Hallo allemaal, Ik heb mij aangemeld op dit forum omdat ik graag zou willen weten wat ik moet doen met mijn huidige situatie. Ik kan dit niet zomaar met mijn vrienden of familie overleggen, dus wil ik het aan jullie vragen. Ongeveer 6 weken geleden ben ik overgestapt van de prikpil naar de normale pil. Deze bevatte iets meer hormonen. Nu had ik de laatste 3 weken van verschillende dingen last. Zoals bij snel opstaan of hoesten, steken onderin mijn buik ( bij mijn eierstokken ), hele gevoelige borsten, ik was erg emotioneel, ben veel moe en voel me lusteloos. Een week geleden had ik het erover met mijn vriend, die vertelde mij dat het kon komen door de hormonen. Zijn ex had er ook last van. Ik kon me daarin vinden, dus legde me erbij neer. Totdat ik afgelopen nacht had gedroomd dat ik zwanger was en ik vertrouwde het niet langer meer. Ik had nog een zwangerschapstest in de kast liggen en gebruikte deze.. Deze gaf 2 streepjes aan.. Het enigste wat ik kon doen, was huilen. Ik ben snel naar de DA gefietst, om daar een Clearblue test te halen. Deze gaf aan "Zwanger 3+ weken". Toen wist ik het zeker. Nu mijn probleem. Mijn grootste droom is kinderen te hebben, ondanks dat ik jong ben ( 20 jaar ) ben ik er wel klaar voor. Maar mijn vriend ( 26 jaar ) waar ik sinds afgelopen november mee samen ben, moet niks van kinderen krijgen weten. Als er neefjes of nichtjes in de buurt zijn - gaat hij er geweldig mee om. Maar zelf kinderen? Echt niet! Zodra ik zeg " Oh wat een mooi kindje, die wil ik ook!" ( voor de grap ) dan draait hij zijn hoofd al weg. Hij is er nog niet klaar voor en vind zichzelf te jong. A.s. november gaan we samen wonen in zijn huis die dan opgeleverd word. Nu moet ik het hem nog vertellen, maar ik durf het bijna niet. Ik doe het wel, maar ben bang dat hij het kindje niet wil houden. Hoewel ik dat wel heel erg graag wil! Ook ben ik bang dat hij denkt dat ik dit met opzet heb gedaan.. Wat moet ik doen?? Ook heb ik in de laatste tijd veel drugs en drank gebruikt, ik rook en drink koffie. Alles wat verkeerd is tijdens een zwangerschap. Hoe groot is de kans dat ik een miskraam ga krijgen of een ongezond kindje in de toekomst ( mocht ik het houden ). Alvast bedankt! Liefs Sill
Je kindje opgeven omdat je vriend het niet wil zou ik een verkeerde keuze vinden als je het zelf wel wilt houden (dat hoor ik namelijk in je bericht!) De dingen die je gedaan hebt zijn idd niet goed voor een zwangerschap, maar als je nu bezig gaat met alleen maar de juiste dingen dan kan het best zijn dat jij je zwangerschap alsnog tot een goed einde brengt. Misschien is het een idee om een afspraak te maken bij VK, dan weet je precies hoever je bent.. en ook daar kan je de risico's bespreken. Je vriend zal aan het idee moeten wennen, maar hij heeft de verandering bij jou al gemerkt (schuld gevende aan hormonen van pil) dus helemaal als een verrassing zal het niet komen.. Bespreek het gewoon met hem, en geef hem daarna de ruimte om na te denken.. Dit zijn vaak dingen waar mannen even tijd voor nodig hebben.. Heel veel succes meis en ik hoop dat je er samen met je vriend uitkomt.. en straks mag gaan genieten van je zwangerschap! xx
Hey Dolfijn, bedankt voor je reactie! Momenteel woon ik in bij een vrouw, daar huur ik een kamer, ze is ondertussen een vriendin geworden. Die heb ik het verteld en zei precies hetzelfde. Dat het mijn keuze is. Maar ik zou het gewoon heel jammer vinden om hierdoor mijn vriend kwijt te raken. Ik zie hem vrijdag pas weer, maar ga het ook niet via de telefoon vertellen. Toch? Ik zie er alleen zo tegenop, ben bang dat hij boos word.. Ik zal morgen even naar de dokter bellen, voor een afspraak met de verloskundige. Liefs Sill
Denk dat diegene je veel beter kent dan ik door 1 berichtje.. dus probeer het toch maar! Je vriend verlies je niet zo maar.. alleen je zult hem tijd moeten geven.. Niets verwachten.. Hoe moeilijk ook! Ik zou zelf proberen om hem eerder te zien, maar weet niet wat jouw mogelijkheden er in zijn.. als het niet eerder lukt dan zou ik het uitstellen tot vrijdag, over de telefoon is ook niets.. Bel idd je HA om alles te bespreken.. Heel veel succes meis! KNUF
Door werk kunnen we elkaar niet eerder zien, we wonen 100km van elkaar vandaan. Helaas. Bedankt voor je steun! Liefs Sill
Hou me op de hoogte! en jammer dat het niet mogelijk is, maar het is zo vrijdag, dan heb jij ook nog even tijd om het voor jezelf een beetje op een rijtje te krijgen.. en als je nog digi knufs nodig heb dan kan je me ook PB-en! xx
Oh wat lastig meis! Volg je hart en laat je keuze niet afhangen van je vriend, hoe moeilijk ook. Heel veel sterkte meid! Knuf!
