Hoe gaat dat dan bij de bevalling? want je vlos zal er niet van op de hoogte zijn dat je het niet weet, en ik wil wel dat het gelijk gezegd wordt als kruimel op mijn buik wordt gelegd hoe ging dat bij jullie?
heb het zelf niet mee gemaakt maar neem aan dat de vk dat wel zal vragen als het eenmaal zover is hoor. en anders zeg je het zelf gewoon nog even van te voren (bij een controle en evt als de bevalling begint)
Hoi Marieke, Ik werk zelf op de verloskamers, dus ben dagelijks bij bevallingen en mijn ervaring is dat er bijna bij iedere bevalling wel van tevoren gevraagd wordt of je al weet wat het wordt. Wordt dit niet gevraagd dan kun je het tijdens de bevalling zeker zelf zeggen!
Wij wilden het geslacht ook niet van tevoren weten. Sowieso zeiden we dat als eerste bij elke controle (er zou er maar eentje tussenzitten die ervan uitgaat dat wij het wél wilden weten en zijn of haar mond voorbij praat...). We zeiden ook dat wij standaard in de 'hij' vorm praten als we het over de baby hebben, anders wordt het zo lastig. 'Het' of 'hij/zij' is zo ingewikkeld, dus gewoon 'hij'. En ook in het ziekenhuis toen de bevalling op gang gekomen was, hebben we het voor de zekerheid nog even gezegd. Ik vond de reacties bij de controles eigenlijk steeds erg leuk. Dat was altijd positief, ze vonden het erg leuk dat we lekker 'ouderwets' het een verrassing wilden laten wat het werd. Nu bij de tweede blijft het ook weer een verrassing tot de geboorte!
Wij wisten het ook niet! Toen ik bevallen was vroeg ik na een tijdje wat is het eigenlijk?! Toen mijn vriend het zag riep hij jaaaa ik had gelijk dus wist ik dat het een meisje was Maar de gyn en de verloskundigen zeiden zelf niets! Ik ben ingeleid ivm hoge bloeddruk maar bij elke echo die ik kreeg moest ik steeds zeggen ik wil niet weten wat het is hoor!! Vonden ze ook altijd heel bijzonder omdat de meesten het wel weten! Dit keer willen we het weer niet weten!
Geloof me als hij/zij eruit is denk je echt niet gelijk, wat is het !! tenminste ik niet haha .. De vk zei tegen mijn man, En heb je gezien wat het is toen zei hij dus, Ja een meisje !! ...
Ik wist van te voren wel wat het zou worden (en kan me zo eigenlijk niet meer herinneren of mijn vk dit wel of niet wist), maar vlak nadat mijn zoontje geboren was en bij mij lag vroeg de vk 'En, hebben jullie al gezien wat het is'. 'Als het goed is een jongetje!', was mijn antwoord en toen heb ik even tussen z'n beentjes gespiekt Dus mijn vk vroeg ernaar en liet het ons zelf 'ontdekken'.
Ik ben zo benieuwd naar het moment dat de baby eruit is.. Dat moet bijzonder zijn als je hoort. Je hebt een zoon/ je hebt een dochter. Kan niet wachten. Was ik maar al 40 weken
Ik wist het ook niet.. en me moeder was bij de bevalling.. en voor ik wat kon zien riep ze heeeeeeeel hard het is een jongennnnnn.. hahaha..
@novmama, vorige keer ben ik bevallen met een ruggeprik. volgende keer waarschijnlijk weer en dan ben je toch net iets minder overdonderd en meer nuchter als je kind op je buik ligt. dus ik denk wel dat ik het gelijk wil weten
Wij wisten ook vantevoeren niet wat het werd en mochten zelf kijken wat het was toen onze kleine eruit was. Ze hielden onze meid omhoog zodat we het zelf konden zien en daarna werd ze snel op mijn buik gelegt. Vond het wel speciaal. Nu willen we het wederom niet weten.
