ik ben ook overgegaan naar winkelmedewerker. hier en daar een baantje. dan weer uitkering. dan weer baantje voor een week tot mn rug t weer begaf en weer terug naar uitkering... toeval... tja das een goeie vraag... is wel freaky, beide klachten beide kapsters... hmzz
marilouise welke medicijnen heb jij voor de pijn?? Ik had naproxen maar dat werkte voor geen meter dus heb afgelope maandag Tramadol gehad. Vanmorge voor het eerst ingenomen en ben vreselijk duizelig en licht in mn hoofd. Kan me slecht concentreren en zodra ik wat eet wordt ik misselijk. Pijn in mn rug is nu wel (ff) weg dus daar werkt tramadol perfect voor. De bijwerkingen zijn alleen vreselijk EDIT: ik las net ff terug in je berichten en kzie dat jij ook tramadol gebruikt. heb jij deze bijwerkingen ook(gehad)??
Hallo Ben ik weer ik heb inderdaad tramadol heb deze bijwerkingen ook gehad 1 a 2 dagen en daarna wordt het minder wel een beetje dus gevoel en met slapen heb ik hele vreemde dromen ik moet er 3 a 4 per dag maar neem er max 3 heb nog wel pijn ermee. Als ik er 4 neem vindt mijn man mij niet zo leuk meer ga ik allemaal rare dingen doen s'nachts dan maak ik hem ongeveer 20 keer wakker omdat ik rare dingen droom en min of meer hallucineer ik merk nu ik het een week gebruik dat het minder wordt. ik gebruik de combinatie tramadol met dyclovenac en maagbeschermer wat bij mij helpt is binnen het kwartier nadat ik ze heb genomen mijn maaltijd eten of wat zoets of melk drinken dan ben ik niet misselijk op een lege maag wordt ik ook ziek. Gisteren de scan gehad wat een drama ik durfde niet en medicijn voor roesje was niet in huis protocol was er niet er was geen bed beschikbaar op de uitslaapkamer en ik zat daar zwaar claustrofobisch en helemaal in paniek. werd natuurlijk steeds erger maar uiteindelijk ben ik ja zonder verdoving in de mri geweest ogen strak dicht man bij hoofdeind en ik met mijn hoofd eruit. mijn man denkt dat ze iets gezien hebben er werd druk gebeld en er werd een arts bij gehaald en gebeld later kwam mijn neuroloog ook erbij en werd de ruimte donker gemaakt en zatewn ze met zijn allen naar het beeld te kijken en te wijzen dus mijn man zag dat gebeuren en die heeft het idee dat ze misschien wel iets hebben gezien. nog een goede week dan krijg ik de uitslagen van alle onderzoeken dus even afwachtenm heb vandaag voor het eerst weer gewandeld ongeveer 400m met veel pijn achter de wagen daarna samen met de kleine naar bed en we hebben heerlijk ieder 3 uur geslapen
o dat klinkt super dat ze misschien wel wat hebben gevonden! Dat zou een hoop duidelijkheid geven en hoop ik ook een oplossing. Ik neem Tramadol niet 3x per dag in. Ik hou niet van medicijnen en neem het dus alleen in als de pijn bijna niet meer te verdragen is. En dan gebeurd zo om de dag a 2dagen. Dus ben heel bang dat ik elke keer beroerd wordt als ik zo'n capsule in neem. Ik ben bang dat ik morgen ofzo weer zo'n capsule moet in nemen en ik dan weer hele dag van de kaart ben. Ik had vanmorge 1 ingenomen en voel nu nog steeds om 11uur savonds!! de roest in mn hoofd en de duizeligheid lichtjes. Ik wil dit dus zeker niet nog een keer want had vandaag een dagje 'vrij' zeg maar en dit verkloot het wel allemaal een beetje. Manlief was met de kleine opstap en de hond was bij de buren, goeie kans dus om even bij te tanken maar door Tramadol is hier niks van gekomen helaas. Fijn dat je eindelijk even stukje heb kunnen lopen met de kleine. Hopelijk zal dit in de toekomst vaker kunnen. Ik had kwa pijn vandaag ook goeie dag, welliswaar bijna geen last omdat ik Tramadol had ingenomen. Ben dus even naar winkel gelopen 2straten verder, wat met de buren gekletst, en hoefde me hele dag geen zorgen te maken dat ik een kleine bij me heb, of de hond eruit moest. Dit zou een super dag zijn geweest als ik me niet 'dronke' voelde door die fijne medicijnen
Ik heb dit medicijn al 2 keer eerder moeten slikkenen was de 1e keer ook even 1 dag echt ziek. maar daarna ging het goed wat mijn ervaring is met dit medicijn is dat je lichaam even aan het mdeicijn moet wennen maar dat het wel heel snel beter gaat maar misschien is het daarom wel beter om het juist morgen nog een keer wel te nemen dan zal je zien dat het al minder is en kan je de volgende keer makkelijker " gewoon" een pil nemen als het niet meer gaat. dan " snapt" je lichaam het al. ik ben ook niet van de medicijnen maar kan helaas niet anders zelfs nu heb ik vreselijke pijn daardoor nog achter de computer. maar goed. Ik hoop dat je je snel beter voelt.
