Zoo herkenbaar! Hier lijkt de kleine echt op zijn papa. Mijn schoonmoeder (bleh) vind dat hij met alles op zijn papa lijkt. En IEDEREEN die ze tegenkomt zegt dat hij zo op papa lijkt! Daar werd ik ook gek van want als je onze babyfoto's ernaast legt lijkt hij weer veel meer op mij. Maar goed ze bleef erover door gaan en wij werden er wel gek van. Toen zei ze weer een keer ja ik kwam die en die tegen en ze zeiden hij lijkt zo op zijn papa, maarja dat zullen ze van haar kant van de familie andersom ook wel zeggen. Toen heb ik het gelijkt afgekapt van ; nou die maken er niet zo'n strijd van. Vannaf toen was het over en nog geen half uur verder sliep hij en toen zei ze oooh hij lijkt nu zo op jou! Alsof zij weet hoe ik eruit zie als ik slaap! Volgens mij is ze daar nooit bij. Dus ze voelde hem wel en wij waren van het vergelijken af.
Mijn dochter lijkt ook heel erg op haar pappa en mijn schoonmoeder. En vooral dat laatste ben ik niet zo blij mee haha. Niet dat ze er niet leuk uitziet, ik vind dr de knapste peuter die er is. Maar constant de opmerkingen: oh, ze lijkt wel veel op je schoonmoeder zeg! als het mijn moeder was geweest had ik het niet erg gevonden, dus ik snap je zeker! Mijn zoontje is dan weer een kopie van mij, dus het is nu in balans Vind het wel erg leuk dat er in ieder geval 1 kindje op mij lijkt.
Ach hier ook 2 kindjes die niets van mama hebben. Oke, mijn dochter heeft soms mijn dodelijke blik in haar ogen, maar verder echt niets. Moet zeggen dat ik er nooit mee heb gezeten. Vind het wel vervelend dat ze steeds zeggen dat mijn zoontje zo op z'n vader lijkt, terwijl dat dan weer niet waar is. Hij lijkt veel meer op mijn vader dan op z'n eigen vader. Maar goed, ieder kind is uniek en lijkt op zichzelf
Mijn zoontje leek precies op mij toen hij geboren was, daarna ing die op z'n vader lijken. Maar weet je, mensen zien ook wat ze willen zien he. Mijn baby heeft mijnn bruine ogen, maar de beste vriendin van mijn schoonmoeder zei dat hij mijn schoonmoeders bruine ogen heeft.
bij de geboorte leek onze zoon precies op mijn man.. Gewoon een kopie.. de kraamverzorgerster zei altijd tegen sem dat hij net een te heet gewassen papa was.. Maar nu hoor ik steeds... OOhhh wat lijkt Sem op jou ziet er nu weinig in van mijn man.. Dus er is nog hoop hoor haha.. Nee die kleintjes veranderen zooo snel en vaak..
Ratababy lijkt sprekend op zijn vader maar heeft toch trekken van mij. Helaas ziet niemand die. Laatst presteerde iemand het om te zeggen dat hij op schoonmoeder lijkt. Ik ben bang dat het duidelijk te zien was dat ik dat geen leuke opmerking vond.
Hier lijkt mijn dochter ook meer op mijn man: haar neus, haar tenen, haar huidtint: allemaal van mn man en helemaal niks van mij . Maar ik probeer in mn achterhoofd te houden dat dit een trucje van de natuur is: de meeste baby's lijken na de geboorte op de man zodat de man weet dat de baby van hem is. Kindjes veranderen nog zoveel, ik vertrouw erop dat ze steeds meer op mij gaat lijken. Dit heb ik ook bij mijn nichtje gezien die na de geboorte heel erg op mijn zwager leek maar nu ze 2 jaar is sprekend mijn zus is!
Hier leek hij eerst op mijn vriend. Toen riep iemand dat hij op mijn Neefje lijkt!!!! Daarna zag weer iemand er iets in van mijn schoonmoeder. Tis ook maar net welke helft van de fam. het zegt volgens mij. Zie ook weinig van mezelf in ons mannetje. In het versje van zijn geboortekaartje stond niet voor niets. papa en mama zijn zo blij want het meest lijk ik op mij
mijn jongste lijkt ook heel erg op papa en sm, ik hoop dat dat zo blijft want dan krijgt ze prachtig haar
Tot ik 10-12 was zei iedereen dat ik op mijn vader leek, toen ik in de puberteit kwam, gingen mensen opeens zeggen: "Meid, wat ga jij op je moeder lijken!" En dat klopte, ik begon steeds meer op haar te lijken en dat doe ik nog, bijv. qua bouw. Het kan dus nog heel lang veranderen! En over mijn meisje roept de één dat ze op mij lijkt en de ander dat ze op mijn man lijkt ("Ze lijkt totaal niet op jou...") en de ander zegt weer: "'t Is een mixje tussen jullie."
Hier kreeg ik te horen dat er eentje ontzettend op mn man leek, klopt ook! Maar dat de andere op de broer van mn man leek... Terwijl het echt een kopie van mij als baby is! Ik was er op den duur helemaal klaar mee!!!
