Hallo iedereen, ik wil graag advies/ervaringen over mijn zoon van 5. Al maanden lang is het elke avond raak en alles wat ik kon bedenken heb ik geprobeerd. Hij gaat 19.30 naar bed en kan zo elke 5 minuten uit zn kamer komen tot uurtje of 21.30 meestal. Hij moet plassen, drinken, hij heeft iets gevonden, hij wou niet iets zeggen.. pff.. het is niet leuk meer (was het al niet hoor). Ik heb een potje in zn kamer gezet om op te plassen omdat meneer anders elke 5 minuten moest plassen, nu als tie zn kamer uitkomt zeg ik plas maar in t potje slaap lekker en dan moest hij dus helemaal niet plassen. hij plast, poept, drinkt voordat hij echt naar zn bed moet dus hij mag niet meer drinken daarna, en de rest zijn echt smoesjes, vooral als ik bezoek krijg savonds komt hij echt bizar vaak zn kamer uit.. ik heb t genegeerd, net als supernanny niks zeggen en naar zn kamer begeleiden, deur dicht. Ik ben boos geworden.. dat wordt ik nu elke avond omdat hij het blijft proberen en als ik zeg nee je mag niet drinken (voor de zoveelste keer) gaat hij schreeuwen of het zingen of onder de deur door blijven roepen dat hij alleen maar water wil.. en als ik boos wordt heb ik een kind wat huilend in slaap valt vindt ik ook zo sneu maar wat kan ik nog doen, ik merk dat het mijn hele avond en ochtend beinvloedt en het is niet leuk meer tussen hem en mij. wil iemand advies geven of ervaringen delen aub alvast bedankt
wij hebben het gewoon volgehouden met negeren hier helaas geen tips en ook regelmatig boos geworden hoor maar merkte dat het beste was om het gewoon te negeren. na 2 a 3 maanden was het hier eindelijk over.
0dankjewe voor je reactie, het gaat echt al maanden zo.. zijn broertje is nu 4 maanden en ik heb hem ook al uitgelegd dat zijn broertje ietsjes later slaapt omdat hij de hele dag al dutjes doet maar in de zwangerschap was het ook albzo. Is dit een fase?
Volgens mij wil ie gewoon aandacht... Niet niks zo'n broertje hoor (En die zwangerschap snappen ze ook dondersgoed) Maar persoonlijk denk ik toch dat jij (en je man natuurlijk) de enige bent die het kan laten stoppen. En als hij zo doet omdat z'n broertje later naar bed gaat dan hij... Kun je altijd voorstellen dat hij dan elke keer dat z'n broertje naar bed gaat ook gaat slapen. Dan kan hij 's avonds net zo laat wakker blijven. Wij hebben tijdje een heel mantra gehad "je mag nu niet meer uit bed. Behalve om te plassen, te poepen rn als er brand is." Plus... Na bedtijd uit bed is zelfstandig terug naar bed. Dus niet nog een keer het halve bedritueel herhalen. Ik hielp waar nodig en dan zelf weer naar bed. (Ook niet mee naar de kamer dus.)
Wat hier hielp was zeggen als ze nog niet moe genoeg is dat ze nog wel even mag spelen of een boekje "lezen". Meestal gaat ze wel lekker slapen. Ook met het vele geklets met in bed leggen zeggen dat er morgen een nieuwe dag is en dat ze mij dan weer alles mag vragen en vertellen. Begint ze weer aandacht te vragen, dan negeer ik haar of kap het af met slaap lekker. Ook gaat ze zelfstandig naar het toilet en terug in bed.
Negatieve aandacht is ook aandacht, dus niet meer boos worden hoe moeilijk dat ook is. Echt negeren: geen oogcontact, niks zeggen en terug in bed leggen, dit steeds weer. Alle dingen waarover hij smoezen kan bedenken uitsluiten. Dus bekertje water op zn kamer klaar zetten, potje etc. En daarnaast een beloningssysteem voor als hij in zijn bed blijft. Bijvoorbeeld mand met cadeautjes zichtbaar, maar niet bereikbaar (bijv. boven op de kast) neerzetten. Als hij in bed blijft mag hij 's ochtends een sticker op een lijst plakken en als hij drie keer in bed blijft mag hij cadeautje pakken. En daarnaast op andere moment dit probleem met hem bespreken. Dus overdag tijdens de lunch of het eten. Vragen waarom hij uit bed komt. Uitleggen waarom jij dat niet wil. En samen afspraken maken om het op te lossen. Dit gesprek elke keer weer herhalen.
Wij hebben een beloningssysteem gedaan. hij mocht een stickertje plakken als we hem 's avonds niet meer hoorde. In het begin werkte dit helemaal niet, maar toen ging het goed.