Ik moet het echt even van me afschrijven, maar ik ben zo bang. Het afgelopen jaar hebben mijn lief en ik weinig geluk gehad met werk, met op dit moment ons diepte punt. Ik zit al vanaf januari bij huis en ben helaas door de zwangerschap niet meer aan het werk gekomen, hoe hard ik mijn best ook gedaan heb. Ik had een uitkering tot mei, dus die is nu afgelopen. Mijn lief werkte als uitzendkracht, maar heeft te horen gekregen dat dat na komende week over. En wat hij ook probeerd, met zijn opleiding komt hij in de regio drenthe gewoon niet aan het werk. Nu zal hij nog even een uitkering krijgen, maar die is maar 900 euro per maand, veel minder dan onze vaste lasten op het moment. We kunnen wel aanvullende bijstand aanvragen maar voor dat die er is, zijn we ook weer een tijd verder. Ik ivnd het allemaal zo eng, nu met een kleintje op komst en geen enkele zekerheid voor de toekomst. Ik merk dat ik zo door al deze omstandigheden zo weinig heb kunnen genieten van het wondertje wat in mijn groeit, dat maakt me zo verdrietig.....
los van de uitkering heb je ook straks recht op huurtoeslag en andere toeslagen, zodat je meer heb als die 900 ( volgens mij is 900 alleenstaande) jullie krijgen ervanuit gaande beide boven de 21 jaar 1283 euro landelijk bepaald (zonder kindje), straks met kindje krijg je nog kindertoeslag en kun je een toeslag krijgen van 20%, er zijn meer mensen die met een uitkering rondkomen dus ook jullie kunnen dat écht wel, heb vertrouwen in de toekomst en ga niet bij de pakken neerzitten kijk even op google: waar heb ik recht op je zult zien dat het uiteindelijk allemaal wel meevalt (niet makkelijk maar niet onoverkomelijk) sterkte
o wat vreselijk dat je je nu zo moet voelen wat eigenlijk de mooiste tijd moet zijn. Ik denk als er mogelijkheden zijn die nu van je vriend af moeten komen, want jou gaan ze echt niet meer aannemen voorlopig. Iig die aanvullende bijstand aanvragen, beter dan niets. En dan moet hij echt overal aanschrijven, langsgaan e.d. Als hij ww krijgt, heeft hij ook een contactpersoon bij het UWV, dan die ook op de hoogte stellen van de hele situatie en diegene aan het werk zetten. Sterkte meid!! En buiten alles, probeer echt van je zwangerschap te genieten, wanneer je straks uit deze crisis ben, dan zul je spijt hebben dat je er niet van genoten hebt.
Ik wil je niet aanvallen, maar ik heb toch wat vragen. Je schrijft dat je vanwege je zwangerschap niet aan het werk bent gekomen. Je banner zegt dat je nu 22 weken zwanger bent. Heb je medische klachten waarom je nu niet kunt werken? Verder schrijf je dat je partner met zijn opleiding in Drenthe niet aan het werk komt. Dat klinkt (correct me if i'm wrong) alsof hij alleen maar werk wil aanpakken dat aansluit bij zijn opleiding. Als dat zo is, moet hij natuurlijk gewoon alles aanpakken wat hij maar kan krijgen. Ook buiten de regio als het moet. Dus inschrijven bij alle uitzendbureaus en niet kieskeurig zijn. En for the time being inderdaad goed uitzoeken waar jullie recht op hebben qua toeslagen etc. Heel veel succes! Probeer toch te genieten van je zwangerschap, want deze tijd komt nooit meer terug!
Tuurlijk zullen we opzoek gaan naar de dingen weer we recht op hebben. Helaas huren we partuculier, dus geen recht op toeslag daar mee. En mijn lief wil zeker wel buiten de regio werken en ook wel in een ander vakgebied. Daar zal het nu ook wel op uit gaan komen. Ik wilde heel graag weer aan het werk, heb me suf gesoliciteerd, maar in de zorg kom je er niet meer tussen als je zwanger bent. Ook buiten de zorg kwam ik niet aan de bak, wilde schoonmaken, maar was te hoog opgeleid. Wilde ook andere dingen doen, maar had niet de juiste achtergrond. Wat we gewoon heel erg merken dat er keuze genoeg is voor bedrijven om mensen aan te nemen, die wel meer ervaring hebben. En tuurlijk zal alles wel weer goed komen, dat is al 3 jaar zo gegaan, met ups en vooral veel downs. Maar ik ben zo verdrietig dat ik inderdaad zo weinig kan genieten, elke keer als de kleine in mijn buik voel, denk ik, waar kom je straks terecht en wat hebben wij je te bieden.... Ik had me dit zo anders voorgesteld
meis.. gelukkig is mijn man altijd aan het werk geweest, maar ohhhh hoe goed begrijp ik jouw.. heb het zelfde gehad toen ik met 28 weken op straat kwam te staan.. wat je even moet doen is hier op kijken; Bereken uw recht wat voor werk doet je vriend/man?? en welke opleiding heeft ie gehad? je kan ook bij grotere bedrijven gaan solliciteren.. mijn man had geluk dat hij een aanbod had gekregen en zo heeft hij beter werk gekregen. en anders kijk je bijv in de provincie groningen.. en dan eventueel afwegen om te gaan verhuizen. weet je wat mijn vader toen tegen mij zei, dat ik zo in de stress zat.. kinderen komen nooit gelegen, maar het wordt wel groot en hij had gelijk, domi is nu bijna 2 en komt niks tekort..
