Ik zit dit met tranen in m'n ogen te typen. Gisteravond had ik Jelina na bed gebracht. Ze was kapot moe, en op m'n arm viel ze in slaap, maar zodra ik haar in haar bedje neer lag, werd ze weer wakker. Na dit een half uur zo gehad te hebben had ik zoiets huil maar even, je hebt een schone luier, lekker gegeten en geknuffeld, je bent moe en nu is het bedtijd. Dus ik na beneden. Het was een drama queen, ik hoorde haar 2x hoesten(lees leek op kokhalzen), maar na 5 minuten sliep ze. Nog om 23.00 uur bij haar gekeken, en ze sliep lekker. Zojuist werdt ze wakker ik na haar kamer, heeft me de schat gisteravond overgegeven, haar kussen zat helemaal onder haar pyama broekje. Dus dat hoesten gisteravond was overgeven. Waarom heb ik dat niet gehoord, en waarom ben ik niet toch nog even bij haar gaan kijken toen ze huilde dan hoefde de arme schat niet de godsganse nacht in haar eigen braaksel te slapen. (toen ik gisteravond ging kijken heb ik niks vreemds geroken of gezien.) Sorry voor m'n geklaag, maar ik voel mij dus nu echt een slechte mama. Arme Jelina
Sommige mama's (lees alle mama's) gaan ervan uit dat na de geboorte van hun kind zij veranderen in supervrouwen wiens ogen, neus, oren, handen, mond en andere (6de en 7de) zintuigen niks ontgaat. Echter... soms komen zij tot de ontdekking dat ook zij maar gewoon mensen zijn die dingetjes over het hoofd kunnen zien. Als Jelina er echt veel last van zou hebben gehad, dan had ze vast de hele nacht doorgehuild (en zou je het vroeg of laat wel ondekt hebben). Ze heeft er zelf gewoon doorheen geslapen, dat maakt jou geen slechte mama. Zegt het niet al genoeg dat je je nu zo rot voelt? Zich rot voelen om dit soort dingetjes doen alleen goede mama's! Een hele dikke knuffel, Joeja
Jesper had dat laatst ook. Hij huilde niet eens, had gewoon overgegeven in zijn slaap en is er ook gewoon door heen geslapen. Ik zag het wel toen ik om 22.00 uur nog even bij hem ging kijken. Ook al had ik niks gehoord, vond het zo zielig en voelde me erg schuldig. Het is denk ik gewoon de aanblik van je kindje in zo'n vies bedje! Maar dat maakt je toch geen slechte moeder joh!
wij hebben het vrij in het begin ook gehad...vanaf die tijd voel ik altijd eventjes aan het bedje naast haar gezichtje, omdat ik niet meer vertrouw op m'n ogen eigenlijk.. Als ze gespuugd heeft voel ik het dan wel. En net wat al gezegd is: Als ze er veel last van had gehad, was ze wel blijven brullen...
Ach arme jij... Kan me goed voorstellen dat je je zo voelt! Maar ik kan me ook goed vinden in wat Joeja heeft geschreven... Knuffel maar lekker met je meisje vandaag, dan komt het vast goed met jouw schuldgevoel
ach begrijpelijk dat je je schuldig voelt, zou ik ook hebben. Maar ik zou ook zo gehandeld hebben en ik vind je echt geen slechte mama. Je kunt idd nooit altijd alles weten en goed doen. En ze zal er echt geen trauma aan over houden. Goed dat je het opschrijft, dan kun je het van je af gaan zetten.
Ik ben helemaal blij met de reactie van Joeja. Ik voel me soms ook een slechte mama... En deze reactie vind ik echt bemoedigend!
Het gaat nu al weer wat beter met me. Ik heb idd veel geknuffeld met Jelina vandaag. @ iedereen, en voornamelijk Joeja, bedankt. @ Athina, ik had in het bedje gevoeld, maar ik voelde niks....maar ja, net waar ik niet gevoeld had lag het..
Ook moeders zijn maar mensen! En wees maar gelukkig ermee, want je kindje heeft helemaal geen superwoman nodig, hoor. Een gewone mama is veel gezelliger. Ik denk dat jij er meer last van hebt gehad dan zij.
Ik heb dat ook gehad, Eva was erg verkouden en hoestte veel. Maar dat was dus ook een keer spugen, zo klonk het absoluut niet. Maar ik ga altijd elke avond wel elk uur kijken, iedereen vindt dat altijd overdreven, maar daardoor heeft ze niet langer dan een uur in haar braaksel hoeven liggen. Ik kijk ook altijd van dichtbij, anders had ik het niet gezien. Maar dat maakt jou natuurlijk geen mindere moeder, de meeste moeders kijken even snel om het hoekje voor ze gaan slapen, en dan zie je meestal niet dat ze gespuugd hebben. En ze heeft lekker doorgeslapen toch, dus zoveel last zal ze er niet van gehad hebben. Ik voelde me bijna schuldig toen ik Eva oppakte en ging omkleden en haar dus wakker maakte... Dit soort dingen gebeuren nu eenmaal, en het feit dat je daar verdrietig van wordt, maakt je een geweldige mama!
als ik ga kijken wordt mijn dochter wakker, dus dat ben ik aan het afleren, hoe moeilijk het ook is. Gaan kijken is echt niet voor iedereen een optie
Hier precies hetzelfde gehad een maand of 2 geleden. Hebben haar ook laten huilen en kwamen er pas 3 uur later achter dat ze alles onder gespuugd had. Voelden ons idd even heel erg rot, maar het gebeurd helaas wel eens.
Hoe komt het dan dat ze wakker wordt? Ik zou het echt niet kunnen hoor, niet gaan kijken. Eva is soms trouwens weleens wakker als ik ga kijken, kijk ik opeens in 2 grote open ogen (ik schrik daar altijd erg van ). Maar als ik zeg dat ze maar moet gaan slapen, doet ze dat ook.
Nou, eigenlijk hoef ik er niks aan toe te voegen. Het feit dat je je schuldig voelt bewijst al dat je wel een supermama bent Over gaan kijken: Ik deed dat nooit..ben het eigenlijk gaan doen omdat ik hier lees dat heel veel het wel doen. Hij wordt er niet wakker van...en als hij dan wat gaat draaien valt hij ook zo weer in slaap.
Helemaal eens met de reactie van Joeja! Dat jij je achteraf rot voelde, geeft inderdaad aan dat je absoluut geen slechte moeder bent. Moeders maken helaas ook foutjes, maar leren hier altijd weer van!