Even uit interesse omdat wij zelf nogal zoekende zijn: Hoe voeden jullie je kinderen “tweetalig” op als een van de twee talen niet standaard gebruikt wordt? Mijn man is van oorsprong van noord-Afrikaanse komaf, maar geboren en getogen in Nederland. Thuis werd er bij hem Arabisch gesproken. Hij spreekt dus beide talen, maar wij spreken Nederlands in huis. Toch zou ik het heel leuk vinden als onze kinderen (1 en 3jr.) ook Arabisch leren, maar we vinden er gewoon geen goede vorm in. We hebben geprobeerd dat hij Arabisch tegen de kinderen spreekt, maar dan vervallen we al toch snel weer in het spreken in het Nederlands; ten eerste omdat ik geen Arabisch spreek, dus aan tafel Arabisch spreken voelt wat vreemd, en ten tweede zit het er bij hem ook niet in om standaard Arabisch te praten en vergeet hij het dus al snel weer om te doen, met als gevolg dat t weer naar de achtergrond verdwijnt na een dag of wat. Ik heb wel eens het idee opgevat om samen met de kids Arabisch te gaan leren en nu zelf al een cursus te volgen, maar volg nu nog een andere opleiding en heb geen idee waar ik de tijd vandaan moet halen. Het lijkt me overigens wel heel leuk om samen met m’n dochter alvast wat woordjes te leren, op een speelse manier, maar weet niet goed hoe dit aan te pakken (kan uiteraard prima een boek kopen maar hoe zit t dan met uitspraak etc... apps zijn vaak weer meer gericht op volwassenen). Ik was even benieuwd of iemand een vergelijkbare situatie kent en misschien nog ideeën heeft of ervaringen wil delen. Ons doel is overigens niet om ze net zo goed Arabisch te laten spreken als Nederlands, maar zou het wel leuk vinden als ze later gesprekjes kunnen voeren met familie in het buitenland.
Ik had een oud collega. En ik vind 2 talig opvoeden zo wie zo al heel leuk! Hun deden het zo vanaf dat de kinderen geboren werden: Man sprak alléén Frans met de kinderen. Vrouw sprak alléén Nederlands met de kinderen en als man en vrouw praatten ze in het Engels. Ze zullen er wel later door gaan praten maar ik geloof echt dat het heel goed is voor hun ontwikkeling. Kinderen hebben tot een bepaald jaar een soort talen knobbel waardoor ze in staat zijn heel snel en goed een taak te leren
Wat ontzettend leuk dat jullie hier zo mee bezig zijn. De vader van mijn kinderen spreekt Marokkaans met de kinderen. Tegen mij Nederlands. Maar als hij in gesprek is met de kinderen altijd in het Marokkaans. Al is het maar als hij een luier verschoont of voert tijdens het eten. Op deze manier leren ze vloeiend Marokkaans spreken. Erg leuk.
Super leuk! Zo zou ik het dus ook graag willen, maar t blijkt in de praktijk niet zo makkelijk bij ons. Al zoveel pogingen gedaan, maar het verwaterd steeds, helaas. Gaat dit bij jullie “vanzelf”? En ben jij zelf ook bezig met de taal te leren?
Mijn nicht is getrouwd met iemand die ook arabisch spreekt, hij praat arabisch tegen mijn neefje. Mijn nicht praat nederlands met met neefje en onderling ook nederlands. Mijn nicht spreekt trouwens ook geen arabisch maar leert nu ze een zoontje hebben toch ook veel woorden. Ben zelf in Turkije au pair geweest en daar hetzelfde. Vader sprak Turks Moeder sprak Nederlands Onderling een mengeling van engels,turks en Nederlands.
Hier is het ook vanaf het begin zo geweest dat ik Nederlands spreek, mijn partner Engels (want uit Amerika) en voertaal in huis is een mengelmoes tussen Nederlands en Engels. Is het een idee om kinderboeken te kopen in het Arabisch, die voorgelezen kunnen worden? En spelletjes die ‘typisch’ Arabisch zijn. Samen Arabische tekenfilms kijken, dat soort dingen. Dan komt je partner er wat beter in en wordt het misschien wat gewoner.
