Hoi, Mijn dochter zit op regulier onderwijs, ze heeft pdd-nos en een motorische achterstand. Nu komt ze regelmatig thuis met verhalen dat er kinderen bovenop haar gaan zitten op het schoolplein en dat ze dan in paniek raakt omdat ze niet weg kan komen. Er zijn 2 jongens die ouder zijn (het is een combinatieklas) die haar regelmatig een tik verkopen en vervolgens zeggen dat ze niet "cool" is omdat ze niets kan met gym en op het schoolplein. Ook begrijpt ze uiteraard minder van de sociale normen waardoor ze nogal "gek" kan overkomen op anderen. Het is echt een schatje en ze is zo kwetsbaar dat ik niet goed weet wat ik ermee moet. Hebben jullie tips? Ervaring hiermee? Groetjes, EnKay
Ik zou een gesprek met de juf aanvragen. Dan kan ze er eens op letten. Wat ik gebeurd is dat sommige dingen op een kindje anders overkomen als dat ze zijn. Onze dochter kan thuis dan de jongens steeds achter haar aan zaten en ze een harde duw had gekregen. Bleken ze tikkerje te hebben gespeeld onder begeleiding van de juf.
Gesprek met de juf heb ik al gehad, die beaamde dat het inderdaad gebeurd en dat de kinderen in kwestie hier ook op worden aangesproken maar dat mijn dochter ook moet leren om voor zichzelf op te komen, daar ben ik het natuurlijk ook mee eens maar dat is een stukje loslaten waarvan ik nog niet goed weet of dat in deze situatie zo goed is.
praten met de juf!! Die moet haar helpen en een oogje in het zeil houden. Mijn oudste heeft ook pdd-nos en een eetstoornis waardoor ie veel te klein en te mager is en totaal geen spierkracht. Als iemand snel langs hem heen loopt dan valt ie al om Maar goed, in goed overleg met de juf en de interne begeleider. ( ik neem aan dat ze haar diagnose kennen. ) Kunnen ze niets voor haar doen en haar veiligheid niet garanderen dan zou ik als ik jou was toch aanmelden bij speciaal onderwijs. Je kan iig het 'probleem' niet bij je dochter neerleggen en zeggen wat ze moet of kan doen. Ze kan niet inschatten wanneer ze het moet doen en hoe en als ze zoals mijn zoontje is dan weet ze misschien wel wat ze moet doen maar kan ze het stapje niet zetten om het ook daadwerkelijk te doen en heeft ze daar een volwassene voor bij nodig. Onze zoon liep totaal vast op regulier onderwijs ( door dit soort dingen ). Hij zou ook niet meer terug kunnen. succes!
een kind met autisme leert zelden uit zichzelf voor zn eigen op te komen. Hij/zij heeft hier een extern persoon voor nodig!! Het moet haar worden aangeleerd!! Zij bezit dit niet uit nature zoals de andere kinderen van haar klas. Onze zoon is nu bijna 7 jaar en nog steeds niet weerbaar. Hij gaat nu naar speciaal onderwijs en krijgt speciale trainingen maar nog steeds lukt het hem niet. Het is een proces van vele jaren en sommige autisten leren het nooit
Ja dit klopt helemaal en ik herken wat je zegt over je zoontje, zo is mijn dochter ook. Ik vind het zo moeilijk en hierdoor ook extra moeilijk om haar los te laten. De juf en de directie weten van haar diagnose, haar fysiotherapeut komt zelfs op school om te observeren en over en weer wordt goed gecommuniceerd tussen de specialisten. Maar toch blijkt maar weer dat kinderen feilloos aanvoelen wanneer een kind anders is.
Bedankt voor je reactie Mamzie, daar heb ik wel wat aan anders moet ik maar eens gaan informeren naar speciaal onderwijs en of ze er voor in aanmerking komt want dat is nu met de nieuwe wetgeving wel erg moeilijk geworden.
klopt het is moeilijker geworden. Je kunt ook een SBO proberen. Ook kinderen met een normaal en hoog iq mogen daar komen. Dat is niet zo'n grote stap als speciaal onderwijs ( cluster 4 ) En grotere kans dat ze daar wel een indicatie voor krijgt omdat het toch meer valt onder basisschool dan onder speciaal onderwijs. De klassen zijn er kleiner en er word veel meer rekening gehouden met de diagnoses. Ook kunnen ze er weerbaarheidstrainingen krijgen en communicatietraining etc. Ik weet niet hoe groot haar motorische probleem is. Anders kan je ook proberen of ze in aanmerking komt voor cluster 3 school. Je hebt 2 soorten cluster 3. De ene is voor kinderen die geestelijk gehandicapt zijn en de andere is voor kinderen met een chronische ziekte of een motorische beperking. Je kan hierbij denken aan : astma, epilepsie, spierziekte maar ook dcd ( dat is een motorische beperking die je veel ziet bij kinderen met autisme )
Ze heeft wel een flinke motorische achterstand, waar kinderen gemiddeld scoren met 10 punten zit zij in sommige onderdelen onder de 1. Ik kan het eens overleggen met haar fysio, daar heeft ze een chronische verwijzing voor (die is gespecialiseerd in kinderen met autisme) en school. Ze staat ook op de wachtlijst bij jeugdzorg voor een indicatie dus wie weet ziet het er over een jaar allemaal heel anders uit
Heeft de juf dit echt zo gezegd? Als na nog een gesprek blijkt dat dit haar mening is, dan zou bij mij het vertrouwen in deze juf tot het nulpunt gezakt zijn, eerlijk gezegd. Het spijt me zeer, maar als er kinderen zijn die op andere kinderen gaan zitten, vind ik dat de grenzen van betamelijk gedrag (ook op die leeftijd) heel, héél ver overschreden worden. Dat kun je niet afdoen met 'jouw dochter moet ook leren voor zichzelf op te komen'.
