Wij kunnen in het ouderportaal alle behaalde cijfers van de methodetoetsen inzien. Nu zeggen die cijfers me niet heel heel omdat ik geen idee heb wat gemiddeld is. Ik vraag me af of iemand hier duidelijkheid over kan geven. Dus, is bijvoorbeeld een 6 gemiddeld en een 10 super knap? Of valt het in groep 3 allemaal wel mee en halen bijna alle kinderen hoge cijfers op de methodetoetsen? En halen jullie kinderen ook steeds ongeveer dezelfde cijfers? Het gaat hier om rekenen, begrijpend lezen, spelling en leestempo.
ik zou uitgaan van de standaard 1-10 5,5 is dan net voldoende. En vooral ook informeren bij de leerkracht.
Ik ga hier liever niet voor naar de leerkracht. Q haalt goede cijfers en ik heb het idee dat ze te weinig uitdaging krijgt. Dit omdat zij zelf niet graag naar school gaat en veel saai en makkelijk vindt. De juf vindt Q echter onzeker en is bang haar te overvragen. Ik ben dus benieuwd of die cijfers bij veel kinderen hoog zijn, of dat je hier idd uit kunt afleiden dat het eigenlijk (te) makkelijk is voor Q.
Hangt echt van de normering af. Een 6 kan betekenen 60% goed. Bij sommige methodes is dat voldoende, andere hebben een 80% norm voor een voldoende score. Ik vind het wel vreemd dat ouders inzage hebben in gegevens zonder toelichting erbij. En ik vind het dus niet raar dat je om verduidelijking vraagt. Je wilt toch gewoon graag weten wat de resultaten van je kind betekenen? Anders heeft het weinig zin er inzage in te hebben lijkt mij.
Ik weet niet hoe het zit met de cijfers van methodegebonden toetsen. Als ze altijd erg hoog scoort is de kans wel groot dat ze overbodige herhaling krijgt. Maar ik denk dat je pas echt goed kan weten of het te makkelijk is als je gaat voortoetsen. Dus de toets maken van stof voordat ze die gehad heeft. Dan zie je wat ze eventueel al beheerst.
wat leuk dat jij de scores kunt zien. hier is het niet mogelijk. ik hoor van zoontje af en toe dat 10 het hoogste is. maar ik weet het niet zeker. we weten dus niet wat hij doet met de methode toets, maar ik weet dat de methode toets bepaalt of een kind compacten krijgt. zeker als het kind extra vragen beantwoordt.
Ik ben zelf juf in de bovenbouw, mijn 'expertise' ligt dus niet echt in groep 3. Maar ik hoor van mijn collega's in die groep over het algemeen wel dat er 'hoog' gescoord wordt. Veel kinderen maken de methodetoetsen (bijna) foutloos. Nu zal dat ook afhankelijk zijn van de methode. Maar bij ons op school wordt het wel als opvallend gezien als een kind in groep 3 maar 'net een zesje' haalt. (De kinderen krijgen geen punten te zien trouwens, dit is voor alleen voor de administratie van de juf. Op basis van de cijfers, komt er een letter op het rapport.) Omgaan met kinderen die duidelijk meer kunnen dan de meeste leerlingen, hoort wel bij mijn expertise. Dat je dochter onzeker is, zou geen reden moeten zijn om haar niet uit te dagen. Sterker nog: onzekerheid i.c.m. hoge scores, zou voor mij juist reden zijn om eens nader te kijken wat er aan de hand is. Die twee kunnen natuurlijk gewoon 'toevallig' samen voorkomen. Ik wil dus niet zeggen dat jouw dochter uitgedaagd moet worden, ik ken haar niet! Maar vragen die in me opkomen: * Haalt ze die hoge punten dankzij de uitleg en het oefenen? Of zou ze met veel minder uitleg / inoefening ook hoog scoren. (Dat kan de juf testen door eens het proefwerk al aan het begin van een nieuw hoofdstuk te laten maken. Dit heet 'vooruit toetsen'. * Geeft ze wel eens antwoorden die volgens de methode 'fout' zijn, maar waaruit juist blijkt dat de een vraag anders opvat, (te) diep doordenkt, in een hele andere laag denkt. Of dat juist opvalt dat ze een makkelijke vraag (waarvan je zou verwachten dat ze die makkelijk kan beantwoorden) niet kan beantwoorden (durft te beantwoorden) omdat ze de ver doordenkt en misschien verwacht dat het een strikvraag is? * Hoe denkt ze over nieuwe dingen leren? Vindt ze dat zij die dingen allemaal 'gewoon