In de week van 17 maart word ik geopereerd en word mijn galblaas verwijderd. Dit omdat ik al 5 a 6 keer een hevige pijn aanval heb gehad. Meestal gebeurde dit na vettig eten (patat, shoarma) Soms (na vettig gegeten te hebben) kwam de aanval pas een dag later. En soms kan ik een aantal weken gewoon eten (gezond en vettig) zonder een aanval te krijgen. Deze aanval lijkt heel erg op maagpijn. (bij het maagkuiltje bovenin) Ik heb dan echt van 's avonds tot vroeg in de ochtend pijn. Nu slik ik maagbeschermers en heb ik sinds vorige week vrijdag geen aanval meer gehad. Afgelopen vrijdag naar het ziekenhuis geweest en na het horen van mijn klachten hebben ze besloten dat mijn galblaas eruit moet. Ik weet hoe dit gebeurd. Via algehele narcose (infuus) en via kijk operatie. Nou werd mij verteld dat ik zo en zo minimaal 1 nacht in het zh moet blijven. Mijn vraag nu is: Zijn er hier meer meiden die hun galblaas verwijdert hebben. Zoja, hoe voelde je je na de operatie? Viel het mee...of viel het tegen? Moest je overnachten in het zh....en hoeveel nachten? En hoe is het herstel verlopen? Ik kreeg te horen dat ik onder geen geding een week lang niet mogt tillen. Dit inverband met een eventueele littekenbreuk. (die ik dan zou op kunne lopen) Nou word dat natuurlijk heel moeilijk. Me jongste is net een jaar en wil nog heel veel getild worden...maar ook me middelste van 2.5 jaar vraagt erom. Nou neemt mijn man vrij en is mijn schoonvader ook aanwezig. Ik zal me er dus echt aan moeten houden om niet te tillen. Ik ben benieuwd of ik hier niet de eenige ben. Ik ben best wel nerveus en zou het dus fijn vinden om wat lotgenootjes te vinden. Ohja....A.U.B gee horror verhalen! Ik ben al nerveus genoeg Horror verhalen mogen NA de operatie geplaatst worden Alvast heel erg bedankt voor het lezen. Liefs een nerveuze Linda
ik heb hier geen ervaring mee maar ik wou je wel ff een hart onder de riem steken en je heel veel suc6 wensen met de operatie....en ik hoop voor je dat je nog wat reacties krijgt van mensen met wel ervaring....
Hoi, In juli 2006 is mijn galblaas verwijderd. De operatie zelf duurt ongeveer 1,5 uur en gebeurt onder algehele narcose. Ziekenhuisopname is inderdaad niet lang.1of 2 dagen. Maar dat je niet mag tillen klopt.Het gaat ook niet echt makkelijk hoor. 1 week na de operatie kon ik alles al weer eten en twee weken erna was ik weer volledig aan het werk. Heb na de operatie soms wat vage maagpijn maar die is niet heel erg. Hoop dat je hier iets aan hebt en heel veel succes. Groet, Monique
Ik ken in m'n omgeving heel veel vrouwen van wie de galblaas verwijderd is. Over het algemeen zijn ze er erg van opgeknapt. Kan je verder over de ingreep zelf niks vertellen, maar misschien is het al een gerusstelling dat 't dus een veel voorkomende operatie is. Overigens gebruiken ze in het ziekenhuis vier V's als 't over galblaasverwijdering gaat. Vrouw, Vruchtbaar, Vet en de laatste ben ik even kwijt, misschien Veertig. Oftewel, het komt vaak voor bij wat gezettere, vruchtbare vrouwen (volgens mij dus rond de veertig). Gaat niet allemaal voor jou op, maar 't komt dus veel minder voor bij mannen.
Hoi Hoi Hier ook een galblaasloze. Ik heb een laprascopie gehad, dus met 3 kleine littekentjes. En ik heb het goed ervaren hor. Was terug op de afdeling en heb gelijk een boterhammetje op. en na 1 nachtje mocht ik weer naar huis, en idd niet tillen. Dat is wel moeilijk, maar doe het echt maar niet want daar hou je echt heel lang last van. Ik zou zeggen succes! en maak je vooral niet al te druk
dank jullie wel meiden! Aanstaande maandag kan ik zelf even bellen want dan hebben ze de opname lijst. En dan in de week van 17 maart word ik geopereerd. Was wel eerder al een keer onder narcose geweest. Omdat mijn placenta verwijderd moest worden. Maar dan gaat alles in stroom versnelling en heb je geen tijd om er bij stil te staan. Nu had ik dus alle tijd om er wel over na te denken en dan beginnen de zenuwen ook Maar ik laat het maar over me heen komen Iig heel erg bedankt voor de reacties! Liefs Linda
wou je veel sterkte en succes wensen met de operatie en daarna ook natuurlijk. ik heb ook geen galblaas meer maar mijn verhaal zet ik later wel neer was bij mij allemaal net wat anders hij is verwijdert toen ik 18/19 weken zwanger was.
