat echt een tijdje in de put. Kon om elke schijt janken en zag het allemaal niet meer zitten, niks roze wolk... Maar toen ik echt alle knopen door heb gehakt, vrij genomen heb, klanten geinformeerd heb en toch maar eens naar mijn lichaam ben gaan luisteren viel er ook een héle last van mijn schouders. Nu ben ik nog altijd niet gelukkig met het feit dat ik niks kan en overal bij na moet denken, maar ik zit wel steeds een beetje meer op de roze wolk doordat ik niet meer constant pijn heb. Je moet nog even en uiteindelijk is je lijf en je kind belangrijker dan je werk. Als je straks in het ergste geval chronische BI hebt dan zal je baas (en collega's) nóg minder blij met je zijn. In dit geval is zwangerschap wel ziekte in zekere zin. Daarbij als puntje bij paaltje komt denkt je baas ook niet aan jou als het slecht met het bedrijf gaat en jou kwijt zou willen. Als je niet zwanger was geweest, was je dan ook door blijven rennen?
Tegen de verveling doe ik nu trouwens een thuis studie Kinderpsychologie. Misschien is het een optie om via het werk een schriftelijke cursus te doen mocht je echt moeten gaan minderen in uren (wat me wel verstandig lijkt) of uiteindelijk volledig de ziekekaart moeten nemen. Zo hou je je baas tevreden en hoef je je ook niet te vervelen Of misschien wat werk mee naat huis nemen als dat mogelijk is, dan kun je gaan liggen/lopen/zitten zoals het jou uitkomt.
Er zijn een aantal simpele tests die een fysio kan uitvoeren om vast te stellen of je bekkenpijn of -instabiliteit hebt.Ik heb het zelf nl. ook. Eén ervan is plat gaan liggen en proberen één voor één een been gestrekt op te tillen. Is het BI of BP dan zul je merken dat het erg veel moeite kost ( vaak met één been meer dan het andere) of dat het zelfs niet meer lukt. Een andere is, een blaadje papier op de grond leggen en proberen het met één voet verder te schuiven. Dit lukt vaak ook zeker met één been minder. Bij mij is het al zó erg, dat gewoonweg mijn been optillen om mijn pantoffels aan te doen of om in de auto te stappen echt vreselijk pijn doet. Mocht je dus bekkenklachten hebben, is het wle van belang dat je er zo min mogelijk mee blijft doorlopen en je snel door een deskundige wordt behandeld!
@ Mijnkleine: Ik heb net de acupuncturist gebeld en kan vanavond al terecht (godzijdank!!). Voor wat betreft mijn baas: mijn contract loopt in juli 2009 af, deze wordt niet verlengd wegens bedrijfseconomische redenen. Ze zouden me nu een contract voor onbepaalde tijd moeten aanbieden, maar kunnen me dit niet zwart-op-wit garanderen. Bovendien hebben ze mij tijdens de zwangerschap nu niet zo erg vriendelijk en netjes behandeld, dus in principe zou ik geen rekening met mijn baas "hoeven" houden. Maar toch doe ik dat! Om een of andere stomme reden wil ik me dan niet laten kennen en gewoon stug doorgaan. Maar om thuis te blijven heb je toch een bewijs van de verloskundige of andere tekengerechtigde nodig voor de ARBO-arts? @ Helen1971: super bedankt voor je tips. Bovenstaande testjes zijn bij mij al problematisch, dus ik vrees het ergste. Maar ik ga geen conclusies trekken voor een specialist datheeft gedaan. Hartstikke bedankt voor je tips in ieder geval!
Super dat je vanavond al terecht kan!! Ben benieuwd wat ze zegt! Je zult waarschijnlijk langs een arbo arts moeten, maar met jou klachten lijkt me die verklaring geen probleem (of je moet net de verkeerde arts tegen komen maar dan kun je voor een second opninion gaan). Daarbij kun je je behandelend arts/fysio ook om een verklaring vragen. Vervelend van je baan, maar misschien nu maar goed ook...
