Vandaag is onze oudste zoon voor het eerst naar de bs-school gegaan. Hij zegt er niet veel over, heeft hiervoor 2 ochtenden op de creche gezeten.... daar speelde hij ook het liefst alleen, zei niets tegen de kindjes. Hij is heel bang en teruggetrokken (op een ander) thuis is hij druk, af en toe baldadig en praat de oren van de kop.... Ik zou zo graag willen dat hij dit ook naar anderen zou doen, praten, spelen etc. Net kwam hij nog een klasgenoot tegen die hij kent van de creche maar hij zegt geen hoi,... ik ben bang dat hij zo zijn eigen ruiten ingooit voor wat betreft het maken van vriendjes...... Wie heeft ervaring hiermee of tips!!
Wat vervelend, het lijkt er op dat hij zich dan niet echt op zijn gemak voelt? Heb je er al met de leidsters over gehad, ik denk dat ik dat zou doen en praten met je zoontje zelf,misschien dat hij toch iets kan aangeven wat er speelt! Hopelijk gaat het snel beter want dit is niet leuk! Joyce
Waarschijnlijk went het wel hoor Fulltime basisschool is heel wat anders dan 2 ochtendjes. Overigens..mijn dochter vertelt nog steeds zelden tot nooit wat over school Begreep van diverse moeders dat dat in groep 2 pas komt..
ik herken het helemaal!! Onze oudste ( Erik ) is precies zo!! Alleen.... Erik heeft autisme ( pdd-nos ) Erik heeft 1 jaar op de gewone basisschool gezeten. Maar zijn gedrag werd steeds extremer. Toen hem laten onderzoeken en daar kwam pdd-nos uit. Sindsdien zit ie op het mkd. Om te bekijken welke school het beste bij hem past. In beschermde sfeer daar durft ie al steeds een beetje meer en onder begeleiding leert ie ook met kindjes te spelen. Hij is gewoon simpelweg bang voor ze. Kindjes zijn druk, maken onverwachtse geluiden en bewegingen en hij snapt de interacht gewoon niet. Ook gaan ze beginnen met een kletsclubje. Want Erik zegt ook geen hoi tegen klasgenootjes ofzo. En als bekenden tegen hem praten zegt ie niks terug. Hij weet gewoon niet wat te zeggen. Dus dat gaan ze ook met hem oefenen. Voor de rest is Erik best sociaal. Kijkt iedereen altijd aan. In de winkel zegt ie dankjewel en asjeblieft, kan ook al afrekenen en iets bestellen. Met volwassenen communiceert ie heel goed. Alleen leeftijdsgenootjes....dat is het grote probleem en dan zie je echt zn autisme
Ik ken ook een jongetje die dat heel erg had zijn eerste schooljaar. Maar hij heeft geen autisme of andere problemen. Hij heeft groep 1 nog een keer gedaan en toen ging het veel beter, zei toen wel ineens hoi als hij kinderen buiten de klas op straat zag, en deed ook mee in de klas. Het jongetje heeft dus 3 jaar gekleuterd en gaat nu prima op school. Overigens kwam dit jongetje van een kdv en later op de psz gezeten.
Mijn meisje was/is net zo. Op de peuterspeelzaal altijd alleen in een hoekje.Bij drukte zoekt zij een stil hoekje op.Thuis ontploft ze en is reuze druk en wild. Mijn meisje is hoog gevoelig en heeft moeite met drukte en indrukken. Nu ze 6 maanden naar de basisschool gaat,gaat het beetje bij beetje beter. Ze heeft haar vriendinnetjes uitgekozen(de stille,rustige)en ze vind het steeds leuker worden. De eerste maanden waren niet leuk voor haar,een hoop uitbarstigen bij thuis komen....en huilen dat ze nooit meer terug ging naar school. Geef het de tijd,het is een hele indruk voor die kleintjes.Ze moeten zelf vriendjes en vriendinnetjes maken. Praat erover met de juf.Hier heeft de Juf mee gekeken en hield mij op de hoogte van haar vooruit gang.