Mijn hart zegt 'Hou het kindje'.. Ik ben er ook 99% zeker van dat ik het wil houden.. Ik hoop alleen wel dat er een vader in het leven is die er voor het kindje kan zijn.
Probeer het even los te laten wat hij er van vindt/ gaat vinden.. Ga even naar je eigen gevoel.. En je zult merken dat je een stuk meer ontspant.. Daar door kan je dan vrijdag ook het gesprek beter aan gaan.. Het is en het blijft JOUW keuze!
Als je vriend direct bij je weg zou gaan omdat je zwanger bent, dan is hij je inderdaad niet waard. Dan vraag ik me af hoe diep de liefde zit. Je bent hier allebei verantwoordelijk voor en je zult er samen ook uit moeten komen. Maar een kindje weg laten halen omdat je bang bent dat je vriend bij je weggaat? Lijkt me niet echt de juiste keuze. Sterkte.
Zo denk ik er ook over, hoeveel ik ook van hem hou.. Dit is mijn droom.. het komt onverwachts, maar ik wil dit gewoon graag! Niet iedereen heeft het geluk om zwanger te worden en zoals mijn huisgenootje zei 'alles gebeurd om een reden'. Ook zit er bij mij in de familie veel baarmoederhalskanker & eierstokkanker.. Dus is mij aangeraden er op tijd bij te zijn.. Maar aangezien ik mijn vriend pas vrijdag zie, is het verstandig om hem te laten weten dat ik met hem wil praten of zo? Of zet ik hem dan alleen maar in de stress? Ik wil hem ook niet overvallen..
Het is inderdaad niet voor iedereen vanzelfsprekend. Helaas weet ik daar alles van. Hoe gezond we ook leven, ons is het tot nu toe nog niet gegeven. Dus alsjeblieft, blijf nu van drugs, alcohol en sigaretten af. Ik snap dat je het toen nog niet wist dus qua dat betreft kun je er niet veel aan doen. Maar raak die rotzooi nu niet meer aan. Mijn ongewenst zwanger geworden vriendin kon het niet laten om er vanaf te blijven en die kan ik nu niet meer luchten of zien. Dat kun je je kind gewoon niet aandoen namelijk Zij is overigens nog steeds in verwachting en ik kan haar wel wat aandoen, echt waar Ik zou pas tegen je vriend zeggen dat je wilt praten als je hem ziet. Anders vraagt hij zich de hele tijd af wat er is en misschien gaat hij gokken. Maakt het alleen maar moeilijker.
Wat vervelend om te horen dat het bij jullie niet lukt Ik voel zowat schuldig.. Maar drugs en alcohol kom ik echt niet meer aan! Ik heb net research gedaan wat er allemaal kan gebeuren tijdens de zwangerschap en erna als je gebruikt. Dat doe ik mijn kindje niet aan! Alleen nu heb ik 2 weken geleden mdma gebruikt ( soort van xtc ) en ik las net, dat dat heeel gevaarlijk is tijdens de eerste 3 weken. Oh... als ik had geweten dat ik zwanger zou zijn, had ik het nooit gedaan! Ik ga in ieder geval zo snel mogelijk naar een dokter om alles zorgvuldig te laten controleren. Bedankt voor je steun! En ik zal mijn vriend nog niet op de hoogte brengen dat er iets gaande is, dadelijk loopt dat mis. Liefs!
Je hoeft je niet schuldig te voelen. Jouw situatie is ook niet hemels. Onze tijd komt nog wel, alleen niet zonder slag of stoot. Veel sterkte.
Je bent nog jong en hebt genoeg liefde in je om 't kindje op te voeden.. Een leuke vent is niet 't belangrijkste, die komt je ooit wel tegen mocht hij jou nu de deur wijzen.. Good luck!! X
Hallo Allemaal, Ik wilde jullie even laten weten dat ik vanavond met mijn vriend heb gesproken. Ik had hem gebeld of hij naar mij toe kon komen omdat ik ergens over wilde praten. Hij had zich ziek gemeld op zijn werk en kwam direct. Ik moest een uur lang wachten en was zo ontzettend zenuwachtig. Ik heb hem alles verteld en uitgelegd.. dat ik bang ben hem kwijt te raken e.d.. Het enigste wat hij mij bleef vertellen was " Meisje, ik laat jou niet in de steek. Ik wil jou niet kwijt. En als jij dit kindje wil en als dit jou gelukkig maakt. Dan zal ik er voor je zijn. Samen komen we er wel voor uit " Dus ik ben dolgelukkig!! Mochten er geen complicaties ontstaan, dan word ik officieel mama! Bedankt voor jullie digi steun allemaal! Liefs & Knuffels, Sill
Wat super! Zo hoort het ook, het klinkt als een goede vent die oprecht van je houdt. Probeer nu te gaan genieten van je zwangerschap.