Ik heb een vriendin, als ze komt hier komt ze vaak einde van de middag.... Dan blijft ze vaak zo lang plakken tot dat wij eigenlijk moeten eten. Als ik zeg van kom s'morgens dan zegt ze van nee dat kan niet dan moet ik zo haasten.. Hoe kan ik haar duidelijk maken dat ze niet mee mag eten? Vind het moeilijk om te zeggen van NEE je kan niet mee eten. Ze blijft net zo lang zitten dat wij zeggen van. Eet je mee? ( ja ehhhhh wat moet ik anders zeggen als het al tegen 18 uur aan loopt ?) Dus eet ze WEER mee, wat wij eigenlijk niet willen.
hoi hoi begrijp jou volkomen. wat ik gedaan had, is gewoon zeggen dat je er niet op gerekend heb, of gewoon lekker laten zitten dan komt de boodschap vanzelf wel over, maar je kan ook gewoon netjes zeggen van het etens tijd is voor het gezin alleen. dat is wat ik zou hebben gedaan.
ik zou gewoon zeggen: nou het was gezellig, wanneer spreken we weer af want wij gaan nu eten.. dan is de boodschap duidelijk toch?
2 opties, 1 je zegt dat je er niet op gerekend hebt' 2 je zegt gewoon eerlijk dat je het niet leuk vind als ze zich zelf steeds zo voor het eten uitnodigd. Als het een goede vriendin is moet je dit tegen elkaar kunnen zeggen zonder kwade gezichten.
Hier komt t ook wel eens voor dat mensen er nog zijn rond etenstijd. ( niet bewust gelukkig, komt toevallig zo uit) Als ik genoeg heb kunnen ze altijd mee eten (1p is nooit n probleem, dat kan altijd wel). Maar als dat niet zo is zeg ik gewoon; Als jullie eens op de bank ploffen (wij zitten vaak aan de grote eettafel) dan kan ik de tafel dekken want we gaan zo eten. En dek dan gewoon voor mijn gezin en ga eten. Hun gaan maar tv kijken op de bank ofzo. (iedereen heeft wel t fatsoen om te vragen of ze weg moeten gaan, maar dat hoeft van ons nooit)
Het is ook een collega, dus het is niet echt een hele goede vriendin.... Vind het gewoon moeilijk om NEE te zeggen. Dus haal ik vaak wat is huis wat voor meer mensen is. (patat, pasta ) Ze heeft een keertje bij een andere collega wel tot 21 uur gezetten, Mijn andere collega ging echt geen eten klaar maken. Ze bleef maar zitten. Tot haar man zei van wij gaan naar bed. ( dat was wel niet zo maar ze wilde eens een keertje eten).
Dit gebeurt bij ons ook wel eens. Oke dat vind ik niet erg. Of we halen wat bij de pizza boer of chinees of zo. Maar zij gaat er al van uit dat ze aan kan schuiven, terwijl ze zegt van ja ik kom ff een uurtje langs. Wij zijn altijd gastvrij hoor. Maar niet voor mensen die blijven plakken en denken van dat ze kan blijven eten. Heb 1 keer mee gemaakt met haar, Toen zei ze van wat eten we... Ik zo wat jij eet weet ik niet maar wij gaan ... dit eten.
Sorry hoor, maar dit is echt een 'Hollands' probleem. Kan me hier echt niks bij voorstellen namelijk. Mijn moeder is Indonesisch en mijn man is Turks dus ben niet anders gewend, iedereen is bij ons welkom om te komen eten. Maak sowieso altijd wat extra's klaar, en wanneer er meerdere mensen zouden komen maak ik gewoon iets bij. Iemand wegsturen bij het eten was en is bij ons thuis gewoon asociaal. Is je collega/vriendin wel Nederlandse?
Ik ben hollands en die collega ook. Maar het gaat erom ze nodigd zich zelf uit. Blijft alijd zitten en komt altijd binnen lopen met etenstijd. En als je bij haar zou flikken dan kan je niet bij haar eten zeg maar. Als het gezellig is blijve vaak vrienden eten maar heb in haar geen behoefde.
aaah oke.. euhm tja. Misschien toch maar proberen duidelijk te maken dat je even rustig wilt eten met je gezinnetje. Zou het gewoon zeggen, anders dan blijft ze maar langskomen.
