Deze jongen mankeert overigens ook iets, dat is de reden dat zij een zorgboerderij hebben opgestart, maar dat hoor je niet in de media. Het is dus zeker schokkend, en niet goed te praten, maar wellicht kan de dader er in dit geval niet eens helemaal iets aan doen.
Je komt ook altijd op mij over als een sterke vrouw die het beste over heeft voor haar kinderen. Mocht dit dermate boven je pet gaan dan kan je toch wachten met praten, totdat je een deskundige gesproken hebt. Je zoon is er nooit vanzelf over begonnen, dan maken die paar dagen meer of minder denk ik ook niet uit. In de tussentijd kan jij kalmeren, op een rijtje zetten wat je wil vragen, en hoe je het wil vragen, Na een gesprek met een deskundige, kan je regelen dat je alleen bent met je zoon, des nood je man met de andere kinderen op stap, en dan heb je het gesprek. Ik hoop in elk geval dat er niks met je zoon gebeurt is. Heel veel sterkte en succes voor het moeilijke gesprek.
Ookal kan de dader er niets aan doen,, de slachtoffers al helemaal niet. Voor hun blijft het net zo erg... Daarom snap ik niet dat een man dit kan zeggen.. En als de dader er niets aan kan doen.. Dan betekend het dus dat hij niet weet wat wel en niet kan.. Ik snap dus ook niet dat hij weer op vrije voeten is.. Heel zielig dat hij ook een beperking heeft, maar dit is geen vrijbrief om maar alles te kunnen doen.. (Dit is niet richting jou, maar ik wilde dit nog even zeggen... Dat ik het rechtssysteem en de mensen die dit bedenken echt niet snap!)
Ja dat begrijp ik heel goed! Het is ook niet niks waar je ineens mee te maken krijgt.. Ik zou denk ik wel eerst met iemand praten die er verstand van heeft. Dat hij/zij jou tips kan geven hoe je het gesprek kan voeren. Wat je wel kunt zeggen en wat niet.
Mamabri, wat vreselijk schrikken zeg! Ik weet niet hoe oud jouw zoon is, en wat er precies met hem is.. Maar probeer er spelenderwijs over te beginnen... Terwijl jullie iets doen waarbij hij zich goed en veilig voelt. Vraag desnoods hulp van professionals! Zulke onderwerpen zijn altijd heel moeilijk om te bespreken met je eigen kind... Heel veel succes en hopelijk is er niks met jouw zoon gebeurt!
Ah bah, ik lees nu je berichten pas. Berichten die ik liever niet had willen lezen of althans met een andere inhoud. Schrikken dat het misbruik al gaande was toen je zoon er naar toe ging! Probeer eerst zelf te kalmeren en ga dan pas het gesprek aan met je zoon. Heb je tips gekregen van de GGD? Zo nee, bel ze gerust nog een keer en vraag om tips. Daar zijn ze immers voor. Heel veel succes en sterkte.
Dank je, nee wel van de zedenpolitie, die belde mij vanmiddag. Ik moet zelf het gesprek aangaan, zonder een professional Zie er best tegenop, om heel eerlijk te zijn...Dit ivm dat de kans dat hij wat zegt groter is wanneer hij met mij alleen is. Ik moet open vragen stellen, heb een hele instructie gekregen.....Mocht er uit het gesprek niets komen, maar heb ik toch een vermoeden dat er wat zou zijn, moet ik ook terugbellen Zijn naam is niet genoemd door de dader (gelukkig) en voor zover ze kunnen nagaan gaat het puur om betasten en geen penetratie. Even heel kort gezegd. Dat is in elk geval al wat geruststelling voor dit moment. En eerlijk is eerlijk, ik denk niet dat er wat gebeurd is, maar je weet het gewoon nooit, dus zet ik me er overheen en ga ik dat gesprek voeren! Wens me maar succes, want ik wil dat morgenmiddag gaan doen
Mocht je het gesprek nog niet gedaan hebben, Succes! Mocht je het gesprek wel al gevoerd hebben, hoe is het gegaan?
Dat de dader nu op vrije voeten is is geen rare ontwikkeling (helaas) vaak wordt na een eerste delict eerst een juridisch toezicht vanuit de reclassering opgelegd en een ambulante behandeling. En pas bij recidive wordt er gekozen voor een gevangenisstraf en een klinische behandeling. @ts: hopelijk heb je een goed gesprek gehad met je zoontje. Het zijn altijd heftige dingen. Ik kom op mijn werk veel daders tegen maar weet daarom ook hoe erg de slachtoffertjes eraan toe kunnen zijn.