Hoi dames, Ik moet even mijn verhaal kwijt, want ik zit op dit moment totaal niet lekker in mijn vel. het zit als volgt, ik werk momenteel 32 uur per week als bewindvoerder. Het bedrijf is klein maar de groei zit er enorm in. Ik run dit bedrijfje samen met een collega ( het bedrijf is niet van ons zelf maar we managen het, soms voelt het wel alsof het van ons is, maar er staat nog een baas boven die zich er weinig mee bemoeit.) Omdat we eigenlijk te snel groeien, is er enorm veel werkstress, en niet een beetje maar echt enorm. Het is de hele dag werken onder zeer grote druk. In totaal hebben we nu 4 werknemers waarvan mijn collega en ik eindverantwoordelijk zijn. Hier komt bij dat ik sinds 2008 een chronische darmziekte heb, waar ik soms veel last van heb. De ziekte was echter relatief rustig, maar sinds 1,5 week steekt ie weer de kop op. Ik gebruik al tijden onderhoudsmedicijnen maar tijdens een opvlamming werken die niet voldoende. Ik ben nu dus weer aan de remmers. Ik merk dat ik me hierdoor erg veel zorgen maak over ons kindje. Een actieve ziekte en stress is erg slecht voor de baby. Soms ben ik erg verdrietig en gespannen. Ik wil namelijk het beste voor ons kind. Ik weet niet goed wat ik moet doen, en wat het beste is. Ik kom vaak uitgeput thuis en ga dan na het eten direct op bed om me weer op te laden voor de volgende dag. Zijn er meer meiden die en chronisch ziek zijn, een pittige baan hebben en/of zwanger zijn of kinderen hebben?
Heel vervelend! Ik heb in het verleden ook een heel pittige baan gehad met altijd hoge werkdruk. Ik begon toen een kinderwens te krijgen en zag mezelf daar niet zwanger of met kinderen nog rondlopen en ben toen op zoek gegaan naar iets anders. Uiteindelijk ben ik in mijn nieuwe baan in mijn eerste ronde zwanger geraakt en ook al is deze baan ook nog steeds wel op hoog niveau, ik ervaar de werkdruk over het algemeen als wel te combineren met jonge kinderen . Ik zou kijken of je jezelf daar ook ziet werken met een jong kindje? Misschien is het een goed moment om eens rond te kijken naar iets anders?
Eerlijk? Ik kan me persoonlijk niet voorstellen dat veel vrouwen voldoende energie hebben om chronische ziekte, veeleisende baan en jonge kinderen goed te kunnen volhouden... Ik vermoed dat je hier heel kritisch over moet nadenken en keuzes zult moeten maken. Uiteraard kun je nu natuurlijk extra moe zijn van zwangerschap, maar dat wordt niet automatisch (veel) beter als je bevallen bent. Gebroken nachten en slaapgebrek zijn een gegeven straks... Toen mijn eerste geboren werd had ik een veeleisende baan met hoge werkdruk en lange dagen (50 uur per week) EN diensten. Wij hadden bedacht dat manlief parttime zou werken en ik mijn werk zou voortzetten. Ik zag mijn kind nauwelijks en als ik hem zag was hij moe/chagrijnig omdat hij of net uit bed gehaald was, of naar bed moest. Ik werd er doodongelukkig van en vreselijk moe (gebroken nachten, niet kunnen bijslapen overdag). Ik bereikte toen al snel het punt dat ik dacht: het is maar werk, een manier om geld te verdienen, er zijn ook makkelijkere banen die niet zo veel van me vragen. Dan maar minder verdienen. Ik hield het echt niet vol, raakte overspannen/oververmoeid en een tijdje (gedeeltelijk) in ziektewet gezeten. Ik heb geluk gehad, vond vrij snel een andere baan, 24 uur in de week, zonder diensten, die zich heel goed liet combineren met gezin. Mijn man ging toen weer fulltime werken. Beviel ons beide een stuk beter! Momenteel werk ik 16 uur in de week en dat is, gecombineerd met mijn 3 kinderen, al uitdaging genoeg ...
Ik ben zwanger en heb ziekte van crohn. Ik heb niet zo'n veeleisende baan zoals jij ts, ben zzp-er. En ookal verdien ik er erg weinig mee, ik zou mijn vrijheid voor geen goud willen missen. Ik kan mijn dagroutine helemaal zelf bepalen. Heb ik qua ziekte een moeilijke dag, dan werk ik die dag minimaal of even niet. Wil ik overdag slapen, dan werk ik savonds nog wat bij. Dat is echt een fijne oplossing voor me.
Bedankt voor jullie reacties, ik ben afgelopen week naar de gynaecoloog geweest en na constatering van een iets hoge bloeddruk, een actieve ziekte, en oververmoeidheid, heeft ze me verplicht om minder te gaan werken. Ik moest het per direct gaan regelen. Werkgever gebeld, en was gelukkig zeer begripvol. Ik werk nu 4 dagen van 8 tot 1. Vandaag voor het eerst en ik merk echt dat ik verschrikkelijk moe ben.. Heb vanmiddag bijna de hele middag geslapen. Binnenkort heb ik ook een darmonderzoek en gaan ze kijken tot hoever de ontsteking zit en daar de behandeling op aanpassen. Ik ga overigens als ik bevallen ben 24 uur werken, ik hoop dat er tegen die tijd wat meer structuur in het bedrijf zit waardoor ik weer met plezier naar mijn werk ga.