Zijn er hier meer mensen die een paniekstoornis hebben en zwanger zijn? Zo ja hoe ga je hier nu mee om? En ik slik normaal nog wel eens een alprazolam maar dat kan nu ook niet hoe lossen jullie dit op? Ik heb dit gekregen na mijn eerste kindje 8 jaar geleden na een keizersnede, ik was bang voor zwangerschap en bevallingen en bang dat me hart tesnel zou gaan bij de weeen of geen lucht zou krijgen. Ik ben 18 maanden geleden via een vaginale bevalling , bevallen van een zoon. Had een weeenstorm 4 uur lang. En met spoed na de OK geopereert placenta zat er nog een stukje in 3,5 liter bloed verloren bloedtransfussie en ben bang dat dat nu weer gaat gebeuren. Ik hoop wat lotgenoten tegen tekomen hier.
Piena Als je zo verschrikkelijk bang bent voor bevallen en de pijn, dan kun je van tevoren al besluiten om een ruggenprik te nemen. Ik had een helse bevalling bij mijn eerste, uiteindelijk heb ik toen een ruggenprik gekregen. Geloof me, dat stelt niets voor in vergelijking met weeën. Van de prik zelf voelde ik amper iets. Maar wat een opluchting. Alle pijn was weg Ik voelde me supergoed en helder. Terwijl ik de weeën op de monitor voorbij zag komen en de ontsluiting vorderde lag ik op bed te wachten en een kruiswoordpuzzle te maken met mijn man Bij volledige ontsluiting kwam langzaam mijn gevoel weer terug. Maar de weeen waren toen al overgegaan in persweeën, die waren lang niet zo pijnlijk. En ik was natuurlijk weer erg fit. Na twintig minuten kwam mijn dochter. Ook na de bevalling was ik nog erg fit. Het tweede deel van de bevalling was fantastisch. Maar door het eerste deel was ik wel erg bang geworden voor bevallen. Dus bij mijn tweede bevalling heb ik gelijk aangegeven een ruggenprik te willen. Dit was geen probleem in mijn ziekenhuis. De tweede bevalling ging ook super. En bij de derde bevalling ga ik weer een ruggenprik vragen (vooraf). Het geeft mij nu al de nodige rust. Misschien heb je iets aan dit verhaal...
Ik heb trauma en sociale fobie. Andere angststoornissen dan dat jij hebt. Maar voor mijn eerste bevalling wat onderzoek gedaan. Je hebt ook pijnstilling die niet verdooft maar kalmeert. Misschien dat dat helpt. Ik snap dat het moeilijk is om ontspanningsoefeningen te doen omdat het in het verleden juist bij de bevalling niet goed liep. Bespreek het met de verloskundige. Misschien dat die je kan doorverwijzen. In dit geval lijkt het me handig om tijdens de zwangerschap al wat extra gerichte hulp te krijgen.
Dankjewel voor dereactiea, en ja een ruggeprik en een puzzle maken dat lijkt mij wel wat , en trauma en sociale fobie is ook gewoon heel lastig. Ik wist overigens niet dat je ook wat kalmerends mag tijdens de bevalling zal dit zeker allemaal bespreken. Moet ook zeggen bij me tweede gelegen 4 uur met een weeen storm en toen ik smeekte uitei delijk om een ruggenprik was ik al telaat en had ik al 9 cm ontsluiting
In de de meeste ziekenhuizen zijn pop-poli's voor zwangere vrouwen met angstklachten. Misschien zou je daar naar kunnen informeren? Dus op zoek gaan naar een vk die aangesloten is bij het ziekenhuis met z'on poli. Vaak kun je ook vaker op verpleegkundig spreekuur komen tussendoor etc etc. Ik slik overigens anti-depressiva (sertraline) tegen paniekstoornis. Al bijna 10 jaar. Heb daarvoor veel therapie gehad en pas toen ik met medicijnen begon ging het over. Nu zwanger maar stop niet met de medicijnen, hoeft ook niet maar moet daardoor wel met indicatie bevallen. Alprozolam had ik ook altijd als anti-paniekpil bij me, als een soort zekerheid maar gelukkig nog niet gemist. Overleg goed met je vk en dokter, je hoeft niet altijd alle soorten medicijnen op te geven en in sommige gevallen kun je zelfs beginnen met medicatie tijdens de zwangerschap. ik weet niet of je er ook in het dagdagelijkse leven last van hebt of alleen omtrent bevallen? In dat laatste geval zou ik idd nu al vastleggen / bedenken wat je nodig hebt om zo ontspannen mogelijk richting je bevalling te gaan en dat uit te spreken met je vk. Succes en gefeliciteerd natuurlijk!
Van harte met je zwangerschap!!! Ik hoop dat je d.m.v. hulp kunt genieten van de zwangerschap en uiteindelijk ook de bevalling!
Dankjewel meiden. En nee heb dit dagelijks ook zit in therapie maar over het alemeen gaat het wel. Behalve nuniet maar heb dit vandaag ook aangegeven
Ik neem aan dat je mij bedoelt? Nee ik slik het niet, maar ik heb er gelukkig ook geen last meer van. Therapie en medicatie heeft mij ook geholpen dus het is supergoed dat jij ook hulp krijgt. Ik ben er nu bijna 10 jaar van af en heel soms heb ik nog wel eens zon aanval, maar ik herken het nu en ben er niet meer bang voor (angst voor de angst is weg en dat scheelt echt al heel veel!). Het is meer het idee dat je alprozoalm bij je hebt, dan dat ik het veel gebruikte. Ik heb nog even op internet gekeken: het is niet verboden maar je moet het echt met je arts overleggen voordat je besluit of je het wel of niet inneemt. Dat zou ik zeker doen, het kan misschien je kindje beschadigen en daar raak je misschien nog wel meer van in paniek. Ik hoop dat ze je goed kunnen helpen en opvangen. Vraag zeker ook naar de mogelijkheden binnen het ziekenhuis, weet zeker dat ze je daar ook mee willen helpen! succes en hopelijk kan je ook een beetje genieten van dit wondertje in je buik!
Met hulp, tijd en een beetje vertrouwen in -en liefde voor jezelf gaat jou dat ook lukken!!! Het is een lange en zware weg, maar het kan wel! Wees maar een beetje lief voor jezelf, het is al rot genoeg!
Ja ik heb ook last van paniekaanval. Ik heb het niet zo erg. 1 x een flinke paniekaanval gehad en de rest gewoo veel onrust is mijn lijf. Zo gaan mijn gedachten ook alle kanten op. Gaat het me wel lukken en oooh de bevalling enzo...maar met behulp van mijn gezonde verstand lukt het allemaal wel!
Dankjewel kleinem en ja komt ook wel weer goed. En jansjuh heb ik ook ben nu al bezig met de bevalling laatste x ging het mis dus ben weer als de dood ervoor