Verdorie Illuminate. Maar ik heb besloten dat we deze cyclus zwanger raken, ok? De wachtbankers heel veel sterkte. Ik zal voor jullie duimen!
Hoi allemaal, Wilde graag weer even" mn ei kwijt ". Afgelopen woensdag naar het ZH geweest voor eerste follikelmeting. In eerste instantie was met de gyn. afgesproken dat ivm mijn vaginisme het onderzoek uitwendig zou plaatsvinden. Eenmaal in de stoel voor uitwendig onderzoek kwam ze al snel tot de conclusie dat het moeilijk zichtbaar was. Ze vroeg me toch te overwegen om inwendig onderzoek te laten uitvoeren. Pfff...dat was ff slikken! Moest eerst naar de wc om mn blaas te legen en daarna besloten om voorzichtig te proberen. De vrouw stelde me gerust en toonde begrip voor mn "angst". Het onderzoek was voor mij behoorlijk pijnlijk...na 15 jaar had ik ineens zo'n groot geval in mn lichaam. Ik voelde me totaal verkrampen, maar probeerde me goed te houden.. Ik zat op cyclusdag 13 en had aan de ene kant een follikel van 19mm en aan de andere kant een follikel van 23mm. Dit bleek een goed resultaat te zijn! Ben natuurlijk nog een leek op dit gebied Ze adviseerde ons om meteen aan de klus te gaan! Voor ons een lastige klus aangezien mijn man altijd snachts werkt en s'ochtends thuis komt. Daarnaast werk ik erg onregelmatig...dus plannen is noodzakelijk. Bij thuiskomt meteen willen beginnen, maar mn man was te vermoeid en niet meer in staat om te presteren wat zeer begrijpelijk is! Hij is vrachtwagenchauffeur en maakt dagen van soms meer dan 12 uur Hij leeft altijd snachts en ik onregelmatig. Maar ik zal vast niet de enige zijn met zo'n situatie. Inmiddels hebben we twee kluspogingen gedaan met enorm veel geklungel! In zo'n potje mikken is toch best lastig en weinig lustopwekkend. Daarnaast deed het inbrengen van het spuitje enorm zeer. Ik denk dat dit te maken heeft met het inwendig onderzoek wat dan toch weer voor een psychische uitwerking heeft gezorgd. De moed zakte me dan ook even in de schoenen.. Dacht alweer aan evt volgende inwendige onderzoeken en krijg t bij het denken hieraan al spaansbenauwd! Baal dan weer zo van mezelf Wil me liever op positieve dingen focussen..ben natuurlijk al heel blij dat ik mn eitjes zag! Wat me trouwens verbaasd is dat ik geen positieve ovutesten heb gehad in deze periode. Vanaf dag 11 tot vandaag(dag 14) nu zo'n echo toch anders doet uitwijzen. Snap er niks meer van. Volgende week bloed prikken(progrestron) en afwachten maar weer.. @ Nhene: spannende tijd voor je? Duim voor je! Duim natuurlijk voor iedereen hier! Tot snel, Gr. hettepettie
@hettepettie, dat was een heftig weekje voor je dan zeg, pfff. Gelukkig heb je 2 mooie follikels en is het klussen dan toch nog gelukt (dat wordt een tweeling! ). Je ovulatietest wordt pas positief 24-48 uur voor je eitjes springen, dus misschien zijn ze er toch nog niet helemaal klaar voor. Anders is het idd wel vreemd ja. Hopelijk is je progesteron ook goed en ben je deze poging gewoon lekker zwanger!
