Hier ook, ik vind het ontzettend vertederend. Het herinnert me aan vroeger, hoe ik vol verlangen door de sinterklaasspeelgoedcatalogus kon bladeren...
Herkenbaar... Zoonlief kijkt het speelgoedboek na: ik wil dit, en dit, en dit, dat hoef ik niet, dat wil ik wel, en dat. Zet Nick jr op: oh mama, dat wil ik ook nog! En dat! tja.... Hier is de Sint afgelopen zondag al aangekomen, dus mochten ze hun schoen zetten. Maandagmorgen de ontgoocheling dat de grote tractor die hij gevraagd heeft niet in zijn schoen zat. Vanmorgen de ontgoocheling dat hij een notitieboekje met pen ipv blokken of de tractor gekregen heeft... ik: 'Sinterklaas kan nu toch nog niet alle grote cadeaus meebrengen, past toch niet in je schoen?' hij: 'dan mag hij het op mijn schoen zetten mama, geen probleem!' *zucht* Meisje wil gelukkig alleen een pop
Hier ook twee dametjes die er wel raad mee weten. Ik probeer ze direct te leren dat ze alles mooi mogen vinden, maar dat ik niet steeds ik wil, ik wil, ik wil, wil horen... Dat ze dan beter kunnen zeggen die vind ik mooi, of die zou ik graag willen voor m'n verjaardag oid. Maar het ik wil proberen we er heel snel uit te krijgen. Én het werkt. ook in de winkel staan ze bij het speelgoed oh mama die is mooi! Oh dat is leuk! Naar een speelgoedwinkel gaan is hier al een kadotje op zich. Hier worden ook eindeloos verlanglijstjes gemaakt, en elke keer beginnen ze weer vrolijk overnieuw.
Ja hoor mijn oudste kan ook alles gebruiken wat in de boeken staat. Verlanglijstjes kunnen we een muur mee behangen haha. Maar wat ik wel fijn vind is dat ze nog steeds uit dr dak gaat van glitterlijm van de action. Dus hoeveel wensen ze ook heeft ze blijft tevreden met het kleine
hier ook ene meisje die graag wil dat sint in het land komt.... wij hebben met ons stomme hoofd gezegd vraag maar aan sinterklaas dus nu met elke speelgoed reclame is het mama is sinterklaas er al ik wil die mama mag ik die....
Tja, zo leren ze dat ze niet alles altijd maar kunnen krijgen (ik mag ook nooit iets!!! Hmhm ) Maar ik herken wel dat ik niet altijd zin heb om met haar even een speelgoedwinkel oid in te gaan. Mag ik dit, mag ik dat?? 'Nee' 'Vraag maar aan sinterklaas' 'Zet maar op je lijstje'. Maar zo krijg ik ook weer een beeld van wat ze leuk zou vinden. Tja, snap t ook wel. Je kunt t altijd proberen, als je niet vraagt, krijg je zeker niets Maar als ze een lijstje moet maken, is het niet perse ellenlang. Bovendien weet ik dat ze met bepaald spul toch niets doet (het is geen speelgoedkind). Dus ik help haar ook wel door bepaalde dingen, waarvan ik denk dat ze goed aanslaan, zelf vaker te zeggen en zo een beetje te sturen .
Doet me denken aan vroeger... Mijn broertjes en ik.. Alledrie druk met ons eigen speelgoedboek en een viltstift. En tja.. In zo'n boek is eigenlijk alles gewoon leuk! Helaas paste niet de hele Bart Smit (maal 3 kinderen..) in ons huis.... Maar ik had het best een optie gevonden En ik was altijd blij met de (gelukkig) toch minder grote berg kadoos hoor. Alleen dat boek maakt gewoon heel erg hebberig..
Misschien haar vragen of mama dan ook een groter huis moet vragen aan de Sint ... om die hele speelgoedwinkel binnen te krijgen. En haar ook duidelijk maken dat ze toch écht niet met alles tegelijk kan spelen, dus dat ze echt maar 1 à 3 stukken van de Sint krijgt. En dat de Sint nog centjes wil houden voor de andere kindjes hun cadeautjes ook (en het antwoord "dan kan hij toch wat vaker pinnen" zou ik hartelijk om lachen ).
Mijn vader kwam vroeger altijd met de volgende wijsheid als wij teveel aan het 'willen' waren; "Het verlangen is mooier dan het bezit.." Daar moet je als 4-jarige wel even drie keer over nadenken voordat je die snapt, maar goed heeft ze wat te doen Mijn moeder had altijd een eenvoudiger antwoord; "Ik wil? Een klap voor mijn bil!" In het Fries zeggen we altijd als een kind zegt "ik wol..." (Wol is wil in het Fries) "Wol sit op in skiep" (wol zit op een schaap)
Die speelgoedboeken maken inderdaad hebberig. Ik krijg ook een punthoofd van onze zoon. Hij wil alles! We hebben al een enorme verlanglijst. Ik zit er sterk aan te denken om hem 10 of 15 dingen van die lijst te laten kiezen en de rest bij voorbaat al te schrappen.