Als ze letterlijk bovenop haar gaan zitten zou ik zeker vragen of de juf beter kan opletten want dat kan natuurlijk niet. Verder zou je kunnen denken aan een training mbt weerbaarheid of sociale vaardigheden. Wie weet kan ze dan volgende keer al eerder op de juiste manier voor zich opkomen waardoor het niet tot pesten komt.
Je zou bij de juf ook nog door kunnen vragen: prima dat ze moet leren voor zichzelf op te komen, hoe gaan we haar dat dan leren en wat kan jij (juf) daarin op school doen? De juf maakt zich er wel makkelijk vanaf voor een situatie waarin lichamelijk geweld (klinkt heftig, maar ik vind wel dat dat het is op niveau van kinderen) wordt gebruikt.
Oh en daarnaast: de pesters worden aangesproken??? Vind ik ook wel mild. Het lijkt wel alsof alle verantwoordelijkheid nu bij jou dochter ligt... als zij maar anders reageert dan wordt ze niet gepest. Zo werkt het niet! De juf moet zorgen dat die kinderen met hun handen van jouw kind blijven!
Ik ben het met gitta eens...los van of ze wat weerbaarder moet worden is dit gewoon totaal onacceptabel gedrag van die jongens en zou ik eerlijk gezegd geen behoefte meer hebben om mijn kind bij zo'n juf te brengen. Ik zou wel even met de directeur willen spreken.
Hmm als ze op je gaan zitten tot je in paniek raakt... Vind ik dat (helaas) wel echt geweld. Misschien dat de jochies in kwestie het puur om de reactie dien en niet nadenken over het verdere effect.. Maar daar zie ik een mooie rol voor de juf weggelegd. Die mag het niet afschuiven als je dochter haar probleem.
Weet de klas dat ze ppd-nos heeft? Anders zou ik zeggen, leg uit aan de klas wat er aan de hand is en hoe ze met haar om moeten gaan. Hebben jullie begeleiding voor haar? Anders zouden ze situaties met haar moeten oefenen waarbij ze leert te handelen in dit soort situaties.
Bedankt voor alle reacties, die training voor weerbaarheid is een hele goede tip dit kan ik bespreken met haar begeleider. We zijn bezig voor een rugzakje op school maar ik twijfel zo of dat wel genoeg is, die kijken af en toe mee (zoals ik begrepen heb) om te observeren. Verder vind ik het ook totaal onacceptabel, ik haalde haar op van school en omdat ze een motorische achterstand heeft heeft ze een speciale fiets, die staat tussen alle andere fietsen op het schoolplein en ze zat op haar fiets maar er stonden in no time 4 jongetjes om haar heen die er ook wel eens op wilden, ze werd er bijna af geïntimideerd tot ik zelf ingreep. Niemand, ook de juf niet en ook de ouders van die jongens niet, deed wat. Ik heb het er al over gehad en over een week hebben we weer een gesprek met de juf, deze heb ik aangevraagd. Staat het ons niet aan dan gaan we kijken voor een andere school, misschien speciaal onderwijs maar daar zou ze ook voor in aanmerking moeten komen en dat is heel moeilijk nu. De klas weet wel van haar pdd-nos en er zit nog een kindje in de klas met dezelfde diagnose maar ik begrijp ook wel dat dat voor 5 en 6 jarigen nog erg moeilijk is om dat te begrijpen.
Ik heb trouwens eerst gevraagd aan haar juf of het ook echt gebeurd is want kinderen kunnen dingen ook heel anders ervaren maar helaas zijn er wel kinderen op haar gaan zitten tot ze in paniek raakte, mijn dilemma is eigenlijk nu; wachten we af en kijken we of er verbetering in gaat komen icm een weerbaarheidstraining of grijpen we meteen in en gaat ze naar een andere school. Ze zit pas een jaar op deze school en heb ik het dan wel de kans gegeven?
Sorry, maar ik zou op de duur het gesprek niet meer met de juf voeren, maar met de directie. Het is duidelijk dat de juf weinig tot niks doet. Helpt een gesprek bij de directie niet, dan zou ik uitkijken naar een andere school. Ze weten duidelijk van haar diagnose, maar ze laten maar betijen en haar maar haar plan trekken ? Weten ze wel hoeveel psychische schade pesterijen kunnen aanrichten :x?
Is het 1x gebeurd nu.. Of gebeurd het nog steeds ondanks dat je de juf vraagt erop te letten? Zo ja, zou ik heel snel bij de directeur zitten. En als dat niet werkt... Wil je dat ze nog 7 jaar met die kinderen in 1 klas zit? Ik vind overigens dat je het wel heel netjes aanpakt Dat mag ook gezegd. Probleem is dat naar een andere school gaan niet perse je probleem oplost. Maar.. Die juf maakt zich er wel bizar makkelijk vanaf. Natuurlijk moet ze het leren. Maar een handje helpen mag echt. Daarvoor zit ze onder andere op school toch? Om dingen te leren. (En zeker in de kleuterklassen zijn dat natuurlijk ook veel sociale vaardigheden)