dames, wat vinden jullie. ik maak me namelijk lichtelijk zorgelijk over de naderende bevalling. korte uitleg, 1e kindje was een vreselijke bevalling. ik had hoge bloeddruk, ontsluiting bleef hangen kindje zat vast met schouder achter schaambeen. is uiteindelijk met de pomp geboren 4200 gram met 39,5 weken. kindje is heel ziek geweest door GBS bacterie. is gelukkig goedgekomen. mijn herstel heeft lang geduurt was helemaal kreupel van binnen. pas na 4 weken begon ik er weer een beetje bovenop te komen. 2e kindje, vanaf 16 weken hoge bloeddruk en dus ook medicijnen gehad. bloeddruk is redelijk onder controle gebleven daardoor ik had veel klachten sterretjes zien e.d. met 38 weken ingeleid ivm die bloeddruk kindje 4340 gram. ik heb anti biotica gehad ivm de gbs bacterie. schouder zat weer vast maar was niet zo heftig als de eerste keer gelukkig. snelle bevalling 5 uurtjes in totaal nu dus dik 37 weken zwanger van nummer 3. op het moment geen hoge bloeddruk. er zijn wel pieken geweest deze zwangerschap maar niet noemenswaardig. waar ik me nu heel erg druk om maak is het volgende. ik ben zo bang dat ik te laat in het ziekenhuis ben. als mn vliezen breken of de weeen beginnen kan ik de verloskamers bellen en moeten we die kant op. maar stel dat het op een doordeweekse dag gebeurd en mn man is aan het werk dan hebben we een uur nodig in totaal om in het ziekenhuis te komen. en dat uur is gerekend vanaf het moment dat hij naar huis gaat vanaf zijn werk. zodra ik iets voel kan ik hem niet meteen bellen want het kan ook een voorwee zijn natuurlijk je zal eerst moeten afwachten of er idd iets is begonnen, dan duurt het dus nog een uur voordat we naar het ziekenhuis kunnen en dan moet ik in het ziekenhuis nog 2 zakken AB krijgen van 4 uren zodat ons kindje is beschermd tegen de GBS bacterie. dan zit ik ook nog met de grote van ons kindje mn 2e was 4340 met 38 weken. stel ze laten me lekker doorlopen tot 41 weken hoe groot zal dat kindje dan wel niet zijn.... zit ik straks weer met die schouder... ik heb geprobeerd hier met mijn gyn over te praten maar krijg niet echt contact met haar. ik heb woensdag een andere gyn en wil het er dan nogmaals over hebben. als ik google op GBS en grote kindjes (deze word ook groot geschat) lees ik dat het meerendeel word ingeleid. en als ik heel eerlijk ben wil ik dat ook. ik weet dat het voor je kindje het beste is dat het uit zichzelf komt maar ik maak me zo'n zorgen ik ben zo bang dat het op het laatste moment nog mis gaat. toen ik bij mn gyn aan gaf dat ik bang ben dat we niet op tijd zijn voor de AB kuur zei ze dood leuk nou we zien het wel en als je niet op tijd bent dan niet. heel leuk maar de gezondheid van mijn kindje word daarmee wel op het spel gezet./ mijn zoontje is echt zo ziek geweest. het was een hel die kraamdagen en da zit me nog steeds heel hoog als ik terug denk aan die tijd. ik begijrp niet zo goed waarom mijn gyn dat risico wel wil nemen. heb het gevoel alsof ze het niet serieus neemt en denkt dat het toch niet nog een keer gebeurd. en ik weet wel da de kans heel klein is dat dit kindje ook ziek word maar de kans is er... en ik wil zo min mogelijk risico lopen. ben ik nou gewoon een muts en maak ik me te veel zorgen. of heb ik wel degelijk een punt? ik weet het namelijk even niet meer. sorry voor het lange verhaal maar dan hebben jullie een zo'n compleet mogelijk beeld van de situatie.
Dit hele verhaal, echt alles, zou je zo moeten vertellen aan je VK en/of gyn. Ook al heb je het er al over gehad. Desnoods zeg je er bij dat je graag je verhaal wilt doen en serieus genomen wilt worden en met haar een oplossing wil vinden. Zij zouden jou allebei gerust moeten kunnen stellen en als ze dat niet doen door jouw zorgen een beetje weg te wimpelen met "ach dat zien we dan wel" vind ik dat een kwalijke zaak. t is helemaal niet gek dat je je zorgen maakt dus ik zou zeker om geruststelling vragen