Mensen vinden het altijd zoooooooo interssant om te speculeren op wie de kleine nou lijkt! Mn dochtertje was nog geen dag oud en ik blééf horen 'goh zeg wat lijkt ze op dr vader! Ik zie echt niks van jou erin!' En bedankt. Vol van hormonen en das t enige wat je te horen krijgt. Lekker boeiend! Mn prachtige baby, lijkt op zichzelf! Dacht ik. Het schend toch een beetje je trots, en vooral als je net bent bevallen kun je dat soort dingen echt niet aanhoren continu, ik werd er moe van. ( voor mij was en is het het mooiste meisje ter wereld natuurlijk Zelfs mn moeder blééf het herhalen, keer op keer als ze dr zag 'goh zwat lijkt ze toch ontzettend op dr vader' En nu 5 jaar verder hoor ik van iedereen dat ze echt een mengelmoesje van ons beide is, ze is echt veranderd in dr gezicht. Kan dus nog veranderen hoor! We hebben er een zoontje bij en hij heeft veel meer van mij, nu wordt mn vriend er moe van al dat commentaar dat hij zo op me lijkt haha. mensen vinden het gewoon bere interessant om te zien op wie de kleine lijkt. De eerste weken lijkt de kleine inderdaad vaak op papa, natuur bepaald, zodat je kunt zien wie de papa is. Grappig he
Hihi herkenbaar! Lastig he hoe daarop te reageren? Mijn schoonmoeder zei destijds ook over mn dochter dat ze zooooo op dr lijkt.Volgens mij was het ook van mijn gezicht af te lezen dat ik dat dus niet erg leuk vond. Ik zei dan ook 'ze lijkt toch nog het meest op zichzelf'
Kijk wat ook wel weer zo is: Wij als vrouw wéten dat het ons kind is aangezien we het op de wereld hebben gezet. Voor de man is het wel fijn als ze iets van zichzelf in het kindje zien, want dat het van hem is dat moet hij natuurlijk maar aannemen hihi
Nou, mijn dochter is van IVF, dus ik ben wel blij dat ze op mij EN op mijn man lijkt! Ja, die is wel van ons! Ook als vrouw kan het dus fijn zijn gerustgesteld te worden doordat je kind op je lijkt!
Zal ik het je nog mooier vertellen? laatst vonden we een oude foto terug van het neefje(20) van mijn vriend als babyzijnde. Neefje is de zoon van de zus van mijn schoonmoeder. die foto legden we naast een foto van Collin neer en echt als 2 druppels water! Zo heb ik ook een foto van neefje en vriend naast elkaar, het lijken wel broers Het is gewoon een familie die erg op elkaar lijkt. Collin lijkt nu nog erg op zijn papa qua uiterlijk, de ondeugende streken heeft ie weer van mij , mar af en toe herken ik mezelf wel hoor en ze zijn nog zo klein, dat verandert nog zo vaak! uiteindelijk lijken ze vooral op zichzelf!
Het is hier net alsof ik mijn vriend door de kopieerapparaat gehaald heb, en m toen in de kinderwagen gelegd heb haha. Maar ik riep dat de hele zwangerschap al, hoopte er ook op want mijn vriend heeft een aparte kleur haar die ik erg hoopte dat ie dat meegaf. En ja hoor, een mooie bos gelijk bij de geboorte met diezelfde vreemde kleur. T is zelfs zo erg dat ze beiden de haarkroon op precies dezelfde plek hebben. Vind het helemaal niet erg : heb een prachtige vriend en dankzij zijnmooie fysiek nu ook een prachtige zoon. Als we ooit gezegend worden met een 2de hoop ik dat het weer op papa lijkt, vind mezelf niet echt een schoonheid en ook word ik snel dik, snoepen s al van klejns af aan gevaarlijk voor mij haha, kom echt vliegen vlug aan en weet nog wel dat kindjes om mij heen redelijk veel snoepjes hadden en ikeen fruithapje... wil dat mijn kindjes iet aandoen. Nu ook, moet ik weer flink afvallen ben dankzij de zwangerschap over de 100 kg! terwijl ik het daarvoor goed onder controle had.
Dat mag je hopen, ja! (als er niets mis is gedaan in Düsseldorf) Ze heeft in ieder geval 'mijn' lijfje: lang en dun!
Ons zoontje lijkt erg op m'n vriend (vooral door z'n donkere ogen en dito haar) maar bij sommige gezichtsuitdrukkingen, zie ik mezelf er ineens in doorschemeren. Zo grappig! Overigens leek ik tot ik ver in de 20 was altijd erg op m'n vader. Ik ws ook nogal een jongensachtig, sprietig meisje. Maar toen ik de 30 naderde en wat meer vet op m'n botten kreeg, kwam ineens m'n moeders uiterlijk er doorheen. Het kan dus heel lang duren, maar m'n moeder vindt het erg lollig dat mensen mij nu echt herkennen als haar dochter