Ik hoop dat het jullie wat rust geeft,wetende dat ze nu veilig is. Maar het blijft heel erg. Nogmaals veel sterkte met alles wat nog gaat komen. Dikke knuffel voor jou.
veel sterkte ik hoop dat ze haar nu ook helpen en niet bij nader inzien haar toch weer naar buiten laten gaan voordat ze geholpen is. succes
Verschrikkelijk dat het zover heeft moeten komen meid, maar ik denk dat jullie allen veel rust krijgen nu ze goede hulp krijgt. Ze zal nu ook pas weg mogen als het weer goed met haar gaat. Goed genoeg om weer naar huis te gaan. Ik ben, ook al is het misschien ongepast, toch blij voor jullie dat ze opgenomen is. Nu kan ze beter worden en dan is iedereen gelukkiger. Knuffel!
Fijn dat ze opgenomen is, dat is het eerste stapje. Nog wel een lange weg te gaan denk ik, waarschijnlijk zal ze medicatie weigeren en onder dwang medicatie geven zijn ook weer allerlei regels voor. Lijkt me een hele geruststelling dat ze nu veilig is! En inderdaad water in het stopcontact kan gevaar opleveren voor jezelf en is een reden om wel onder dwang op te nemen.
Gelukkig is er nu een stap gezet! Hopelijk kunnen ze haar iig zo lang houden dat de medicatie aan gaat slaan. In mijn geval kwam ik nadat ik twee weken de juiste (!) mdicijnen had geslikt weer een beetje uit mijn complottheorieen en was ik toegankelijker voor hulp. Dan is er nog een hele lange weg, maar als ze maar hulp aanvaardt, dan is de belangrijkste stap gezet.... Jeetje zeg...moet echt veel indruk maken allemaal! Veel sterkte in de tijd die gaat komen, enne....denk je echt aan jezelf? Probeer te genieten van hetgeen jij ervaart en gaat ervaren met je kindje en denk dan niet dat je egoistisch bent of wat dan ook. Iedereen heeft recht op zijn/ haar gevoelens, of dat nu verdriet of blijdschap is !
Het geeft inderdaad een gevoel van rust. Ik weet dat ze veilig is en hulp krijgt. Ik heb haar zojuist gesproken aan de telefoon, iets wat ik de laatste dagen liever niet deed, maar op een een of andere manier had ik er een heel ander gevoel bij nu. Ik hoef nu niet bang te zijn dat ze rare dingen gaat doen.. Ze was erg rustig, het ging naar omstandigheden goed, maar ze blijft wel bij haar verhaal. Ze heeft het veel over verleden, wat ze allemaal fout zou hebben gedaan. Ze wil wel zsm weer weg, want ze moet thuis het huishouden nog doen. Ze vindt het een groot toneelstuk allemaal, maar zegt ook weer juist dat ze misschien toch wat hulp moet accepteren.. Het fijne was wel..ik durfde nu wat directer te zijn. Ik heb gezegd dat op dit moment ziek is, en dat ze daar de hulp krijgt die ze verdient. Zodat ze uiteindelijk zichzelf weer terugvindt en kan zijn wie ze echt is. Ik hoop dat ze hulp aanvaardt. Ik heb haar verteld dat ze een fantastische moeder is, waarvan geen van haar kinderen zich beter had kunnen of willen wensen...en dat is echt zo! Of zoiets doordringt weet ik niet, maar ik hoop dat het ergens een beetje blijft hangen.. Ik zit te denken om haar een mooie brief te schrijven. Misschien geeft dat wat steun..ik hoop écht dat ze hulp accepteert, dan heb ik de volste vertrouwen in dat het uiteindelijk goed komt met mijn lieve moeder
Fijn dat je moeder nu in goede handen is! Kunnen jullie ook even op adem komen. Ik hoop dat ze er weer bovenop mag komen, zal vast even duren maar de eerste stappen zijn gezet! Lief dat je haar over de telefoon verteld hebt wat voor lieve moeder ze is. Ik zou haar zeker schrijven maar wel even in overleg met haar behandelaars kortsluiten wanneer je deze kan geven. Een emotionele brief is ook weer een prikkel natuurlijk, hoe lief en bemoedigend ook..
Ik vind je een topper dat je met zoveel liefde over je mama praat en ik hoop voor jullie dat ze zich snel wat beter voelt. Het is allemaal erg ellendig, maar de liefde die ze ervaart van haar kinderen zal haar helpen er bovenop te komen. Ik zou geen emotionele brief sturen, maar misschien wel een leuk/lief kaartje. Sterkte
Pfff, wat heftig zeg. Wel goed om te lezen dat je moeder nu in goede handen is. Toen ik je eerste berichtje las moest ik denken aan dat er volgens mij ook praatgroepen zijn voor naasten van mensen met een psychische aandoening. Ik ben even kwijt hoe het heet, maar ben het wel eens tegengekomen toen ik informatie zocht om om te gaan met mijn schoonmoeder. Ik kan me voorstellen dat je er nu niet op zit te wachten, maar ik denk dat het helemaal niet vreemd is dat je voor jezelf ook eens hulp zoekt, of in ieder geval met lotgenoten praat. Heel veel sterkte. Ik hoop dat je je moeder de hulp accepteert en zich snel iets beter gaat voelen. Oh, en die brief schrijven vind ik een heel goed idee.
Dank jullie wel voor de lieve reacties en tips. Ik heb er nu echt rust in gevonden. Ze gaf wel aan de telefoon aan dat ze er ook weg wil, omdat ze er bij wilt zijn als de baby straks geboren is. Dat gaat naar alle waarschijnlijkheid niet gebeuren, maar in overleg met stiefvader en artsen, wil ik graag (wanneer ik, de baby én mijn moeder daar klaar voor zijn) naar haar toe. Ze moet weten dat niemand haar laat vallen, en ze haar kleinzoon gewoon mag ontmoeten. Vriend was hier eigenlijk niet blij mee..hij vindt het te kwetsbaar om de baby er mee naar toe te nemen. Niet om mijn moeder, maar omdat je nooit weet "in wat voor staat andere mensen daar zijn". Het klinkt heel oppervlakkig een vooroordelend, maar ik snap hem heel goed. Toen ik aangaf dat het echt alleen in overleg met de artsen en stiefvader is, baby lekker in de draagdoek en we niet te lang blijven, is hij er nu wel toe bereidt..dochter gaat uiteraard niet mee. Wat denken jullie? Ik snap heel goed wat hij bedoelt, maar ik wil en ik ga mijn moeder niet buitensluiten. Ik wil niet dat ze denkt dat ze zo afgestraft wordt oid. En ik ga er vanuit dat er voldoende toezicht is?
Ik lees nu pas dat je moeder is opgenomen. Hoe krom ook en zwaar, ik ben echt blij dit te lezen. Ze zit daar voor nu echt even het beste!! Hoe je nu tegen haar praat aan de telefoon is echt heel goed, blijven zeggen dat ze ziek is, ze moet dit echt zelf gaan inzien om er iets aan te kunnen gaan doen. Bezoekjes is niet zomaar even binnen lopen hoor. Hier werd dat bij zus echt heel goed geregeld en hadden ze zelfs aparte kamer voor, zodat wij niet tussen andere patienten kwamen te zitten. Heel veel sterkte de komende tijd en volhouden dat ze daar moet blijven!!