toch zou deze vrouw waar het over gaat depressief kunnen zijn. iedereen reageert namelijk anders erop @ ts: ik zou als ik jou was haar gewoon de waarheid vertellen over alles. Dit is misschien niet leuk en hard maar dan komt het wel duidelijk over. Vaak weet iemand die zo depri is niet eens wat ze zegt of doet en ook heel vaak zonder erbij na te denken. Achteraf hebben ze er vaak spijt van en durven er vaak niet eens erover vooruit te komen. Het heeft geen zin om maar steeds alles te verschuiven voor haar (ok op geld kwestie na dan dat kan iedereen gebeuren) het maakt jullie ook minder gelukkig. Jullie moeten haar gewoon duidelijk de waarheid vertellen en laten inzien wat ze verkeerd doet. Ik wens jullie veel succes ermee het is niet gemakkelijk!
er werd net geoppert dat het misschien borderline zou zijn ,ik heb al jaren borderline en geloof me dat is dit niet. het klinkt meer als een manipulerend kind die iedereen om haar vingers wind.
Omdat het over het feestje van schoonvader ging waar dame in kwestie niet geen wou, nam ik aan dat het de dochter was.. maar kan i.d. ook een zus zijn..
Ik werk in een psychiatrisch ZH als verpleegkundige en vind dit toch ook wel een beetje ver gaan. Echt typisch gedrag voor een depressie is het niet omdat die mensen mééstal nogal onverschillig zijn in wat rondom hen gebeurt. Vaak is het hen allemaal eender en hebben ze niet de energie om zich druk te maken in zulke dingen. Uit je verhaal komt idd niet duidelijk naar voor wie deze persoon is. Als je een goede band hebt met haar, zou ik op een vriendelijke maar duidelijke manier proberen uit te leggen wat haar gedrag met jou doet en wat jouw grenzen hierin zijn. Probeer haar te laten inzien dat je begrip hebt voor haar gevoel en dat iedereen zijn best doet in de situatie maar dat dit begrip niet oneindig is. Ik vind dat je het tot hiertoe al héél mooi hebt aangepakt! Als je er zelf niet ongelukkig van wordt, kan je hierin verdergaan maar geef wél duidelijk je grens aan en ga hier NIET over want dat zal alleen maar voor frustratie zorgen en dus uiteindelijk voor spanningen, ruzies,... Succes! Lieve groetjes!
ik ben ook depressief geweest en ik was meer degene die in een hoekje kroop en me voordeed alsof ik helemaal happy was. ik vond ook nooit wat erg ik ging overal in mee gewoon zodat andere niks zouden merken...ik was toen ook heel erg moe en wilde altijd binnen blijven. Toen andere mij vroegen of ik mss depressief was ging ik pas naar de huisarts en toen hij me vragen vroeg zoals of ik ooit wel eens aan zelfmoord had gedacht of iets in die zin..had ik zoiest niet direct maar ik had wel altijd van die rare gedachtes van wat als ik me nu van deze hoge berg mezelf van de fiets laat vallen of wat als ik van een huis zou springen zou ik dan dood zijn of niet...niet dat ik het ging doen ofzo
dit zie je toch verkeerd denk ik.. het moet niet jouw schoonmoeder zijn die voor de keuze gezet wordt om voor haar zoon of dochter te kiezen.. en is de keuze van jouw schoonzus.. of gezellig met de familie (proberen) mee te doen.. of gewoon NIET !! jouw schoonmoeder hoeft hierin niet te kiezen,, het is de keuze van je schoonzus wat zij wilt..
Ze wordt op deze manier beloond voor het vragen van negatieve aandacht. Juist door mee te buigen, leert ze (bewust en onbewust) dat zeuren en manipuleren helpt. Uiteindelijk help je haar er niet mee en hou je het gedrag in stand. Ze is ziek en daarin is het belangrijk dat je haar bijstaat, maar niet ten kosten van jullie zelf. Bijv. haar wel blijven uitnodigen en dan is het aan haar of ze wel of niet komt, ondanks dat iets niet helemaal op haar manier gaat. Bewaak je eigen grenzen goed en geef haar juist de aandacht als ze positief gedrag vertoont!
