Helemaal onverwachts hoorde ik maandagavond bij de eerste hulp dat ik zwanger was! Het begon zondag met hele erge buikpijn rondom mijn navel en rechterzij. In de avond belde ik de huisartsenpost die deed er alles aan zodat ik niet lang hoefde te komen!!! Ik moest gewoon goed drinken! Nadat ik mijn verhaal deed zei ze ook nog eens 'wat verwacht je van ons'! Had heel veel pijn ook in mijn nek en schouder kon amper bewegen. Volgende dag naar de huisarts mijn urine gebracht en smiddags afspraak. Urine was goed zei ze daarna ging ze me buik voelen waarschijnlijk een blindedarmontsteking moest bloed prikken en de volgende ochtend om 8 uur zou de uitslag binnen zijn. Dus ging naar huis maar in de avond dacht ik 'ik lijk wel gek dat ik wacht tot de uitslag binnen is' dus ging naar de eerste hulp en daar werd mij na wat onderzoekjes verteld dat ik zwanger ben toen echo gehad ze zag geen vruchtje maar alleen veel bloed en vocht dus ze ging er gelijk vanuit dat het een bbz was. Gelijk ok klaar gemaakt en werd geopereerd rechter eilijder is verwijderd. Belde om 12 uur naar de huisarts voor uitslag die was nog steeda niet binnen. Ze nemen patienten niet serieus! Werd smiddags door me huisarts gebeld die haar wel gemeende excuses aanbood. Wie heeft er ook een bbz meegemaakt en hoelang duurde het voordat je weer zwanger werd?
Hoihoi, Ik ben 5 januari ook geopereerd aan een bbz Mijn linker eileider moest worden verwijderd. Ongeveer 5 dagen na de operatie heb een bloeding met stolsels gehad. Dit is heel normaal. 12 febr. ben ik weer ongesteld geworden na de operatie. Ik hoop dat ik snel weer zwanger mag zijn en dat de zwangerschap dan op de goede plek zit! Hoe voel jij je verder? Groetjes, Stephanie
Hallo Stephanie, Wat vervelend! Hopelijk word je snel zwanger en mag het dan goed gaan. Ik voel me erg slecht. Pijn in buik en last me nek nog. Het bloeden is bij mij na de ingreep gelijk gestopt. Had jij ook last van je nek daarna?
Nee ik heb helemaal geen last van mijn nek gehad. Ik was op een donderdag aan het werk en ik kreeg buikpijn aan mijn linkerkant. (ik wist wel dat ik 6 wk zwanger was) Ik ben eerder naar huis gegaan en met mijn eigenwijze hoofd vrijdag avond pas naar de dokterspost gegaan. De pijn was toen ondragelijk! Deze heeft mij gelijk doorverwezen naar het ziekenhuis. Hier werd mijn bloed afgenomen en ik kreeg een inwendige echo. Op de inwendige echo was net zoals bij jou alleen maar bloed/vocht te zien. Ik moest een nachtje in het ziekenhuis blijven ter observatie. Zaterdag ochtend mocht ik weer naar huis omdat mijn hb stabiel was en ik moest zondag ochtend weer komen voor bloedprikken. Uit de uitslag van de bloedafname kwam dat mijn hcg was verdubbeld, dus ze moesten mij wel opereren. Na de operatie heb ik wel wat last gehad van mijn buik. Dit voelde meer als een soort hevige spierpijn. En 5 dagen na de operatie heb ik 3 dagen wat bloed verloren. Hoe voel je je geestelijk? Het is allemaal erg snel gegaan! Ik werd eigenlijk pas emotioneel toen ik hoorde dat vrienden van ons in augustus hun kindje verwachten. Toen kwam bij mij het besef pas! Heel veel beterschap!
Bij mij was het niet gepland had het totaal niet verwacht. Maar nu na de operatie besef ik wel dat ik een kindje ben verloren dn doet mij zeker wel wat.. Maar ik snap dat het pijnlijker is als het een geplande zwangerschap is. Wel apart dat ze jou niet gelijk geopereerd hebben.. Het is bij mij erg snel gegaan idd besefte niet eens dat er een kind in mijn buik zat.. Pas na de ingreep. Ik wil pas een 2e als mijn dochtertje wat zelfstandiger word.
in juli 2011 bbz gehad rechter eileider verwijderd 2 maanden later weer zwanger van onze zoon en nu (meteen bij de eerste ronde) alweer 22 weken zwanger van de 2de Jammer dat ze bij jullie er zo klungelig achter zijn gekomen. Pijn in schouders kan nu ook komen door de operatie ze moeten je buik "opblazen" met gas om overal beter bij te kunnen en dit kan een paar dagen pijn in de schouders veroorzaken.
