Hoi allemaal, vorige week donderdag zijn er buisjes geplaatst bij mijn zoontje van 21 maanden. Hij ging woest de narcose in en kwam er ook helemaal van slag uit. Na een klein uurtje was hij weer oke en zijn we naar huis gegaan. Hij heeft nog wel steeds een loopoor, gebruiken daar antibiotica druppels voor. Sinds de narcose is hij anders lijkt het wel. Sowieso is het slapen 's avonds een drama geworden. Voorheen ging hij liggen, kletste hij nog wat met zijn knuffels en viel hij makkelijk in slaap. Nu is hij wel een uur aan het huilen, wordt hij boos en gaat hij schreeuwen. Ook 's nachts wordt hij gillend wakker, iets wat hij nog nooit heeft gehad. Overdag is slaapt hij wel normaal en ik heb ook niet het idee dat hij pijn heeft. Zelf denk ik dat het met de narcose te maken heeft. Heeft iemand van jullie ervaring met een narcose bij een kindje??? Graag hoor ik positieve en negatieve ervaringen! groetjes flapuit
Hier ook een mannetje die de nodige opertaties en dus narcoses heeft ondergaan. Hoe ze erin gaan worden ze ook wakker idd en dat is heel normaal is bij volwassenen ook zo. Slapen was hier ook de weken na de operaties een drama leek wel of hij niet durfde te slapen (controle te verliezen of iets dergelijks). Looporen deden hier ook geen pijn maar de jeuk die het veroorzaakt is ook uiterst irritant voor ze als dat voorbij is zal hij wel rustige worden. Ook zakdoekje om neus te vegen, speciale houder om pufjes te geven ,washandje over gezicht halen nou maar op alles wat maar leek op het kapje die ze gebruiken voor narcose was een drama voor anthony... Nu meer dan een jaar later na zijn buisjes en neusamandel knippen mag dat allemaal weer behalve in zijn keeltje kijken met stokje (ha) dan vecht hij als een tijger! Probeer dus te zeggen het heeft zijn tijd nodig om de gebeurtenis te verweken! Suc6
Ons meisje heeft helemaal niets aan de narcose (keelamandelen knippen) overgehouden. Ze werd vrij rustig wakker en heeft ook geen problemen met slapen oid gehad. Sterkte met je mannetje, hopelijk slaapt hij snel weer lekker in.
Hier ook vrij weinig problemen ermee gehad. Maar ik heb vanaf het begin heel duidelijk het verschil gemaakt tussen slapen en de narcose. Viel mij op dat bijna iedereen het had over en dan komt de slaapdokter en die laat je slapen, of dat ga je slapen en dan ...... Wij zijn dus heel duidelijk geweest dat de narcotiseur kwam en wat die dan deed en dat hij dan onder narcose ging en als de dokter klaar was hij dan ook hem weerk wakker zou maken. Kan me dus heel goed voorstellen dat er kindjes zijn die daarna bang zijn om te gaan slapen omdat er zomaar iemand ze dan kan opereren. Hmmm nu ik het hier zo neerzet zou ik er zelfs eng van kunnen gaan dromen
Mijn dochter had geen last van het gaan slapen. Maar leek haar vertrouwen in alles kwijt. Ze is erg verlegen en onzeker. We hadden net grote stappen vooruit gezet op bv peuterspeelzaal. Na de operatie was het weer drama. In haar schulp kruipen niet echt spelen en alleen maar bij mama zijn. Het is nu 7 weken geleden en ze is nu weer de oude vertrouwde Michelle. Met haar onzekerheden maar ook weer met de praatjes en de grapjes. Succes ik vond het hele zware weken en begon te twijfelen of we wel de juiste keus hadden gemaakt. Gelukkig kan ik nu zeggen ja we hadden de juiste keus gemaakt we hebben nu een gezonde vrolijke dochter.
Quinn is toen hij onder narcose ging al kreizend erin gegaan, en zo werd hij ook wakker!! HIj heeft toen weken enorme verlatings angst gehad, en naar bed gaan was een drama! De eerste week hebben we heel veel getroost, en heel dicht bij hem geweeest, geen dingen ondernomen, lekker thuis gebleven. De week erna, geprobeerd het ritme weer op te pakken, ietjes meer afstand te nemen van hem, hij ging bv naar jet kdv, maar ging hij 1 dag. 3de week, weer alle dagen kdv, en het gewone ritme weer opgepakt. Over het slapen gaan, hebben we na 3 weken ook weer geprobeerd om het weer strak aan te pakken. Iedere 5 min gingen we weer terug als hij moest huilen, om te laten zien dat we er wel waren, maar dat het wel tijd was om te gaan slapen. WEek 4 2 min erbij, en toen ging het langzaam beter. Maar dat Quinn een bloedhekel heeft aan ziekenhuizen, is een ding wat zeker is, maar dat is niet alleen van de operatie, (buisjes en neusamandelen verwijderen) heeft er een paar keer gelegen namelijk
onze dochter was 13 mnd toen ze onder narcose ging. ook hier is het daarna een poos drama geweest met slapen. we zijn in die tijd ook dagelijks in het ziekenhuis geweest ectect, dus een periode voor haar die erg stressvol was. ze heeft dit dan ook echt in haar slaap moeten verwerken. volgens de experts in het ziekenhuis was dit doodgewoon....alleen wel erg vermoeiend voor ons. sterkte!!
Hier een mannetje dat met ruim vier onder narcose ging. Rustig erin, rustig eruit. Wel kregen we van te voren een folder, met daarin de uitleg dat kinderen er een week last van konden hebben. Precies de problemen die jij beschrijft. Als kinderen er na een week nog last van hadden werd ons geadviseerd advies in te winnen van een pedagogisch medewerker. Weet niet of die bij de opname betrokken zijn geweest?
Wat ontzettend fijn om jullie reacties te lezen!!! Dank hiervoor! Inmiddels zijn we dus ruim een week verder, slaapt hij 's nachts weer door, maar inslapen gaat nog wat moeizaam. Al gaat het elke dag wat beter heb ik het idee! Gelukkig is zijn loopoor zo goed als voorbij en merk ik dat hij weer beter in zijn vel gaat zitten! Nogmaals dank voor jullie ervaringen! groetjes Flapuit