Maar weet je zeker dat hij die waarde niet kent? Want mijn 11 jarige krijgt dus echt geen stone island, maar weet wel dondersgoed wat dat spul kost. En ik vind het juist goed om ze nu al de waarde van geld te leren kennen.
Ik denk niet dat ‘duur’ de lading dekt voor een (kinder) winterjas Voor sommige mensen is dat een half maandsalaris waar ze 40 uur in de week voor werken.... Ik vind ook niet dat je per definitie moet zeggen wat het precies kost, maar ik denk wel dat je hem er bewust van kan maken dat de jas niet gewoon duur is maar HEEL ERG duur Maar ik denk dat we er waarschijnlijk gewoon heel anders over denken
Ik weet niet zeker of hij de waarde kent. Ik weet wel dat hij stone island en kenzo (en gucci terwijl hij er niets van heeft maar dat is het helemaal als ik hem mag geloven) op dit moment echt heel erg mooi vind. Als hij weleens heeft opgelet als ik aan het afrekenen was zal hij het weten anders niet.
Het zou zo maar kunnen dat heel erg duur de benaming is die we gebruikt hebben hoor. Als mijn man weleens na het eten terug naar de zaak moet en zoon vraagt waarom zegt hij ook wel eens ja jij wilt allemaal mooie dure spullen dan zal papa toch extra hard moeten werken dat komt niet aanwaaien. Dus hij beseft zich wel dat zijn vader er hard voor werkt. Maar we gaan nu wel heel erg off topic. Edit, ik vind het moeilijk te verwoorden want het is een gevoel. De woorden die het meest in de buurt komen zijn; we verwennen hem graag en doen dat ook regelmatig, ik wil alleen absoluut voorkomen dat hij zich als een verwent (rot)kind gaat gedragen. Vandaar dat ik prijzen noemen bij dingen die we voor hem kopen niet wil.
Ik denk dat hij niet zomaar een rotkind wordt. Ook niet als hij de prijzen weet, dat is nl heel erg afhankelijk van de rest van jullie opvoeding en ik geloof (zoals ik dat vanaf het scherm kan inschatten) dat dat echt wel goed zit. Het gevaar wat ik er in zie (zeker met veel voor hem betalen of veel zakgeld) dat hij gewend raakt aan een bepaalde levensstijl en dat wellicht zelf niet direct kan vervolgen. Dat lijkt mij best hard dan. En dan denk ik zeker dat je dat met de leeftijd van onze kinderen alvast kan starten.
Dank je wel. Dit soort gesprekken voer ik vaak met mijn zus, die haar dochters redelijk herzelfde opvoed op financieel gebied. Die grapt altijd tegen mijn nichtjes dat ze wel heel erg hun best op school moeten doen of later wel een erg rijke kerel mogen zoeken omdat ze anders dit leventje wat ze gewend zijn niet kunnen volhouden dus er nu maar extra van moeten genieten. Mijn zoon moet daar altijd heel erg om lachen, ik denk niet snappende dat dit voor hem net zo telt. Hij krijgt morgen zijn eerste zakgeld gestort op zijn betaalrekenig en we gaan kijken hoe dit loopt. Waar aan hij het uit gaat geven, of hij een beetje gaat sparen of niet. Ik ga met hem meekijken hoe het gaat en als nodig kunnen we altijd nog bijstellen. De afspraak is nu, 10 euro per week voor iets lekkers buiten de deur, online gamen en uitjes met vrienden. Hij weet dat dit een test bedrag is en dat als wij het nodig vinden dit bedrag of de dingen die ervan gedaan worden nog aan zullen passen.
Feitelijk gezien maakt het natuurlijk geen klap uit hoeveel zakgeld hij krijgt. Zolang hij leert dat op ook echt op is, hij langzaamaan steeds meer rekening moet houden dat hij geld apart moet zetten om bepaalde zaken te kunnen aanschaffen of aan verplichtingen kan voldoen dan is het doel bereikt. En dat er nu eenmaal inkomensverschillen zijn daar kan niemand wat aan doen. En dit is aan ons als ouders de taak onze kinderen hiervan kennis te laten krijgen. Persoonlijk denk ik dat het leren van de waarde van spullen prima rond de 10 jaar kan worden bijgebracht. Exacte bedragen hoeven dan nog niet eens genoemd te worden maar aangeven dat iets flink aan de prijs is, kan denk ik geen verkeerd gedrag creëren. De kennis hebben dat een kind het geluk heeft dat papa en mama financieel genoeg ruimte hebben is denk ik evenmin schadelijk. Net zoals de kennis dat niet iedereen deze luxe kent en er zelfs mensen zijn die wel 3x moeten nadenken voor ze 1x iets uitgeven. Wanneer er geleerd wordt dat geld niet de waarde van de mens bepaald dan is het toch goed? Daar krijg je echt geen verwend (rot)kind van En zoals ik jouw reacties lees denk ik dat het met het bijbrengen van normen en waarden wel goed zit.
Maar dan lijkt het of je het bedrag aanpast aan het uitgavepatroon. Daar leert ie dan toch nog niks van? 10 euro per week is echt best veel. Hij zal ook moeten leren wat op=op betekent. Niet dat als het op is, papa en mama wel weer betalen en het zakgeld omhoog gaat.