Nou ik zou daar snel klaar mee zijn. Ik zou gewoon iets zeggen van "nou ik ga je eruit gooien, want wij gaan eten". Het is mijn huis en ik ben er nooit zo kapot van als mensen zichzelf uitnodigen, dus zou er ook echt geen moeite mee hebben om er iets van te zeggen.
pff.. wat lastig! Is ze wel leuk...? Als ze weer belt voor een afspraak zou ik aangeven dat je graag op ochtend af wil spreken (dat wil ze dan dus waarschijnlijk niet) En dan zou ik zeggen, je kunt ook wel 's middags komen maar dan tot een uur of vijf, daarna gaan we namelijk eten! Vind het zowieso raar hoor, vind het ook echt niet erg als mensen spontaan mee eten maar niet op zo'n manier... Groetjes Thea
Nee vind haar niet zo leuk, ze is ook een beetje bemoei achtig. Maar ze komt nog voor mijn kraamvisite, ....
Wij hebben zulke buren gehad. Tjah, tis echt Hollands om dat niet te willen natuurlijk...je rekent er ook niet op....maar wel vervelend. Gewoon 1x heel eerlijk zijn, denk ik. Bij ons gingen de buren verhuizen...opgelost :-D
Kun je niet aan haar vragen aan het eind van de middag wat zij gaat eten? En dan zeggen: o, lekker zeg! Ik zou er niet meteen bij vermelden wat jij gaat eten. En als ze er naar vraagd: mijn man en ik eten .......
Ik vind haar een beetje zielig overkomen eigenlijk. Maar wel moeilijk hoor. Ik ben dan wel opgevoed met iedereen kan mee-eten (Italiaans), maar ik houd er zelf helemaal niet van. Ik ben het liefst op mezelf. Natuurlijk wel met man en kind.
Tis een groot verschil of iemand zichzelf uitnodigd danwel er altijd vanuit gaat dat er meegegeten kan worden of dat iemand spontaan blijft plakken. In t laatste geval zou ik, zeker als de persoon zo'n plank voor zn hoofd heeft als deze vriendin/collega t gewoon overderduidelijk maken dat je er niet meer intrapt.
Ik vind het echt heel erg te lezen dat sommigen gewoon aan tafel gaan en hun gasten gewoon tv laten kijken (of anders) terwijl zij eten. Dat zou ik nooooooit over mn hart verkrijgen en vind ik echt asociaal. Sorry. Of je zorgt dat die mensen er niet zijn als je gaat eten, of je laat ze mee eten maar niet toekijken.
Ik vind het ook vreemd overkomen... Ik ben zelf Turkse en sja....iedereen mag bij ons mee-eten. Toen ik nog thuis woonde aten er soms wel 4 mensen mee, gezellig toch! Wij koken sowieso altijd onwijs veel dus er is genoeg. Ik kan me persoonlijk niet voorstellen dat gasten op de bank blijven wachten terwijl wij aan het eten zijn....... Ben je er toevallig? Dan eet je mee ook Wij hebben meer zo een cultuur van: Als je niet mee eet voelen we ons zwaar beledigd
ik had vroeger een vriendin die altijd opmerkingen maakte als 'goh, ik heb best wel honger '. Ik had er op een gegeven moment zo genoeg van dat ik zei: dan stap je op je fiets, gaat naar huis, eet een boterham en komt daarna weer terug' Toen zei ze het nooit meer, gek he? Onze beste vriend komt eens in de 2 weken bij ons eten. Dat was altijd wel zo makkelijk want hij zit voor z'n werk hele dagen op de weg en hoefde dan niet eerst naar huis om te eten maar kon dan gewoon direct naar ons karren om aan te schuiven. Sinds kort is hij gescheiden en heeft hij een nieuwe vriendin. Die zit de hele dag thuis zich rot te vervelen in haar eentje, dus dat ze nu mee komt eens in de 2 weken snap ik prima. Wat ik dus niet snap is waarom hij dan nu dus eerst wél naar huis kan karren om haar op te halen, maar verwacht dat ze wel nog steeds mee kunnen eten Heb het hem laatst al wel duidelijk gemaakt dat íe maar wel zorgt dat íe er dan op tijd is, want we eten uiterlijk om 17.45 uur. De kids moeten de volgende dag gewoon naar school namelijk. Tegenwoordig eten we dus ALTIJD boerenkool als ze komen (moet overigens 2x zo veel maken nu ze met z'n tweeën komen ). Heb al met mezelf afgesproken dat ze over 2 weken voor het laatst kunnen komen eten. Ik ben dan hoogzwanger en als de kleine er is komt er voorlopig niemand eten rond etenstijd! Dan heb ik het druk zát met m'n eigen gezin van eten voorzien Overigens hebben de vriendjes en vriendinnetjes van onze kids ook nogal eens de neiging te willen blijven plakken voor het eten. Dan zeg ik altijd 'het spijt me verschrikkelijk, maar ik ga jullie eruit gooien. Wij gaan namelijk zo eten.' En heel ongezellig het eten gaan klaarmaken in de keuken wil ook nog wel eens helpen trouwens