Hallo dames, Hier even mijn verhaal. Voor mijn zwangerschap gebruikte ik medicijnen voor een te hoge hartslag. Deze zijn schadelijk voor de baby, dus heb ik die in overleg met de ha afgebouwd. Dit ging allemaal erg goed. Ook mijn bloeddruk was nog nooit zo goed geweest als tijdens de zwangerschap. Nu werd ik vorige week (18 weken zwanger) snachts ineens wakker met hartkloppingen en pijn op de borst. Contact gehad met de verloskundige en bij de huisarts geweest en deze adviseerden mij beide om het heel rustig aan te doen. Uit bloedonderzoek bleek 2 dagen later dat ik ook bloedarmoede heb. Ik heb me die dag ziek moeten melden en daarna had ik vakantie, deze is blijven staan in overleg met mij. Ik heb contact opgenomen met de bedrijfsarts en die heeft vastgesteld dat ik niet in de zorg kan werken, maar wel vervangende werkzaamheden kan doen. Dus bijv medicijnen delen en in de huiskamer werken. Dit weekend ben ik dus begonnen (in het kader van therapeutisch werken), om te kijken hoe het zou gaan. Ik ben trouwens nu volledig ziek gemeld bij het UWV. Mijn werkgever zegt dat het UWV nog gaat bepalen voor hoeveel ik dan word ziekgemeld??? Nou in ieder geval. Het viel dus zwaar tegen vandaag, ik werd constant duizelig en had een hoge hartslag. Ik heb 4,5 i.p.v. 7 uur gewerkt en ik ben daarna naar huis gegaan. Bij thuiskomst heb ik dus heel de middag geslapen. Ik vraag me nu echt af hoe het verder moet. In principe denk ik zelf dat 50% werken wel te doen is, maar meer ook niet! Maar mijn bedrijfsarts gaat er van uit dat die bloedarmoede met een paar weken over is, en dat ik tot die tijd mijn volledige uren ander werk kan doen. (Hij heeft mij trouwens niet gezien, alleen telefonisch contact gehad). Wat zouden jullie doen in deze situatie? Ik vind het erg lastig om voor mezelf op te komen, maar voelde vandaag wel aan mijn lijf dat ik MOET voor de baby en voor mezelf.. Maandag wordt verder besproken met mijn teamleider over hoe en wat.. De hele situatie geeft me wel wat zorgen! Sorry voor het hele lange verhaal. Groetjes
Hoi Lelie, klinkt niet best, hartkloppingen met pijn op de borst en bloedarmoede. Als ik jou was zou ik volledig de ziektewet in gaan.vooral nu in deze situatie met een kindje in je buik, deze is nu heel kwetbaar en moet je beschermen. Je bent immers ook bij het UWV voor 100% ziek gemeld. Al jouw uren worden dus aan jou baas vergoedt. Zeg maandag tegen je teamleider dat je voorlopig niet mag werken op advies van verloskundige en huisarts, deze zeggen niet voor niets dat je het heel rustig aan moet doen. Je zult eerst het volgende bloedonderzoek moeten afwachten voordat je verder weet wat je wel en niet mag. Nu eerst aan je eigen hart denken, hoe moeilijk dat ook is. Kop op en sterkte!
Laat je verloskundige of huisarts een verklaring opstellen met daarin een toelichting op de situatie. Bespreek dit ook met de bedrijfsarts en geef hem die verklaring, zodat jullie samen tot een afspraak kunnen komen. Veel succes!