Ik hier nog even: Voor de meiden die geopereert zijn aan hun galblaas, slikte jullie daarvoor ook Omeprazol? Ik slik hier nu 40 mg van. Eerst 20 mg maar kreeg hierna toch gewoon een aanval. Ik heb nu 2 weken geen aanval meer gehad. Heb wel een paar keer vettig gegeten. Geen patat maar wel loempia uit de frituur. Verder eigenlijk niet. Ben nu zo bang dat m'n galblaas niet verwijdert hoeft te worden omdat het misschien zo goed gaat met die Omeprazol. Of is het normaal dat ik nu (even dan) geen aanval heb gehad? Moet er wel bij zeggen dat ik soms zo 2 weken vettig kon eten (soms wel 3 weken) en pas veel later een aanval heb gehad. Ben gewoon bang dat het niet mijn galblaas is. Want wat is het dan? Mijn vraag dus eigenlijk, werkte Omeprazol voor jullie en bleek daarna toch het probleem bij de galblaas te liggen? Sorry voor al me vragen hoor...ik weet niet goed wat ik er mee aan moet. Komt misschien ook omdat in het ziekenhuis ze verder niets hebben gedaan, mar op basis van mijn klachten ze besloten hebben dat me galblaas er uit moest. (heb vorig jaar september wel een echo gehad waar wat galstenen op te zien waren) Liefs Linda
ik kan je daar helaas niet mee helpen ik heb een spoedoperatie gehad omdat mijn galblaas heel erg ontstoken was anders hadden ze me niet geopereerd tijdens de zwangerschap. wens je veel succes!
Hoi, Ik kreeg na de geboorte van mijn zoon aanvallen. De huisarts dacht eerst aan darmkoliek [ dat hebben toch alleen paarden, dacht ik ], maar na een echo bleek ik galstenen te hebben. Die blijken dus te kunnen groeien onder invloed van zwangerschapshormonen. Bij mij is toen de galblaas onder narcose verwijderd met een kijkoperatie. Daarna had ik nog wel last van die sneetjes en heb weer even mijn positiebroeken aangehad omdat gewone broeken precies op de littekentjes drukten, wat erg gevoelig was. Omdat mijn zoon pas 2 maanden was heb ik hem gewoon zelf kunnen verzorgen. De zwaardere dingen deed mijn man. Succes met je operatie en laat even weten hoe het gegaan is.
Hoi! Bij mij werkte Omeprazol ook prima, maar omdat ze met een echo hadden gezien dat ik veel galstenen had, is-ie er toch gewoon uitgehaald hoor! Ik heb 1 nachtje in het zkh gelegen, heb wel wat last gehad van de narcose maar van de operatie verder niet! De 1e week erg rustig aan gedaan, mocht mn zoontje wel tillen maar verder niets, en 2 weken later was ik weer aan het werk. Het is me heel erg mee gevallen, jij veel succes met je operatie!
@MamaVanSimon: Heel erg bedankt voor je antwoord! Aaakomende dinsdag word ik geopereerd. Moet om 8:00 in het ziekenhuis zijn....en er zijn 2 wachtende voor me haha. Ik ben op zich wel erg nerveus. Het is niet zo zeer de angst voor de narcose of tijdens de operati (want daar voel je niets van), maar meer van hoe word je wakker. Wat voel ik daarna. Ik zie me al ziek zwak en misselijk in bed liggen. Maar goed...dat hoeft natuurlijk niet zo te zijn. Ik laat het allemaal maar over me heen komen. Maar ben nu toch wel wat gerust gesteld. Ik laat jullie nog weten hoe het is verlopn Liefs Linda
Succes dinsdag! Tja, ik kwam niet heel lekker uit de narcose, was erg misselijk, maar daar hebben ze prima medicijnen tegen zodat de misselijkheid verdwijnt, en die werken super! Komt helemaal goed dinsdag, en je zal zo blij zijn als die galblaas er eenmaal uit is... Fijn dat je 's ochtends al mag komen, ik mocht pas om 13.00 binnen zijn en dan duurt de ochtend zo lang, vooral zonder eten! Laat je nog even weten hoe het gegaan is? Groetjes!