Ik spreek de taal zelf niet. En we zijn niet meer samen, dus hoe het zelf ook niet meer zo veel. Dat het steeds verwaterd is wel erg jammer. Hier mooi is het als je kinderen straks de Quran in het Arabisch kunnen lezen! Ik las net de tip om samen een mooie of boekje te lezen. Dat lijkt me zeker zinvol.
Arabische tekenfilms is wel een goeie! Zijn vast wel online te vinden. Naar boekjes heb ik ook zitten kijken, nadeel daarvan is dat het Marokkaans-Arabisch alleen een spreektaal is en niet geschreven. Alle boekjes zijn modern standaard Arabisch. Hoewel het veel overlap heeft met standaard Arabisch is het toch anders. Maar goed, desondanks misschien wel een leuke om er een beetje in te komen!
Klopt dat het zo zonde is, dus heb er nog maar een gesprekje met m’n man over gehad, dat ik het toch wel erg leuk vind als het wat meer onderdeel van ons dagelijks leven wordt (ook voor mijzelf om het op te pikken). We gaan t zien
Meertalig opvoeden , maar ik begrijp de strubbelingen hierin. Wij hadden oorspronkelijk het idee dat papa Fries met de kinderen zou spreken en ik Nederlands, onderling spreken we Fries. Nou .... ik denk dat we dat hooguit een week hebben volgehouden. Zelf ben ik nl. ook Friestalig, en betrapte me er na een aantal dagen ook op dat ik gewoon Fries tegen mn kleine baby stond te kletsen. Dus so far ..... geen Nederlands Misschien hadden we het harder moeten proberen, ik weet het niet. Maar hier is het goed gekomen. Inmiddels groeien onze kinderen viertalig op.... Fries, Nederlands, Duits (Hochdeutsch) en Plattduutsk (noordduitse taal in onze regio), daarnaast heeft de oudste sinds 2,5 jaar ook nog engels erbij op school. Jongste krijgt volgend jaar engels erbij. Het Duits & Platt hebben ze vanaf 2,5 a 3 jaar geleerd ivm Kindergarten en Grundschule. Nederlands leren ze vooral van de televisie en van andere Nederlandse kinderen/vrienden hier in de omgeving. Als je ziet hoe vlot die hersentjes werken... ik sta er versteld van. Ze schakelen van links naar rechts en terug en dan naar boven etc.... Tegenwoordig hoor ik aan mijn "roepnaam" of ik Fries (Mem) of Duits (Mama) kan verwachten in het verhaal/vraag/gesprek.
Volgens mij is het toch ook een kwestie van het echt willen en discipline tonen (zeg ik nu, maar vraag het me over een paar jaar nog maar eens....) ik praat NL met zoon. Wij wonen in Zweden, vriend praat Zweeds en wij onderling ook. Na de bevalling in het ziekenhuis ging ik Zweeds praten tegen mijn nieuwe baby’tje. Mijn vriend heeft me toen vanaf dag 1 gecorrigeerd. In het begin voelde het heel gek en soms ongemakkelijk om een taal te spreken die mijn vriend, en ook de rest van de omgeving, niet verstaat. Ook was ik zelf gewend om dagelijks Zweeds te praten, en alleen via de telefoon met vrienden of familie NL. Baby- en kleine kinderen-taal is echter wel een goede manier voor jou (en mijn vriend) om het ook te leren. Intussen begrijpt hij dus best veel. Voor mij is het nu ook automatisch om NL tegen zoon te praten, ongeacht welke andere mensen erbij zijn en wat die er wel of niet van verstaan. Soms zeg ik dingen wel in allebei de talen als ik vind dat iemand anders ook moet begrijpen wat ik tegen zoon zeg. Ook hebben wij dvd’s gekocht met Nederlandse kinderliedjes en geprobeerd te sturen als hij op de iPad mocht kijken, dat het in het Nederlands is. Aangezien wij in Zweden wonen, leert hij Zweeds toch wel. Maar het is dus wel mijn doel dat hij vloeiend Nederlands leert.
Mijn man is Duits, maar woont al sinds zijn 2e in Nederland, hij is hier opgegroeid en voelde voor hem onwennig om Duits tegen ons zoontje te praten. Nu praat mijn schoonmoeder Duits met ons zoontje, ze ziet hem wekelijks en ik moet zeggen dat mijn zoontje super goed kan schakelen. Ik vind het alleen maar leuk dat hij nu toch een soort van tweetalig wordt opgevoed.