Hmm..we zitten in een lastige situatie, natuurlijk zijn we ontzettend blij met mijn zwangerschap maar er zijn toch een aantal probleempjes.. vriendlief heeft een ex, maar ze mag me niet. ze kent me verder niet maar gewoon het idee dat ik zoals ze denkt 'haar gezinnetje kappot gemaakt heb' . het ging zuwiezo al niet goed tussen hun twee, toen leerde mijn vriend en ik elkaar kennen en hebben ze ervoor gekozen om uit elkaar te gaan. samen hebben ze kindjes, ik heb ze niet vaak gezien (helaas) maar ze herkennen me wel, ze vinden me ook lief, zoals ze zelf zeggen, dus dat zit allemaal helemaal goed. maar... ex vriendin van vriendlief wil niet dat de kinderen bij mijn vriend thuis komen, bang dat ze met mij in contact zullen komen. pf ik vind het echt ontzettend lastig en we willen de kindjes natuurlijk ook niet gaan missen! we willen pas na de 12 weken gaan vertellen dat we zwanger zijn, maar goed, dat zijn nog maar 6 weekjes... (buik groeit ook al aardig trouwens!) weet nu echt even niet hoe we dit moeten aanpakken, het liefst zou ik willen laten zien aan zijn ex dat de kinderen het goed met me kunnen vinden, zodat ze zich daar geen zorgen over hoeft te maken. maar wij hebben het idee dat ze gewoon niet wil dat mijn vriend en ik samen zijn. het zal haar niet om de kinderen gaan, maar puur om mij. heeft iemand ervaring met deze situatie of tips over wat we het beste kunnen doen want af en toe weet ik het echt niet meer..
He wat lastig allemaal zeg, ik ken dit als geen ander. Maar ziet jouw vriend zijn kinderen wel , en is er een ouderschapsplan met daarin een omgangsregeling uitgesproken?
Ik denk inderdaad dat het aan jouw vriend is om een ouderschapsplan/ bezoekregeling te regelen met zijn ex. Bijvoorbeeld via een mediator.
Als ik jouw post lees, vraag ik me een aantal dingen af. Om te beginnen, hoe recent zijn je vriend en zijn ex uit elkaar? Dat vraag ik me af, omdat er kennelijk geen omgangsregeling is. Als je vriend en zijn ex al lang uit elkaar zijn, lijkt het me hóóg tijd om een omgangsregeling af te spreken. Als jullie geen geld hebben voor een advocaat, krijg je van de staat gefinancierde rechtbijstand. Het is in jullie belang en dat van de kinderen dat e.e.a. goed geregeld is. Als jullie een procedure beginnen, moet zij ook een advocaat nemen. Dikke kans dat de advocaten dan voorstellen om een viergesprek te doen (je vriend en zijn advocaat + zijn ex en haar advocaat), om over zaken zoals omgangsregeling te proberen goede afspraken te maken. Er moet ook een ouderschapsplan komen. Als er nog geen omgangsregeling is omdat je vriend en zijn ex nog maar recent uit elkaar zijn, zou ik zeggen... Doe rustig aan! Probeer respectvol met elkaar om te gaan, en elkaar de rust en ruimte te gunnen om aan de nieuwe situatie te wennen... Probeer (hoe moeilijk dat ook is) de zaak ook van haar kant te bekijken, en haar angsten te begrijpen. Bang dat haar kindjes jou 'liever' vinden, dat ze makkelijk 'vervangen' wordt, dat jij een tweede mama zal worden. En dan ook nog een broertje/zusje voor haar kinderen. Dit alles is ontzettend bedreigend. Als je zo nu en dan begrip naar haar toont, zal ze je ongetwijfeld ook welwillender benaderen... Succes!
Ze is verplicht daaraan mee te werken, of in ieder geval naar een advocaat te gaan... wie heeft besloten dat zij de kinderen houdt...?Er is niet een wet of zo dat de moeder de kinderen maar gewoon krijgt... Of heeft hij zijn kinderen niet erkent/geen gezag? Dan ligt het anders maar als dit wel het geval is dan heeft hij (mochten er geen bezwarende dingen tegen hem zijn) gewoon het recht om zijn kinderen te zien, daarbij komt wel de alimentatieplicht...
Alimentatieplicht staat gelukkig wel los van omgangsrecht. Iedere ouder heeft de plicht om ook financieel voor zijn kinderen te zorgen, maar als er geen draagkracht voor alimentatie is, is er nog steeds wél recht op omgang.
