Onze dochter is in mei 4 geworden en gaat vanaf eind mei naar de basisschool. Het valt me op dat ze steeds minder zelfvertrouwen lijkt te krijgen op sociaal vlak, als je het zo kan noemen.... Wat voorbeeldjes: * ze heeft een broertje van net 2 en kan goed met hem spelen en vind hem erg lief. Als we zeggen tegen hem dat hij iets goed doet betrekt ze dat meteen op zichzelf en waarom we niets tegen haar zeggen : - wat is T goed aan het eten -> waarom eet ik niet goed?? - wat teken jij mooi T -> waarom teken ik niet mooi? - wat ben jij een schatje -> waarom vinden jullie mij niet lief? * op de basisschool trok ze veel naar 1 meisje toe dat in het begin wel veel met haar speelde maar natuurlijk ook met andere kindjes. Als dat meisje dan niet met haar speelde ging ze na schooltijd zeggen dat M. haar niet lief vind (kan me niet voorstellen dat ze dat echt zo gezegd zou hebben) of dat niemand met haar wilde spelen (terwijl ze volgens juf ook wel met andere kindjes speelt) * zit laatste tijd heel vaak te mokken thuis met opmerkingen dat niemand haar lief vindt en niemand met haar wil spelen Buiten speelt ze af en toe voor het huis met de buurjongetjes en als ze dan haar zin niet krijgt is het ook meteen, niemand vind mij lief! * als haar broertje pijn heeft en we hem troosten heeft zij ook opeens pijn, is dan echt niet zo maar puur om aandacht te krijgen. Blijft dan echt in zo'n bui hangen * vandaag zei ze letterlijk tegen me dat als wij iemand troosten of iemand anders pijn heeft we diegene dan liever vinden dan haar? We zeggen echt vaak tegen haar dat we trots op haar zijn, dat we haar lief vinden, dat ze knap is, dat we van haar houden etc dus ze wordt echt niet benadeeld...het is wel echt een gevoelig meisje en neigt wel naar hooggevoelig denk ik. Is dit nu normaal 'jaloers' gedrag of heeft het met haar zelfvertrouwen te maken sinds ze op school zit en kunnen we dat trainen? Had het idee dat het op het Kdv beter ging en dat ze daar goed in de groep lag zeg maar dus misschien heeft het te maken met andere groepssamenstelling nu? Benieuwd naar herkenning of tips!
Jeetje wat sneu om je meisje zo te zien he? Ik herken het niet direct, maar ik zie wel dat onze dochter worstelt met het 'harde' schoolleven. Ze is ook echt moe en onhandelbaa n het vakantie is, volgens mij verwerking. Zeker in de beginfase is ze de jongste en dat is lastig als ze uit een situatie komt waar ze de oudste was. Opeens is alles weer anders, rangorde anders etc,.. De juf herkent het ook? Wat kan de juf bieden hierin?
Ze heeft niet zo lang op school gezeten natuurlijk en juf merkte wel dat ze veel naar 1 kindje toetrok maar dat ze ook wel leuk met andere kindjes speelt. Heb toen niet concreet naar dit probleem gevraagd omdat het me juist meer opvalt sinds het vakantie is... Hoop dat er meer herkenning is!
Ik zie niets heftigs hoor. Niet perse herkenning maar het lijkt me een normale reactie op veel veranderingen. Sommige kinderen richten zich in het begin echt op 1 iemand. Zo ook dochter van vriendin van me. Is veilig! Verder zijn kleuters nog behoorlijk egocentrisch en zullen ze alles op zichzelf betrekken: niet kunnen spelen is niet willen etc. Gewoon uitleggen (als jij naar oma gaat dan kun je ook niet afspreken terwijl je X wel lief vindt).