Mijn man zegt het niet, maar ik had gewild dat hij het wel had gezegd... Ik kwam namelijk 1 kilo per jaar aan en omdat het zo langzaam en geleidelijk ging, had ik het zelf niet echt door. Was fijn geweest als hij mij had gewaarschuwd, voordat we weer 5 jaar en 5 kilo verder waren. Niet dat ie dan zou zeggen dat ik moest afvallen, maar wel mij bewust maken van het feit dat ik nu toch echt wat zwaarder ben dan in het begin. Behalve als ik me natuurlijk heel lekker voel bij mijn gewicht, dan ligt het wel gevoelig. Na de laatste bevalling was ik mooi slank en goed op gewicht en kwam ik prompt weer 5 kilo aan in 1 jaar! Dus nu heb ik het wel goed door gelukkig Ik ben echt niet zo goedgelovig hoor. Ook al vindt mijn man mij mooi zoals ik ben, ik weet ook wel dat hij het mooier vindt als ik iets strakker zou zijn. Vind ik van mezelf ook en dat vind ik van hem ook.
nee maar ik mag ook wel een paar kg bijkomen maar als ik ooit overgewicht krijg dan wil ik wel dat hij me dat zegt! als ik vind dat hij een paar kg mag afvallen dan zal ik dat ook zeker tegen hem zeggen
Mn vriend "zeurt" sinds een jaar wel over mijn gewicht. Okay ja, ik ben zeker 10 kilo te zwaar, het zit me niet echt in de weg, al zo het natuurlijk beter zijn om wat lichter te zijn. Bij mijn vriend zit het grotendeels op het feit dat hij zelf altijd veel te zwaar is geweest. Van jongsafaan fanatiek sporter geweest, aantal zware blessures gehad en daardoor 25 kilo aangekomen in totaal. Vorig jaar april heeft hij een hartinfarct gehad en sinds die tijd is hij 15 kilo kwijt! Helemaal super natuurlijk, maar hij zeurt nu wel meer tegen mij dat ik beter dingen kan laten staan of meer in beweging moet. En ja, ik weet het ook wel... maar door gezeur wordt je niet echt gemotiveerd en dat vertel ik hem bij tijd en wijle ook wel... want ook hij heeft regelmatig van artsen te horen gekregen dat hij te zwaar was en dat gaf voor hem helaas ook geen doorslag
Wij pesten elkaar er wel eens mee.. Gewoon flauw gel*l haha Ik heb wel wat spekjes, maar niet veel.. zon weeg zon beetje 63 kilo bij 1.70.. Hij zit echter al 4 maanden werkloos thuis helaas.. en krijgt nu dus een buikje.. Maaree klagen doen we niet hoor.. Wij zijn ons behoorlijk bewust van wat overgewicht KAN doen.. en daarom zeggen we wel tegen elkaar, waag het niet om dik te worden, want ik mag het ook niet.. Klinkt heel suf, maar zo houden we elkaar lekker in balans
Nee, dat zou hij nooit doen. Maar ik heb dan ook een man die er wel van houdt als een vrouw curvy is. Hij vindt me nu mooier dan toen hij me leerde kennen, toen was ik erg dun en ben later door antipsychotica 6kg aangekomen (die ik er niet meer af kreeg)
Precies wat mijn vriend ook altijd zegt. Als ik weer eens loop te zeuren dat ik mezelf te dik vind, dan zegt hij altijd dat ik mezelf niet zo naar beneden moet halen. Ze kunnen toch wel lief zijn af en toe
Zou je werkelijk wachten met iets zeggen totdat je man echt obese is? Als je ziet dat hij elk jaar dikker wordt, ga je het toch niet zover laten komen? Ik vraag me bij Obese altijd af hoe ze het het zover hebben laten komen. Hebben ze het zelf niet door? Heeft de omgeving niks door? Waarom zegt niemand er iets van voordat ze werkelijk vreselijk overgewicht hebben??
omdat er iets van zeggen meestal niet helpt en alleen maar meer in de put raakt. bij mij is er vanaf kinds af aan op gehamerd dat ik moest afvallen dat ik te dik was enz. heeft alleen maar de andere kant opgewerkt omdat ik toch nooit goed genoeg was.
Wij zeggen het wel tegen elkaar ja. We zijn allebei wel te zwaar. Dus dan zeg ik het meer in de zin van zullen we gewoon stoppen met snoepen en lekker af gaan vallen? Hij wil het ook heel graag maar vind het moeilijk. Maar we vinden elkaar uiteraard heel mooi en zijn blij met elkaar. Maar ik vind wel dat je ook tegen elkaar moet kunnen zeggen als iemand echt ongezond bezig is. En dan gaat het niet om een paar kilo'tjes, maar echt wel een stuk te zwaar. Je doet dat toch omdat je van iemand houd? Maar gewoon op een normale manier dit kenbaar maken en ik zeg niet Je bent te dik, je moet afvallen o.i.d. Nee betrek het op ons samen e.d.
