Hai dames, Mijn dochter van 10 maanden oud vertikt het nog om in haar eigen bed te slapen. Dit is natuurlijk begonnen bij eens bij ons mogen slapen (vanwege ziekte) en nu wilt ze gewoonweg niet meer terug. Ook haar dutjes wilt ze op mijn schoot doen waarna ik haar in bed lig nadat ze erin gedompeld is. Ook snachts probeer ik dit zoveel als mogelijk te doen, maar ze wordt toch nog een paar keer in de nacht weer wakker waarna ze merkt dat ze niet bij ons ligt. Ik laat haar weleens huilen omdat ik dan denk dat ze het toch wel zal moeten opgeven en misschien ook nog eens van de vermoeidheid terug gaat slapen. Dit werkt echter niet, het huilen gaat over in krijsen en ze bonkt haar hoofd dan daarbij ook een paar keer tussendoor tegen het bed. Ik woon dan verder ook nog eens in een zeer gehorige appertementje en ik merk echt wel dat de buren er massaal van wakker worden (fijn vinden ze het ook niet, gisternacht zette de boven buurvrouw zelfs de tv keihard aan ) Ik word er helemaal moedeloos van en weet gewoonweg niet hoe ik het nu het beste kan aanpakken. Oh ja, wat ook het geval is , als ik haar na haar krijskwartiertje terug in bed zet blijft ze boos op ons. Ze wordt echt driftig en slaat erop los als je maar aan haar probeert te komen of haar probeert te sussen. Iemand advies? Groetjes
Consequent blijven. Dan maar de buren waarschuwen dat het even heftig kan worden maar binnen een paar dagen merk je het verschil al. Ruben heeft het gehad na de zomervakantie, daar mocht ie ook tussen ons inslapen. Thuis wilde hij het ook. Zijn we 2 keer ingetrapt en vanaf toen ging het weer op onze manier. 3 slechte nachten gehad, maar hij sliep wel weer in zijn eigen bedje. Tuurlijk is ze boos op je als je haar weer terug legt in haar bedje, dat wil ze natuurlijk niet en is dat ook niet gewent. Lekker boos laten zijn. Als ik jou was zou ik haar ook wakker in haar eigen bedje leggen. Zo leerd ze nooit alleen te slapen. Ooit houd ze op met huilen. Gaat lastig worden maar als je doorzet heb je er alleen maar profijt van! Succes!
Hier hetzelfde verhaal. Doorzetten werkte hier ook. de 1e nacht prut, de 2e nacht beter, de 3e nacht goed.. Ik zou ook overdag proberen haar in haar eigen bedje in slaap te laten vallen. Dus even consequent zijn. En overdag hebben de buren er minder last van
Inderdaad, consequent blijven. Zodra mijn dochtertje echt ging krijssen heb ik haar getroost. En dan was ze stil, zodra ik weer de kamer uitliep, begon ze weer. En steeds herhalen. Uiteindelijk snapte ze het. Het is even aanpoten. Dan maar boos.
Hoi misschien heb je iets aan het boek "wat je baby vertelt,"van Tracy Hogg. Dit onderwerp word daar ook in besproken, hoe je dit op de meest vriendlijke manier kunt verhelpen, zowel voor jou, als je kind.
Deed Jayden ook. Ik heb hem gewoon op een gegeven moment zeker een half uur laten krijssen. Sindsdien gaat het al veel beter. De enige oplossing is laten huilen en gewoon elke keer terugleggen. Anders wennen ze nooit.
Been there,done that! volhouden mijn dochtertje slaapt nu lekker in haar eigen bedje. De eerste paar avonden huilen en ook bonken,slaan ect. Daarna merkte ze dat ik voet bij stuk hield en gaf ze op.Volhouden laat haar merken dat jij hierover beslist. Succ6
Kwestie van volhouden ben ik bang, wij hebben Stijn een keer 1,5 uur laten krijsen, ben wel overigens elke 10 min naar boven gegaan en hem verteld dat hij moet gaan slapen en hem weer neer gelegd sindsdien gaat het weer perfect.
Hallo dames, Ten eerste allemaal bedankt voor jullie reacties. Het geeft me even een energie boost om er hard tegen aan te gaan! Ik heb gisteren ook de wijkverpleegkundige van het consultatiebureau gesproken en die vertelde vrijwel exact hetzelfde. Ze raadde me ook aan om uitgerust eraan te beginnen. Nou wilde ik vandaag beginnen, maar ben ik echt helemaal k a p o t ! Heb heel slechts geslapen en kort en ook nog eens spierpijn (klaagdeklaagerderklaag) dus ik wacht even de dag af en als ik straks beter in mijn vel zit dan begin ik er vandaag wel aan. Wish me luck! Wat betreft de buren. Ik heb zooo geen idee hoe ik het moet aankaarten! Is het een idee om gewoon een briefje onder de deur te schuiven? (daar we een openbare brievenbus hebben en om het nou voor de voordeur te plakken vond ik een beetje raar) Of is hetgeen ik voorstel ook maar niks? We zitten hier met 5 buren en volgens mij hebben alleen de bovenbuurvrouw en de buurvrouw ernaast het meest last van omdat ik diens geluiden ook duidelijk kan horen. Alvast bedankt!
