Ik ben dolgelukkig, ik ben zwanger, en ik wil dit dolgraag delen met mijn vriendinnen..... 1 vriendin heb ik het al verteld, toen ik haar een paar maanden geleden vertelde dat ik het graag wilde maar dat ik zat met mijn werk en opleiding hielp ze me en droeg oplossingen aan. Zij heeft zelf kinderen en begreep me, en zegt ook al jaren dat ze het leuk zou vinden als wij eraan zouden beginnen. Zij en haar man reageerden dan ook heel positief en begrepen ook heel goed dat ik niet nog 3 jaar wil wachten. (opleiding duurt nog 3 jaar, ik ben 28 mijn man 35). Vriendin nummer 2 is single en ook haar vertelde ik een paar maanden geleden over mijn 'rammelende eierstokken' . Zij was er heel stellig in dat dit toch niet het juiste moment was en als ik het onderwerp kinderen iets te vaak naar haar mening ter sprake bracht dan zei ze; we gaan het toch niet de hele dag over kinderen hebben he??!!!' Vriendin nummer 3 is een klasgenote en heeft al 10 jaar een relatie. Zij is 30 en is er al helemaal uit dat zij GEEN kinderen wil. Ook mer haar beprak ik mijn 'rammelende eierstokken' pobleem en ook al kende zij dit helemaal niet ze stelde zich wel begripvol op. Later heb ik het echter niet meer erover gehad met haar dus ik denk dat zij denkt dat ik het vanwege de opleiding maar naast me neer heb gelegd. Maare dat is dus niet zo Nu sta ik elke keer te springen om het ze te vertellen maar ik ben bang dat ze niet heel positief zullen reageren en om heel eerlijk te zijn kan ik dat nu dus niet gebruiken Het is best een onzekere tijd, ik weet inderdaad nog niet hoe ik het ga doen met school en zo maar ik heb wel zoiets van 'ik zie het wel' en ik ga het iig zolang mogelijk afmaken. 1 ding weet ik zeker en dat is dat ik een gezin wil (met niet al te oude ouders ) Kortom ik heb het nodig dat mijn vriendinnen mij steunen maar ben bang dat ze kritisch ertegenover zullen staan en mijn blijde gevoel een beetje zullen verpesten. Ik blijf het dus uitstellen, maar het is moeilijk kletsen met je vriendinnen als je datgene dat je het meeste bezighoud voor jezelf moet houden........... Sorry voor het lange verhaal, zijn er nog anderen die bang zijn voor de reacties van de buitenwereld???
He, wat vervelend. Ik zou het vertellen als je er zelf klaar voor bent en ik hoop dat ze het toch heel leuk vinden voor je.
Als het echte vriendinnen zijn gunnen zij je dit geluk en zullen ze heel blij voor je zijn ! Groetjes, Nikki F
Kan me voorstellen dat je graag een leuke reactie van je vriendinnen wilt. Nix aan om heel enthousiast te vertellen en dat ze dan lullig reageren. Ik heb ook een vriend waarvan ik een lauwe reactie verwacht had. Is niet zo'n kindertype en veel bezig met cariere enzo. Hij reageerde niet zoals m'n vriendinnen, maar toch wel heel erg leuk. Gewoon op z'n eigen manier ("nou, daar gaat je leven", maar dan met een big smile die genoeg zei ) Heel veel succes met vertellen. Het gaat er toch om dat jij het leuk vindt. Hou dat maar in gedachten.
Je kan natuurlijk als je het gaat vertellen van te voren aangeven dat je ze iets geweldigs gaat zeggen en dat je dit graag met ze wilt delen. Dat je hoopt dat ze het net zo geweldig zullen vinden...
Als het inderdaat echte vriendinnen zijn vinden ze het helemaal geweldig en kunnen ze niet wachten tot het kindje er is. Misschien raak je wel een vriendin kwijt maar dat zegt dan genoeg lijkt mij.
bij mij was iedereen positief, en om heel eerlijk te zijn verwacht ik niet anders van beste vriendinnen. als jij gelukkig bent, horen ze dat toch ook voor je te zijn. ik denk ook dat als ik kritiek had gehad, dat ik dat dan niet gepikt had. je hoeft hun toch geen verantwoording af te leggen. maar ik denk dat ze wel heel blij voor je zullen zijn hoor! daar zijn het toch vriendinnen voor
Ik heb zelf ook vriendinnen die nog helemaal niet daarmee bezig zijn. Zitten nog helemaal in het uitgaan en vrijgezelle leven. Ik moet zeggen dat ik ook even moest slikken voor het het vertelde. Het is me heel erg meegevallen, mijn beste vriendin ging helemaal uit haar dak. Natuurlijk heb ik ook reactie's gehad die niet zo enthousiast waren als verwacht. Het gaat erom dat je er zelf gelukkig mee bent, en geen enkele reactie kan dat verpesten..