@Nhene, weet je al iets? Ik had onverwachts vroeg gisteravond al een positieve ovulatietest. We hadden vanavond pas voor het eerst deze cyclus afgesproken met onze donor, vanwege de vakantie van mijn man en omdat mijn zoon gisteren 10 werd. Ik dacht dat dat een goede timing zou zijn, want vorige 2 keren had ik pas op CD 13 en CD 12 een positieve ovulatietest, maar nu had ik hem dus al op CD 11. Nog voordat ik de test deed, zag ik een aardige dot cervixslijm (jammie ), dus toen wist ik al hoe laat het was. We hebben onze donor nog getracht te bereiken om alsnog te gaan als m'n zoon op bed lag, maar toen dat lukte was het al zo laat, dat het niet meer ging om daarheen te gaan (hij woont nogal ver weg voor ons). Hubbie en ik hebben toen geklust, maar de kans dat het met zijn (zwakke) zaad lukt is praktisch nihil. Maar goed, nee heb je, ja kun je krijgen denken we dan maar. Mn temp. was vanochtend nog laag, dus het wordt nog heel erg spannend of m'n eitje nog even blijft zitten tot de inseminatie vanavond. Baal echt dat we gisteravond niet konden insemineren... Weten we in elk geval voor de volgende keer dat we dan toch echt vroeg moeten beginnen.
@ allemaal: Spannend allemaal zeg ! Hopelijk hebben jullie binnenkort allemaal goed nieuws te melden ! Ik duim in elk geval !
Hoi allemaal, Een rotmorgen beleefd en wilde het even van me afschrijven.. Ondanks de nog altijd neg. ovutest vanochtend voor de 3de keer poging gedaan tot inseminatie. Ik merk dat nu zelfs het kleinste spuitje zo'n zeer deed om in te brengen (1ml) Het lukte gewoon niet om hem in te brengen. Binnenin voelde alles branden en merkte dat ik weer verkrampt raakte. Ik begon spontaan te huilen en ben nu zo bang dat het nu niet meer gaat lukken. Mijn man voelde zich op dat moment machteloos en probeerde me te troosten. Ik baal nu enorm dat ik dit inwendig onderzoek heb laten doen. Voelt alsof ik weer terug bij af ben. Loop nu rond als emotioneel bommetje en moet over een half uur weer gaan werken. Ik moet mezelf een schop onder de kont geven en positief blijven...maar dit valt me even zwaar! Ik houd jullie op de hoogte.. Liefs, hettepettie
Hey hettepettie, zou een glijmiddel op het spuitje kunnen helpen? Ik weet dat er speciale bestaan die geen kwaad kunnen voor het zaad. Gun jezelf anders even rust. Het is al 2x gelukt moet je maar denken en nog wel in je vruchtbare periode. Die zaadjes zullen het nog best even overleven. Heel veel sterkte meid!
He jakkes meid wat naar dat je je zo voelt ! Je legt jezelf ook wel heel veel druk op, waardoor de verkramping (bij mij tenminste) erger word en je jezelf alleen maar meer frustreerd.... Ook de herinnering aan de pijn van het onderzoek en de vorige inceminaties helpt natuurlijk ook niet.... Zo'n cirkel die moeilijk te doorbreken is..... Shit meid..... Hopelijk heb je het een beetje los kunnen laten en laat je je hoofd niet (te lang) hangen ! En je verhaal kun je hier natuurlijk altijd kwijt !
@illuminate, hoop dat je de (zoveelste) teleurstelling hebt kunnen verwerken inmiddels. Ik heb m'n ei dus echt onverwachts vroeg gehad op CD 12 i.p.v. 14. Temp was vanochtend gestegen. Er is natuurlijk nog een kans dat het raak was gisteravond, maar ook een grote kans dat we te laat waren. Ik ga er maar niet te veel van verwachten deze keer, ook al is het wel mogelijk, voelt het toch een beetje als een verloren maand . Volgende cyclus gaan we met de 1e inseminatie in elk geval erg vroeg zitten, op CD 9 of 10. Gebruikte trouwens eerst een 20cc spuit en nu voor het eerst een 10cc gebruikt. Werkte veel prettiger. Bij die 20cc spuit kreeg ik veel meer lucht in de spuit.
