Heb een topic bij zwanger zijn 22 weken en vroegtijdig gebroken vliezen. Maar wat ik me af vraag aan de meiden die ook kans hebben (gehad) op een prematuur kindje. Hoe bereid je jezelf en je partner voor? Ik lig inmiddels 1, 5 week in het zh en als de kleine zich aandient wordt het een keizersnede. Maar ik weet al dat bv extra moeite gaat kosten ivm vlakke tepels en ik wil het perse laten slagen. En dachten jullie na over jullie verblijf na het zh als je niet in de buurt woont? Ik ga nog vragen of hier nog voorlichting komt. Dat zou wel fijn zijn...
Ik wist ook dat ik te vroeg zou bevallen (een drieling), en heb me daarop voorbereid. Ik heb de volgende dingen gedaan: - rondleiding gehad op de NICU; - gesprek vooraf met een neonatoloog; - gesprek vooraf met een lactatiedeskundige (hier heeft ze me amper bruikbare info gegeven. Dat je BV bij een KS en vroeggeboorte pas na een week op gang komt, dat de baby ná 34-35 weken wel kan zuigen maar vaak geen kracht heeft om goed te drinken, dat je om de 2 uur moet kolven, dag en nacht om een fatsoenlijke productie op gang te helpen enz); Wat mij het meeste heeft geholpen is praten met de ervaringsdeskundigen, met andere ouders van prematuren. Alleen zij weten hoe het echt is om een prematuur kind te krijgen, door welke achtbaan je gaat, en hoe je het kunt verwerken later. Succes, en ik hoop dat jullie kleine nog even blijft zitten!
Neonatoloog wel een gesprek gehad toen we actief beleid startten met longrijping en risico's met het aantal weken zwangerschap en vroeggeboorte, stijgen van kansen per week enzo. Lactatiekundige ga ik vragen of ik die kan spreken zit ook met de kans op herhaling van koemelkallergie daarom ben ik vastbesloten meer dan 200% er voor te gaan. Rondleiding nicu nog niet aangeboden gekregen maar weet niet of ik dat al wil. Ben nu nog in de positieve mood en heb wel een kindje van 27 wkn gezien van een vriendin.
Hoi Onze dochter is met 40+5 geboren maar heeft wel 2 weken op de neo gelegen. Misschien is het fijn om een rondleiding en of gesprek te krijgen met iemand van de neo. Ik kijk nu zelf naar kleine babys grote zorgen voor de verwerking. Sterkte Groetjes
Wij keken hier naar voordat er iets aan de hand was. Heb het nu niet meer gekeken op de een of andere manier voelt dat als de goden verzoeken. Misschien stom want het kan nog steeds gebeuren. Maar mijn gevoel is nu zo goed dat ik bang ben die positieviteit kwijt te raken. Is wel kop in het zand steken een beetje dat weet ik..
Mijn zoontje is met 32 weken geboren en heeft 5 weken op de neo gelegen. Hij kwam onverwachts dus was niet echt voorbereid. Maar een goede vriendin van mij werkt op de NICU dus daar had ik veel aan. Ik heb zelf een ingetrokken tepel. Ik heb 8 weken fulltime gekolft. Jamie had de kracht niet om live te drinken. Was helemaal uitgeput voor een paar ml. Sommige lukt het wel om live te kunnen voeden maar ik ken helaas meer verhalen van prematuurtjes bij wie dat niet lukt... Het is ook afhankelijk van het termijn waarop ze geboren worden. Bedenk ook dat wanneer je live gaat voeden, je alle 7 a 8 voedingen live moet geven... Ook wanneer jij thuis bent en he kindje daar nog ligt... Een moeilijke opgave. Verder ga je de rollercoaster gewoon in. Je wordt geleefd. Dat kan achteraf een hele impact hebben... En het is vaak twee stappen vooruit en een terug. Zo ademde mijn Jamie 2 dagen zelf en kreeg toen toch dagenlang een CPAP (ademhalingsondersteuning via een masker). In begin voelde het alsof zij bepaalden wanneer ik wat bij mijn eigen kindje mocht doen. Maar je gaat vanzelf meer de zorg van je eugen kindje doen waardoor het meer eigen gaat voelen. Het komt allemaal goed. Het was en blijft een emotionele tijd maar ik kijk wel met een goed gevoel terug op de goede zorg en het thuis voelen. Ik zou wel een rondleiding nemen als dat kan. Dan kun je vast kijken! En je voorbereiden op de grootte van de kindjes en de slangetjes en snoertjes die er erger uitzien dan ze zijn!!! Je kijkt daar straks dwars doorheen