Ik zou ook even helemaal niet meer gaan werken! Sowieso betaalt het UWV inderdaad jouw salaris aan je baas, deze verliest er dus niets op. Ik snap dat ze mensen therapeutisch aan het werk willen hebben. Soms is dat ook goed, want van hele dagen thuis zitten ga je je vaak ook niet beter voelen. Maar ik vind het echt onzin dat je volledige dagen vervangend werk moet doen als je 100% bent ziekgemeld. Dan zou ik ook voor halve dagen gaan. Of dus nu even helemaal niet en wachten tot de bloedarmoede over is. Je moet lekker kiezen voor je kindje. En als je verloskundige en arts zeggen dat rust nodig is, dan betekent dat dat je niet 7 uur per dag kunt werken. Sommige bedrijfsartsen zijn heel moeilijk met thuisblijven, wat ik niet snap want UWV betaalt en je hebt bovendien een kind in je buik dat goed moet groeien. Absoluut zijn er mensen die zich heel makkelijk ziekmelden bij zwangerschap. Maar hartkloppingen zijn echt heel erg vervelend en vermoeiend ook en zeker ook een teken dat het niet helemaal lekker loopt, toch?! Kan me er een beetje boos over maken dat zo'n bedrijfsarts dan zegt dat je tot je bloedarmoede over is hele dagen vervangend werk kunt doen!
hai dames. dankjewel voor jullie reacties! Ik heb nu afgesproken dat ik zelf kijk wat gaat en dat ik het voorlopig bij halve dagen hou. En dan andere werkzaamheden die niet zwaar zijn. Na die halve dagen heb ik het dan ook wel echt gehad. Maar thuis zitten is ook niet alles. Dus op zich is het zo goed geregeld denk ik. De arbo arts was het er mee eens en vindt dat ik nog veel doe aangezien mijn klachten. Het UWV heeft nog geen contact met me opgenomen, maar de arbo arts vindt 50 % beter laten melden eigenlijk iets te veel van het goede.. omdat ik veel dingen terecht niet kan. Wat denken jullie? Wie bepaalt dat nou eigenlijk? Voor hoeveel je wordt ziek gemeld? x
Ik denk dat 50% ziek gemeld blijven eerlijk is. Je geeft zelf aan dat je halve dagen werkt nu en dat je veel taken niet kan. Ik denk dat je voor de helft ziek blijft, zodat voor die 50% vervanging kan worden ingezet. Anders zou je collega de verzorgende taken allemaal op zich moeten nemen. Ik werk zelf ook in de zorg en zou daar niet blij mee zijn.. (Als het een keer moet oke, maar niet elke dienst.. Dan zou ik mijn collega ook aansporen om zich gedeeltelijk ziek te melden, zodat er vervanging kan komen).
Hoi Lelie, je weet zelf inderdaad wat het beste is. Luister goed naar je lichaam. Ik werk zelf ook in de zorg. En nou is het zo dat de verloskundige met 20 weken tegen me zei: ""Hou je het niet meer vol, ben je ''s middags moe, ga naar huis, maar ga niet stug door. Je hebt een kwetsbaar wezentje in je lichaam en daar moet je zuinig op zijn". In de zorg werken is nu eenmaal erg zwaar. Mocht het zo zijn dat je je voor 50% ziek hebt gemeld, en dan betaald het uwv 50% aan je werkgever. Het is dan wel de bedoeling dat je halve dagen werkt, en gewoon in de telling staat. Ben je voor 100% ziek gemeld, dan zou je eventueel wat boventallige taken kunnen verrichten. Ik ben zelfs sindskort ook een aantal uren in de ziektewet. En ik ben het ook met je eens, thuis zitten is ook niet alles. Maar werken kun je je hele leven nog. Sterkte en denk aan je baby'tje!
Ook als je 50% ziek bent kun/mag je boventallig werken. Dat heb ik bij Jelle toen ook gedaan. Ik werkte 's ochtends van 7.00 tot 11.00 boventallig met lichte karweitje, o.a. med klaarzetten (dat kon zittend, collega die de bewoner gewassen had kwam de medicijnen dan op kantoor halen) brood smeren, helpen met eten, met een bewoner koffie drinken enz. Bewoners waren blij met wat extra aandacht! Van 11.00 tot 15.30 stond ik dan niet meer boventallig, maar dan liep ik altijd samen met een collega zodat ik niks alleen hoefde te doen. Dan deden we de toiletgang, naar bed brengen en er weer uithalen met z'n tweeën. Scheelt dat dat bij ons toch al vaak met 2 man moest omdat het een revalidatie afdeling (na CVA, heop ok, dat soort dingen) was. Op die manier heb ik het goed vol kunnen houden tot de 34 weken.