Hallo, Mijn dochter van 18 jaar is zwanger. Ze weet alleen niet precies wanneer ze de laatste menstruatie heeft gehad. We vermoeden dat ze eind maart de laatste menstuatie heeft gehad. Het was niet haar bedoeling om zwanger te raken. Ze had sinds 6 maanden een vriend,en heeft hem verteld dat ze zwanger was. Nu zei hij tegen haar dat het hem niet uitmaakte of ze het kindje hield of niet. Maar mijn dochter wil het kindje niet en hij stemde er mee in om het weg te laten halen. Maar hij zou haar ook als ze het wel wilde overal in steunen. Niet dus! Een week later belde hij en het is niet te geloven,maar hij maakte het uit. Maar wilde wel nog met haar mee gaan naar de abortuskliniek. Nou sorry hoor ,maar dat hoefde dan van mij en van mijn dochter ook niet. Wat een eikel. Ik had ook het idee dat mijn dochter door hem was omgepraat om het kindje weg te laten halen. Ons hele gezin wil namelijk dat ze het kindje houd. We staan allemaal achter haar. Maar nu wil ze het kindje niet houden. We vinden het verschrikkelijk. Maandag om half 10 heeft ze de afspraak in de abortuskliniek. We zijn al 2 weken op haar in aan het praten dat ze het moet houden,maar helaas. Ik vind gewoon dat ze anders beter had moeten opletten om niet zwanger te worden. Ze zegt dat ze geen kindje wil zonder vader. Wie kan me raad geven. We willen zo graag dat ze het houd
Och jeej wat een nare sitiatie! Ik weet ook niet wat je zou kunnen doen om haar om te praten...maar je moet denk ik wel 100% zeker weten of je het weg laat halen bij zo'n kliniek? Wellicht dat ze haar anders nog met bedenktijd wegsturen? Ontzettend moeilijk....sterkte ermee!
Wat een vervelende situatie zeg. Kan me voorstellen dat ze (en u ook) hier mee zit. Volgens mij krijgt ze sowieso bedenktijd. Dat is dacht ik wettelijk verplicht... Ik denk dat ze er later spijt van zal krijgen en er naar mijn idee niet goed over nagedacht heeft. Uit dit verhaal lijkt het er meer op dat ze over de relatie nadenkt dan over het kindje in haar buik. Misschien is het een idee om een echo te laten maken. Jullie weten ook niet hoelang ze zwanger is toch? ze zal dan tussen de 12 tot 16 weken zwanger zijn denk ik Als ze een prachtig kindje ziet spartelen kan ze wel anders gaan voelen. dan wordt het wat tastbaarder dat er echt iets in haar leeft. Met alle respect; ik ben tegen "zomaar" abortus doen omdat het nou eenmaal niet uitkomt in je leven. Dan had je geen seks moeten hebben. Dat kleine kindje in haar buik kan er niets aan doen. Maar ik begrijp ook de moeilijke situatie voor jullie. Laat haar de reacties maar lezen die op dit berichtje volgen. Misschien kan het haar helpen in haar keuze. Veel sterkte voor jullie! Paula
Goh, inderdaad heel moeilijk! Als ze het kindje houdt en er volgen moeilijke momenten dan zal ze het jullie misschien verwijten dat ze ongelukkig is (of als ze uitgelachen wordt tijdens haar zwangerschap op school, of door haar vrienden). Misschien zal ze dan altijd het gevoel blijven hebben dat ze 'gedwongen' werd, terwijl ze dat kind niet wou. Langs de andere kant is er ook kans dat ze spijt krijgt... Weet je waarom juist ze een abortus zou willen laten doen? Misschien moet je haar eens vragen de redenen op papier te schrijven, dan weet je meteen of het voornamelijk angst is die bij haar speelt, praktische zaken, angst voor de vriendengroep, toekomst die onmogelijk wordt, ... Een echo lijkt me zeker een goed idee! Wat je ook zou kunnen doen is haar laten lezen hoe een kindje van die leeftijd ontwikkeld en wat 'het al is', zodat ze goed bewust is van wat ze laat weghalen. Ergens is dit een vorm van emotioneel overtuigen, maar langs de andere kant, als ze later ontdekt hoe ver ze al was en wat het kindje al was toen ze het liet weghalen... Veel sterkte in ieder geval, ik kan begrijpen dat het héél moeilijk is! Sandra
