Ben me relatie zo zat hebben iedere dag ruzie nou al een maand of 3 ben er zo klaar mee ik wil er gewoon mee stoppen. Heb geen werk geen uitkering en ik woon natuurlijk met hem samen hoe moet ik dit nou oplossen? Relatieterapie of weet ik het begin ik echt niet aan.
Praten Werk zoeken Misschien tijdelijk verblijven bij een vriendin-ouders-familie? Huis zoeken En anders toch hulp zoeken, want er blijft dan weinig over..........
tja werk zoeken idd. je laten inschrijven voor een huis. of anders tijdelijk ergens onderdak zoeken. en dan je koffers pakken en gaan denk ik dan
Amen! Ga eens na waarom je elke keer ruzie hebt. Aan wie ligt het en wees eens eerlijk. Komt het door hem? Of heb jij ook schuld. "Waar twee kijven, hebben twee schuld" Praat eens met hem, misschien zit hij niet zo lekker in zijn vel. Wat kunnen jullie samen doen om jullie relatie weer goed te maken. Uit elkaar gaan kan altijd nog...
tja ik moet me hierbij aansluiten als iedereen zo snel uit elkaar ging dan was het einde zoek en waren we allemaal vrijgezellig probeer inderdaad met je partner te praten ligt het aan hem en probeer uit te zoeken waar de ruzie vandaan komt, tja mocht dat echt niet meer werken en wil je echt uit elkaar dan vind ik eigenlijk dat hij zijn koffers moet pakken ik ben heel erg maar je zet m.i nu eenmaal geen vrouw ( met kind) op straat en dan een uitkering aanvragen in elk geval voorlopige uitkering succes
Hoelang heb je die relatie al? is het het waard om te vechten dan moet je dr energie in stoppen en anders koffers pakken en wegwezen. Om te blijven omdat je geen werk en geen uitkering hebt lijkt me niet de juiste reden.
Nou zo snel uit elkaar, je wet natuurlijk erg weinig....wie weet hoe erg. Ik zou zelf er ook voor willen vechten maargoed ik zit gelukkig ook niet in dagelijkse ruzie e.d. Kun je niet naar je ouders tijdelijk en tegelijk werk zoeken? Ik zou zo snel mogelijk zorgen dat er geld binnenkomt en dan weggaan, wel eerst goed dingen uitpraten natuurlijk! Hoelang zijn jullie samen? en jullie hebben kinderen samen?
Tja, heb je het besluit al genomen of ben je nog bereid er energie in te steken? Geloof je nog in jullie relatie, of hoe zit dat? Als je erg ongelukkig bent met je partner kun je natuurlijk uit elkaar gaan. Maar als je samen een kind bent vind ik dat je toch echt zéker moet weten dat je er alles aan hebt gedaan om het goed te krijgen. Hoe dan ook moet het continue geruzie stoppen, dat is zo waardeloos om in op te groeien. Je hebt natuurlijk wat opties. Probeer het samen, zelf, op te lossen. Begin met luisteren naar de ander, voordat je zelf gaat vertellen wat er mis is. Zoek hulp, bij je huisarts, maatschappelijk werk of een counsellor. Gebruik desnoods een afkoelingsperiode waarin een van beide een tijdje ergens anders gaat wonen. En hoe dan ook: zoek zelf werk. Als je financiële afhankelijkheid de enige reden is dat je nog bij elkaar bent, vind ik dat een erg trieste situatie.
hoelang duurt je relatie al? en waarom heb je sinds 3 maanden ruzie? wat was er voordien anders? als je echt wil zul je stappen moeten ondernemen. werk zoeken of een uitkering aanvragen, je in laten schrijven of elders onderdak zoeken. als je bij voorbaat al geen relatietherapie wil wordt het lastig. ik krijg de indruk dat je hem niet waard vind om voor te vechten. dan kun je inderdaad beter vertrekken.
relatie duurd 4 jaar heb 3 kinderen die nog niet op school zitten dus werken gaat gewoon heel erg moeilijk. Ik wil niet voor mijn relatie vechten het is klaar ik hou gewoon niet meer van hem...
dan moet je kijken wat je opties zijn. ga naar de gemeente en probeer wat je daar kunt krijgen en ga op zoek naar een woonruimte. meld je aan bij de woningbouw. er zijn zat alleenstaande mama's die ook werken en hun kind naar het kdv brengen. je krijgt dan speciale subsidie. misschien tips en trucs bij de alleenstaande mama's vragen?
We hebben ruzie om alles de kleinste en gekste dingen hij is altijd chagerijnig. praten doet hij niet en we slapen in 1 bed maar doen ook verder niets in bed.
dan zou ik werk gaan zoeken, is altijd te regelen, een vriendin van zit alleen met 2 kids en die werkt ook elke dag.... daar heb je opvang voor die betaald word als je onder het minimum leeft.... en anders vraag je een tijdelijke uitkering aan voor 3 mnd en in die tussentijd regel je een woonplek e.d. sterkte ermee!
Als je voor jezelf dr zo duidelijk in bent wat wil je dan met dit topic bereiken? Wil je je verhaal kwijt, wil je tips? Lijkt me toch dat wanneer je vertrekt je een baan zou moeten zoeken, het hebben van kids lijkt me daarin geen excuus.
ik ben alleenstaand, heb dan wel geen 3 kinderen, lijkt me idd wat lastiger, maar om er bij voorbaat al uit te gaan dat je daarom waarschijnlijk niet kan werken vind ik geen goede instelling. Besef wel dat wanneer je er alleen voor komt te staan je het sowieso met alles moeilijk krijgt. Jij bent dan degene die er voor moet zorgen dat er brood op de plank komt en dat de rekeningen betaald worden. Dan lijkt het hebben van een baan me geen keus meer maar een noodzaak.