Topic voor de meiden die al in of gaan in de mmm en die langer dan een jaar bezig zijn. mss dat we elkaar er doorheen kunnen slepen
15 maanden bezig.. De gyn is afwachtend en twijfelt al 5 maanden of mijn slijmvlies nou dik genoeg is voor een innesteling of niet.. zonet weer ongesteld geworden 8 dagen na eisprong 3 dec afspraak met een andere gyn, eens benieuwd of ik nu pillen ga krijgen om mijn progesterongehalte op peil te houden. Ik word het wachten wat moe, vooral omdat het probleem al zolang gekend is. Hopelijk lukt het weldra voor ons allemaal!
ik ben vanaf aug 2009 bezig. Als ik voor januari niet zwanger ben krijg ik iui. Maar denk dat ik in december weer een afspraak ga maken. Ga niet nog een maand wachten. Wordt hier net als jullie heel moe van. Worden jullie ook van die huismussen die niet meer veel buiten de deur doen??
Wij zijn nu een dik jaar bezig en gaan 1 dec. naar de gyn. Spannend! Heb nu erg pijnlijke borsten, dat is weer een voorteken dat ik ongi. wordt. Bah! Maar goed er schijnt zon aan de horizon, gaan er met goede moed tegen aan.
Het huismusgehalte valt hier wel mee. Waar ik het vooral lastig mee heb is dat ik vanaf de eisprong totdat ik ongi word amper nog durf sporten. Normaal ga ik paar keer per week joggen (met spinning ben ik vorig jaar al gestopt omdat ik er niet gerust op ben). Ik weet wel dat sporten geen kwaad kan, integendeel zelfs, maar toch.. Telkens ik ongi ben geworden is er toch een klein stemmetje dat zegt 'misschien als ik nou deze ochtend niet was gaan lopen..!' Als zwanger worden niet zo vlot loopt wil je alle extra risico's vermijden, he. Stom, ik weet het
Hey hier ook eentje helaas. Ben in juli 2009 gestopt met de pil maar zwanger worden ho maar Ik was al een huismusje dus verder geen veranderingen hier. Gaat momenteel ook weer heel goed wel, alleen die paar dagen voordat ik weer ongesteld ga worden heb ik het moeilijk. Life goes on, maargoed zit nu vlak voor mn fertiloscopie en mag dus deze ronde niet zwanger raken, ik heb dus een maandje 'vakantie' maar ik ga dus nog wel weer zenuwachtiger worden voor die ingreep, aangezien ik en ziekenhuizen echt niet matchen
Ow trouwens, zaadtest, samenlevingstest en bloedprikken bij mij waren allemaal supergoed dus hier nog geen reden gevonden
Hallo allemaal, Hier ook nog eentje.. Ben sinds juni 2009 gestopt met de pil gestopt en tot nu toe nog niks. Gelukkig mag ik nu van de ha naar de gyn. dat duurt alleen zo lang en ik vindt het al niet echt wat. Ben namelijk bijna 5 weken geleden al naar de ha gegaan en mag 12 januari pas na de gyn. Maar goed.. Nou dat maar afwachten, ik weet eigenlijk niet echt wat me te wachten staat behalve dan een echo en wat vragen Groetjes, Carlien
Bij mij was de eerste afspraak echt op een fertiliteitsspreekuur in het ziekenhuis. Gingen we de familie geschiedenis van mn vriend en mij doornemen, mn cyclussen en dat soort dingen gewoon alles wat van belang is voor hun om te weten. Toen een inwendige echo bij mij en de afspraken mee voor bloedprikken op dag 3 bij mij en een potje voor mn vriend Ik ben eind juni 2010 (na 12 cyclussen) naar de huisarts gegaan, kon maandje later terecht in het ziekenhuis, moest toen 2 maanden wachten tot ik weer kon (en dus die uitslagen kreeg). Toen nog keertje terug voor de samenlevingstest en nu heb ik 2 december een fertiloscopie (soort kijkoperatie/hsg maar dan vaginaal en niet via mn buik de kijkoperatie zegmaar). En dan 17 december een afsluitend gesprek waar ze onze kansberekening op een natuurlijke zwangerschap hebben berekend en dan worden we waarschijnlijk weer naar huis gestuurd....omdat alles gewoonweg goed is en dan mag je na zoveel tijd terugkomen voor IUI als het dan nog niet gelukt is. Zo dan weet je hoe het bij ons ging die medische molen