Klopt je hebt verschillende depressieve stoornissen met verschillende uitingsvormen. Zo op papier is het lastig te beoordelen of iemand inderdaad depressief is of dat er iets anders of meer aan de hand is. Overigens vind ik het vreemd dat de huisarts de diagnose heeft gesteld. Laat dat over aan iemand die daarin gespecialiseerd is (psycholoog of psychiater). Ook heeft alleen een medicamenteuze behandeling bij de meeste vormen van depressies helemaal geen zin en zal je daarnaast ook een 'praatbehandeling' moeten ondergaan.
Trees inderdaad dat vraag ik mij dus ook af waarom krijgt ze alleen medicatie en geen praatbehandeling. Maar goed ik zal denk ik dit weekend niet reageren omdat ik net met zoonlief van de huisarts komt en die dus even flink ziek is. Groetjes Anita
Helemaal mee eens. Ik heb 5 jaar een depressie gehad en ken er genoeg die een depressie hebben (gehad) en dit is geen gedrag wat ik herken (nouja buiten van mn ex schoonmoeder maar die had meer als alleen depressie) Heb het nagevraagd aan mn man en die zei dat ik wel eens moeilijk kon doen/zijn maar dan meer omdat ik ontelbare beren op de weg zag, voornamelijk voor mezelf. Die er gewoon niet waren. (en zag dus overal n probleem die ik dan enorm groot maakte maar dat was dan voornamelijk omdat ik anderen niet in de weg wilde zitten en het dus mezelf moeilijk maakte) Kijk als iedereen het haar naar de zin gaat maken en makkelijk mee buigt dan zal ze blijven proberen en doen om anderen mee te laten buigen. Ze is niet zielig omdat ze depressief is! Je kan er gewoon mee omgaan alsof het een mens is (grapje! Het is uiteraard gewoon n mens!). En kan het zonder al te veel gedoe geregeld worden ok dan kan het geregeld worden. Zo niet, dan niet! Ik vind het juist NIET goed om zo met haar mee te gaan. Dit komt haar beeld van de werkelijkheid niet ten goede. Dit zal haar idee van wat er speelt en wat er moet/gebeurt versterken terwijl dit een gekleurt beeld is (gekleurt door haar depressie). En meid, laat je eigen plezier NIET vergallen hoor! Zoals gezegd ze is niet zielig ofzo maar ziek. En dan kan je rekening met dr houden. Misschien iets meer als met iemand die niet ziek is. Maar jezelf niet in de meest vreemde bochten wringen! Dat is echt niet nodig!
Ik denk dat haar karakter al enigszins egocentrisch is, maar dat dit wordt versterkt door haar depressie. Herken je dat? In ieder geval zou ik er niet in mee gaan. Ze verpest het zo ook voor jullie en dat is wel het laatste wat je moet doen om haar tevreden te houden. Vier dus gewoon sinterklaas zoals jij het wilt vieren. Je kunt wel enigszins schipperen door te zeggen dat zij niet mee hoeft te doen met lootjes trekken maar dat ze wel gewoon gezellig langs mag komen, maar geef wel je grenzen aan. Op een bepaald punt heeft ze het gewoon te accepteren. En zeg haar wel eerlijk wat je van de situatie vindt. Praat met haar, misschien dat er iets anders ten grondslag voor haar gedrag ligt?
ik heb heeeeeel veel ervaring met depressieve mensen. mijn zusje is al jaren erg depressief, mijn ouders beide ook. bij een echte depressie herken i dit niet. vaak hebben mensen met een depressie juist helemaal geen mening en lopen ze maar wat mee. wel is het zo dat ze idd niet zin hebben om ergens naar toe te gaan of weg te gaan ed. denk dat dit gewoon karakter is.
Ik heb iemand in de familie die zwaar depressief is, en zelfs al maaanden op een gesloten afdeling heeft gezeten. Maar ik herken er eerlijk gezegd ook totaal niets in van het gedrag. De meeste depressieve mensen hebben er juist problemen mee om voor zichzelf op te komen. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ze niet depressief kan zijn, maar het verklaart niet haar gedrag.