Ik sluit me hier volledig bij aan. mijn dochtertje is ook geboren met 30 weken. maar was veel te klein voor de termijn. ik heb ook nog een rondleiding gehad op de neonatologie. ze lieten mij kindjes zien van 800 gram. heel ingrijpend op dat moment maar ik ben wel heel blij dat ik het gezien heb. je weet een beetje wat je kan verwachten. ik wist wel zoizo dat ik vroeger ging bevallen omdat mijn placenta bijna niet meer werkte. dus het was gewoon een kwestie van tijd voor hij het begaf. Ik heb ook altijd gekolfd. Mijn dochtertje heeft nooit aan de borst gedronken. ze kon het niet. ze is nu bijna 4 maanden en drinkt nog altijd aan de prematuurspeentjes van het ziekenhuis. maar dat gaat goed nu. ik heb 14 weken gekolfd. daarna ben ik overgegaan op flessenvoeding. omdat eens ze thuis is het heel zwaar is om nog is te kolven en constant te steriliseren enzo. ik hoop in ieder geval dat je kindje lang genoeg blijft zitten
Bij mij werd Luc onverwacht geboren, ik was die dag nog gewoon aan het werk. Heb me dus niet kunnen voorbereiden. Ik denk dat de tips hierboven heel goed zijn. Het drinken aan de borst heeft lang geduurd tot dat lukte, heel soms dronk hij 10 of 20 cc. Heb vaak op het punt gestaan te stoppen als het weer niet lukte, maar ben blij dat ik heb volgehouden. Maar het kolven is wel zwaar, zeker als je thuis 's nachts zit te kolven en de kleine is nog in het ziekenhuis. Ik woonde vlakbij het ziekenhuis. Zijn er in jouw ziekenhuis mogelijkheden om bv in Ronald McDonald huis te slapen? Laten we hopen dat je deze tips allemaal niet nodig hebt, maar goed dat je je een beetje aan het voorbereiden bent
Net of je in een film zit en dit niet je eigen verhaal betreft hè meid.. Hier ook een (onverwacht) prematuurtje gehad. Zoonlief werd met 31,2 gehaald. Ik heb in het ziekenhuis en 't begin thuis gekolfd. 7 a 8 keer per dag. Daarna ben ik helaas over moeten gaan op flesvoeding, want om de drie uur kolven, verschonen, voeden etc. werd te veel. Mijn bv liep erg terug en zoon kon niet live drinken. Het begin is het belangrijkste. Als je binnen een paar uur na de geboorte kan beginnen met om de 3u te kolven, zal het wss goed op gang komen hoor. Verder zou ik idd ook nadenken over een rondleiding op de nicu. Ik had graag wat voorbereiding gehad. De eerste keer was ik stoned van de morfine, maar de dag erna schrok ik echt van de baby's, alarmen etc. Wellicht voor je vriend ook 'fijn' om een beetje voorbereid te zijn. Kleine dingen waar je misschien over na wil denken: - Een mooi gedichtje of tekst voor in het geboortje kaartje om de situatie uit te leggen. - Een dagboekje maken, waarin jij en/of de verpleging staks in kan schrijven hoe het met jullie baby gaat. - Een stapeltje spuugdoekjes. Die kun je straks op je huid dragen en bij je baby leggen. Ze worden rustig van mama's geurtje. Hopelijk is het allemaal niet nodige. Aan je positieve instelling zal het niet liggen in ieder geval. Ik duim voor je!
Bedankt dames! Ja we kunnen in het Ronald mc Donald huis evt. Maandag komt er al een lactatiekundige praten dat is al geregeld. Een rondleiding probeer ik als het kan op een avond. Mijn vriend wil nog niet erg die zegt dat ze toch niet komt...
Ha Frannie, ik ben pas met 28 weken naar de neo gegaan. Ik kon het eerder niet aan en het is best heftig. Op de afdeling hadden ze wel een boek met foto's van prematuren met allerlei leeftijden, dat heb ik wel eerder ingekeken. Maar het was vooral: blik op oneindig en ik zie het wel. Eerlijk gezegd kun je je toch niet voorbereiden op hoe het zou voelen. Het hangt ook af van de termijn en het al of niet ontstaan van complicaties natuurlijk... Ik heb een jaar gekolfd omdat ik onwijs gemotiveerd was. Ik wist dat dat kon omdat ik van andere prematurenmama's hoorde dat zij dat hadden gedaan. Dus bij dezen. In het begin wel oxytocinespray gebruikt, verder niets. Begon met elke drie uur kolven (medela harmony) en NIET midden in de nacht en kreeg een prima productie. Dus luister maar je lijf en hart. Je moet wel overeind blijven. Er zit op dit forum veel kennis dus shoot!
