Ja precies dat dus, ik heb nu al medelijden met de hoveniers die naar dat gezeik moeten luisteren een week lang. We hebben wel gewaarschuwd van te voren. Maar dat gaat de hele week: " Uhh wat doen jullie, hoe hoog wordt dat? Mag dat wel zonder vergunning?
Sommigen zijn gewoon nogal tja neurotisch. En dat verandert ook niet. Enige dat werkt is accepteren dat ze zo zijn en hun malle gedrag compleet negeren. Wij hebben nu wel fijne buren, maar de buurman van mijn vriendin en de buurvrouw van mijn zus zijn ook zo typisch. Mijn zus heeft zelfs haar jaccuzi weggedaan omdat de nieuwe buurvrouw elke keer klaagde over het geluid ervan. Wat ze toen nog niet wist, dat de buurvrouw overal over ging klagen... had ze dat geweten was de jaccuzi nooit weggedaan. Met als toppunt: onze auto mocht niet op de oprit (van mijn zus) staan, het was maar een kleine VW.... ja echt! Of wij even de auto aan de weg wilden zetten... mijn vader parkeerde op de oprit en die man rende naar buiten en sommeerde ook mijn vader weg te gaan: hij kon er niet langs anders. Mijn vader stond volledig op de oprit van mijn zus.... (Maar zelfs zijn ouders die oppassen op hun kinderen, mogen niet op de oprit staan. Er kunnen 4 auto's op hun helft. Alleen de auto van hem mag er staan: ook zn vrouw moet aan de weg parkeren). De schutting is ook feest, moet een nieuwe komen. Ondertussen zet mijn zus maar zelf een schutting neer, op hun eigen tuin en niet op de erfgrens. Die paar cm tuin missen heeft ze er graag voor over haha
Waarom vind de vorige bewoner dat nodig om tegen jullie te zeggen? Vind ik best lullig voor de buren. En jij meld dit weer hier, dus kennelijk is dat relevant voor het topic?
Waren ze ook zo bij de vorige bewoners of andere buren? Ik zou hier ook gek worden van zulke buren en duidelijk maken dat ze moeten stoppen wel op een vriendelijke manier proberen Misschien iets in de trant dat ze niet zo op jullie moeten letten en meer op zichzelf....
Zij vertelde mij dat sinds ze erachter kwamen dat ze geen kinderen konden krijgen, hij heel erg was veranderd. Ook denk ik dat ze juist daardoor een soort van jaloezie hebben en daarom zo reageren. Oude bewoners zeiden ook dat ze als eerste vroegen of we kinderen hadden.
Poeh wat klinkt dat vervelend zeg. Vreemd om je zo te gedragen, of je nou 20 of 80 bent. Bij een volgende verjaardag zou je een briefje door de bus kunnen doen dat jullie een verjaardag vieren dus dat er wat overlast kan zijn. Dan kunnen ze er zelf voor kiezen om lekker van huis te gaan Koffie afspraak zou ik persoonlijk nog niet doen. Eerst maar eens een ‘positief’ praatje bij de schutting. Ik denk dat het namelijk ook fout kan doen als er op zo’n moment woorden ontstaan.
Vervelend zeg! Ik zou toch echt in gesprek gaan met ze. En proberen ook echt te luisteren naar waar het probleem zit en kritisch naar jezelf durven kijken. Misschien is er (onbedoeld) iets gebeurd waar zij last van hebben gehad en nu zo heftig reageren op iets kleins. Dus niet: ja het is half 8 je moet niet zeiken over normaal feestgeluid (ook mijn eerste reactie hoor) maar vragen wat het probleem is en wat er voor kan zorgen dat zij minder overlast ervaren als jullie een verjaardag vieren bijvoorbeeld. Misschien is dat het aankondigen met een briefje zodat zij er van op de hoogte zijn. Je kunt het onzin vinden van je buren, maar je kunt ook zoeken naar kleine dingen waarmee je het voor jullie beiden goed leefbaar kunt maken. Want het is zo zonde van je leefgenot als jullie last hebben van elkaar.
oude bewoners hebben wel wat verteld ja (toen we er al woonden, haha) ze hadden bij hun gezeurd over lawaai van zoon hun basketbal, conifeer was te hoog. Mijn man is er dus al een keer heen geweest om te zeggen dat we daar niet op zaten te wachten dat ze bij elk klein dingetje komen zeuren. Maar nu de eerste verjaardag hier en nu dit..