Ben ook depressief geweest en ook ik herken het gedrag niet. Maar misschien is het idd zo dat ze al wat egoistisch was. En nu denkt ze : ik ben depressief, dus ik MAG dit gedrag gewoon straffeloos vertonen. Ze moeten maar rekening met me houden want ik ben depressief ( en dus zielig ) Tenminste dat haal ik uit je verhaal dat zij zo denkt nu. iig sterkte! En gewoon je eigen plezierige dingen verderdoen. Gewoon haar negeren. Altijd wel haar uitnodigen enzo, haar de kans geven om mee te doen en zich normaal te gedragen en als ze het niet doet gewoon negeren en zelf zorgen dat je plezier hebt met dat wat je gepland hebt.
dat zei ik omdat ze op mijn schoonma lijkt (die borderline heeft) (wel in combinatie met een gevoel van ikke ikke ikke hoor, niet iedere borderlinepatient is hetzelfde) die van haar laat ze ook compleet onbehandeld..
ik heb dat juist helemaal niet dat ikke ikke ikke,ik cijfer mezelf helemaal weg om iedereen tevreden te houden. heb ook een heel laag zelfbeeld. en ik ben wel in behandeling. medicijnen, theraphie,praatgroep enzz. ik moet nu iets voor mezelf gaan doen.....weet echt niet wat
Ik heb het idee dat ze vind omdat ze depressief is dat alles volgens haar regels kunnen gaan. En dat vind ik echt niet kunnen. Waarom plannen jullie gewoon volgend jaar Sinterklaas niet zonder haar? Meld haar dat jullie gewoon zoals normaal lootjes trekken, kosten 15 euro, klaar. Wil ze daar niet aan meedoen, dan meld je toch gewoon dat dat ook niet verplicht is en dat ze niet mee hoeft te doen. Dat jullie het al gezellig vinden als ze komen. Zo stoot je haar niet voor je hoofd en merk je vanzelf of ze komt ja of nee. Zo word jullie Sinterklaas in ieder geval niet verpest! Heb je al eens gesproken met haar man alleen? Misschien kan hij wel het een of ander duidelijk maken waarom ze zo doet? Vind het erg egoistisch allemaal hoor!
Hallo allemaal. Bedankt voor al jullie inzichten en tips. Mijn man vertelde dat ze vroeger ook al zo was, altijd als ze een dagje uit gingen en ze gingen niet naar waar zij naar toe wilde vergalde ze de hele dag voor iedereen. Dus er ligt wel degelijk iets egoistisch in haar aard (en dat zal ook wel niet veranderen). We hebben er ook met mijn schoonmoeder over gesproken en het volgende besloten. Ze wordt gewoon overal voor uitgenodigd maar we gaan ons niet meer in allerlei bochten wringen om haar te laten komen (als je begrijpt wat ik bedoel). Dus mijn schoonmoeder wil graag uit eten maar er wordt niet meer van te voren gevraagd waar zij naar toe wil, ze zal de uitnodiging krijgen dat we op die datum, om die tijd, op die plaats voor een etentje worden uitgenodigd. Ook hebben we besloten dit jaar op vakantie te gaan met mijn schoonouders. Mijn man wilde dit al een tijdje graag (ook omdat ze vroeger nooit op vakantie konden) maar durfde niet te vragen omdat hij bang was dat zijn zus boos zou worden. Groetjes Anita
Ik had/heb gediagnoseerd depressie (chronisch). Ik had ook helemaal nergens zin in, ik kon geen plezier beleven aan iets, ik was verschrikkelijk down en zag echt alles zwart (niet wit of grijs) mijn wereld was zwart en dooddoeners als "kijk eens naar het mooie weer" of "geniet van een koekje/snoepje/uitje" hielp echt helemaal niets. Ik had totaal geen energie, ik was alleen maar verdrietig en teleurgesteld. Ik had gesprekken en medicatie maar dat doet ook niet altijd wonderen. Mensen zeiden wel van ga naar buiten, doe dit, doe dat, geniet zo, geniet zus maar dat werkt niet, het is onwetendheid en onbegrip. Het wil niet zeggen dat men zich maar aan moet passen aan degene, je heb je eigen leven zo ook je schoonouders, men moet zich vrij kunnen bewegen in haar omgeving. Zoiets simpels als suprises, tja....het zal haar teveel energie kosten en als je haar niet vraagt, zal ze zich afgewezen voelen maar dit is iets wat zij met hulp van prof. moet zien te overkomen. Oordeel niet te hard en te snel!