Hoi Allemaal, Goed, het lijkt raar misschien, maar ik voel een beetje angst om mijn zwangerzijn aan mijn mams te vertellen. Het komt namelijk totaal uit de lucht vallen voor haar... ik heb niet van te voren met haar besproken dat er misschien wel een kinderwens zou kunnen zijn in de nabije toekomst... volgens mij denkt ze dat ik zelfs nog aan de pil ben. (Met de pil was ik al lang gestopt omdat ik een slechte slikker van het kreng was en het veiliger bleek te zijn om met condoom te vrijen). Nouja, kort gevraagd; 1. hoe vertel je je moeder dat je zwanger bent? 2. Hoe hebben jullie je het aan je ouders verteld? 3. zijn er echt dingen waar ik rekening mee moet houden?
Je kunt het vertellen met een grapje, op de luchtige manier. Heeeey, ouwe oma, hoe zou je het vinden dat je oma word? 8) Je kunt het op een emotionele manier vertellen, een beetje ernstig, mam, ga es zitten, ik moet je iets vertellen... iets heeeel bijzonders. Verder kun je het haar ook via een kaartje of een cadeautje doen. Bv een leuk kaartje met een leuke tekst, of een fotolijstje wat nu nog leeg is, maar waar later een babyfoto kan. Je kunt het alleen doen, samen met je partner... Manieren genoeg. Waar je rekening mee kunt houden: dat ze niet leuk reageert. Dat hadden wij ook. Maar ach, de meeste mensen zijn altijd blij hoor, dus hoop dat jouw moeder leuker en liever zal reageren dan de mijne.
geeft toch niks als het voor je moeder uit de lucht komt vallen? ik betrek mijn moeder ook niet meer bij alle keuzes die ik maak, als jij en je man/vriend het maar leuk vinden en als je kindje maar welkom is, dat is toch een positieve reactie waard? gefeliciteerd trouwens
Mijn schoonouders reageerde ook niet helemaal zoals verwacht. Ja dat is natuurlijk klote maar uiteindelijk draaiden ze toch wel bij. Ga er niet vanuit dat je moeder het niet leuk zal vinden en vertel het gewoon vanuit je eigen gevoel en enthousiasme. Ook al komt het uit de lucht vallen het is toch iets moois! Succes
Kindje is zeker welkom! Voorzover je kan spreken van gepland, is het kindje dat ook... dus ja dat is een positieve reactie waard. Maar me moeder is denk ik gewoon nog niet toe aan oma worden... en aangezien ik ook nog niet afgestudeerd ben (wel echt aan het einde van mijn studie) verwacht ik dat alles bij elkaar opgeteld misschien voor haar het beste nieuws is. Schoonouders zullen denk ik wel positief reageren; die staan al op oma en opa mood! Ouders kunnen zo enorm verschillen... :s Tnx voor de reacties...
tja, ik ben ook nog niet klaar met mijn studie (hopelijk in juni/juli). Mijn ouders verwachtten wel dat we kindje zouden willen (zijn vorig jaar getrouwd en de kinderwens nooit onder stoelen of banken gestoken) maar dat het zo snel zou gaan hadden ze (vooral mijn vader) niet verwacht denk ik. We hebben het ze verteld door middel van een slabbetje met "I love Opa" en "I love Oma" en ze waren echt dolblij ondanks dat ze verwachtten dat het misschien over een half jaar pas zover zou zijn O ja, en mijn moeder zei ook steeds van "geniet nou eerst even van het samen zijn, ga lekker werken, denk er over een paar jaar pas echt over" als we het wel eens over kinderen hadden.. dus ik had ook wel zoiets van "ooo als ze het maar echt leuk vinden"... nou de reactie was echt fantastisch!
Ik heb m'n zwangerschapstest in een kaartje met op de voorkant de tekst 'gefeliciteerd' en op de binnenkant'...jullie worden opa en oma!' geplakt. Was wel zo'n dipstick test, een stripje.Met een clearblue wordt het natuurlijk een ander verhaal. Ik hoop dat je mama positief reageert, maar meestal is het zo dat ze daarna anders nog wel bijdraaien hoor! Als ze erover nadenkt vindt ze het vast hartstikke leuk!
mijn moeder verwachtte ook niet dat wij al voor een kindje gingen. ik heb het verteld met een ehbo box (eerste hulp bij oppassen) en ze werd dol gelukkig. ze wilde nooit een oppas oma worden heeft ze altijd gezegd maar ze zei meteen: als je blijft werken mag ik dan ook een dagje oppassen? dus ik hoop dat jouw moeder ook een soortgelijke reactie voor je heeft veel succes iig met vertellen
Ook van ons hadden ze nog nooit verwacht dat we al een kinderwens hadden. Waren net getrouwd en druk bezig met andere zaken, toch was de wens al tijden enorm groot. We hebben de beide oma's een boek gegeven dat heet: oma, vertel eens..... Ik moet je zeggen het duurde even voordat de boodschap doorkwam maar beide oma's zijn door het dolle heen. Vooral mijn moeder, ik ben enigskind.
