ik lees hier steeds meer topics over kindjes rond de 11-12 maanden die ineens ander gedrag vertonen...meestal drakengedrag. het leek mij leuk om ervaringen hier met elkaar te delen. ik begin wel: mijn dochter, bijna 12 maanden is sinds een weekje nu NIET TE GENIETEN! ze huilt en zeurt om alles! krijgt ze brood, dan gooit ze dat op de grond, lacht even en wordt daarna flink boos omdat haar brood op de grond ligt. al sik haar op de grond zet omdat ik even moet plassen ofzo. hoor je haar ook weer mopperen eventjes alleen spelen, moet ik niet aan denken met eten is ze nu heel moeilijk, alleen haar avondeten gaat er goed in. als ik haar op de arm heb vind het ze het allemaal leuk maar als ik even ga zitten met haar op schoot wordt mevrouw ook boos. de afstandsbediening mag ze niet dus als ik dat afpak, :x:x:x:x en ga zo maar door
Die van mij is nu ruim 13 maanden en was ook altijd heel makkelijk. Maar sinds ze 1 jaar is is ze ook veranderd in een draakje. Ze wil een hele dag opgepakt worden en kan zichzelf niet meer vermaken terwijl je er hiervoor geen kind aan had ! Zolang ik bij haar blijf zitten op de grond blijft ze mooi spelen maar zodra ik op sta en iets anders ga doen komt ze aan me benen hangen en begint ze te drammen net zolang tot ik haar oppak. Dus hier is het nu al bijna 2 maanden zo ! Denk gewoon weer een fase ofzo
ja zal inderdaad een fase zijn, ik zeg nu ook dat indy er tegenop ziet dat ze een jaartje ouder wordt hahahahaa vervelende is ook dat ze nog niet kan lopen maar erg haar best doet om mij en haar broer bij te houden. ik hou er nog wel rekening mee en wacht op haar als ik naar de keuken loop ofzo maar haar broer niet natuurlijk die rent haar zo voorbij en oo wat een frustratie dan! maar als ik haar wil leren lopen dan wordt ze ook boos.
Mijn dochter kan wel en niet lopen. Ze heeft vorige week een hele dag gelopen en niet zomaar een paar stapjes maar in 1 keer heel de dag door. Tot het moment dat ze tegen de keukenkast aanviel sindsdien loopt ze niet meer en doet ook geen poging meer !?
ja dat kan, ze is bang geworden. mijn zoontje was gevallen toen hij net begon met lopen. toen ook een hele poos stil gezeten maar daarna kwam het vanzelf weer opgang.
Wat fijn om te horen dat jullie dit ook hebben! Blijkbaar hoort dit erbij Hier een meisje dat woensdag 1 wordt en bovendien net goed ziek is geweest (oorontsteking, koorts, allergie voor antibioticum). Ze is een week niet naar de creche geweest - één van ons bleef thuis - en nu verveelt ze zich blijkbaar kapot. We spelen met haar, ze kijkt lekker naar "Het Zandkasteel" en ze speelt ook wel alleen. Maar o wee als het niet gaat zoals mevrouw wil.... Gillen dat ze doet, echt keihard!! M'n oren suizen ervan. En ze doet alles wat niet mag; tegen de tv slaan, in de keuken kruipen naar de hondenbakken toe, etc. Aan- en uitkleden wil de majesteit ook niet meer en ze wil in sommige buien alleen op schoot maar ook dát moet niet te lang duren. Herkenbaar? Ik moet er ook wel om lachen, hoor, het heeft soms wel wat komisch. En het is een fase en het feit dat ze een tijdje ziek was. Maar heerlijk om even alles te delen met jullie!
ooooo hemel ja dat aan en uitkleden! ik kan haar alleen normaal uitkleden als ik naast het bad zit, ze vind in bad gaan geweldig dus als ik bezig ben met haar uitkleden klimt ze al bijna het bad in. als ze klaar is en ik haar meeneem naar de kamer en haar op bed leg....kruipt ze razendsnel in dr blote billen weg. gaat dan naar de tv en begint er tegen aan te slaan. dat vind ik dan wel weer leuk want ze lacht er ook bij en heeft zoveel plezier. maar oweeee ik haar weer pak en begin met aankleden pffff drama.
