Hier 18 weken en nog steeds libido nul ! Vind het ook nogal sneu, bij mijn eerste zwangerschap was het andersom en werd ik heel snel geil, het ging heel spontaan dat genieten. Ik vrij ook niet tegen mijn zin maar doe hem nu wel af en toe een plezier. Maar om eerlijk te zijn, ik vind het niet fijn momenteel, het liefst ren ik weg, ik ben niet opgewonden te krijgen. Voel me trouwens net een koe met die uiers aan mijn lijf
Hier met 27 weken nog steeds geen libido aanwezig. Ik ben nooit het type geweest wat elke dag wel wilde, maar sinds ik zwanger ben hebben we het pas één keer geprobeerd en toen ben ik door alle hormonen zo in tranen uitgebarsten dat ik het nu ook niet meer durf. Vond het zo erg dat ik moest huilen, en dat ook zomaar zonder reden. Ik hoop voor vriendlief dat het nog terug komt, maar om eerlijk te zijn heb ik daar alle hoop voor opgegeven.
Hier helaas ook heel herkenbaar.... Ik voel me echt mega ziek! veel misselijk en overgeven. MIjn man kan het ook maar niet begrijpen. Ik ga optijd naar bed en dan hoopt hij dat ik vast "klaar"ga liggen pffff. Dan komt hij boven en slaap ik al bijna....dus het gevolg weer boos! Het is ook niet dat ik niet wil, maar het gaat gewoon niet ben blij als ik de dag door kom.... Van de week werd er gezegd "je moet je er maar gewoon overheen zetten" WTF!!!!!!!!!!!! Als het zo zou werken.....
Een middenweg, is wel een goed idee.. Zelf ook de eerste tijd nauwelijks zin gehad, ipv een verhoogd libido met 16 weken ging ie van mij nog meer omlaag.. met 20 weken een groeispurt in de buik en de vrijpartijen waren beslist op 1 hand te tellen, nu nog hoor.. Ml lijkt ook niet te willen, niet wegens mijn omvang, dat valt in zijn ogen reuze mee.. Maar de zin is weg, samen op bed tv kijken en op zijn borst in slaap vallen, nachtkus krijgen, omdraaien en geaaid worden.. love it.. Heel soms heb ik zin en voel ik me afgewezen, daardoor laat ik nu alles van zijn kant komen, eventueel dat afspreken? hebben wij hier tenminste nu wel gezegd, laatste tijd heb ik vaker zin gehad als hij, en dan voelde ik me onaantrekkelijk nu komt hij naar mij als hij wilt.. en dan zien we wel of ik er trek in heb.. Trouwens, je hoeft toch niet alles te doen zoals altijd? Misschien kan je hem ook tevreden stellen met handwerken ofzo? Probeer erover te praten.. Wilt wel eens helpen, ook je partner heeft behoeftes
Nou... ik had 9 maanden geen zin in seks en we hebben het ook 9 maanden niet gedaan! Wel fijn dat mijn vriend dit ook begreep en hoop dat het bij jou ook zo loopt.. natuurlijk niet dat je 9 maanden geen zin hebt, maar dat je vriend het begrijpt.
Maar als jij geen seks wilt, kan jij toch wel jou man verwennen? Doe jij hem ook een plezier mee en het is een kleine moeite "meestal dan" We hebben niks voor niks een mond & handen gekregen haha! geven en nemen idd!
Een relatie is idd geven en nemen en dit is een moment dat de man maar even minder moet nemen en meer moet geven! Wat een onzin dat je je moet laten gebruiken door je man. Daar heeft houden van niks mee te maken, wat een onzin. Hoe doen de dames dat na de bevalling?
"Gebruiken" is een vreselijk woord.. Er is toch een mogelijkheid om het te doen? Hoeft toch niet meteen hotdog style? Knuffelen, strelen.. Liefdevol.. We zijn toch geen gebruiksvoorwerpen? Nee, tegen m'n zin het hele gedoe hoeft voor mij ook niet.. Maar als ik ml een handje kan helpen door 't anders te doen, is hij ook blij.. Of moeten we maar tegen ze zeggen, hier schat, dvd'tje dan maar? Dat zou ik nu echt vreselijk vinden, effe helpen dan maar.. En afspraak maken dat als jij zin hebt, je wel meld Kan ook toch
@ TS, jouw openingspost is zo herkenbaar haha. Ik heb ook totaal geen zin meer tijdens deze zwangerschap, eerst was dat wel anders dus hier snapt manlief er niks van. Maar ook ik hoop dan iedere keer dat ie zich al omdraait in bed want als ie dat niet doet dan weet ik dat ie het gaat proberen en begin ik me zelfs te irriteren, juist ook omdat ik het niet leuk vind hem weer te moeten afwijzen. In het begin ook omdat ik steeds zo moe was en nu omdat mijn buik gewoon in de weg zit en de standjes zo beperkt zijn vind ik er niks aan. Maar ik moet zeggen dat hij me nu al veel meer met rust laat als in het begin, toen kwam hij iedere week met zn trukendoos aan pff, maar nu zo om de 2,5 week ongeveer en ja dan heb ik nog steeds geen zin maar ik zet me er dan wel overheen. En hij zorgt er dan voor dat ik wel zin krijg, massage of wat dan ook, een wat langere aanloop als normaal haha. Maar daarna geeft het ons beide toch wel een goed en voldaan gevoel. Hij weet ook dat het straks na de zwangerschap wel weer helemaal goed komt met mijn libido dus daarom accepteert hij het nu beter denk ik
Herkenbaar hoor! Iedereen gaat er anders mee om. Bij m'n eerste twee zwangerschappen niet veel aan de hand, niet wekelijks, maar wel aan aantal maanden volgehouden. Nu loop ik vanaf het begin van de zwangerschap met een chronische blaasontsteking, dus mijn zin en energie is héél ver te zoeken! Manlief begrijpt dat natuurlijk en dat komt wel weer goed na de bevalling! TS , jij zit nog in je 1ste trimester, wie weet komt je libido nog terug?! Iig niks om je voor te schamen!