Het is juist wel goed om het te vertellen, dan kom je erachter wat je echte vriendinnen zijn. Als ze niet leuk reageren dan ligt dat aan hun en absoluut niet aan jou. Het is jouw leven en jullie kindje, en wie er voor jou wil zijn die doet dat. En degene die er niet voor je is, is heel jammer maar dat is dan geen vriendschap. Succes gr melissa
Gewoon vertellen!!! Ik heb er zelf geen moment over nagedacht om het wel of niet en hoe te vertellen( hoewel ik in deze tijd een jonge moeder ben en dat kan ook weer reacties losmaken... ) Alleen was ik een beetje nerveus om het mijn ouders te vertellen, maar die zijn hartstikke trots! Als het echte vriendinnen zijn, gunnen ze je het allerbeste en zullen ze blij voor je zijn. En je hoeft toch ook niet de hele dag met ze over kinderen te praten, vaak denken andere mensen bij voorbaat al dat je het dus wel de hele tijd over baby's wil hebben..... Succes met vertellen! XXX
als ze inderdaad echt bevriend zijn... zouden ze je inderdaad feliciteren en blij voor je zijn... het hoeft namelijk niet zo te zijn dat hun het hoeven te hebben of willen... maar het gaat erom dat ze weten dat jij het wil.. en als het uitkomt dan is dat alleen maar mooi toch?? ik had helemaal niet verwacht dat ik zwanger zou worden... was er ook helemaal nog niet mee bezig.... maar toch alle mensen die ik het vertelde : feliciteerde me van harte... zelfs mensen waar ik het nooit over kids had gehad
als eerste ....GEFELICITEERD!!!!... en verder gewoon vertellen misschien moeten ze even aan t idee wennen maar t is toch jouw ( jullie) keuze dus zoals de meeste al zeggen als t echte vriendinnen zijn is t geen probleem
Bedankt allemaal voor jullie reacties!! Ik zat gisteren met vriendin nummer 3 (de klasgenote) op het terras en toen heb ik het hoge woord eruit gegooid.......aangezien ik geen broers of zussen heb had ik haar gevraagd of ze als ik ooit kinderen kreeg of ze dan tante wilde zijn; 'Oh ja hoor' zei ze 'zeg maar wanneer ik moet beginnen met breien ' Toen heb ik gezegd:'gefeliciteerd je wordt tante....... ' Ik moest het twee keer zeggen voordat het kwartje viel, en zat al met de tranen in mijn ogen en toen kwamen de tranen bij haar ook en ze was ontzettend blij!!! Ze heeft zelfs gelijk een cadeautje voor je me gekocht de schat Zo zie je maar dat je mensen verkeerd kunt inschatten, schaamde me een beetje maar ja, mijn man en vriendin nummer 1 waren ook best verbaasd dat ze gelijk zo enthousiast reageerde, dat past gewoon niet zo bij haar zeg maar......of tenminste dat dachten wij, maar we hadden het dus heel erg mis!!!!! Nou vriendin nummer 2 ga ik het binnenkort ook maar vertellen heb er nu alle vertrouwen in en idd, als ze wel raar reageerd dan weet ik gelijk waar ik aan toe ben met haar...........we gaan het zien!!!!
oef moeilijk hoor, gelukkig reageerde ze zo leuk! ik heb veel positieve reacties gehad, maar daarna zie je ze niet meer, of als het nieuwtje eraf is, kun je niet meer mee lekker stappen, ben je snel moe etc.. en word je langzaam maar niet meer gebeld. of van 2 mensen die zoooooo blij voor me zijn.. maar ondertussen teleurgesteld zijn dat ik nog geen 100 kilo ben aangekomen, of nog geen striae kan laten zien, je ziet het gewoon. irritant hoor. maar dan aan de andere kant van mensen van wie je het niet echt verwacht krijg je de leukste reacties, leven helemaal mee, en blijken echt heel blij te zijn. raar hoor!
Mijn ervaring hiermee is dat je de echte zult houden en de niet echte vriendinnen zul je hoe dan ook kwijtraken. Dat was dan al zo voorbestemd en dan is dit de reden. Ik heb nu geen contact meer met een paar meiden, dat hield gewoon op. Heb het nog wel geprobeerd maar toch zat het tussen ons in dat ik moeder werd en zij niet. Een aantal die dezelfde wens hadden spreek ik dus nog steeds die andere waren leuk voor de gezelligheid zonder kinderen dus. Stap vriendinnen en weg ga vriendinnen maar niet de vriendinnen die iets met kinderen te maken wouden hebben. Ik kan er niet om rouwen.
Hallo Lilly, maak je niet al te veel zorgen over je opleiding met kinderen. Ik heb zelf net mijn HBO-opleiding Pabo afgerond en heb in de drie jaar dat ie duurde 1 kind gekregen en sta nu op ploffen van de volgende. Als jij en je vriend/man het zien zitten, dan is dat het belangrijkste...die opleiding volgt wel. Als je het graag doet, dan heb je zo de draad weer te pakken. Ik kwam zwanger de opleiding op en ga zwanger weer weg, hahaha. Die vriendinnen zijn vast blij als ze zien hoe blij jij bent met deze zwangerschap, anders zijn het geen "echte" vriendinnen, toch? Veel suc6 met je zwangerschap en je opleiding (wat studeer je? kon ik niet vinden...) Groetjes Petra (moeder van drie jongens en vierde op komst...)
Bedankt!! Doet me goed te lezen dat ik niet de enige 'muts' ben die moeder wil worden terwijl ze leert. Ik doe de opleiding tot verpleegkundige (BOL niveau4) en zit nu in het 2e jaar. Als ik ben bevallen zou ik net het 2e jaar hebben afgerond. Maar vanwege het verlof zal ik zowiezo een half jaar terug moeten, das jammer maar niet onoverkomelijk........nog 3 jaar niet aan onze kinderwens werken leek me WEL onoverkomelijk dus............Ik ga mijn best doen de opleiding af te maken, maar mijn kindje is wel het belangrijkste!!!! Moest jij ook werken naast het leren?? Ik moet 32 uur in de week werken (ziekenhuis) en heb dan ongeveer om de 6 weken een week school (les, en toetsen/opdrachten maken). En dat vind ik eigenlijk wel het lastigste, ik hoop dat ik dmv zorgverlof toch een tijdje 3 dagen zal kunnen gaan werken want 4 vind ik toch wel wat veel.......maar ja we gaan het zien eerst maar eens zien hoe we de zwangerschap doorkomen, zijn nog maar net begonnen!!! Knap dat je het afgemaakt hebt hoor, met 3 kids erbij, petje af!!!