Pfoe dat is een goeie......we zijn nu overigens een stuk minder close sinds dit gedoe. Ze zagen elkaar niet erg vaak (alles ging dus via App) en dat ge-app is als het goed is nu voorbij. Face to face contact was er al nauwelijks. Dat zal nu nog minder worden. Maar ik denk dat ik me er in het begin niet heel prettig bij zou voelen. Weet eigenlijk nog niet zo goed hoe ik daarmee om zou moeten gaan.
Dank je wel, wat lief. Ik hoop gewoon dat er op deze manier nog iets te redden valt, want anders weet ik het ook niet meer.
Hier een stille mee lezer... Erg knap hoe jij handelt! Ik zou het je, denk ik, biet nadoen. Hoe voel je je? Vandaag komt hij thuis toch?!
Jep, vanavond... Ik probeerde de confrontatie uit de weg te gaan door vanavond met een vriendin af te spreken, maar zij was wijzer dan ik. Ze gaf aan dat we gewoon even rustig moeten praten. Geen ruzie, geen geschreeuw of verwijten, gewoon praten. Nu luistert hij niet bepaald goed en heb ik soms een kort lontje, dus dat wordt wat. Maar verder voel ik me vandaag wel redelijk. Mijn hoofd stond de afgelopen dagen nogal op onweer en daardoor heb ik wat dingen verwaarloosd. Ik heb de afwas nog niet weggezet, heb minder 1 op 1 tijd met m'n dochter doorgebracht en ben gistermiddag zelfs vergeten te eten. Vandaag wil ik de kleine wat meer aandacht geven, straks nadat mijn pakketje is bezorgd (nieuwe tas, yay!) neem ik haar maar eens mee. Beetje fietsen, beetje wandelen o.i.d.
Heel veel succes vanavond! Hopelijk kan je een beetje tot je man doordringen en ziet hij zelf ook on dat wat hij heeft gedaan echt niet normaal is in een relatie.
Als stille meelezen effe een vraag. Als jij nu nog zoveel boosheid in je hebt, waarom laat je hem vanavond weer binnen. Als ik in jouw schoenen had gestaan had ik pas na het gesprek met de psych hem pas binnen gelaten. Laat hem maar lekker in z'n sop gaar koken, dat ie er maat even goed last van heeft. Misschien dat het bord voor z'n kop dan weggaat. Succes vanavond
Omdat de psych pas eind volgende week tijd heeft en ik zijn ouders niet al die tijd met hem wil opschepen...en ik wil hem geen geld meegeven voor een hotel, dat vind ik te duur. Vrienden bij wie hij kan blijven heeft hij niet. Het is nu 4 dagen geleden dat ik hem eruit gooide en hij heeft ook al die tijd onze dochter niet gezien. Ik geef hem vanavond een kans om normaal te praten. Maar, ik heb hem heel duidelijk op het hart gedrukt: als je vanavond niet normaal, eerlijk en volwassen kan communiceren en steeds komt met smoesjes als "ben mijn beloftes vergeten" en dat soort bullshit, dan twijfel ik geen moment en kan je opnieuw vertrekken. Of is dat dan weer te streng? Ik weet het ook niet echt hoor, het is niet dat ik deze situatie vaker heb meegemaakt...
Wat een bikkel ben je! Heel veel respect voor je in deze situatie. Sterkte vanavond en ik hoop dat het gesprek wat opleverd. XX
Te streng? No way! Je vertelde dat je wat onzeker kunt zijn. Maar hiermee toon jij ontzettend goed je eigenwaarde! Doorzetten, hou dit vol! Jij bent dit waard!
Nou, ik zou zijn moeite en aandacht daarvoor niet terug in zijn gezicht gooien. Accepteer het van hem, maar ga er niet extra nadruk op leggen (zoals "oh wat goed van je"). Maar dat hij eraan gedacht heeft en de moeite ervoor gedaan heeft is niet iets wat je moet weigeren. Alle kleine beetjes helpen....ga hem niet ontmoedigen om zijn best te doen.
I know, I know, dat is ook echt het laatste dat ik moet doen. De vorige booschappen heb ik overigens wel geaccepteerd hoor, maar ik reageerde wat bitchy. Zo van, bedankt voor de boodschappen, dochter en ik zullen er heerlijk van smullen en jij kan direct weer vertrekken. Waarop ik hem er dus weer uitgezet had. Maar goed, ik ga vanavond mijn best doen.
Wat ik me nog afvroeg...die obsessie van hem...is dat puur gericht op je nicht of op (halfblote) vrouwen in het algemeen? Zou het een 'verslaving' zijn zoals je wel eens hoort. Heb jij de inhoud van die geheime mail gezien?
Dit vraag ik me ook af. Hij lijkt gefascineerd door je nicht maar blijft het daar bij? Ik vind trouwens dat je erg goed reageert! Ik zou allang doorgedraaid zijn en hem zo op z'n donder hebben gegeven!:x Wat een smerige achterbakse viespeuk zeg! Meid.. echt.. ik vind het zo rot voor je.. (al ken ik je niet, ik voel echt met je mee) Sterkte bij de beslissingen die je moet maken.
Meid, je kan trots op jezelf zijn Je doet het harstikke goed!!! Heel veel succes met het gesprek vanavond!
Dank je wel....X. Goeie vraag, female. Ik denk eerlijk gezegd dat het dan een beetje bij een verslaving hoort. Een paar jaar geleden hebben we ook bonje gehad om andere dingen, hij "leefde" zich er een beetje op uit met zichzelf, als je snapt wat ik bedoel. Uiteraard alleen wanneer ik er niet was, toen woonden we nog niet samen en waren we niet getrouwd. EDIT: maar ik weet niet of ik 'm dat nu nog moet aanrekenen.
Jeetje! Wat ben jij sterk en moedig geweest door hem er per direct uit te gooien, respect hoor! En mbt je nichtje: Die had ik ook even niet hoeven zien. En inderdaad, het klinkt een beetje als een verslaving voor iets wat "niet mag" als je begrijpt wat ik bedoel.... Dus ik denk dat een psycholoog een goede stap in de juiste richting is. En dat hij na 4 dagen zijn dochter mag zien, begrijp ik. Waarom ga je zelf niet even naar een vriendin? Dan eten en als de kleine op bed ligt verder praten, maar wel met een kussen en een dekentje voor op de bank voor hem
Als het kon, was ik inderdaad langs een vriendin geweest. Helaas heb ik er niet zo veel, en die ik heb hebben vanavond geen tijd voor mij. Kan ook op mannenjacht gaan met mijn nieuwe laarzen, ahum.