Dat betekend dat het alleen naar beneden bijgesteld kan worden of dat we beslissen dat er meer dingen van gedaan moeten worden
En als je zoon straks gaat werken voor zijn geld ?(vakantiewerk, bijbaantje) Uurloon ligt rond de 3.20 euro (bruto)dacht ik.... Verhoudingsgewijs is 10 euro zakgeld veel, daar moet hij 4 uur voor werken als hij 15 is. Ik weet niet wat wijs is, maar ik hoop dat jullie daar ook aan denken.
Ik wil standaard 5 euro per week doen. Dan in 1 keer 20 euro elke maand. Maar ze kan ook bijverdienen. In het weekend doet ze bijvoorbeeld altijd de hond. Laat ze 2 keer per dag uit. De afwasmachine neemt ze dan ook in de ochtend. Als ze die dingen doet krijgt ze 2,50 euro erbij. Hoeft dus niet maar als ze dus even een extraatje wil moet ze er voor werken.
Tja van zijn zakgeld kan hij straks niet uit en dan zal hij toch echt moeten werken... En hij gaat straks met zijn vader mee helpen, klusjes etc. Ik denk dat het allemaal wel losloopt hoor.
Dit zijn bij ons standaard klusjes en die moeten ze doen omdat ze bij het gezin horen en niet voor het geld. Net als kamer opruimen.
Ik denk ook zelf dat zijn eerste bijbaantje werken voor ons word, meehelpen op klusjes om dingen aan te geven enzo. Tenzij hij een ambities heeft als vakkenvuller of krantbezorger.
Hier moet zoon ook elke avond of de tafel dekken, of afruimen, of de vaatwasser inruimen. Hij mag kiezen maar moet wel iets doen. Inderdaad ook kamer opruimen.
Ik denk inderdaad dat waarden en normen bijbrengen het belsngrijkste is. Mijn dochter groeit ook redelijk ‘rijk’ op en kan en mag ook veel. We gaan vaak op vakantie. Ik denk niet dat ik haar levensstandaard moet vergelijken met die van een ander of van mezelf toen ik opgroeide. We leren haar ook echt wel dat wat wij allemaal doen, niet weggelegd is voor iedereen en dat wij hier ook hard voor werken. Als ze straks 15 is en gaat werken, kan ze haar zakgeld verdubbelen en dan leert ze ook de waarde van geld en wat je er voor moet doen. Of ze nu €3 of €7 verdient... en of ze nu €5 if €25 zakgeld per week krijgt. Ik vind echt dat een kind wel wat met dat zakgeld moet kunnen doen, dus niet 20 weken sparen om een lolbal te kunnen kopen, maar kort(er) en anders wekelijk of twee-wekelijks wat met het zakgeld te doen.
Hier idd ook Ze laat elke avond de hond uit, en in het weekend ruimt ze de vaatwasser uit. Haar kamer moet ze 1x in de week opruimen, rattenkooi verschonen en stofzuigen. Als mijn man werkt helpt ze ook met de tafel afruimen/ vaatwasser inruimen.
Ja dat kan. Ik vind dat niet nodig om standaard te maken. Dochter heeft het al druk genoeg met huiswerk en vriendinnen. Maar ik wil haar wel meegeven dat als ze meer geld wil dat ze er dan voor moet werken. Want zo werkt het ook in het gewone leven. We hebben wel dingen die standaard zijn. Schooltas opruimen, jassen en schoenen opruimen. Kleren in de wasmand. Kamer netjes houden. Ik stofzuig die dan. Vast nog wel meer dingen die je gewoon normaal moet doen. Badkamer je handdoek ophangen et cetera...Geen echte klusjes maar gewoonten aanleren.
Mijn dochter is 6 en krijgt sinds begin groep 3 elke zaterdag een euro. Het begint goed want ze heeft echt een gat in dr hand. Dus vaak MOET die euro op, haha. Ik denk dat het eraan ligt wat hij van het zakgeld moet gaan doen.. Ik vind 10 euro best veel per week. Maar als het gezinsbudget en bestedingspatroon groter is, kan ik me voorstellen dat het weekbedrag ook hoger is omdat hij gewend is misschien vaker dingen te kopen. Als hij er alleen snoep of drinken van gaat kopen is het misschien anders dan wanneer hij ook uitjes ermee moet gaan betalen. Ik vind het voor zakgeld altijd goed om te bedenken dat het een bedrag is wat ook op kan, anders is het effect om er wat van te leren een beetje vanaf. Bovendien een beetje rekeninv houden met wat er onder vrienden 'normaal' is. Niet dat dat je standaard moet zijn.. maar ik ken iemand in mijn omgeving die haar dochter ook veel zakgeld geeft per week. Zij is in haar vrienden groep degene met het meest te besteden. met als gevolg dat zij snoep of andere dingen koopt of dat haar vrienden voorstellen om 'even naar de stad te gaan'. Met als gevolg dat zij uiteindelijk de enige is die iets voor de groep gekocht heeft..