Wij hebben het verteld middels een fotolijstje met een gedichtje (ingepakt) en een slabber voor opa met daarop mijn allerliefste sponsor opa! Mijn moeder moest huilen van blijdschap, maar die hield mijn cyclussen nog beter in de gaten dan ik zelf onderhand! We waren 10 maanden bezig geweest. Schoonouders ook super trots!
Ik heb mijn moeder een rompertje gegeven met 'ik hou van oma' of zoiets. Ik had eigenlijk verwacht dat ze het wel aan had zien komen. We zijn namelijk net een jaar getrouwd en hebben het al wel eens over kinderen gehad. Toch had ze het helemaal nig niet verwacht, want ze had gedacht dat ik eerst aan m'n "carrière" wilde werken en dat we eerst met zijn tweetjes wilden genieten. Ze was en is wel hartstikke gelukkig: tranen met tuiten omdat ze zo blij was!
Mijn ouders hadden het ook helemaal niet aan zien komen de eerste keer. (nu weer niet trouwens haha). MIjn man studeerde nog en we waren toen nog maar 22. Ze zeiden altijd dat we eerst even lekker moesten genieten van het leven met zijn tweetejs enz. Dus ik zag er wel een beetje tegenop om het te vertellen. Maar vanaf het allereerste moment vonden ze het helemaal super en waren ze megatrots. Mijn vader had de tranen in zijn ogen staan en dat had ik nog nooit bij hem gezien.
Mijn situatie is heel anders dan de jouwe.. Mijn ouders wisten wel dat ik heel graag kinderen wil.. Hoe ik t precies verteld heb weet ik zo niet meer, maar volgens mij was t iets van "ik heb een nieuwtje... nou ja.. ik... wij samen eigenlijk.." Mijn vader wist t toen al.. Ik heb geen idee waar je rekening mee zou moeten of kunnen houden.. Als t goed is, is het een keuze van jullie samen.. wat een ander daar van vind.. dat is dan hun probleem? IK kan we wel een beetje voorstellen dat je er wat tegenop kijkt het te vertellen, juist omdat zij er "nog geen rekening" mee houden.. dat ze nu al wel eens opa en oma kunnen worden..
Hier ook een oma die naar eigen zeggen er nog lang niet aan toe was. Nee hoor was ze nog veel te jong voor (51)! Ze had het ook nog totaal niet verwacht van mij (ik ook niet hoor hihi). Wij hebben een gebaksdoos meegenomen (we hadden net een nieuw huis dus we kwamen dat ff vieren) maar ipv gebakjes erin hadden we beschuitjes met roze en blauwe muisjes. Dat gezicht van mijn moeder toen ze de doos opendeed vergeet ik nooit meer! Geweldig! Ze was meteen in de oma-mode. Ze straalde van geluk en trots! Dus ik hoop dat jouw moeder, ondanks dat ze het niet verwacht, ook zo reageert!
Vanavond komen mijn ouders, schoonouders en onze broers met aanhang op visite, nou we gaan ze het grote nieuws vertellen, afgelopen week was erg moeilijk omdat ik bijna alles met mijn moeder bespreek! Voor de oma's hebben we een EHBO = eerste hulp bij oppassen doos gemaakt met een speentje, rompertje, flesje etc en een foto van de clearblue met zwanger. Voor de opa's een verfbak met roller en kwast, daarbij een grote reep chocolade met de tekst allerliefste opa. Voor de broers met aanhang een tasje met een lachend baby hoofdje gevuld met snoepgoed en de tekst suikeroom/ suikertante? We zijn benieuwd, morgen zal ik laten weten hoe het is gegaan groetjes mau
ik heb me moeder gesmst met de vraag of ze maandag avond thuis waren, omdat we iets belangrijks moesten vertellen.. daardoor vermoedde ze al wat en was de stap dus kleiner, omdat ze er al op voorbereid waren.. misschien een tip?
Ik had een opa en oma dagboek gekocht (waarin ze kunnen schrijven wat voor leuke dingen ze gedaan hebben met de kinderen), maar mijn moeder snapte hem niet... Dus kwam de tweede troef, de test.. die snapten ze niet... vroeger gebruikten ze die testen dus helemaal niet hahahaha. Dus we moesten het wel spellen. En mijn ouders verwachtten het ook niet omdat wij altijd riepen dat we geen kinderen wilde. (Maar iets roepen en echt willen zijn toch twee verschillende dingen)
Ik studeer ook nog. Mijn moeder wist dat we bezig waren, mijn vader niet (ouders zijn gescheiden). Mijn vader schrok ook wel en maakte zich eerst ook wel zorgen , omdat ik nog studeer. Maar die is helemaal bij gedraaid. Ik heb gewoon gezegd dat we dit heel graag wilden.
Mijn moeder was superblij als was ze toen nog maar 46! Nu is kleinkind nr 6 op komst en dat weet ze nog niet...en we wachten lekker ook nog even. Maar leuk vind ze t wel hoor! Wij gaan het vertellen door onze 2 meiden elk een t shirt aan te doen met de tekst: Grootste ZUS en Grote ZUS, die snappen ze vast wel. haha