Mijn dochtertje is bijna 11 maanden en begint nu ook.... Het moet precies zoals zij wilt anders wordt ze woedend. Ze wilt aan de tafel staan, maar komt niet omhoog en gilt het dan uit. Ze kan slecht alleen spelen en probeert me zelfs te bijten als ze boos is. Wijst duidelijk aan wat ze wil hebben en als ik dan zeg nee dat mag niet dan gaat ze heel hard huilen. Maar ze ontwikkeld nu echt in rap tempo en dat is super om te zien! We moeten maar gewoon genieten van onze doerakken en af en toe diep zuchten en tot 10 tellen.
Herkenbaar hoor!Mijn jongste heeft soms van die buien. Zo is er niks aan de hand totdat ik met de kinderen naar buiten wil (of moet) en hij een muts,jas,sjaal en handschoenen aan moet... Pfff een ware drama king haha. Hij eet meestal iets eerder dan wij. Dan heeft hij genoeg gehad maar zodra wij gaan eten laat hij zich echt horen. Hij zorgt er wel voor dat hij niet overgeslagen wordt.
Hier ook pittige bijna-1-jarige Hij kan behoorlijk driftig worden, boos worden... Als iets niet lukt, als iets niet snel genoeg gaat, als hij eten ziet... Ik vind het heerlijk! Dit heeft zijn oudere broer namelijk nooit gehad! Dat was een heeele rustige baby/dreumes.. ook heerlijk uiteraard, maar ik vind dat pittige karaktertje ook wel wat hebben.. Gewoon veel geduld hebben en het gaat vast vanzelf over Ennnn gelukkig heeft z'n grote broer ook veel geduld... "Ohhh mama, Kenji doet weer gek... Kenji nu weer even gewoon hoor.. sjongejonge.." En dan met een diepe zucht zijn speelgoed maar weer inleveren bij z'n kleine terrorbroertje
heel herkenbaar hij kan opzich de kamer rondlopen, langs de tafel enz en daardoor is speelgoed ook niet intressant meer, steeds aan m'n benen hangen, ik mag vooral niet naar boven om wat te pakken, dan probeerd hij me zelfs achter na de te klimmen. is hij alleen met papa, geen probleem, totdat mama de kamer in komt, dan is het echt van ik wil naar mama. eten gaat opzich goed op het brood na. hoop dat deze fase snel voorbij is
Heb wat herkenbare situaties voorbij zien komen... Aan- en uitkleden: DRA-MA!!! ( maarja, om in bad te mogen moeten toch echt die kleren en luier uit...) Brood op de grond gooien Wat ze nu ook doet is staan in de kinderstoel ( ja, moet echt een tuigje aan gaan schaffen...) De hele tijd bij mij op schoot willen, en als ze er dan eenmaal op zit er weer van af willen....zucht... Verder is ze wel een schattig draakje...
wat komt het mij allemaal bekend voor zeg. hier ook een kleine draak . als ik in haar kamertje ben dan speelt ze heel lief, zodra ik haar kamer uitloop is het brullen en kruipt ze me brullend achterna of ze gaat heel hard zitten huilen met haar armen omhoog. Als ik haar dan optil is ze stil en na 3 sec moet ze weer op de grond gezet worden. . als papa binnenkomt dan lacht ze naar hem maar zodra hij haar wil oppakken is het huilen want dat mag alleen mama. verder valt het gelukkig wel mee. eten is geen probleem aan en uitkleden is geen probleem ze zit bijna niet meer aan de tv/dvd speler. zit niet meer aan het eten/drinken van de katten. blijft sinds kort ook van de gordijnen af. Ze weet precies wat wel en wat niet mag, want als ze iets wil gaan doen wat niet mag kijkt ze mij aan en soms doet ze het dan toch en dan zeg ik 1 keer dat het niet mag dan gaat ze huilen en is het over. Ergens wel grappig ik ben het strengst en ik zie ook wel dat het wat opleverd zie bovenstaande punten en toch is het mama voor en mama na. papa is veel zachter/makkelijker zal zijn stem ook niet verheffen.