Wij weten ook niet wat het wordt. Ik heb nu 2x een extra controle in het ziekenhuis, incl echo, gehad, en was bij de eerste net op tijd om te zeggen dat we het niet wisten! Heb ook mooi even de andere kant op mogen kijken toen de gyn wat ging controleren In mijn bevallingsplan (op verzoek van vk geschreven) heb ik aangegeven dat wij het zelf willen onderzoeken zodra de kleine er uit is. Maar zoals eerder ook gezegd wordt, dat zullen ze vast wel vragen wanneer je aan het puffen bent, en er dan rekening mee houden. Hier wordt uk trouwens ook standaard "Hij" genoemd, ook door de VK en de Gyn - die overigens ook aangaf dit altijd te doen als het geslacht niet bekend is.
Ik neem aan dat je partner ook bij de bevalling is? Die zal het je gauw genoeg laten weten dan! Je kan er natuurlijk ook zelf om vragen....
Wij wisten niet van tevoren wat het geslacht was. Dit was ook bekend bij de VK, en degene die de bevalling deed vroeg het ook nog. Op het moment surpreme zag ik het volgens mij wel gelijk, kindje werd omhoog getild en daarna op mijn buik gelegd. Maar ze vroeg ook nog: heb je al gezien wat het is? Ik had bij de eerste 9 maanden lang gedacht dat het een meisje zou zijn, geen idee waarom. Maar toen ik dat kleine glibberige jongetje zag, klopte het voor mijn gevoel meteen helemaal. Bij de tweede ging het allemaal zo snel, ik ervoer het uitpersen ook heel anders/minder bewust. En ineens was ze er, onmiskenbaar een meisje. "heeee, ben jij het?" dacht ik toen ik haar zag.
Ik weet het niet eens meer We wilden het geslacht van onze eerste niet weten en ik kan me niet herinneren wanneer het me verteld is nadat ik bevallen ben... Gek dat ik dat volledig kwijt ben
Bij m'n eerste zei m'n vent het toen onze zoon omhoog gehouden werd, ik had nog even de ogen dicht volgens mij. Bij de tweede vroeg ik het zelf.
Nou, ik ben ook bevallen met een ruggenprik, maar die werd echt wel uitgezet aan het eind! Daardoor nog een paar uurtjes moeten wachten op het volledig worden van de ontsluiting en de persdrang en nadat Lucas geboren was, was ik er echt niet mee bezig 'wat' hij was, zeg maar.... Ik was eerlijk gezegd blij dat ie eruit was Na een minuutje ofzo, had ik ineens zoiets van: wat is het eigenlijk! Toen hebben mijn man en ik samen gekeken! Voor deze keer wil ik afspreken dat mijn man het mij vertelt, zo heeft hij ook een 'primeur' zeg maar... meestal draait alles toch om de mama
Doordat ik zwangerschapsvergiftiging aan het ontwikkelen was kregen wij een vk van het zkh. Die wist natuurlijk niet of wij het wel of niet wisten (onze eigen vk wist wel dat wij het niets wisten) We hebben het er eigenlijk ook niet van te voren over gehad, ook niet met de vk van het zkh. Toen onze kleine man geboren werd, werd hij direct op mijn buik gelegd en pas toen ze hem optilden om hem na te gaan kijken zag ik dat het een jongen was. Daarvoor had ik er niet eens aan gedacht om het te vragen ofzo haha Mijn vriend ook niet. Ik zag het ineens en zei tegen mijn vriend alleen maar 'het is een jongen' waarna we allebei heel hard moest huilen Toen zei de vk van het zkh wat verbaasd.. 'oh jullie wisten niet wat het werd' Heel speciaal vond ik het omdat ik de hele tijd zo ontzettend nieuwschierig was (probeerde stiekem toch wat uit echo's te halen enzo) en toen het moment daar was dacht ik er niet eens aan.. was alleen maar blij dat 'het' er was
Ik ben van de 1e ook in ziekenhuis bevallen, wat eigenlijk niet de bedoeling was. Maar de verloskundige die ik daar had zei het meteen toen de kleine eruit kwam..