Een buurvrouw inlichten werkt volgens mij alleen als zij ook kinderen heeft. Ik weet van mezelf dat ik nu pas begrip heb voor ouders met krijsende kinderen. Voorheen vond ik het alleen maar verschrikkelijk irritant, en zou ik echt geen oren hebben gehad voor "even een paar daagjes herrie". Ja, balen, i know... Wij zitten met hetzelfde probleem. Het is hier bloedheet (tropen), dus alle ramen open. Als onze uk een keel op zet beginnen alle waakhonden in de hele buurt te blaffen. We wonen in een vallei, dus dat is lekker gehorig! :-S Ssssst, kom dan maar even bij ons in bed.... :-S
Ik trek me er niets van aan wat de buren ervan denken. Het is toch maar een baby! Ze zullen het heus wel begrijpen, en als zij er last van hebben kunnen ze dat bij je aankaarten. En kan jij de situatie uitleggen. (inderdaad als de buren geen kinderen hebben)
hier precies hetzelfde ook nadat de kleine ziek was (hoesten en dat ik het idee had dat ze er in zou stikken (slijm) daarom hadden we haar bij ons in bed genomen) nu wilde zij na 2 dgn ook niet meer terug in eigen bed en zijn we afwisselend bij haar gebleven (nadat we haar krap 5 min hebben laten huilen) en het begon echt met dik 2 uur voor ze uiteindelijk in slaap viel, maar nu duurt het hooguit nog een kwartiertje maar slaapt ze wel weer in eigen bed in ieder geval, misschien is dat een optie? succes
Gelukkig eergisteren de buurvrouw tegengekomen en even de situatie uitgelegd. Het scheelde ook dat ze deze dagen niet thuis zal zijn. Goed, eergisteren dus begonnen. Eerst overdag, mijn kleine huilde haar longen eruit maar sliep uiteindelijk toch maar. Lang en zoet geslapen zelfs! S' avonds heb ik haar een flesje gegeven en in bed gestopt en tot mijn verbazing ging ze niet protesteren. Tot ze wakker werd van de garage onder ons appertementje grrrgrrr! Die man werkt vaak s' avonds laat nog door en als de auto's binnen komen of de motor starten dan voel je de vloer gewoon trillen! Dus was de kleine helemaal in rep in roer van de schrik en de slaap die afgebroken was natuurlijk. Ze heeft heel lang zitten huilen, echt heel erg lang! Op een gegeven moment had ik het niet meer dus liet ik het over aan mijn man. Die trok op een gegeven moment haar bedje tegen die van ons aan en toch bleef ze ontroostbaar. Uiteindelijk was mijn man het zat en heeft ie haar op de armen genomen waarna hij haar toch maar bij ons ingestopt heeft! Ik heb maar gezwegen omdat er toch al te veel spanning was. Volgende dag, gisteren dus heeft ze niet het moment gehad om haar middag dutje thuis te doen omdat ik veel buiten was ivm afspraken. Voor het eerst ook sinds lange tijd heeft ze niet veel gehuild in haar kinderwagen! De laatste tijd was het buiten komen met haar echt vreselijk omdat ze bij elke winkel of kantoor die ik inliep alles bij elkaar huilde! Dat was dus al voor mij een hele verschil. Ik hield verder mijn hart vast voor de avond, maar tot mijn verbazing maakte ze er helemaal geen groot drama van en sliep ze al gauw door. Op de momenten na dat ze wakker werd omdat haar speentje eruit lag pff. Het gaat dus de goede kant op! Nu ben ik even bezig met haar middagdutje.
hoi, hier nog een kleine tip! ze associeert haar bedje nu met huilen en niet leuk. als je nu eens wanneer ze klaar wakker is met haar gaat spelen terwijl ze in haar bedje ligt...zingen of met een speeltje spelen, al was het maar 5 min. op een dag dan zal ze haar bedje associeren met iets leuks. later kan je daar een slaapje aan toevoegen maar het belangrijkste is nu dat ze haar bedje associeert met ' he dat is leuk ' dan denk ik dat het beter zal gaan. de moeite waard om het te proberen. groetjes femke
Hoezo moet je beslist begrip van de buren. Uit fatsoen kun je het melden, maar verder is het alleen een mededeling. Jammer als ze er last van hebben. Inderdaad consequent blijven. De 10 minuten regel werkt hier altijd geweldig!. Heel veel succes