Beste Moeder, Zelf ben ik 19 jaar en heb vorig jaar voor de zelfde keuze gestaan. Houden of weg laten halen. Het enige wat ik kan zeggen is dat als ze er bewust voor kiest het niet te houden dan voorzich zelf doen. Niet omdat de vader een klootzak is omdat ze met zich zelf in het reine moet komen. Zelf heb ik er toen voor gekoze om het niet te houden waar ik veel verdriet van heb gehad. Het enige waar ik op dat moment aan dacht was dat ik niets had en dus ook niets kon betekenen voor het kind. En dat ik niet de rest van mijn leven aan 'vader' vast wou zitten. nu jaar later ben zwanger van de zelfde vader ik geloofde dat toen hij zijn excuus aanbood dat meende en gaf hem nog een kans. We zijn toen weer samen gaan wonen en nu heeft hij mij met 23 weken verteld dat hij toch maar niet van mij houd. Het kind dat in mij leeft is een geschenk van god. Zo is het kind dat in je dochter leeft. Vanaf 6 weken begint het hart al te kloppen. zolang ze niet 24 uur onder de douch staat om het kind er uit te wassen laat het haar asjeblieft houden. Dat is mijn mening. De spijt en pijn die ze later zou ervaren laat een barst achter op de ziel.
Toen ik het las dacht ik jeetje, meisje van 18, wellicht nog wat puberaal, en het hele gezin dringt aan om het te laten houden..... Wat ik denk ik dat je je dochter een keus moet laten maken. Praat met haar over de voors en tegens van zowel houden als een abortus. En als zij dan de keus heeft gemaakt steun haar hier dan in, wat deze keus ook zal zijn. Daar heeft ze meer aan dan in een bepaalde richting gedrukt worden, want daarmee maak je het voor 'later' ook niet makkelijk. Want stel, ze houdt het kind omdat jij/jullie zo aandringen, maar daarna is het wel gebeurd met haar jeugd. Hoe dan verder met school, wat voor toekomstperspectief heeft ze dan nog? En na jaren spijt krijgen van een beslissing die je is opgedrongen lijkt me gewoon niet fijn, zowel bij houden als bij een abortus niet. Daarom, nogmaals, laat haar een beslissing nemen, laat haar praten met lotgenoten (misschien op dit forum wel?), zowel jonge moeders als meisjes / vrouwen die een abortus hebben gehad. En respecteer deze beslissing. Er is in deze geen foute keuze, zolang het haar keuze is.
Bedankt voor jullie reacties,en ja het is idd moeilijk. Maar is het niet zo Beter nu de rest van de zwangerschap een beetje verdrietig dan de rest van haar leven om wat ze heeft gedaan. Ik denk dat als dat kindje er straks is ze het voor geen goud meer wil missen,en dat ze dan inziet dat het goed is dat ze het toch gekregen heeft. En dat is beter als straks voor de rest van haar leven denken"wat heb ik gedaan"Bedenktijd heeft ze eignlijk al gehad,want ik heb ongeveer 2 weken geleden de afspraak voor haar gemaakt. En een echo kan nu niet meer omdat ze morgenvroeg om half 10 in de abortuskliniek moet zijn. Maar volgens mij krijgt ze daar ook een echo. Ik hoop dat ze die mag zien en dat ze dan nog zegt dat ze zich bedacht heeft. Wat betreft school,daar is ze na haar vmbo diploma mee gestopt. Ze werkt nu plus minus 20 uur in de week in een sportzaak. Maar mocht ze in de toekomst weer naar school willen,we staan achter haar en zulllen haar altijd steunen. Ook wat betreft stappen en met vrienden leuke dingen doen,of op vacantie gaan,geen probleem. Ik heb nog een dochter van 21, en 2 dochters van 15 die staan ook voor haar klaar. Net zoals ik en mijn man. Een oppas heeft ze altijd,ze staat er dus niet alleen voor. Ik hoop dat ze zich nog bedenkt,maar houd jullie ongetwijfeld op de hoogte. groetjes lenie
Je bent een zorgzaam mens, dat doet me goed. Het is moeilijk om iemand "om" te praten, ik zou het niet doen als ik haar was. Maar ik ben 32 en heb altijd gedacht dat ik nooit zwanger kon worden. Maar wat ik wel wil meegeven is dat, welke keuze ze ook maakt, zij het gevoel krijgt dat ze nergens alleen in staat. Heel veel sterkte. Groet, Mirelle.