vanzelf' moet kunnen, of is ze bereid en in staat om moeite te doen, fouten te maken en opnieuw te proberen? (Google: fixed mindset / growth mindset!) Een slim kind onvoldoende uitdagen kan namelijk juist onzekerheid en uiteindelijk zelfs faalangst in de hand werken. * Hoe is ze in vergelijking met leeftijdsgenoten? Heeft ze bijvoorbeeld een gevoel voor humor dat voor lijkt te lopen (subtiele taalgrappen snappen, bijvoorbeeld) Heeft ze vaak bijzondere, creatieve ideeën / oplossingen? Is er sprake van een bovengemiddeld rechtvaardigheidsgevoel, stelt ze regels ter discussie of trekt ze zich juist helemaal terug als ze iets niet eerlijk vindt? Zo kan ik er nog een hoop bedenken. Dit soort vragen zijn trouwens geen afvinklijstje. Maar zou wel goed zijn als jullie eens over dit soort dingen in gesprek kunnen gaan, ook op school. Wie weet vormt zo'n gesprek met dit soort vragen wel aanleiding om anders naar jullie dochter te kijken. En eventueel toch wat meer uit te dagen. Overigens onze eigen zoon haalt bij de tempotoetsen van veilig leren lezen scores die net niet hoog genoeg zijn voor het zonboekje. Maar omdat hij heel taalgevoelig is en aangaf zich te vervelen, heb ik gevraagd hem toch met het zongroepje mee te laten doen. Rekenen gaat hem heel makkelijk af en vindt hij saai. Daar wordt nu een deel van de herhaling geschrapt en krijgt hij in de laatste week voor een toets wat moeilijker werk. (Het is een begin). Ook mag hij af en toe met een klasgenootje schaken. Hij zit sindsdien beter in zijn vel en gaat weer met meer plezier naar de klas. Van een kind dat geen fouten durfde te maken, begint hij nu juist te groeien naar een kind die weet dat dit erbij hoort zonder dat dit een deuk in je zelfvertrouwen hoeft te zijn.
Bedankt voor je antwoorden en uitleg! We zijn met Q al met van alles bezig, zo is er 1,5 jaar geleden een IQ test gedaan en hier kwam een totaal IQ uit van 129 met een aantal adviezen voor school van de tester. Met een paar adviezen heeft school (het meeste vanuit de IBer) wel wat gedaan, met een aantal niet. Een duidelijk advies is Q werkjes te laten maken die net boven haar niveau liggen. De juf vindt dit dus erg moeilijk om te doen omdat ze bang is haar te overvragen. Ze gaf als voorbeeld dat er bij rekenen wel eens spelletjes in het werkboek staan die ze met uitproberen en steeds opnieuw beginnen op moeten lossen. Q was de enige die het in een keer goed wilde doen. Dat lukte niet en ze moest echt huilen. Daarnaast is haar aan het begin van het schooljaar gezegd dat ze zelfstandig moet werken. Dan krijgt ze zon werk voor het lezen. Ze las al redelijk goed in eind groep 2, beheerste toen M3. Q heeft dit heel letterlijk genomen en stelt geen vragen aan de juf, ze moet immers zelfstandig werken en is bang anders maan werk te moeten doen (ik vind dat niet erg, zij zelf wel). Omdat ze geen vragen stelt en soms, vooral bij rekenen, eigenlijk wel wat uitleg nodig heeft denkt de juf dat ze te onzeker is en is hierdoor bang haar te overvragen. Gelukkig mag ze wel een uur per week naar de plusklas, maar dat komt vanuit de IBer. Vorige week heeft de juf met haar afgesproken dat ze voor rekenen haar weektaak eerder in de week af moet hebben en in het plusboekje móét werken. Nu dit een afspraak is heeft ze die werkzaam dan ook binnen 2,5 dag af. Qua cijfers haalt ze bijna altijd een 10 voor alle vakken. Alleen het tempo lezen scoort ze iets lager, tussen een 8,1 en 9,1. Ik dacht dus, als bijna iedereen, of in elk geval het grootste deel van de kinderen bijna altijd alles foutloos maken snap ik dat de juf twijfelt of ze haar niet overvraagt. Als bijna altijd een 10 (en met als laagste cijfer 1 keer een 8) niet vaak voor komt snap ik de juf minder goed. Overigens komt een er nieuw psychologisch en cognitief onderzoek. Alleen heeft het onderzoeksbureau waar ze naar is doorgestuurd een wachtlijst van 2 tot 3 maanden. Als je nog meer tips hebt hoor ik die heel graag!