Bij mijn miskraam zat het vruchtje in m'n buikholte. Er hoefde niet gedopeerd te worden gelukkig. Ik ben nog steeds niet zwanger helaas. Sterkte. Krijg je begeleiding nu je een eileider mist?
Wauw zo snel weer zwanger! Dat geeft toch een beetje hoop!! Ik zit nu weer in de 2e cyclus na de operatie, dus we doen ons best en wachten af!! Gefeliciteerd met je zwangerschap trouwens! Super!
Wat een belachelijk verhaal . Jouw HA moet zich diep schamen. Dit had ook heel anders af kunnen lopen zeg! Ik heb in juni een bbz gehad en was in januari weer zwanger. Beide zws waren wel na iui, maar omdat wij moeilijk zwanger worden is dat denk ik wel ongeveer te vergelijken met normaal klussen voor vruchtbare stellen. Veel sterkte met de verwerking! Zelfs als je zwangerschap niet gepland was en je er niet van wist, blijft dit toch heel heftig om mee te maken.
Ik ben 2 weken geleden met spoed geopereerd aan een bbz. Ik dacht een miskraam gehad te hebben, maar dat blijkt een bbz te zijn geweest. Ik werd midden in de nacht wakker met vreselijke buikpijn en ben een aantal malen flauw gevallen. Mijn man heeft 112 gebeld. Onze derde was wel gepland en gewenst. Ik heb het er best moeilijk mee. Ben ook nog thuis. Moet alles nog een plekje geven. Jij ook heel veel sterkte!
Wil er niet veel meer over kwijt, maar in oktober 2013 een BBZ gehad. Linker eileider verwijderd en tot eind november wachten met zwanger worden. 8 januari mijn laatste menstruatie gehad en ben nu 8 weken zwanger! Het is dus bij mij heel snel gegaan! Hoop dat het een beetje hoop en moed geeft!
Oja en het vruchtje zit op de goede plek! Eerste echo al gehad,maandag de 2e. Die 2e is meer voor mijn geruststelling, want de gyn vond het eigenlijk niet nodig
Hoi, Ook ik wil graag mijn verhaal even kwijt. Vorige week woensdag kreeg ik plotseling zo'n buikpijn dat ik er van flauwviel. We zijn snel naar de ha gegaan omdat ik wist dat ik 5 weken zwanger was. De huisarts stuurde me naar huis met een "het hoort er gewoon bij". Ik vertrouwde het toch niet helemaal en heb de vk gevraagd om een echo. Op deze echo was helemaal niets te zien dus de vk concludeerde dat ik dan toch echt nog geen 5 weken zwanger kon zijn. Weer naar huis..... Vrijdagmiddag op het werk veel bloedverlies en weer erge buikpijn. Dit keer maar naar het ziekenhuis gegaan omdat het niet te houden was. Na een inwendige echo bleek het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te zijn. Ik moest met spoed geopereerd worden omdat er veel bloed in mijn buik zat en mijn eileider zou eruit gehaald worden. Helaas waren alle operatiekamers bezet en moest ik nog een uur wachten. Van dit uur heb ik weinig meegekregen omdat ik steeds verder wegzakte. Achteraf bleek dat er bijna 5 liter bloed in mijn buik zat en ik in shock raakte. De dokter is ook zijn excuses komen aanbieden omdat hij het verkeerd had ingeschat en sneller actie had moeten ondernemen. Ik ben nu weer 2 dagen thuis en het valt me zwaar. De reacties om mij heen zijn vooral "a joh, je hebt er al een", "je bent nog jong", "het was nog zo pril"... Zelfs mijn vriend lijkt het niet te begrijpen (ook al is hij helemaal geweldig en steunt hij mij super)... Hoe gaan jullie om met het verdriet en de angst om niet meer zwanger te raken? Zo, het is een heel verhaal geworden, maar wilde het toch graag even kwijt.
wat een verdrietige verhalen allemaal hier girliegirl, niemand had nog gereageerd zie ik, maar jemig, wat een klap. en dan ook nog op deze manier! wat een impact heeft het he? zijn er hier misschien meiden die elkaar willen steunen/moed inpraten/ervaringen delen voor 'hoe verder na een bbz/eug?'. jaren geleden is hier een steungroepje geweest (van Kweenie) en dat heb ik terug zitten lezen omdat ik er blijkbaar behoefte aan heb. hoe ontiegelijk lief mijn omgeving ook is, jullie weten hoe het is en moeten ook weer verder. vorige week heb ik met 6+ weken op de ok gelegen en is mijn eileider verwijderd. wat een klap om je kindje, je toekomstbeeld en je eileider zo te verliezen. het herstel gaat op zich goed gelukkig, maar het mentale stuk vind ik moeilijk. ik ben benieuwd, hoop op respons van ervaringsdeskundigen. en ook hoopvolle berichten van inmiddels zwangeren/moeders zijn zeer welkom!