Hai Linda, Ik had gruis in mijn galblaas,waardoor ik een ontsteking aan mijn alvleesklier kreeg, tijdens mijn eerste zwangerschap. Dat is een ernstige complicatie. Gelukkig ben ik helemaal hersteld en is na mjn zwangerschap mijn galblaas verwijderd. Ik denk dat het voor alle dames met galstenen heel goed is dat ze de galblaas verwijderen. Een alvleesklierontsteking kan namelijk een gevolg zijn en dat is echt heel gevaarlijk. Qua ingreep valt die galblaasverwijdering erg mee. Ik moest een nacht in het ziekenhuis blijven. Ik was van de narcose de eerste dag wel naar ( misselijk en duizelig ) en had een dag of 2 pijn, vooral in mijn schouders. Dat komt omdat ze je buik vol gas blazen tijdens de ingreep, zodat ze er goed bij kunnen. Na een week had ik nergens last meer van. Je moet echter wel echt uitkijken met tillen. Ik had zelf toen een kleintje van 6 maanden en mocht haar echt niet tillen. Ik had erna nog een paar maanden wat vage maagklachten maar ben nu al een half jaar geheel van mijn klachten af. Succes meid, je zult zien het valt je vast mee
Ik was nog even wat vergeten. Wat betreft die omazeprol. Ik heb hier geen ervaring mee. Maar als ik je klachten zo hoor, en dan vooral van dat vettig eten, dan komt me dat bekend voor. Dat kan heel goed gewoon door je galblaas komen, maar laat ze voor de zekerheid ook eens naar je alvleesklier kijken. Ik had op een gegeven moment last na het eten ( vooral vettig ) en kreeg dan klachten als pijn in het maagkuiltje en bij mijn schouderbladen. Als ik niet at, ging het in het begin langzaam weer weg. Op een gegeven moment bleef de pijn en werd die ondraaglijk. Toen werd ik opgenomen in het zhuis en bleek ik dus die alvleesklierontsteking te hebben. Ik hoop dat je na de operatie van je klachten af bent. Heel veel succes vandeweek
Hai meiden, Ik wou even zeggen dat me operatie dinsdag goed was verlopen. Heb er 4 kleine gaatjes aan over gehouden. Was helaas de eerste dag na me narcose behoorlijk misselijk. Niet overgegeven gelukkig maar kon niets anders hebben dan alleen mar wat water. Gisteren om 11:00 kwam Barry me ophalen en mogt ik lekker naar huis. Het is nu donderdg en voel me redelijk. Ben helaas nog steeds licht misselijk en kan even niet veel meer eten dan rijstewafels. Maar goed....beter iets dan niets he Me buik is nog pijnlijk en gevoelig....kan ook niet normaal lopen maar schuifel meer. Verder lig ik ook nog veel...maar hoop me met elke dag iets beter te voelen. Ben iig blij dat het nu allemaal achter de rug is Het is me qua zenuwen erg mee gevallen Iniedergeval allemaal bedankt voor het mee leven Liefs Linda
Goed om te horen dat het is meegevallen! Nog lekker rustig aan doen, je zult merken dat het met de dag beter gaat! Wat ik als tip had meegekregen is dat je de wond bij je navel (die zul jij vast ook hebben nu...) goed moet schoonhouden, liefst door er elke dag 2 keer met de douchekop op te sproeien! (snap je wat ik bedoel?) Bij mijn nacontrole was die wond wat gaan irriteren en ze zeiden dat dat redelijk vaak voorkwam, beter voorkomen dan genezen dus! Succes met herstellen!
Beste Linda, Fijn dat de operatie goed verlopen is! Omdat je geen horrorverhalen wilde vooraf, had ik er toen in m'n berichtje niet bij gezet dat mijn vriendin, die in het ziekenhuis veel werkt met patiënten bij wie de galblaas verwijderd is, adviseert om de galblaas via de grote operatie te laten verwijderen omdat er bij de kijkoperatie over het algemeen heel erg veel complicaties en ontstekingen voorkomen. Artsen kiezen natuurlijk liever voor de kleinere ingreep, maar zelf zou ze niet voor de kijkoperatie kiezen. Fijn dat 't bij jou wel goed is gegaan! Succes met herstellen!
Lieve dames. Bedankt voor de reactie's! Gister avond was ik helaas weer terug bij spoed eisende hulp Hadgeen last van me buik of me wondjes. Maar na een bloed onderzoek bleek dat ik een grote hyperventilatieaanval heb gehad. Ik dacht echt dat ik dood zou neer vallen. Wat was dat eng zeg! Waarschijnlijk omdat ik de operatie nog niet verwerkt hebt. Heb nog steeds het idee dat mijn hart raced maar weet nu dat er niets erg zal gebeuren. Lichamelijk voel ik me verder wel ok. Alleen heb ik vreselijk pijn in mijn rechter schouder. En dan voor aan....niet mijn rug kant. Alsof ze met hun voet op die schouder hebben gestaan. Ik ga straks even na vragen waar dat vandaan kan komen. Moet om 9:00 weer in het zh zijn om een echo van me buik te maken. Gewoon om uit te sluiten dat er geen ontsteking zit. Ik laat jullie nog weten hoe het is gegaan. Iig bedankt dat ik hier lekker van me af kan schrijven/typen Liefs Linda