Beste Lenie, Wat een moeilijke situatie! Ik weet niet of het nog zin heeft, maar wellicht kunnen jullie als je dochter dit wil contact opnemen met de VBOK of het FIOM. Zij bieden hulp in zulke situaties, ook bij het nemen van zo'n moeilijke beslissing. Mocht ze wel de abortus door willen zetten zou ze daar evt. terechtkunnen voor nazorg. Ik wens haar sterkte toe met haar beslissing en hoop dat ze er voor kiest om het kindje te houden. www.vbok.nl www.fiom.nl Jij ook sterkte met de situatie! Groet, Marit
Pfff fijn dat je een moeder bent vol van begrip en mee denkt met je dochter. Gelukkig ze bestaand dus toch! Maar jij wilt het kindje houden en je dochter niet. Je dochter is zwanger en niet onbelangrijk 18 jaar, dus uiteindelijk kiest zij zelf. Je kan haar niet dwingen het kindje te houden, hoe graag jij dat ook zo zou willen. Begrijp me niet verkeerd ik ben niet pro abortus maar ook niet tegen, ik vind dat de moeder het recht heeft te kiezen, en niet de oma. Met alle respect hoor. Ze zal nu een aantal dagen bedenktijd krijgen en spreken met een psych. die za beoordelen of zij de keuze zelf heeft gemaakt of dat ze zich door een ander heeft laten beinvloeden. Ze krijgt dus echt niet zomaar even een abortus. Jij wil niet dat ze de rest van haar leven spijt heeft van een abortus maar misschien is zij wel veel banger spijt te krijgen van een kind waarvan de vader niet deugt, en wat haar toekomst totaal op de kop zal zetten. Bekijk ook haar kant van het verhaal eens is mijn advies. 18 jaar, alleenstaand, en een kind is nu niet bepaald een droombeeld van een jonge meid die nog een hele toekomst voor zich heeft. Ik begrijp dus beide kanten van de medaille wel, veel suc6 de komende dagen. Ik hoop dat je dochter de voor haar juiste keuze maakt.
Jeetje wat vind ik dit erg om te lezen zeg.. Jij als 'oma' moet in principe toekijken hoe jouw dochter t leventje van je aanstaande kleinzoon/dochter ontneemt.. Vreselijk idee vind ik dit hoor! Maar als zij er echt 1000% achter staat.. vind ook ik dat je haar moet steunen in deze moelijke situatie. Hoe moeilijk t voor jou ook zal zijn. Owh men.......... heb echt n naar gevoel hier bij. Dan krijg ik meteen t beeld wel de 'lusten' maar niet de 'lasten'. Ik hoop van ganser harte dat je dochter echt wel weet wat ze doet. Ik wilde je iig heel veel sterkte wensen!
wat een naar verhaal... wat lijkt het me moeilijk als je als moeder zoiets overkomt. Ik ben dan wel 34, maar ook zwanger ondanks safe sex. En dat is enorm schrikken! Helaas kun je niet voor je dochter beslissen. Ik hoop wel dat ze beseft wat een lieve moeder ze heeft, die haar altijd zal steunen. Ik wens jullie heel veel sterkte! Ik hoop dat ze het kindje houdt, en het desnoods door u laat opvoeden, zo te zien bent u nog erg jong!
hoihoi ik heb t verhaal gelezen en tis idd erg moeilijk! vroeg me af hoe t vanmorgen is gegaan...heeft ze t toch weg laten halen of heeft ze zich op t laatste moment nog bedacht? liefs m
Hallo moeder en dochter.. Wat een nare situatie zeg. Ik kan me jullie beide zo goed voorstellen....Als je dochter toch voor een abortus heeft gekozen hoop ik dat jullie ook daarmee achter haar staan ook al is het niet jullie keus. Ze zal jullie hulp en steun heel erg nodig hebben dan. Een keuze maken is niet altijd makkelijk, in haar geval zal het dat ook niet zijn. Ook jullie als gezin wens ik heel veel sterkte! Het is wel hartverwarmend om te lezen hoe jullie achter haar zouden staan als ze het kindje zou houden...Ik hoop zelf dat ze dat besloten heeft, maar dan niet onder druk.Ik zie helaas in mijn werk veel kindjes voorbij komen die daar zijn gekomen doordat ouders ze niet wilden..een kind zal dat altijd voelen. Je kunt moedergevoelens immers niet afdwingen?..sjee wat lastig ik hoop echt dat je dochter de juiste beslissing heeft genomen..niet alleen voor de beebie, maar ook voor zichzelf. sterkte in elk geval met wat er ook besloten is.