Ik heb tijdens de zwangerschap galstenen gekregen. Alleen ze zijn er pas achter gekomen toen sem net 3 weken was. Tot die tijd gaven ze het de schuld aan de zwangerschap. Div onderzoeken maar ze zochten naar het verkeerde ja galstenen op je 26ste dat is niet mogelijk grrr. Toen ik bevallen was kwamen de galaanvallen(100x erger als weeen) opeens 3x per week en zat onderhand dagelijks op de HA,HAP en SEH werd naar huis gestuurd met de medeling buikgriep neem maar een paracetamol!! een paar dagen later werd ik opgenomen met spoed. Ik lag 10 dagen in het zh. Gelukkig kwam ik op de kraam terecht na veel zeuren sem was net 3 weekjes. Div onderzoeken enz gehad bleek ik dus galstenen te hebben. Na een echo,mri en ERCP mocht ik weer naar huis die week daarop werd een operatioe gepant me galblaas werd verwijderd. Ik zou pijnvrij moeten zijn na een ERCP maar helaas was dat niet het geval. Ik kreeg morfine tegen de pijn. Ik werd geopereerd bleek me galblaas onstoken te zijn en tijdens de operatie liep er gal en stenen in me buik. Na 5 dagen werd ik ontslagen. Effe ging het goed ik dach he eindelijk kan ik gaan genieten van de kleine. Maar dat was van korte duur. een week later kreeg ik weer onzettend veel pijn in me buik heb gesmeekt aan me vriend dat ie een ambulance wou bellen want ik dacht echt dat ik dood ging. Ik kwam daar en werd weer opgenomen eerst dachten ze dat ik iets aan me maag had ivm de medicijnen enz. Maar bleef pijn houden. Die middag werd weer een mri ingepland en een uurtje daarna kwamen ze vertellen dat er weer een ERCP plaats ging vinden die middag omdat er een galsteen achter was gebleven in de galwegen. Na 5 dagen mocht ik weer naar huis. Nu zou het langzaam aan beter moeten gaan. Maar helaas nu 2,5 maand later gaat het nog steeds niet goed. Veel pijkpijn en het beheerst me hele leven. Steeds ben ik bang dat ik een aanval krijg durf haast niet van huis weg te gaan met sem. Gelukkig kan ik redelijk goed voor hem zorgen als ik geen aanval heb maar die kunnen zomaar komen en dan verga ik van de pijn. Kruip haast over de grond van de pijn. Afgelopen zondag was het ook weer zover. Weer naar de HAP kreeg ik te horen dat het tussen me oren zat??? Of dat ze waarschijnlijk en zenuw hebben geraakt en ik met de pijn moet gaan leren leven. Maar ik moest naar me eigen ha toe. Gisteren geweest en hij heeft de maag-lever-darm arts gebeld en nu mag ik di al langskomen gelukkig. Hopelijk gaan ze het nu weer helemaal onderzoeken want heb echt het gevoel dat me leven me nu afgenomen word ik kan echt nergens meer van genieten.