@hettepettie Ik vind het knap van je dat je een inwendig onderzoek heb laten plaatsvinden. Het is ook fijn om te weten dat je eitjes hebt, en dat die op springen staan. En, weet je, ondanks die negatieve ovu testen weet je dat die twee eitjes er zijn. Dat geef je toch een bepaalde zekerheid die je voorheen niet had. Ik kan me voorstellen dat er nu ook een bepaalde druk op jouw schouders rust. En, de ervaringen van een inwendige echo maken het allemaal niet gemakkelijker op. Probeer idd de negatieve dingen los te laten. En, als het je deze keer niet lukt om te insemineren, doe het dan niet. Misschien wil je het heel graag, maar je moet jezelf niet gek maken. Sterkte. @BabsieG Ik ben er weer. Hubbie komt straks (1.00 am) thuis van wintersport. Ik ken het gevoel van 'een veloren maand'. Balen, maar toch, deze ronde is niet helemaal verloren. Je was niet te vroeg en ook niet te laat. Je cervixslijm was ook in optimale condtie. Het idee dat je alleen maar een kans hebt gehad, daar baal je van. Maar, weet je, er worden kindjes uit een one-night stand geboren. En, dat is soms ook maar een keer schieten. Wacht het gewoon af, en verwacht er niet teveel van. Dan kan het niet tegenvallen, en wie weet alleen maar meevallen.
Bedankt voor jullie lieve woorden! Het gaat inmiddels al weer wat beter. Heeft weer even moeten zakken. Donderdag mag ik bloed laten prikken (progestron) en mn man mag een paar uur eerder zn "zwemmertjes" inleveren. Ik heb eigenlijk alweer een vraag en weet niet of iemand van jullie hier antwoord op kunnen geven CD13: vorige week woensdag follikelmeting gehad. 1 eitje links 23mm en 1 eitje rechts 19mm. Volgens de gyn. stonden ze op "springen". Op CD16 zaterdag en CD17zondag kreeg ik toch nog positieve ovutesten! CD 18 maandag was de ovutest weer negatief en ga er dus vanuit dat mn eisprong heeft plaatsgevonden. Nu is mijn vraag: Is dit dan niet te laat, aangezien mn eitjes op woensdagmorgen al zo groot waren en volgens de gyn. op springen stonden? Of is dit normaal Weet iemand hoe dit zit? Groetjes, hettepettie
Ik denk dat de follikel van 19 mm leidend was. Ik had begrepen dat een follikel gemiddeld 2 mm per dag groeit. En, stel dat de ovulatie bij jou plaats vond met 25 mm, dan ben je drie dagen verder (19 - 21 - 23 - 25 mm), en dan klopt CD 16 wel. Elke maand begint een aantal follikels te ontwikkelen. Op een gegeven moment gaat één follikel domineren. De dominante follikel levert de eicel die bij de ovulatie (=eisprong) vrijkomt. De overige follikels "haken onderweg af". Wanneer de dominante follikel een diameter van 20 tot 25 mm bereikt vindt de ovulatie plaats. http://www.ivf.nl/IVFstimulatie.htm
@illuminate, gezelllig dat je er weer bent! Lekker dat je mannetje er weer is. Wanneer gaan jullie weer beginnen? Mijn cervixslijm was die dag niet in optimale conditie, maar de dag vóór de inseminatie. De dag van de inseminatie kon ik eigenlijk nix meer ontdekken. De ovulatietest was de dag dat ik veel cervixslijm had ook positief en de dag van de inseminatie was het 2e streepje al praktisch verdwemen. Maar ik heb geloof ik op zaterdagochtend vroeg m'n eisprong gevonden. Ik ging namelijk om 4.00 uur een keer temperaturen en toen was mijn temperatuur 0,3 lager dan normaal. Had hem nog nooit zo laag gezien. Toen ik daarna weer in slaap viel en uren later ging temperaturen, was ie ineens met 0,8 gestegen, d.w.z. 0,5 hoger dan ik