Dat heb je wel hoor dat recht.. Het maakt daarbij niet uit of je particulier of van een corporatie huurt. Jij kan dus gewoon huurtoeslag aanvragen. Kan ik huurtoeslag krijgen? Voor de huurtoeslag moet uw huur lager zijn dan 652,52 per maand. Bent u jonger dan 23? Dan ligt de grens op 361,66 per maand. Bovendien mag uw inkomen niet te hoog zijn. Niet hoger dan 21.625 per jaar als u alleen bent, of 29.350 als u samenwoont. Bent u ouder dan 65? Dan is het maximuminkomen 20.325 als u alleen bent, of 27.750 als u samenwoont. en anders de belastingdienst bellen die kunnen het je zo allemaal uitleggen waar je allemaal recht op hebt op welke toeslagen.
@Corina, Sommige hypotheek verstrekkers willen dit namelijk niet.. Mijn broer heeft dit ook gehad, dat hij geen toeslag kon krijgen.. heel krom, want de belasting heeft dat er namelijk niet bij staan.
Zijn er in jullie buurt geen callcentre's bijvoorbeeld? Daar kun je prima aan de slag over het algemeen. Misschien niet je droombaan, maar het is wel een beter alternatief dan thuis blijven en verdrietig zitten zijn. Daar heb jij niets aan en het kindje ook niet. Het gevoel van "wat heb ik het nou te bieden" is nogal heftig. Je hebt toch wel meer te bieden dan dit? Ik zou niet alleen gaan zoeken naar korte termijn oplossingen, maar ook die voor de lange termijn. Waar kun je nog bezuinigen? Heb je op korte termijn nog extra kosten? Een verjaardag bijvoorbeeld ?Klinkt gek, maar op die dingen moet je nu dus even bezuinigen. Rottig, maar het kan dus niet anders. Succes!
Nou dat is het probleem, die moeten toestemming geven.. zoals ik al zei heel krom.. yhet is zelfs zo dat sommige niet eens willen dat het wordt onder verhuurt.
Ja oke op die fiets bedoel je ja maar het komt steeds vaker voor dat de banken het wel goed vinden, als ze hun geld maar krijgen. Laten we hopen dat het hierbij ook het geval is zodat Dithje en gezin toeslagen krijgen, beetje meer financiele zekerheid kan nooit kwaad.
Vertel mij wat.. wat was ik blij dat mijn man een betere baan kreeg Dan zou ze misschien een keer met die man/vrouw om de tafel gaan en nogmaals vragen van hoe en wat..
Dat wil ik geloven ja, zo werd mijn man werkloos toen ik zwanger was, ik was blij dat hij binnen 3 maanden weer een baan had en nog veel beter dan wat hij had ook. *duimt voor Dithje* Idd rond de tafel zitten en anders ook bij de gemeente vragen wat ze voor jullie kunnen doen. Er is altijd een 'potje' voor dit soort situaties.
Dank voor alle tips, naar callcenter in de buurt ben ik al geweest, alleen willen die geen vakantie/verlof geven voor dat je er 6 maanden werkt, beetje lastig dus, als er een bevalling op de stoep staat. We zullen inderdaad eens goed gaan kijken waar we recht op hebben. Hebben sowieso al zorgtoeslag, maar ik dacht we geen recht hadden op huurtoeslag, maar is natuurlijk wel het bekijken waard. Zijn al erg aan het bezuinigen op van alles en het zal ook vast allemaal wel weer goed komen. Ik ben alleen nu zo verdrietig dat het ons in de 3 jaar dat we samen zijn, nooit eens mee kan zitten. Zijn al gedwongen 2 keer verhuisd, verschillende banen gehad, maar nooit wat vast.
Ik vroeg nog aan je wat je man/vriend voor werk doet en welke opleiding hij heeft gehad dan kan ik even aan manlief vragen of er bij hem nog mensen gezocht worden die 3 jaar moet je zien dat je relatie alleen sterker kan worden... bij ons is het ook altijd als een achtbaan gegaan.. maar uiteindelijk zijn wij er sterker uit gekomen..
Wat een vervelende situatie, goed dat je het even van je afschrijft. Misschien nog wat tips: Zoek goed uit of je echt geen recht hebt op huurtoeslag. Familie van me kon ook moeilijk werk vinden en is uiteindelijk gaan solliciteren naar een baan op een booreiland. Daar zoeken ze vaak mensen en heb je goede vooruitzichten. In ieder geval veel succes en ik hoop dat het allemaal goed komt.