Pff, ik weet het even niet meer, hoop dat jullie tips voor me hebben. Mijn zoon is nu 15 maanden, en echt wel een lief mannetje. Hij hangt alleen verschrikkelijk aan mij. Tenminste, als ik in de buurt ben. Bij andere gaat hij lekker spelen, en kan ik ook gewoon weg, maar als we samen thuis zijn, kan ik nog niet eens naar de wc zonder dat hij het op een brullen zet. Savonds is ook een probleem. Ik móet bij hem blijven als hij gaat slapen. Anders is het janken. Dat vind ik in basis niet zo'n probleem, als hij daarna maar gewoon gaat slapen. Maar hij wordt na 3 kwartier wakker, en dan is het weer bij hem blijven tot hij slaapt, en daarna rond 10 uur half 11 weer wakker. Snachts slaapt hij in een co-sleeper naast mijn bed, maar omdat hij om 10 uur/half 11 bijna niet terug te leggen is, en ik óok slapen moet, beland hij dus vaak dan al naast me. Ik geef nog borstvoeding, dus de nachten overleef ik omdat ik hem dan gewoon steeds opnieuw aanleg. Dan valt hij vanzelf in slaap, en ik dan ook. Het zijn vooral de avonden en zijn plak gedrag die me af en toe wanhopig maken. Hij heef een paar weken geleden een antibiotica kuur gehad op verdenking van ontstoken neus amandelen. Toen sliep hij beter, maar dat was alleen precies tijdens die week. Eenmaal van de kuur af, was het slapen ook weer ruk. Heeft er iemand tips of ideeën?? Laten huilen staat mijn man absoluut niet achter, en ik ook niet zo, maar moet zeggen dat ik er wel steeds meer naar neig..... OH, vorige week sliep hij bij mijn moeder, 3 keer wakker geworden, om 1 uur, 3 uur, en 5 uur, en steeds was een knuffel genoeg,....
Het plakgedrag en aanhankelijk zijn is gewoon een fase, dat gaat echt wel weer over. Ik herken het nu ook heel erg. HEt duurt hier ook even voordat hij slaapt, heeft telkens mamahonger. Ook midden in de nacht even lekker knuffelen, maar goed hij slaapt dan zo weer verder.
Ik heb hier plakband baby van 8mnd... Wc ongestoord is uit realiteit )) Ze ziet je weggaan gaat met versnelling kruipen komt gaat staan en aandachtig kijken tussen billen )) deur dicht doen kan niet wat dat staat ze tegen deur te bonken en deur kan niet open hihi
Mja jij bent oma niet... Waarschijnlijk komt het ook wel goed als je helemaal niet thuis zou zijn. Maar je bent er wel... Dus wil hij lekker kroelen Was bij ons niet anders ondanks dat ze uiteindelijk wel in d'r eigen bed is gaan slapen is ze tot ze bijna 4 was... 3-5 keer per nacht wakker geweest. Eigenlijk vanaf de dag dat ze zei: ik wil geen luier meer. En die ook ' snachts weigerde meteen... Sliep ze ineens door
Hier ook een claimende dreumes. Het slapen gaat gelukkig goed. Overdag wordt ik er weleens horendol van moet ik zeggen.Ik kom nergens aan toe en continue hangt ze aan mijn broekspijpen. Ze wilt ook niet bij haar vader zitten wanneer ik in beeld ben. Ik herken dit gedrag heel erg van mijn oudste dochter(8 jaar) Zij was ook enorm claimend rond die periode maar is wel weer voorbij gegaan.Daar houdt ik me dan maar aan vast. Ik zou trouwens het huilen niet steeds gaan sussen met BV want dat weten ze dondersgoed en dan doorbreek je die cirkel niet.Ze hebben op deze leeftijd geen nachtvoeding meer nodig dus daar zou ik gewoon mee stoppen.Dan maar een keer flink laten huilen maar ik denk dat je daar meer mee bereikt dan continue toe te geven met BV. Succes!!
Waarom maak je het jezelf zo moeilijk? Want als ik je berichtje leeskan ik me heel goed voorstellen dat je het erg zwaar hebt. Maar een kind van 15mnd in een cosleeper en nog borstvoeding snachts dat hoeft toch allemaal niet, hij wil graag bij jou en weet precies wat hij moet inzetten om dit voor elkaar te krijgen. Anders zou het bij je moeder ook wel drama zijn geweest, maar dat was het niet. Mijn advies, nachtvoedingen stoppen en slapen in eigen bed. Eerste dagen zal het huilen zijn, maar dat moet dan maar even....en misschien helpt het als papa dan even troost. Hij moet toch leren ook soms zonder jou te zijn en dat hij niet bij elke kik alle aandacht krijgt. Maargoed zoals ik al zei, zo zou ik het aanpakken en het is enkel een advies, vooral mee doen wat je zelf wilt
Is hij altijd zo enorm aanhankelijk geweest? Mijn dl is ook 15 maanden en krijgt ook nog bv en ook nachtvoedingen. We slapen deels samen en deels slaapt ze op haar eigen kamer. Misschien kun je daar alvast een start mee maken? Of wil je graag dat hij bij jullie slaapt? Borst je hem in slaap? Dat doe ik trouwens wel hoor, dus ik denk dat jouw situatie erg op die van mij lijkt, al slaapt mijn dl de eerste uren wel door. Sinds zondag hebben we haar naar een andere kamer verhuisd en bed in andere positie en sindsdien heeft ze van de 5 nachten,3 nachten doorgeslapen! Wat zou je graag willen? Ik geloof niet in slaaptraining dmv laten huilen. Je zou bijv wel het boekje lekker slapen zonder huilen kunnen proberen? Ken je het? Het heeft bij ons geholpen om die eerste avonduren door te komen. Al moet ik zeggen dat het vaak het snelst werk wanneer ik ga om speentje te geven. Vl wordt vaak toch 'afgewezen'. Hij werd bij oma weer rustig omdat hij weet dat oma geen melk heeft. Dus wat kan jouw partner hierin betekenen in de nachten? Hebben jullie een logeer kamer? Goede bank? Een plek waar JIJ naartoe kunt gaan. Je kindje zal niet zo maar rustig worden als hij jouw melk ruikt. Oef heel verhaal...je mag me PBen. We zitten in de zelfde fase!
