Ik snap je wel. Ik denk dat ik dat ook heel vervelend zou hebben gevonden. Maar bekijk het idd als: hun pech...nu missen zij een heel belangrijk moment in het leven van jullie zoontje.
Dit dus. Als het zo belangrijk voor je is dat ze erbij zijn, waarom dan niet op een dag dat ze wel kunnen? En er wordt ook nergens gevraagd waarom je schoonouders precies in die maand weg willen. En of het voor hun überhaupt mogelijk is om een maand eerder/later te gaan. Zo snapte mijn zoon niet waarom opa en oma nu precies met Sinterklaas naar Spanje op vakantie willen. Nou simpel... Goedkope tickets. Dus zijn ze er niet met pakjesavond. En jongste is net voor kerst jarig. Tja.... Dan kan ook bijna niemand, dus feestje een week ervoor. En wie niet wil komen moet dat zeker ook niet doen.
Omdat 21 augustus voor ons enorm speciaal is geworden. Niet alleen de verjaardag van ons zoontje, maar ook precies de datum dat wij jaren geleden aan de hele achtbaan begonnen. Schijnbaar hebben wij iets met 21 augustus Maar schijnbaar dus alleen echt zo speciaal voor ons (en mijn familie). En dat moet ik accepteren natuurlijk, maar ik voel me daar wel verdrietig over Dat ik teleurgesteld ben komt, denk ik, ook doordat de reactie van mijn schoonouders zo anders was dan van mijn ouders en andere naaste familie. Ik ging er vanuit (en dat is stom van me, dat besef ik nu) dat ze even enthousiast zouden reageren. Maar jullie hebben gelijk. Ik kan het beste aangeven dat ik het erg jammer vind dat ze er niet bij zullen zijn en het dan daar maar gewoon bij laten Vind het alleen wel heel erg dat mijn man het hier moeilijk mee heeft.
Hehehe ik zei het al in een reactie op iemand anders, maar dat komt puur door mijn schoonvader Die wil alles altijd maaaanden van tevoren op de planning hebben staan. Daar hielden we expres rekening mee, maar blijkbaar waren we dus toch al te laat
Ik zou echt niet zo benoemen dat je teleurgesteld in ze bent... Vind ik eerlijk gezegd bijna gemeen. Ook al hebben zij meegeleefd met jullie Mmm proces ze hebben niet hetzelfde gevoeld. Wat jullie gevoeld hebben herkent niemand die niet hetzelfde heeft meegemaakt. Er zullen veel mensen jullie enorm gesteund hebben maar het echt VOELEN kunnen alleen jullie Je kan niet verwachten dat het dezelfde emoties oproept bij hun als bij jullie. Loslaten en ze kunnen er achteraf alleen maar zelf spijt van hebben
Aww nee, zo zou ik het niet brengen natuurlijk Maar ik ga wel zeggen dat ik het jammer vind...want dat is ook echt zo. Alleen hebben zij de MMM dus ook meegemaakt, jarenlang. Maar ja, het is niet anders. Hopelijk kunnen we een bezoekje regelen in juli of september
Ik heb twee augustuskinderen en enkel met de bevalling hebben mijn ouders hun vakantie er omheen gepland, sindsdien zijn zij ook op vakantie hoor! Ik vier het altijd de laatste zaterdag van de zomervakantie en de dag zelf in ons eigen gezin. Mijn moeder werkt in het onderwijs, dan zouden ze niet ieder jaar weg kunnen anders.. Ik snap je ergens wel vanwege het mmm verhaal, maar denk dat dat voor hen gewoon niet zo voelt.
As december is 8 maanden eerder he Hier is de regel. Wie niet aan onze verjaardagen denkt, denken wij ook niet aan. Daarmee bedoel ik, wie verjaardagen niet belangrijk vind (wat helemaal prima is trouwens! ) Doen wij ook minder moeite voor. Mijn opa en oma vinden bijv verjaardagen heel belangrijk. Zij zullen altijd rekening houden met hun kinderen/kleinkinderen/achterkleinkind. Nu zijn hun kinderen en kleinkinderen op een leeftijd waarbij de verjaardag zelf niet het belangrijkste is. Wat voor een kind natuurlijk wel is. Mijn schoonvader vind verjaardag van zijn kinderen/kleinkind niet belangrijk. Maakt er geen tijd voor komt nooit naar de verjaardag / het feestje. Prima maar hij hoeft niet te verwachten dat wij dus wel alles op alles zetten om daar heen te gaan.
Ik begrijp je dus volledig. Mijn schoonvader kwam op de eerste verjaardag dus ook niet. Ook geen afmelding. Dat deed best pijn eigenlijk. De verwachting van mijn schoonvader is dus een stuk lager geworden.
Ja! Dat laatste is dus precies waar mijn man verdrietig om is. Zijn ouders verwachten wel dat wij altijd moeite besteden aan hun verjaardagen/moederdag/vaderdag/etc. Stel dat hij bijv. vaderdag o.i.d. zou vergeten, ooooei, nou dan moet hij zich schrap zetten hoor Daarom voelt dit voor hem zo lullig. En al helemaal omdat we expres nu al rekening met ze hielden. Maar we hebben vrijwel besloten om het maar te laten rusten. We kunnen zeggen dat we het jammer vinden, maar meer energie er aan besteden heeft weinig zin...denk ik. Hoef ik ook niks zo ver van tevoren te plannen hé! Dat scheelt dan wel weer
Ik begrijp het wel dat het jullie kwetst, ik hecht ook veel waarde aan de 1e verjaardag. Bij de 1e verjaardag van mn middelste waren mijn schoonouders op vakantie (vergissing in hun planning wat helaas niet teruggedraaid kon worden) en ik vond het echt niet leuk. Wij hebben dit uitgesproken en zij begrepen het gelukkig wel. Ik vind de 1e verjaardag een afsluiting van de babyperiode. Zeker in jullie geval vanwege de mmm. Maak het bespreekbaar maar heb geen verwachtingen, dan zijn jullie het kwijt.
Ik heb ook augustus kinderen en helaas is het zo dat veel mensen op hun verjaardag lekker vakantie aan het vieren zijn. Zo ook mijn ouders, heel erg vind ik dat niet want we maken elk jaar gewoon een compromis. Wij plannen de verjaardagen van de kinderen in het laatste weekend van augustus en hun zorgen dat ze er dan weer zijn.
Ik heb ook een man en kind van augustus en schoonouders die reislustig zijn. Ik begrijp je teleurstelling hoor, maar augustus is gewoon een lastige maand om jarig te zijn ook met kinderfeestjes straks. Wij vieren ook de verjaardagen samen het laatste weekend van augustus.
Ik snap je wel hoor. Ook al herinnert je zoontje zich zijn 1e verjaardag toch niet, zo'n 1e verjaardag is toch speciaal.Zeker als je zoveel moeite hebt moeten doen om zwanger te raken. Ik zou ook balen hoor!