Misschien zit daar heel veel pijn. Ik zou dan de liefdevolle aanpak proberen. Als jij je gewoon vriendelijk opstelt investeert in een goeie relatie met de buren, dan ontdooien ze wel. Eventueel excuses aanbied voor je hutje op de hei opmerking. De 'stik er maar in' methode kan altijd nog, maar dan heb je het in ieder geval geprobeerd. En je misschien eerst richten op de buurvrouw als ik het zo lees.
Ooh ik wil alleen maar even met je meeleven. Heb helaas geen tips, want zit met hetzelfde probleem. Overal over zeuren vanaf dag 1. We hebben eerst nog geprobeerd te praten, meerdere keren , maar dat werkte helaas niet. Toen zijn we het gaan negeren en nu bellen ze helaas de politie als ze vinden dat wij ‘overlast’ veroorzaken. Of ze gaan ons pesten op hun manier. En ze stoken ook nog de andere buren op, dus die begonnen ook te klagen. Maar gelukkig kunnen we daar wat beter mee overweg ondertussen, die zijn nog voor rede vatbaar. Maar bij mij vergalt het ondertussen wel een beetje mijn woonplezier helaas, het is lastig om niet bij alles wat je doet continu de buren in je achterhoofd te hebben. Ook kinderloze mensen hier, rond de 40/50 dus ook niet stokoud. En dan wonen wij in een rijtjeswoning. Ik dacht ik wil vrijstaand wonen, maar dan kun je natuurlijk ook naast van die zeikerds wonen die blijkbaar toch weer iets vinden om over te klagen. Echt, die onverdraagzaamheid van sommige mensen die vinden dat alles maar om hun draait, en die overal controle over willen hebben... onbegrijpelijk. Ik denk dat het kinderloze wel relevant is. Ik merk wel dat mensen zonder kinderen vaak wat minder flexibel en verdraagzaam zijn, en er kan inderdaad ook nog oud verdriet en frustratie over de eigen kinderloosheid meespelen (hoeft natuurlijk niet). Ik zou wel kijken of je er met praten uit kunt komen en anders met de andere buren in ieder geval proberen goed contact te houden. Het is bij mij ook nog zoeken naar hoe hier mee om te gaan en me niet onbewust continu aan te passen aan de buren. Sterkte!
Ja maar dit hebben we al gedaan.. Nadat mijn man bij hun aan de deur is geweest om te zeggen dat we niet gediend zijn van dit soort gedoe, heeft hij vaker een praatje aangeknoopt als hij ze tegen kwam. Vroeg hoe het met hun ging in de Corona tijd etc.. dacht dat het daarna ook wel weer goed zat..
Ik denk ook dat je buren waarschijnlijk al veel angst hadden toen ze hoorden dat ze nieuwe buren zouden krijgen. Bang voor “overlast” en dat ze daarom nu al helemaal alles uit het verband trekken. Elk wissewasje is een bevestiging voor hun. Ik zou ook een briefje door de bus doen. Met iets dat het is opgevallen dat zij zich aan jullie irriteren. Maar dat jullie graag fijne buren willen zijn zonder overlast en wat jullie hierin kunnen betekenen. Kan me voorstellen dat ze dan (tenzij ze echt kwaadaardig zijn) dit wel waarderen. En misschien geeft de buurman dan wel een beetje toe. Gehóórd worden (de buurman) geeft vaak al lucht en dan zakt zijn stressniveau misschien wel. Sterkte! Ik denk trouwens wel dat wel/geen kinderen heel relevant kan zijn. Als je kinderen krijgt leer je relativeren. “Arme buurvrouw met de huilbaby” ipv “krijst dat kind nou weer!!”. Geldt niet voor iedereen, maar toch. En je hebt vaak ook al genoeg aan je eigen huishouden met kinderen erbij, letten op de buren is dan wel het laatste..