Wat verschrikkelijk om zo lang te wachten op de uitslagen en alles eigenlijk. Ik weet wel een klein beetje wat er gaat gebeuren, maar gewoon al die spanning die er bij komt dat vindt ik killing, die onderzoeken verder doen me niet zoveel. Ben vorig jaar ook voor zo'n intern kijkonderzoek geweest. Heb toen een mk gehad en daardoor een baarmoederontsteking. Het onderzoek was wel gevoelig, maar ik denk dat dat eerder door de ontsteking kwam. Ze zeiden toen wel dat ik geen afwijkingen had, dus dat is in ieder geval positief. (want mijn moeder had bijv. ook een scheve baarmoeder) En ik ben afgelopen week toch maar eens naar mijn moeder gegaan, waarvan ze niet meer hadden verwacht dat ze ooit zwanger zou worden. (ze waren zelfs al bezig met adoptie) toen ik opeens toch nog kwam, na 13 jaar! en anderhalf jaar later gelijk ook mijn broer, is toch raar maar goed alles kan. Ik hoop niet dat ik op mijn moeder lijk kwa vruchtbaarheid. En zij heeft ook al verteld dat het niet altijd wat oplevert als je naar de gyn. gaat, maar toch is dat je enigste hoop soms. Ook balen voor jou dat er niks uitkomt bij de gyn., nou weet je nog niet waar het aan ligt en wat je nou moet doen.. Hoop toch voor je dat je snel spontaan zwanger raakt.. En bedankt dat je alles zo deelt, weet ik in ieder geval een beetje hoe het gaat en wat me te wachten staat behalve alle stres dan. Groetjes, Carlien
ik heb vandaag ff geregeld dat ik 7 dec weer naar de gyn kan inplaats van jan!! Pff lucht op niet dat ze dan wat gaan doen maar toch
Ja het is soms ook gewoon fijn dat je nog IETS doet behalve seks dan Gewoon voor je gevoel... Hopelijk gaan ze toch iets doen of de IUI versnellen Anita. Ik vind het qua stress ook allemaal nog wel meevallen eigenlijk.. maar ik denk dat het scheelt dat wij steeds goede uitslagen kregen Die ene keer dat we 2 maanden moesten wachten vond ik wél heel lang duren maar dat kwam door onze en gyn's vakantie. Ik heb een heel nuchter vriendje die mij af en toe weer even met beide beentjes op de grond zet, wel handig zo'n vriend die niet onder invloed van hormonen verkeerd8) want vanaf 8 dpo (9dpo begint het bruinverlies bij mij al) tot ik 2 dagen ongesteld ben die tijd word ik wel steeds emotioneler hoor merk ik. Heb ook een vriendinnetje die bezig is met ICSI, dat zorgt ook wel dat ik mijn ' nog maar bijna 1,5 jaar bezig en allemaal goede uitslagen' goed kan relativeren.
Carlien, dat is wel lang wachten, zeg! Heb je zelf naar de gyn gebeld voor een afspraak? Normaalgezien, als je uitlegt dat je al zo lang bezig bent, geven ze je wel voorrang, bij mij deden ze dat toch, ik kon de volgende dag al gaan. Ze kunnen 'overboeken' (of hoe zeg je dat), dus als het spreekuurtje volboekt is, zetten ze er toch nog mensen bij, die nemen ze er dan wel ergens tussen. Vandaar dat je soms zo lang moet zitten wachten in de wachtzaal.. de dringende gevallen krijgen voorrang
Ja, het is idd heel lang wachten. Maar ik heb ook niet zelf gebeld, ik ben netjes langs de ha gegaan, ik dacht namelijk dat dat moest Maar nou hoor ik allemaal vrouwen, die bellen en zo terecht kunnen, dus dat had ik misschien beter kunnen doen. Tijdens dat ik bij de ha zat heeft mijn ha de doorverwijzing per fax verstuurd. En 2 weken daarna kreeg ik de brief met uitnodiging en vragenlijst (die ik weer retour moet zenden) thuis gestuurd. De feestdagen kan ik nu wel rustig door zonder dat ik op uitslagen wacht dat is dan wel weer gunstig.. Gelukkig heb ik ook een nuchtere man, want anders was het denk ik niet goed gekomen, ik denk toch elke ronde weer dat ik zwanger ben, dat lichaam van mij houdt me elke maan weer voor de gek Wel iets minder, maar toch... En die stres voor de gyn. heb ik denk ik toch omdat mijn moeder ook eigenlijk onvruchtbaar is verklaard en met mzzl zwanger is geworden. Ik ben er eigenlijk altijd bang voor geweest en nu lijkt het waarheid te worden, nou ik na anderhalf jaar toch naar de gyn. ga. De vorige keer bij dat onderzoek zijn er al wel wat dingen uitgesloten, zoals endimitriose (pcos, of is dat hetzelfde, kunnen ze denk ik ook zien met zo'n echo??), een verzakte baarmoeder (zoals mijn moeder) had ik ook niet. Alleen mijn eileiders zijn niet nagekeken en mijn man zijn zaad ook nog niet. Of heb ik nog iets overgeslagen wat het kan zijn? Want ik heb volgens mijn temperatuurkaartjes wel een eisprong en ik heb ook geen last van overbeharing of overgewicht. Ik wacht het allemaal maar af en hoop dat het in de tussen tijd dat het toch nog raak mag zijn.