Ok, bedankt voor de tips! Ik ga het vanavond gelijk even navragen (als het daadwerkelijk BI is natuurlijk). Ik hoop gewoon snel van die rotpijn af te komen, dat zou wel prettig zijn! Mag ik vragen hoe je nu je dagen doorbrengt? Je zei al dat je met een thuisstudie Kinderpsychologie bezig bent, maar moet je ook daadwerkelijk hele dagen liggen? Ik weet nog wel uit mijn "herniatijd" dat ik de godganse dag plat moest liggen met een skippybal onder mijn benen... Daar zit ik nu niet echt weer op te wachten! Kun je nog wel de deur uit voor een klein boodschapje bijvoorbeeld?
Omdat ik het eigenlijk ook al te ver had laten komen heb ik inderdaad dagen (zoals vandaag) dat ik echt helemaal niks kan. Dan maakt het niet uit of ik nou zit, lig, sta of loop, dan heb ik constant pijn. Dan kan ik dus ook helemaal niks, niet in het huishouden, geen boodschappen, niet op bezoek, niet eens met de hond wandelen. Maar de meeste dagen kan ik gedoseerd wel iets doen gelukkig, al is het even bij iemand op bezoek, een uurtje les geven of iets dergelijks. Jammer genoeg gaat boodschappen doen niet meer omdat ik niet meer goed kan tillen. Als we ergens heen gaan moet ik tussendoor veel rust nemen en dan gaat het wel. Na een drukke dag moet ik een dag rusten. Heel frustrerend allemaal, maar het begint langzaam aan te wennen. Ik hou mezelf altijd voor dat ik beter nu een paar maanden rustig kan doen en daarna weer volop kan genieten en doen waar ik zin in heb dan nu overbelasten en dan lang moeten revalideren als de kleine er is. Op zo'n dagen als vandaag verveel ik me rot, lees wat boeken, internet wat in het rond, sms wat, bel wat en wacht tot m'n vriend thuis komt van het werk. Ik breng niet zoveel positief nieuws he, sorry haha!
Ik vroeg me af hoe het inmiddels met je gaat? Hoe het bij de accupuncturist is gegaan? Mijn ostheopate heeft gisteren aanbevolen om ook bij een gespecialiseerde fysiotherapeut & zwangerschapsyoga te gaan doen aangezien het in korte tijd behoorlijk vergergerd was.
hoi, klinkt heftig allemaal. ik heb ook sinds begin vd zwangerschap bekken/rugklachten. Ben sinds een week of 6 bij een mensendieck therapeute (die leert je hoe te staan/zitten etc). Benen optillen e.d. kan ik nog wel, dus geen BI hier. Maar wel alles rustig aan, geen zware dingen tillen, niet tuinieren etc. T is waar wat iedereen roept; doe het rustig aan, maar das best lastig als je hoofd allerlei dingen wil. Persoonlijk merk ik t wel; als ik me aan de regels hou gaat t een stuk beter. Kun je via je VK geen brief krijgen om minder te gaan werken? Sterkte allemaal! groetjes uit zonnig zeeland
Zeeland, gelukkig dat Mensendieck bij jou zo goed helpt. Bij BI heb je idd ook vooral heel veel last van je schaambeen. Gewone bekken/rugklachten komt vooral door een verkeerde houding. Aan de hormonen die BI veroorzaken kun je jammer genoeg heel weinig doen.
hoi ! @mijn kleine. Weet jij hoe t zit met de 'schaambot' bandenpijn? Daar heb ik met vlagen nog t meeste last van. T voelt als super-spierpijn. Hoe kom ik daar af? (Behalve bevallen??) groetjes!
De bandenpijn en de pijn aan mijn schaambeen van de BI zijn wel heel verschillend qua gevoel. Bandenpijn voelt bij mij ook als spierpijn/stekende pijn aan mijn onderbuik. De pijn aan het schaambeen voelt alsof er een vleeshaak aan beide kanten van het schaambeen zit en dat uit elkaar trekt met brute krachtI. Sorry voor de onsmakelijke omschrijving . Die pijn is dus ook echt in het gewricht en veel lager dan de bandenpijn.
Hoe je ervan af komt... Niet ben ik bang, bandenpijn verzacht bij mij als ik er een warme kruik op leg en even rustig in een comfortabele houding ga zitten/liggen. Maar de pijn aan het schaambeen kun je alleen iets verminderen door je benen dicht bij elkaar te houden en oefeningen van een fysio/ostheopaat oid.