Toen ik zwanger was van de tweeling, wist ik dat het er in zou zitten dat ik te vroeg ging bevallen, maar de controles waren telkens goed. De dindsdag voor de bevalling (ben op zaterdag bevallen) was de controle nog zo goed dat ik over 3 weken pas weer terug mocht komen, voor een tweelingzwangerschap gaan ze meestal na 30wk om de 2 weken of zelfs nog vaker als daar aanleiding voor is..... Dus echt voorbereid waren we niet. De jongens waren echt goed aan gewicht ze waren als of het 2 1lingen waren, allerbei meer dan 2kg. Dus de jonges hebben niet op de neo gelegen. Ook hebben ze maar 3 dagen in de couveuse gelegen, dus wij mogen echt niet klagen. Wel hebben ze in totaal 5 weken in het zkh gelegen en die tijd was behoorlijk pittig. Ik kolfde ook, omdat ik de jongens een goede start wou geven en dat heb ik denk ik zo'n 5 maanden volgehouden. Eerst had ik nog de hoop dat ze uiteindelijk wel de borst zouden pakken, maar dat lukte gewoon niet, vandaar altijd gekolfd......
Hier voorbereid door veel te lezen, kleinekanjers.nl en voc etc. Veel aan dit forum gehad ook... Alles klaargemaakt voor de bevalling ( geboortekaartjes etc). Lezen over buidelen, hechting, bv (borstvoeding.com) ook info over te vroeg geboren kindjes en bv geven etc... Hier 11 maanden gekolfd, met veel support van soefman... Nog steeds jammer dat t live voeden niet gelukt is.... Wij hebben ook n rondleiding nicu gehad, maar werk zelf id zorg en vond dat niet heel spannend... Voor soefman was t wel goed trouwens... Die was de eerste uren bij haar ( alleen) en wist zo toch n btje hoe het er daar aan toe zou gaan! Verlies je nog vruchtwater? Hoe gaat t nu?! Wij hebben nog 7.5 wk volgehouden uiteindelijk ( langste wkz was 10-12 weken met gebroken vliezen...) Sterkte! Grtz.
Mijn man heeft er ook veel aan gehad!! Ik bleef op de OK, en hij rende achter de couveuses aan naar de NICU. En dan val je zo'n zaal binnen als man. Vol met monitoren, constant piepjes en alarmen. Mensen die je kind overnemen, gaan prikken en aan allerlei draadjes hangen enz. Hij zei later ook dat het toch fijn was dat hij van te voren alles had gevraagd over de apparatuur, hoe het werkt en wat het doet (een man he ), dus dat was tenminste een beetje bekend.
Lig nu aan ctg had wat last van mijn buik (wil zo mijn urine laten test) en weer ietsjes meer bloedverlies. Heb nu ook wat harde buiken baal er van! Lactatiekundige komt vandaag en ook groeiecho en vruchtwater meten.... Ik zie op het ctg dat de harde buiken geregistreerd worden. Arts is met een bevalling bezig dus moet wachten. Wel slecht want wat als ik acuut iets heb nu.. Volgens mij ziet het ctg van de kleine er goed uit en ze trapt ook flink dat hoor je goed. Nog niet naar nicu geweest maar nu toch maar een afspraak maken...
Loos alarm alles goed gelukkig geen harde buiken meer gehad. Ctg was prima. Heb ook veel last van mijn banden als ik draai in bed.
Wel balen lactatiekundige had weer geen tijd ik ben geen prioriteit hoorde ik.... was nu nodig waar het niet lukte. En is elke dag maar tot 13.30 aanwezig. Beetje jammer....
mijn zoon kwam volledig onverwacht dus ik was er totaal niet op voorbereid. Mijn dochter werd te vroeg verwacht. ik heb toen geen bezoek gebracht aan de Neo omdat ik het nog kende van mijn zoon. En heb ook na de geboorte van mijn zoon veel gehad aan kleinekanjers.nl Mijn dochter was dysmatuur maar hoefde niet in de couveuse, zij heeft op de gewone kinderafdeling gelegen. Daar was ik dan niet op voorbereid. ging zo uit van een vroeggeboorte dat het gek was dat dit niet gebeurde. Maar op een goeie manier gek!