Mijn moeder is na haar 30ste! al in de overgang gekomen.. ik was dus ook erg bang daarvoor, maar blijkbaar is mijn eicelvoorraad nog oke. Daardoor heb ik wel iets minder 'haast' gekregen. Ik vond de uitslag van de zaadtest ook echt wel eng! Ik dacht toen echt; pff zometeen gaan ze iets zeggen wat wel eens ons verdere leven zou kunnen bepalen.. Maar goed bij ons was dat gelukkig prima. Hopelijk bij jou ook! Ik ben nu ook wel zenuwachtig of mijn eileiders open zijn en of er geen endometriose of gekke dingen zitten.. dat hoor ik dus aanstaande donderdag tijdens de fertiloscopie... Maar ik denk eigenlijk dat dat allemaal wel goed zit. Al zou het wel wat verklaren natuurlijk
ik sta er wel van versteld dat jullie allemaal al die onderzoeken mogen laten doen. Ik ben ook al 15 maanden bezig waarvan al 5 maanden met bezoeken aan de gyn, maar ik heb nog geen pilletje of prikje gekregen! Men heeft gekeken of ik een eisprong had en mijn hormoonwaarden goed waren en mijn man zijn zaad onderzocht, maar voor de rest dus niks. Alles is OK, zeggen ze, dus moeten we maar verder afwachten tot ik zwanger ben. Er heeft mij nog niemand voorgesteld een samenlevingstest te doen en of de doorgang in mijn eileiders goed is, heb ik ook het raden naar. Terwijl ik iets heb van 'ik ben al zolang bezig, er MOET toch een reden zijn?' Ben al 30 ondertussen.. dat 'paniekgevoel' komt er wel stilletjesaan bij.. zeker met al dat wachten en treuzelen. Nu, ik denk dat ik het wel weet, mijn baarmoederslijmvlies is te dun en de maanden dat het dik genoeg is, breekt het veel te vroeg weer af. Nochtans is mijn progesterongehalte normaal! Ze stellen me dan IUI voor, maar dat lijkt me dan niet veel zin te hebben. Op 3dec afspraak met een andere gyn (met meer ervaring, de mijne kwam net van school) en eens benieuwd hoe zij erover denkt. Die eerste gyn ging me al bijna Clomid voorschrijven, ik heb maar geopperd om eerst toch eens mijn cyclus te volgen en rara wat bleek: ik heb wél een eisprong. Ik had er mooi gestaan met Clomid dan :x
In mijn ziekenhuis doen ze een OFO http://www.mst.nl/gynaecologie/fertiliteitsonderzoek/embed_fertiliteit.doc/orinterend_fertiliteitonderzoek.html Is gewoon standaard.. en ik vind ook dat dat in elk ziekenhuis zou moeten na 1 of 1,5 jaar... en anders ging ik idd een andere gyn of ziekenhuis bezoeken. Prima als ik straks naar huis gestuurd wordt omdat alles goed lijkt, maar dan wel na goed onderzoek.. En ik vond dat bij mij alles nog traag ging als ik meiden uit mijn 'gestopt met de pil topic' zag bij andere ziekenhuizen. Bij mij is er bijv ook nooit een cyclus gevolgd of progesteron geprikt. Puur omdat mn cyclussen goed lijken en mn 2 tempkaartjes een eisprong aangaven. Dat ik al vanaf 9 dpo bruinverlies heb daar zeiden ze in het begin helemaal niks van. Nu na beetje aandringen zei ze dat ik er wel medicatie voor kan krijgen als we straks naar huis gestuurd zouden worden omdat alles verder goed is.
he Framboos! jou verhaal lijkt erg veel op dat van mij! Ik heb van mezelf wel een cyclus van zo'n 29 dagen maar heb mijn eisprong altijd pas op dag 20-21. Hierdoor dus ook maar een lutheale fase van 8 a 9 dagen. Ook mijn progesteron was altijd goed. Alleen kelderde het veel te snel. Het slijmvlies werd dus ook veel te snel afgebroken! Ook mijn slijmvlies is altijd te dun (zonder spuiten 5mm, met spuiten krap 6mm). Nu heeft mijn gyn me uitgelegt dat dit waarschijnlijk komt doordat de eicellen niet voldoende oestradiol aanmaken. Hierdoor kan het slijmvlies niet (of niet genoeg) opbouwen. Ik heb Fostimon moeten spuiten om de uitrijping van de eicellen te verbeteren in de hoop het slijmvlies mee te laten groeien. Dit heeft helaas geen effect gehad. Alleen bij een hele hoge dosis maar dan had ik wel 9 eitjes. Veel te veel dus. Daarom ben ik vanaf vorige week gestart met de lutrepulse pomp. Deze moet de hersenen aansturen betere signalen over te brenegn en zo alle hormonen beter te stimuleren. En ik weet niet of het toeval is of niet maar ik zit nu op 11 dpo en nog steeds geen ongi te bekennen!! Alleen een beetje roze afscheiding.... Het is een heel verhaal geworden maar omdat ik veel dingen bij jou herken dacht ik, misschien heb je iets aan mijn verhaal. Mocht je nog vragen hebben kun je me altijd Pb-en of hier stellen.