normaal heb en is sindsdien zo hoog gebleven. Ik schonk er eerst geen aandacht aan, maar toen herinnerde ik me ineens dat ik had gelezen dat je temperatuur tijdens de ovulatie met ca. 0,2 zakt. Als ik een beetje geluk heb, waren we dus inderdaad toch nog op tijd. Ach, het is weer afwachten. Ik probeer er niet te veel van te verwachten, dan kan het alleen maar meevallen. En tot op heden verloopt het exact hetzelfde als de andere maanden. We zullen zien. @Hettepettie, fijn te horen dat het weer wat beter met je gaat. Wat betreft het verhaal over je eitjes: volgens mij is dat niet te laat hoor. Je eitjes springen als ze er klaar voor zijn en bij jou hadden ze toch nog even de tijd nodig. Kun je het ziekenhuis anders niet even bellen, zodat zij je gerust kunnen stellen? Ik denk dat jij strax gewoon lekker zwanger bent van een tweeling. Of een vierling als ze ook nog zijn gaan delen
@BabsieG Ja, ik ben er weer, en ik voel me weer beter (zoals je zei). Ik verwacht een pos. ovu test op CD 19 (9 april). Ik dacht eraan om CD 17 (7 april) te beginnen. Ik kan me voorstellen dat je het anders had willen doen. Het liefst was je drie dagen voor jouw eisprong al begonnen met inseminatie. Maar ja, je kunt nu niets anders doen dan afwachten. Ik zou net als jij ook een te krappe planning maken. Omdat ik de donor niet teveel lastig zou willen vallen. Ik begrijp dus dat je nu een beetje baalt dat je eisprong eerder aan jouw voordeur verscheen. Gelukkig komen de feestdagen eraan, en laat het zonnetje zich zien. Dat maakt de wachtweken wat dragelijker voor je.
Weer even een update van de success stories, want ik zag zojuist dat Lotje2 7 weken zwanger is. Lotje2, als je nog mee leest, gefeliciteerd! Suske13 Bamjolan Belle Liefie Pipo1973 Miamel Linn26 Danabelle Teigetje1978 Cherrylein Stresskippetje Sjors82 Sabine74 Thasmo Lotje2 Lola2, Ricmar 94 en Zinah kregen helaas een mk
@Illuminate, bedankt voor je lieve reactie en fijn dat het weer beter met je gaat! Wat een leuke nieuwe foto heb je! Je zoontje is toch dankzij IVF geboren of nog gewoon op de natuurlijke manier en deed je de IVF pas later? Is acupunctuur iets voor je? Ik ben vorig jaar op de natuurlijke manier zwanger geraakt, terwijl alle artsen ons vertelden dat dat praktisch uitgesloten was. Ik was tijdens mijn laatste ICSI-poging gestart met acupunctuur en chinese kruiden (volgens acupuncturist eigenlijk wel te laat, maar ik trok het niet de 6e poging uit te stellen) en ben daarna acupunctuur blijven volgen vanwege PMS en om te herstellen van de klap. Ik geloofde absoluut niet dat ik zwanger zou kunnen raken, alhoewel mijn acupuncturist zei dat het wel mogelijk was (begreep dat echt niet, want er zijn maar weinig goede zwemmers bij mijn man te vinden). Maar het wonder geschiedde dus wel. Helaas werd dat een mk, maar ik ben er wel overtuigd dat de acupunctuur geholpen heeft. Hebben jarenlang onbeschermd gevreeën zonder acupunctuur en werd toen nooit zwanger. Na een paar maanden ben ik toen wel gestopt met acupunctuur omdat ik het niet meer kon opbrengen, maar sinds enkele maanden weer gestart. Als het je wat lijkt, kun je meer info vinden op www.acupuncturist.nl En het is inderdaad heerlijk weer he?! Helpt zeker! @Daan32, ben jij weer opgeknapt en al aan de volgende poging bezig? Ik vind de teleurstelling als het mislukt altijd groot, maar knap gelukkig redelijk snel daarna op. Heb jij dat ook?