Dit gaat een lang verhaal worden ..(werk gerelateerd) September 2014 ben ik de ziektewet ingegaan ivm burn- out. Vrij snel was ik al op school (basisonderwijs) om allerlei klusjes te doen. In februari 2015 kon ik reïntegreren op een andere school voor 1 dag. Dit gedaan, maar voelde al vrij snel niet goed. Ik kreeg weer last van huilbuien, angsten. Dus na 5 weken ermee gestopt en weer op mijn eigen school klusjes gedaan. Begin maart afgesproken te beginnen met reintegreren in eigen groep. Dit tot vorige week gedaan. Op zich ging alles wel goed, de opbouw was goed en ik voelde me niet angstig ..Toen kreeg ik van mijn werkgever een aanbod waarop ik geen nee kon zeggen ..Yes een kleutergroep (dit wil ik al 7 jaar, dus was ik echt heel bij) Een kleutergroep van 44 kinderen wordt gesplitst en ik zou alle ochtenden groep 1 krijgen en de andere leerkracht groep 2, 's middags komen de kinderen bijeen bij de andere leerkracht.. Ik helemaal happy Afgelopen vrijdag kennis gemaakt met de school en collega .nou nou nou ..echt aardig of behulpzaam is ze niet. Ze werken met de digitale versie van DORR. Ik krijg haar wachtwoord niet omdat ze mij niet kent of vertrouwd Teamleider stond er naast, maar zei niks Ze wil mij niet helpen met het plannen van kindgerichte activiteiten. In het gesprek gaf ik aan dat ik dan niet weet wat ik moet doen, straks bied ik iets aan wat ze al kunnen. Het loopt dus niet lekker . Ik heb 2 kinderen thuis en heb voor maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag opvang tot 13.00 uur . Op woensdag is een wachtlijst dus moet ik de oudste zelf naar school brengen en halen waardoor ik pas om 9.00 op mijn werk ben en om 12.00 uur weg moet. Dit was geen probleem bij de clusterdirecteur en teamleider. De woensdag is trouwens maar voor 2 keer want na de meivakantie gaat mijn man de oudste naar school brengen .. Vandaag werd ik toch met de grond gelijk gemaakt door mijn collega .Welke moeder neemt een baan aan, als ze het thuis niet goed heeft geregeld, dat het niet kan dat ik alle dagen om 12.30 uur naar huis ga enz. enz. enz. Ze heeft haar gal duidelijk gespuwd . Op een gegeven moment zei ik dat ze maar bij de teamleider moest klagen, want ik hoefde het niet meer aan te horen. Ik wil het niet negatief bekijken, maar positief; ik ben weer aan het werk, doe ervaring op met kleuters en haar groep is alle ochtenden gesplitst. Ik laat me niet wegpesten, maar om eerlijk te zijn doet het me wel wat .ze heeft me wel gekwetst .misschien ben ik nog te kwetsbaar gezien mijn angsten en huilbuien, maar ik zou in haar situatie super blij zijn met een extra paar handen
Ik zou niets meer via haar bespreken, dat schiet toch niet op. Ik zou met je teamleider of directeur van de school gaan praten. Die kunnen vaak meer voor je betekenen. Gefeliciteerd trouwens, met je baan En inderdaad, wat jij zegt.. Ze moet blij zijn dat je haar komt helpen!! Lekker ondankbaar.
Ik vind het vreemd dat je wordt aangenomen als je niet altijd op tijd aanwezig kan zijn... Maar de teamleider neemt je aan, en daar heb je dit mee geregeld dus inderdaad zij moet niet tegen jou zagen/klagen. Kan je zelf geen account krijgen voor DORR? Ik hoop dat je volhoudt en het positief kan blijven bekijken... Trek je op aan die kleuters, aan de andere collega's...
Beetje jammer. . Maar ik begrijp je collega wel een beetje. Ze reageert het af naar de verkeerde, want het is de verantwoordelijkheid van je teamleider, maar haar irritatie lijkt mij wel terecht. Jouw plaats is er, die zou ook opgevuld kunnen worden met iemand die er wel 100% in kan stappen. Ipv wordt ze "opgezadeld " met iemand die ze nog half onder de vleugels moet nemen en haar in die zin juist weer belast. Dit stukje is even vanuit jouw collega gezien. Nogmaals, dit is allemaal de keuze van je teamleider die meegaat in jouw "benodigdheden " om het maar even zo te noemen. Vanuit jou gezien is het gewoon ruk. Opbouwen na zoiets is best moeilijk omdat je ook opnieuw aan je zelfvertrouwen moet werken. Leg jouw probleem bij je teamleider neer en vraag eventueel om een gesprek met teamleider erbij. Probeer je eigen grenzen te bewaken maar probeer ook begrip op te brengen voor je collega.
Ik snap haar wel, maar het is wel kwetsend. Ze kan haar zorgen/ ongenoegen uiten bij idd. de teamleider, waarom bij mij? Dat stukje snap ik niet .. Als het nog een keer voorkomt zeg ik dat ik haar standpunt wel ken en loop ik weg. Ik hoef me niet "slecht/ ongeschikt" te voelen, dat heb ik nu vaak genoeg gevoeld.
Ik zou juist in gesprek gaan. Vertel zonder oordeel jouw kant van het verhaal en wat het met je doet. Laat haar de andere kant vertellen en wie weet kun je met jouw open houding, haar verleiden tot een echt gesprek ipv deze flauwe opmerkingen. Het lijkt me een vervelende situatie voor je. Maar het klinkt ook als een situatie die heel snel opgelost kan worden met een eerlijk, open gesprek. Je voelt je ondergeschikt, zeg je, maar klopt dat echt?
Mijn collega zegt dat dit niet kan dan zijn alle ingevulde items verloren en begin je opnieuw. Ik weet niet of dit waar is omdat ik alleen de papieren versie ken. Ik heb gevraagd om een uitdraai, maar dit wil ze ook niet doen
Ik zou dit dan aan je teamleider vragen van dat programma. Als er van jouw verwacht wordt dat jij met dit programma moet werken, dan moet je ook toegang hebben tot dat programma. Ik snap dat die vrouw misschien geïrriteerd is, maar ze reageert het af op de verkeerde. Ik zou gewoon met haar in gesprek gaan en als dit niet werkt naar je teamleider gaan. Van dat programma zou ik wel gelijk aan je teamleider vragen.
Ik zou ook een open gesprek aangaan. Geef je gevoel aan en hou het bij jezelf. Wellicht geeft zij dan ook op een normalere manier aan waarom ze zo reageerd en kunnen jullie misschien opnieuw beginnen samen. Ern goed gesprek kan zoveel opklaren! Wel een heel lullige manier om zo met een nieuwe collega om te gaan hoor. Niet netjes. Ze had dat bij haar leidinggevende neer moeten leggen. Erg rot begin zo voor je. Kan me helemaal voorstellen dat je er nu mee in je maag zit.