Lieve meiden, Sinds afgelopen vrijdag weet ik dat ik zeer waarschijnlijk de ziekte van Graves heb, een auto immuun ziekte waarbij mijn schildklier veel te snel werkt. Het is nog niet helemaal zeker, ik ben namelijk 9 maanden geleden bevallen en ik heb in maart flinke griep gehad met een lange periode van keelpijn (dus het kan ook nog door een schildklierontsteking komen, maar dat verklaart de antistoffen niet). Ik krijg binnenkort een scan van mijn schildklier en daarna de definitieve diagnose. Mijn schildklierwaarde is nu 50, en hij hoort tussen de 10 en 23 te zitten. Vooruitlopend op de defintieve diagnose, heeft mijn internist mij alvast PTU schildklierremmers voorgeschreven. Dit zijn minder schadelijke tabletten dan Stumazol, deze mogen soms ook tijdens een zwangerschap gebruikt worden. Ik had namelijk aangegeven dat manlief en ik een sterke kinderwens hebben en na de zomer graag voor een tweede kindje wilden gaan. De internist raadt mij nu ten zeerste af om zwanger te worden en zegt dat ik pas over een maand of 8 kan gaan denken aan een nieuwe zwangerschap, mits mijn schildklierwaarden goed zijn. Verder is hij heel meewerkend en heeft begrip voor onze kinderwens en wil mij helpen om mij zo snel mogelijk en verantwoord mogelijk goed in te stellen/ te genezen. Ondanks de meewerkende internist, voel ik mij al sinds vrijdag erg down. Mijn kinderwens lijkt sterker dan ooit en over zoonlief deden we ook ruim een jaar voordat ik zwanger was. Ik ben soms bang dat dit traject nog heel lang gaat duren Ik ben op zoek naar ervaringen van meiden die ook een te snel werkende schildklier hebben/ hadden en een kinderwens en hoe hun behandeltraject is verlopen. Wanneer mocht je proberen zwanger te worden? Welke medicijnen heb je gebruikt? Wat sloeg goed aan? Etc. Liefs