Maar je man is bij hun aan de deur geweest, toen er nog geen geklaag was, dat jullie geen zin in gezeik hebben? Het klinkt alsof de buren verbitterd zijn geraakt door dat ze helaas geen kinderen kunnen krijgen op zo leeftijd is dat vreselijk natuurlijk.
En jij? Je hebt het steeds over jouw man. Ik heb het twee keer meegemaakt. Ben komen wonen naast ogenschijnlijk lastige buren. Heb geïnvesteerd in een goeie relatie en nooit meer problemen gehad. Kost wel moeite en je trots opzij zetten, want de voorbeelden die je noemt zijn ook irritant.
Wij gaan eind dit jaar ook verhuizen naar een 2 onder 1 kap. Beide kanten wonen alleenstaande vrouwen van 70 ongeveer. Op de eerste dag dat we de sleutel krijgen gaan we ons voorstellen en melden dat ons zoontje een beperking heeft..autisme en een ontwikkelingsachterstand. Alvast exuses maken voor als hij een driftbui heeft met schreeuwen en gillen. Dat als dat gebeurd we er alles aan doen om hem zo snel mogelijk eruit te krijgen. Meer kunnen we ook niet doen..mochten ze er problemen mee hebben. Je weet nooit of ze gelijk politie of kinderbescherming bellen..
Ik vind het dus echt wel mierenneukerij om rond half 8 te gaan zeuren dat het zachter kan en dat je er rekening mee moet houden omdat iemand vroeg op moet. Dat vind ik echt klagen om het klagen. En ook dat er muziek aan staat en je aan het lezen bent. Hou eens op zeg. Ik lig ook vaak zat in mijn tuin te lezen en dan hoor ik de hele buurt in badjes spelen, kinderen gillen of huilen, ouders hun kroost terecht wijzen etc. Dat is het leven. Kijk ik vind het anders als je heel vaak dikke feesten geeft met muziek tot diep in de nacht maar zelfs over een keer in een jaar een feest tot 2 uur met muziek zou ik gewoon niet klagen. Of dat de buurman altijd om 23.00 uur gaat boren zou ik ook vervelend vinden. Maar als dat een keer zo uit komt o.i.d. dan is dat zo. Daar klaag ik echt niet over. Ik denk dat je toch het beste een kop koffie met ze kan gaan drinken en kennis maken. Zo krijg je misschien meer begrip voor elkaar en wordt het leuker samen. Want ik neem aan dat je lang daar wil blijven wonen dus dan is het niet leuk om zo te moeten leven.
Ik zou ze uitnodigen voor een gezellige barbecue 's avonds bij jullie in de tuin . Kunnen ze ervaren dat het ook heel leuk kan zijn om in je tuin met anderen een hapje te eten en elkaar leuke dingen te vertellen .
Oef, ik krijg het er gewoon benauwd van. Natuurlijk hoor je soms muziek van je buren als je bv buiten bent en ramen etc staan open, als je daar écht last van hebt - en dat kan! mijn man is er zo een die bij ieder piepje al afgeleid is - dan moet je daar zelf iets aan doen (mijn man heeft heerlijke noice canceling headphones!). No way dat we gaan roepen dat het zachter moet, het feit dat mijn man niet kan lezen met muziek van de buren komt door zijn adhd, kunnen de buren niks aan doen. En om half acht roepen dat een feestje zachter moet? Nah, sorry, ik zou helemaal de kriebels krijgen... Maar ik denk dat het belangrijk is dat jullie ze positief benaderen, het klinkt alsof er bij jullie buren meer speelt waardoor ze zo snel geïrriteerd zijn. Misschien wordt dat minder als ze in zien dat jullie gewoon aardige mensen zijn die normale dingen doen? Ik hoop het...