Mijn huisarts neemt me ook niet serieus Ik hoop zo dat er uit de onderzoeken iets naar voren komt anders laat ik het er niet bij zitten maar de pijn die ik heb is niet zomaar en komt ook niet door die paar kilo's zwangerschapsgewicht ( nog 6 ) het is gewoon vreselijk nu afwachten
Nou inmiddels alle onderzoeken en de uitslagen gehad, is 1 groot drama, werd vorige week gebeld door de neuroloog nee er was niets te zien op de scan ik zeg en nu, ja nou dit was het meer kunnen we niet voor je doen. Bam. k helemaal over de zeik, hele weekend een vreselijke dip gehad besloten het er niet bij te laten zitten en te gaan voor een second opinion. vanmorgen met man naar de huisarts , ja zegt die wat gaan we nu doen ik zo ja naar aanleiding van de uitslag en dat er niets te zien is geweest op de scan wil ik graag hij zegt ho niets te zien op de scan???? hij zegt er is juist heel veel te zien geweest op de scan ik zo huh? wat dan. Nou blijk ik in 3 ruggenwervels artrose te hebben in 1 zelfs zeer ernstig, de andere 2 zijn al flink aangetast. de tussenwervels zijn nagenoeg uitgedroogd dit verklaard meteen het bot op bot gevoel. en ja waar dan die uitval vandaan komt kon niemand zeggen maar een hrnia was niet aan de orde. Nou verwijzing voor een revalidatiecentrum gekregen duurt weer 3 maanden gelijk mijn fysio gebeld om de boel tot die tijd soepel te houden kon direct komen wel bij een ander ze was met vakantie. dus ik kom binnen en doe mijn verhaal, hij zegt wacht even en gaat bellen met het revalidatiecentrum en zegt letterlijk ik ben er zo van geschrokken ze kan niet 3 maanden wachten. dus sta nu bovenan op de annuleringslijst. en schrijft mijn gegevens op en gaat met een hoofd neuroloog van het ziekenhuis waar ik was overleggen en hem overhalen een second opinion uit te vroeren en me met spoed te zien hij zei dit kan niet je bent zo slecht. Nou hij heeft mijn reflexen geprobeerd heb alleen in mijn knie nog oets reflex de rest doet niets meer. ben benieuwd maar geeft me wel een fijn gevoel dat het niet tussen mijn oren zit.
eindelijk een antwoord op je klachten waar het vandaan komt. wat een eikel die eerste arts. Maargoed dat je second opinion heb gevraagd! Helaas dat het 3maandne gaat duren maar er zit in iedergeval beweging in het hele proces. ben erg blij voor je!
Misschien een stomme vraag, maar hebben ze je al eens op B12 geprikt? Vit B12 tekort kan namelijk neurologische klachten geven en uitval in ledematen. Misschien bemoei ik me ergens mee, waar ik me niet mee moet bemoeien, maar wilde je het meegeven. Ik had namelijk lange tijd tintelingen in mijn been / voet. Na gebruik van B12 injecties zijn deze klachten en vele andere klachten weg gegaan. Succes en sterkte
Ik wordt maandelijks helemaal lek geprikt, volgens mij ook op b12? maar zal er volgende week even goed op letten/ vragen. Aan de ene kant baal ik maar merk ook dat ik rustiger ben nu ik weet dat er wel wat zit, zal een zware tijd worden maar hoop daarna weer " normaal" te kunnen funstioneren, de huisarts heeft me al wel gewaarschuwd we gaan het stabiel maken en misschien iets beter maar het wordt nooit meer zoals het was, heb ook al een traantje gelaten nooit meer mijn grote hobby paardrijden uitoefenen, vriendin van mij heeft een heel braaf paard maar doe het niet meer de kans dat als het mis gaat het helemaal fout gaat is veel te groot. ik wil kunnen functioneren als een leuke moeder en straks lekker kunnen wandelen zonder pijn dat is het belangrijkste en staat op nummer 1