Hoi lieve allemaal Is er iemand op dit forum die baarmoederhalskanker heeft gehad of hele foute pap uitslagen? Zo ja, heb je problemen (gehad) met zwanger worden daardoor? Vraag me zo af of ik de enige ben.......
Via de zoekfunctie kun je ook wat onderwerpen hierover vinden. Heb er al eentje voor je gevonden. Zie hier Kwebbel
Ook ik wens je super veel succes! Hoop dat de zoekfunctie en het onderwerp hierboven je verder kunnen helpen! Elmo
ik ben begin juni 1997 naar het ziekenhuis gegaan omdat ik ontzettend veel last bleef houden ineens van pijn tijdens het vrijen en toen kwamen we er achter (was eind maart gestopt met de pil) dat ik dus al zwanger was, en het uitstijkje die er genomen is bleek pap IIIa te zijn, op dat moment konden ze dus niks doen en moest ik wachten tot een half jaar na de bevalling en toen hebben ze dus een stukje van mijn baarmoedermond verwijderd en bij de latere uitstrijkjes bleek ik tot 3x toe gewoon papI te hebben dus viel ik weer onder de normale bevolkingsgroep dat je om de 5 jr wordt opgeroepen voor een uitstrijkje... en ervan uitgaande dat ik die papIII niet zo binnen 6 wkn heb gekregen is het dus totaal geen belemmering geweest om zwanger te worden daar ik direct de 1e ronde al zwanger raakte... succes meid...
Doet me zo goed dat jullie reageren. Ik zal wat duidelijker zijn over mijn medische achtergrond. Ik had de 1e keer pap3a dit bleek na het weghalen van dit weefsel, mijn gevoel zei dat het echt niet ok was, CINIII te zijn. Wil jullie niet bang maken maar das echt niet goed. Heb totaal 3 operaties moeten ondergaan omdat het iedere keer niet goed was. Heb een hele zware tijd achter de rug. Rondlopen met kanker in je lichaam is, geloof me, om gek van te worden. Vorig jaar besloot ik dat leven met wachttijden en uitslagen geen leven is en zou mijn baarmoeder verwijderd gaan worden. En jawel, ineens was ik zwanger! Helaas is dit niet goed gegaan. Ik wist alleen 1 ding zeker. Die baarmoeder heb ik nog nodig en blijft zitten! En de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Een half jaar geleden had ik pap1. Vorige week heb ik te horen gekregen dat het nu pap2 is. Voor mijn gevoel is het onderweg om wederom helemaal fout te gaan. Het gevoel wat mij tot nu toe nog nooit in de steek heeft gelaten. Maar tot die tijd laat ik de moed niet zakken. Positief in het leven staan helpt mij bij alles. Alles wat je uitdraagt krijg je terug! Ok zwanger worden/blijven gaat niet vanzelf. Ik krijg wat hulp met hormonen enz omdat mijn baarmoedermond niet goed meer is. Ik hoop dat het gaat lukken. Maar als het niet mag lukken dan heb ik toch een 2e kans gekregen in dit leven. Als ik ergens anders geboren zou zijn, was ik er niet meer geweest. Dit geeft mij de kracht in mijn leven en ik geniet met volle teugen. Met of zonder kindje, al is dat kindje natuurlijk wel bijzonder welkom. Iedereen die dit leest. Schrik er niet van. Laat, als je opgeroepen wordt, gewoon een uitstrijkje maken.