Was dat tegen mij bedoeld? Ik bedoelde niet persé voor de vader hoor, kan ook zijn dat de moeder alimentatie moet betalen
ja qua wetten zijn de dingen allemaal heel erg bekend bij mijn vriend maar het is gewoon de situatie zelf..
nouja het is niet dat ik er erg vrolijk van wordt zal ik maar zeggen. ik bedoel dus qua gevoel, hoe de situatie in elkaar steekt.
kan me goed voorstellen dat zijn ex jou bedreigend vindt. jij bent er immers van door gegaan met haar ma/vriend. Logisch dat ze niet happy met de situatie is. Probeer vooral niets te forceren en geef het de tijd en laat je vriend vooral met zijn ex communiceren. houdt je daar zoveel mogelijk buiten
En kijk eens naar mijn eerste post. Is er überhaupt al wat geregeld, en hoe lang zijn ze al uit elkaar? Dat heeft nogal wat invloed op 'de situatie'...
Jij wordt er niet vrolijk van, dat kan ik me voorstellen. Maar die vrouw heeft waarschijnlijk het gevoel dat haar kinderen haar 'afgenomen' worden, het laatste wat ze nog heeft, want haar man is ook al 'afgepakt'. Ik zeg niet dat het zo ís, maar ik denk dat zij het wel zo ziet. Het lijkt me vreselijk vanuit haar standpunt en ik zou me ook als een leeuwin over mijn kinderen heen buigen. Jij bent namelijk een vreemde vrouw die ineens kennis wil maken met haar kinderen en je wilt dat ze je aardig vinden en leuk met je omgaan. En dat allemaal vanuit de positie waar zij ooit stond (als vrouw van de vader van de kinderen). Ik denk dat jij heel goed na moet denken over hoe je met deze vrouw en haar kinderen om zult gaan en dat je vooral niet teveel op de voorgrond moet willen staan.
Nouja dat over de kinderen die afgepakt worden, zij is diegene die zegt dat wanneer hij een andere vrouw heeft hij de kinderen niet meer te zien krijgt. zelf heeft ze al enige tijd een nieuwe relatie. verder is er een kleine maand geleden geregeld dat mijn vriend ook de voogdij over de kinderen heeft, dat had hij eerst nog niet. Over dat van op de achtergrond houden, dat heb ik me al die tijd al gedaan, voor alle veiligheid.
Nou goed, je vroeg om tips, die heb je gekregen, van een aantal 'ervaren' stiefmoeders. Je moet denk ik niet willen om korte termijn succesjes te boeken. Je hebt geduld, tijd, begrip, begrip en begrip nodig. Jezelf op de laatste plaats stellen (in de verhouding met ex), om de verhoudingen tot rust te laten komen. Ik denk persoonlijk ook dat jouw zwangerschap een extra bedreiging zal zijn. Daar kan jij niets aan doen, en je hoeft er ook niets mee, maar wees er op voorbereid dat dit de verhoudingen eventjes extra op scherp zet. Ik hoop voor je dat er een goede omgangsregeling met de kindjes komt.
tja dubbel kan me best voorstellen dat die vrouw kwaad is en je niet mag je hebt immers haar man ingepikt. aan de andere kant vind ik dat de kinderen daar niet de dupe van hoeven te worden mijn vriend heeft dat ook wel meegemaakt dat hij zijn kids niet mocht zien omdat zijn ex jarloers was en dat is gewoon een heksen streek en daar zijn alleen maar de kinderen de klos van ik vraag me af hoelang ze al uit elkaar zijn? regel het via een advocaat want ze moet er aan mee werken
haar man ingepikt hebt ik niet. verder nog even ter info, deze situatie speelt al 2 jaar. geduld heb ik er dus wel voor. vind het iniedergeval fijn ook van anderen te horen dat de kinderen er de dupe niet van hoeven te worden. kinderen staan hier helemaal buiten!
dit blijft voor een moeder altijd denk ik een gevoelig punt om haar kinderen te moeten zien bij haar ex man en zijn vrouw/vriendin.. dat ze jaloers is is ook logisch. hij kan zijn kinderen gewoon zien,maar miss niet als jij er bent. dat ligt eraan wat de afspraken zijn. ik zou als ik jou was er niet tussenstaan en het gewoon te laten.. hij kan ze kindjes zien apart van jou. dat geeft haar geruststelling en geen extra spanningen. dat jij zwanger bent moet je los zien van haar en de kinderen.dat geeft je niet ineens het recht ze wel te zien en denk ook niet dat zijn ex dit ook zo ziet.. en mocht je er nog echt dwars mee zitten.schrijf haar een briefje of mailtje en vraag het gewoon aan haar? succes! en gefeliciteerd trouwens met je zwangerschap!