Hier moet je toch juist mee naar de leerkracht gaan? Een kind dat in groep 3 al niet graag naar school wil omdat het saai is ... ze moet nog een hele tijd vooruit! Ik heb overigens geen ervaring met methode toetsen, wel een met gevoelig meisje dat in groep 3 echt heeft moeten leren dat fouten maken mag, onzeker en faalangstig was. Zij haalde in het begin hoge scores bij de methodetoetsen omdat ze al (beetje) kon lezen bij aanvang van groep 3. Naarmate het jaar vorderde zakte ze in, van 'uitmuntend' naar 'voldoende' (voor taal althans. Rekenen is altijd hoog geweest). En dat werd ook terug gezien in de cito's. Ze is slim, maar heeft wel leesproblemen en weinig taalgevoel, ik herken haar wel in 'beelddenken'. Ze werd op gebied van rekenen te weinig uitgedaagd en op gebied van taal kreeg ze te weinig ondersteuning, waardoor ze in de knoop kwam te zitten... (een IQ test liet ook enorm verschil zien in verschillende onderdelen, zodanig dat een totaal IQ niet berekend kon/mocht worden) Ze heeft nu groep 4 doorlopen met meer maatwerk en dat is goed gegaan, al blijven de scores duidelijk aangeven waar haar 'zwakke' plekken zitten. Ze scoort hoog op alles behalve technisch lezen en woordenschat.
Ik snap de juf wel. Het is noordelijk om het juiste niveau van uitdaging te vinden. Dat moet ze dus ook met jullie dochter bespreken. Dat het soms toch te makkelijk of nog (!!!) te moeilijk zal zijn. Als je dochter het helemaal zelfstandig kan, is het hoogstwaarschijnlijk te makkelijk. Ze moet na een opdracht het gevoel hebben dat ze iets nieuws heeft geleerd. Of dat doorzetten loont. Het afronden van een taak die pittig was en waarvoor je moeite moet doen, geeft een enorme succeservaring. Vaak denken leerkrachten bij onzekere kinderen "die moet succeservaringen opdoen" dat is waar. Maar mijn collega's vergeten soms dat iets pas een succeservaring is, als je dat gevoel hebt van "yes, gelukt!!!". Daarbij gaat het niet alleen om het resultaat, maar ook om het proces dat ervoor zit. Een volwassene is toch ook niet meer trots op zichzelf als hij de tafel van 4 foutloos kan opzeggen. Doel is: taken vinden waar ze na een stukje instructie èn doorzettingsvermogen een goed resultaat voor kan halen. Was het makkelijk? Dan pakken we volgende keer iets moeilijkers. Is het echt te moeilijk (ook na uitleg / opdracht in kleinere deeltaken opdelen etc.) Dan leggen we dat werkje voor nu even aan de kant en pakken iets makkelijkers. Maar die moeilijke taak komt later wel weer terug, want als je het dan wel kan, laat dat groei zien. Dat is pas een succeservaring! De juf moet niet te bang zijn en in goed overleg met jullie dochter meer gaan experimenteren.