Ik zou wel graag een willen geven dat wanneer zij in de klink is. Zijj een gesprek heeft met de psych van ongeveer een kwartier. Dat erg kort om in te schatten of zij volledig achter de keus staat. In mij geval dus was zo gegaan: Zelf had een afspraak gemaakt en ben samen met mij ex vriend naar de kliniek gegaan. Toen bij de psch was zei mij ex de situatie ervoor stond. In dit geval loog hij hij zei dus dat hij geen werk had en dat zijn ouders hem niet steunden en hij zichzelf er te jong voor vond. De psych vond dat hij gelijk had en dus waren ze beide pro abortus terwijl ik zei dat ik het kind wou houden. Ik wil hier mee zeggen dat je heel erg voor jezelf moet op komen. In een situatie waarin je niet verwacht omdat je denkt dat er een deskundige tegen over je zit. Ik heb toen niet voor een abortus gekozen en ben uit de kliniek gerend. Mijn ex was zo woest op me dat ik het niet door heb gezet. Op dat moment dat hij zo ontzettend naar deed dacht ik ik wil nooit meer jou kind dragen heb mijn telefoon gepakt en met deze een nieuwe afspraak gemaakt. En heb toen de volledige proceduure door lopen. Als eerlijk ben moet zeggen dat nog nooit zo bang in mijn hele leven ben geweest. Mijn advies is ga eerst kijken vraag of je het in twee keer kan doen. eerst krijg je een gesprek daarna bloedgroep bepaald en echo gemaakt. Daarna wordt er aan je gevraag of wil omkleden en dan gaat de behandeling van start duurt 10 minuten ongeveer. Laat haar het eerste deel doorlopen en dan alleen kijken waar de vrouwen wakker worden na de behandeling. Maak dan een tweede afspraak voor de twee dagen erna en vraag een kopie van de echo foto mee naar huis. Laat haar dan volledig met rust zodat zei de keuze kan maken. Vergeet niet dat haar al veel vrouwen zijn voor gegaan die het kind op jongen leven hebben behouden. Veel sterkte God moge met haar zijn.
Ik zou wel graag een willen geven dat wanneer zij in de klink is. Zijj een gesprek heeft met de psych van ongeveer een kwartier. Dat erg kort om in te schatten of zij volledig achter de keus staat. In mij geval dus was zo gegaan: Zelf had een afspraak gemaakt en ben samen met mij ex vriend naar de kliniek gegaan. Toen bij de psch was zei mij ex de situatie ervoor stond. In dit geval loog hij hij zei dus dat hij geen werk had en dat zijn ouders hem niet steunden en hij zichzelf er te jong voor vond. De psych vond dat hij gelijk had en dus waren ze beide pro abortus terwijl ik zei dat ik het kind wou houden. Ik wil hier mee zeggen dat je heel erg voor jezelf moet op komen. In een situatie waarin je niet verwacht omdat je denkt dat er een deskundige tegen over je zit. Ik heb toen niet voor een abortus gekozen en ben uit de kliniek gerend. Mijn ex was zo woest op me dat ik het niet door heb gezet. Op dat moment dat hij zo ontzettend naar deed dacht ik ik wil nooit meer jou kind dragen heb mijn telefoon gepakt en met deze een nieuwe afspraak gemaakt. En heb toen de volledige proceduure door lopen. Als eerlijk ben moet zeggen dat nog nooit zo bang in mijn hele leven ben geweest. Mijn advies is ga eerst kijken vraag of je het in twee keer kan doen. eerst krijg je een gesprek daarna bloedgroep bepaald en echo gemaakt. Daarna wordt er aan je gevraag of wil omkleden en dan gaat de behandeling van start duurt 10 minuten ongeveer. Laat haar het eerste deel doorlopen en dan alleen kijken waar de vrouwen wakker worden na de behandeling. Maak dan een tweede afspraak voor de twee dagen erna en vraag een kopie van de echo foto mee naar huis. Laat haar dan volledig met rust zodat zei de keuze kan maken. Vergeet niet dat haar al veel vrouwen zijn voor gegaan die het kind op jongen leven hebben behouden. Veel sterkte God moge met haar zijn.