Ik vind dat je daar juist heel erg eerlijk naar elkaar over moet kunnen zijn! Zonder daarbij iemand respectloos te bekritiseren. Maar overgewicht is gewoon niet gezond, en moeilijk terug te dringen. Als je dan aankomt vind ik het wel prettig als mijn partner dat eerlijk zou zeggen voordat er langzaam steeds meer kilo's bij komen en de weg terug veel langer is dan dat hij had hoeven zijn.
Nee mijn man neemt me zoals ik ben. hij weet door wat voor hel we gegaan zijn, en deze kilo's zijn daar het gevolg van. wel steunt hij me nu ik het er heel langzaam vanaf probeer te krijgen.
Nee ik ben ook heel erg veel afgevallen zit nu op me eigen gewicht voor me 2 zwangerschappen. Hij heeft ook nooit wat gezegt, ik wilde het zelf.
Mijn vriend doet altijd net of ik de mooiste ben.. (ook een ongelovige slijmface ). Ben tot nu toe 22 kilo afgevallen en hij vind het meer dan genoeg.. Ook bang dat ik mn rondingen verlies. Als hij zou zeggen dat ie me dik vond en elke keer weer ging ik serieus twijfelen aan onze relatie.
Er zit toch een groot verschil tussen respectvol aangeven dat iemand toch wel zwaarder is geworden en zeuren en hameren dat je moet afvallen? Kijk als die ander prima in zn vel zit en er is officieel nog geen sprake van overgewicht, dan moet je je er gewoon buiten houden. Maar ik zou het echt niet kunnen waarderen als ik veel zou aankomen en niemand er iets van zegt! Als iemand opeens veel zwaarder wordt, zit er vaak iets achter. Het lijkt me goed om te werken aan de problemen erachter. Laat iemand merken dat hij/zij gezien wordt! Help hem/haar. En idd, help iemand niet de put in door alleen te zeuren
het is hoe je het zegt. Ik vind dat je in een relatie open en eerlijk moet kunnen zijn, en dus dus ook je zorgen aangeven wat betreft gewicht of andere zaken. Waarom niet? Je vertrouwt elkaar toch? Ik vind het anders wanneer iemand ziekelijk gaat klagen of 1 of 2 kilo, of zo gemeen is dat het je zelfvertrouwen ondermijnt, maar gewoon aangeven moet mijns inziens echt wel kunnen. Wij zeggen het ook tegen elkaar, en het geeft voor mij geen problemen qua zelfvertrouwen. Ik weet namelijk dat mijn man dat met alle liefde bedoeld, voor mijn gezondheid en niet voor zijn gewin.
Nee. Hij heeft één keer gezegd dat ik iets te zwaar was, nadat ik er expliciet om vroeg en dat was toen gewoon ook zo. Die eerlijkheid waardeer ik juist.
Zou dit de reden zijn dat zoveel mensen tegenwoordig overgewicht hebben? Omdat mensen het niet tegen elkaar durven te zeggen?
mijn vriend zegt hooguit wel eens dat we allebei wel een paar kilo kwijt zouden mogen, en dan gelijk erachteraan dat dit voor hem sterker op gaat dan voor mij. (dat laatste klopt ook: mijn BMI is 24, dat van hem is 27.) Maar meestal zegt hij dat hij me prachtig vindt, en dat ben ik ook
Mijn man zegt altijd dat ik niet te zwaar ben (wat wel zo is), en dat hij me prachtig vind. Is gewoon mannen-geprogrammeerd volgens mij. Er is ook maar 1 juist antwoord. Ben ik te dik? NEE. Vind je me mooi? JA. Aan de andere kant moet ik wel zeggen dat ik zelf wel vaak zeik bij mijn man wanneer hij nou eens gaat afvallen. Dus juist het gedrag wat wij vrouwen zo afkeuren voor mannen, vertoon ik wel richting mijn man. Maar het is ook echt zo; hij moet echt afvallen. Ja ok, ik ook...maar hij heeft het harder nodig
Ik ben wel een rechtvoorznraap-persoon dus ja ik zal dat wel zeggen ja... Mijn man is daar wat voorzichtiger in en zal dat dus niet zo snel zeggen. Hij geeft me ook altijd (met de verkeerde opmerkingen, het blijft wel een man) een goed gevoel. Ik weet nog wel dat ik moeite had met omdraaien na mijn bevalling omdat alles nog zo'n pijn deed en ik de opmerking maakte "ik voel me net een zeekoe zeg!" (die rollen ook zo moeilijk altijd) en meneer zegt heel lief "nee schat, je bent gewoon volslank!" nou daar had hij me haha ik had voor mn zwangerschap maatje 36 en was van plan dat na mn zwangerschap ook te houden (is mislukt trouwens ) maar die opmerking sneed wel ff terwijl hij het erg lief bedoelde haha