Ik had inderdaad niet helemaal meegekregen dat hij ook nog bij jullie slaapt? Is daar een reden voor?? Misschien iets medisch? Daar zou ik ook mee stoppen. Bedenk ook dat dat drinken in de nacht ook een aanslag op de tanden is.Veel mensen die BV geven weten dit niet maar ook dit kan de zgn "zuigflescaries"geven en zou toch doodzonde zijn. Succes!!
Dat plakken overdag herken ik wel, was hier rond de 14 maanden heel erg en nu ook weer...zijn dus fases. Ik kan me er wel aardig aan overgeven en ga gewoon bij 'm op de grond zitten, samen lekker bankhangen, samen het huishouden doen, ff wat meer de deur uit en misschien wat vaker de tv aan. Ik geef geen bv en ben ook niet van het samen slapen dus daarin geen herkenning...
bedankt voor jullie reacties! Fijn dat er meer dreumesen plakken.. wbt het slapen; hij is nooit een makkelijke slaper geweest. Altijd graag bij je geweest. Toen hij 4 weken oud was sliep hij overdag alleen nog maar in de draagdoek, verder nergens, totdat ik hem op zijn buik legde, toen was het beter (schijnt geborgenheid te geven?) Ook op het kinderdagverblijf was slapen moeilijk, hij heeft zo lang mogelijk in de kinderwagenbak gelegen tot dat het écht niet meer ging (6 maanden, maar hij was/is super lang) omdat hij anders niet sliep. Daarna toch in een ledikant gekregen. Thuis sliep hij al snel bij mij in de cosleeper, dat ging goed. Ik borste hem altijd in slaap, en als hij te snel wakker was, kreeg hij een speen. Vanaf dat hij een maand of 6/7 was, wilde we toch graag onze kamer weer terug hebben, dus verhuisde hij naar zijn eigen kamer. Vanaf toen werden de avonden lastiger. Daar kwam bij dat hij vanaf 8 maanden de speen weigerde, maar ook niet zelf in slaap wilde vallen. Geleidelijk aan kwamen we er achter dat hij op onze kamer veel beter sliep. Omdat de cosleeper gewoon een normaal ledikant was die hoog stond afgesteld was dat niet meer veilig. We konden een stapel ledikant van het kinderdagverblijf overnemen en hebben die aangepast aan onze matras hoogte. Met 11 maanden is hij daarmee weer terug naar onze kamer gegaan. Dit gaf wel rust, maar tegelijkertijd ook een gevoel van terug bij af. De bedoeling was om die rust te gebruiken hem zelfstandig in slaap te laten vallen. Dit lukt op onze kamer soms. Vorige maand toch maar weer geprobeerd om in zijn eigen kamer te leggen, en het wordt nu dus weer slechter. Voor de nachten vind ik het echt geen probleem. Hij is s 'nachts namelijk wel eens een uur wakker, maar in ons bed kan ik dan toch uitrusten, op zijn kamer zou ik helemaal gek worden denk ik. Maar de avonden zou ik toch echt wel graag de rust terug willen. Daarom hoopte ik op tips. Het boek, lekker slapen zonder huilen heb ik al in huis, maar waar het bij mijn dochter super werkte, lukt het nu niet zo erg. Waarom weet ik niet, misschien omdat het een combinatie van factoren is? Én hij slaapt thuis niet zelfstandig in én hij wordt vaak wakker én het is nogal een mamma's kind. Het is ook die combinatie die me zo frustreert. Alles apart vind ik niet zo'n probleem.... Laten huilen staan we dus niet echt achter, juist omdat het een kind is dat erg aanhankelijk is. Daar moet je dan de boodschap aan geven, als jij roept, komt er niemand?? Als iemand een aangepaste vorm kan aanbieden, of andere tips, hoor ik dat ontzettend graag!
Heb je geprobeerd om zijn bed op een andere plek te zetten? Is hij vaak verkouden? Ik weet niet hoe je tegenover alternatieve geneeswijze staat, maar heb je hem wel eens na laten kijken door een osteopaat of bio resonantie arts?
Sorry TS, mijn laatste bericht is off topic, maar wilde het toch even mee geven. Ik denk dat het fijnst is om eerst het slapen aan te pakken. Mocht je willen stoppen met de nachtvoedingen.
Is goed hoor patrijsik wist dit al. Nogmaals de nachten heb ik nog niet zo veel last van. Ik zou alleen zo graag willen dat hij van 7 uur tot een uur of 12/1 zou slapen. Dat ik eens weg kan, zonder het gevoel mijn man of oppas op te zadelen met een slapeloos kind...en dat dan graag op zijn eigen kamer... bed op andere plek kan niet echt, klein kamertje. Hij was veel verkouden, ben ook met hem bij de kno arts geweest, ab gekregen, hier leek hij goed op te reageren, helaas alleen precies de week dat hij dat kreeg, en aangezien het al begon na de eerste dosis, en stopte twee dagen na de laatste, kan het eigenlijk daar niet van zijn... maar ja waarvan dan wel? Osteopaat is misschien nog wel een idee...