Ik zou wel graag een willen geven dat wanneer zij in de klink is. Zijj een gesprek heeft met de psych van ongeveer een kwartier. Dat erg kort om in te schatten of zij volledig achter de keus staat. In mij geval dus was zo gegaan: Zelf had een afspraak gemaakt en ben samen met mij ex vriend naar de kliniek gegaan. Toen bij de psch was zei mij ex de situatie ervoor stond. In dit geval loog hij hij zei dus dat hij geen werk had en dat zijn ouders hem niet steunden en hij zichzelf er te jong voor vond. De psych vond dat hij gelijk had en dus waren ze beide pro abortus terwijl ik zei dat ik het kind wou houden. Ik wil hier mee zeggen dat je heel erg voor jezelf moet op komen. In een situatie waarin je niet verwacht omdat je denkt dat er een deskundige tegen over je zit. Ik heb toen niet voor een abortus gekozen en ben uit de kliniek gerend. Mijn ex was zo woest op me dat ik het niet door heb gezet. Op dat moment dat hij zo ontzettend naar deed dacht ik ik wil nooit meer jou kind dragen heb mijn telefoon gepakt en met deze een nieuwe afspraak gemaakt. En heb toen de volledige proceduure door lopen. Als eerlijk ben moet zeggen dat nog nooit zo bang in mijn hele leven ben geweest. Mijn advies is ga eerst kijken vraag of je het in twee keer kan doen. eerst krijg je een gesprek daarna bloedgroep bepaald en echo gemaakt. Daarna wordt er aan je gevraag of wil omkleden en dan gaat de behandeling van start duurt 10 minuten ongeveer. Laat haar het eerste deel doorlopen en dan alleen kijken waar de vrouwen wakker worden na de behandeling. Maak dan een tweede afspraak voor de twee dagen erna en vraag een kopie van de echo foto mee naar huis. Laat haar dan volledig met rust zodat zei de keuze kan maken. Vergeet niet dat haar al veel vrouwen zijn voor gegaan die het kind op jongen leven hebben behouden. Veel sterkte God moge met haar zijn.
Ik zou wel graag een willen geven dat wanneer zij in de klink is. Zijj een gesprek heeft met de psych van ongeveer een kwartier. Dat erg kort om in te schatten of zij volledig achter de keus staat. In mij geval dus was zo gegaan: Zelf had een afspraak gemaakt en ben samen met mij ex vriend naar de kliniek gegaan. Toen bij de psch was zei mij ex de situatie ervoor stond. In dit geval loog hij hij zei dus dat hij geen werk had en dat zijn ouders hem niet steunden en hij zichzelf er te jong voor vond. De psych vond dat hij gelijk had en dus waren ze beide pro abortus terwijl ik zei dat ik het kind wou houden. Ik wil hier mee zeggen dat je heel erg voor jezelf moet op komen. In een situatie waarin je niet verwacht omdat je denkt dat er een deskundige tegen over je zit. Ik heb toen niet voor een abortus gekozen en ben uit de kliniek gerend. Mijn ex was zo woest op me dat ik het niet door heb gezet. Op dat moment dat hij zo ontzettend naar deed dacht ik ik wil nooit meer jou kind dragen heb mijn telefoon gepakt en met deze een nieuwe afspraak gemaakt. En heb toen de volledige proceduure door lopen. Als eerlijk ben moet zeggen dat nog nooit zo bang in mijn hele leven ben geweest. Mijn advies is ga eerst kijken vraag of je het in twee keer kan doen. eerst krijg je een gesprek daarna bloedgroep bepaald en echo gemaakt. Daarna wordt er aan je gevraag of wil omkleden en dan gaat de behandeling van start duurt 10 minuten ongeveer. Laat haar het eerste deel doorlopen en dan alleen kijken waar de vrouwen wakker worden na de behandeling. Maak dan een tweede afspraak voor de twee dagen erna en vraag een kopie van de echo foto mee naar huis. Laat haar dan volledig met rust zodat zei de keuze kan maken. Vergeet niet dat haar al veel vrouwen zijn voor gegaan die het kind op jongen leven hebben behouden. Veel sterkte God moge met haar zijn.